U nas zapłacisz kartą
Skutek łojotoku krzyżówka - Tajemnice rozwiązanej łamigłówki
Przyczyny powstawania
Występowanie łojotoku jest uwarunkowane genetycznie, zależne jednak w dużej mierze od gospodarki hormonalnej. Niekorzystny wpływ mają przede wszystkim androgeny. Są to hormony męskie, testosteron i dwuhydrotestosteron. Produkowane są w jądrach przez komórki śródmiąższowe Leydiga. Ich zadaniem jest wytwarzanie cech męskich, jak rozrost narządów płciowych, mutacja głosu, występowanie zarostu oraz specyficzny rozrost kośćca. Stymulują również ogólną przemianę materii.
Innym hormonem, mającym wpływ na rozwój łojotoku, jest progesteron. To żeński hormon ciążowy. Odpowiedzialny jest za gruczoły błony śluzowej macicy oraz przekształcanie w błonę doczesną oraz w łożysko (część maciczną). Jest to hormon bardzo istotny z punktu widzenia prokreacji. Jego niedobór może prowadzić do poronienia lub wchłonięcia płodu. Jest również częściowo odpowiedzialny za krwawienie miesięczne.
Jednak nie wszystkie hormony mają niekorzystne działanie. W walce z łojotokiem po naszej stronie staną estrogeny, żeńskie hormony anaboliczne, odpowiedzialne za rozwój drugorzędnych cech płciowych.
Kiedy konieczna jest wizyta u trychologa?
Wiemy już, że przetłuszczanie skóry głowy jest do pewnego stopnia zjawiskiem fizjologicznym. Może przyjść jednak czas, w którym będzie konieczne odwiedzenie specjalisty – trychologa. Kiedy? W momencie, gdy zauważysz, że Twoje włosy jeszcze tego samego dnia po umyciu są nieświeże i już wymagają kolejnego mycia . Wizyta taka może być również przydatna, gdy pojawi się nieprzyjemny zapach skóry głowy lub świąd – to mogą być pierwsze objawy łojotoku, ale też znacznie poważniejszych schorzeń, którym nadmierne wydzielanie łoju towarzyszy. Konsultacja z trychologiem może mieć również charakter profilaktyczny, a badanie trichoskopowe pokaże, czy techniki jakie stosujesz i dotychczasowa pielęgnacja są odpowiednie dla Twojej skóry.
Ze względu na to, że przyczyn łojotoku może być wiele, konieczne jest spojrzenie holistyczne. Odwiedzając trychologa, musisz liczyć się z tym, że specjalista będzie chciał dotrzeć do przyczyny Twojego problemu, bo tylko znając przyczynę, będzie w stanie ją wyeliminować. Wiąże się to z wykonaniem podstawowych badań, analizą dotychczasowej pielęgnacji oraz prześledzeniem nawyków dietetycznych i suplementacji. Podczas konsultacji zostanie przeprowadzony wywiad medyczny , który zawiera informację o przebytych chorobach, przyjmowanych lekach czy kwestiach genetycznych. Następnie trycholog w badaniu trichoskopowym w powiększeniu nawet 200-krotnym, posługując się światłem białym widzialnym i spolaryzowanym, obejrzy skórę głowy w poszukiwaniu cech charakterystycznych dla łojotoku.
Bardzo często, w zależności od wyników, niezbędna może być również konsultacja endokrynologiczna czy dietetyczna . Łojotok w obrazie trichoskopowym jest dość charakterystyczny i łatwy do zdiagnozowania, więc jego rozpoznanie następuje już na pierwszej wizycie. Szybka, prawidłowa diagnoza umożliwi niemal natychmiastową terapię domową wyznaczoną przez trychologa. Jej pozytywnych skutków można spodziewać się w przeciągu 2-3 miesięcy od wdrożonych zmian pielęgnacyjnych i dietetycznych . Skóra głowy podczas procesu regulacji zaczyna się mniej przetłuszczać, nie swędzi, a włosy są odbite od nasady i dłużej utrzymują świeżość.
Jak często występuje łojotok?
Gruczoły łojowe zmieniają intensywność swojej pracy w ciągu życia. Zaczynają dojrzewać już w okresie noworodkowym, bazując jeszcze na hormonach matki. Niedojrzałe u malucha funkcje skóry mogą nie poradzić sobie z nagromadzeniem łoju i tworzącą się łuską, przez co powstaje ciemieniucha – łojotokowe zapalenie skóry o łagodnym i przemijającym przebiegu. Z czasem praca gruczołów się zmniejsza, by w wieku dorastania (około 9-18 lat) ponownie wzrosnąć. Wówczas nastolatkowie mają problemy nie tylko z łojotokiem skóry głowy, ale pojawia się on także na twarzy, skutkując trądzikiem. Następnie aktywność gruczołów łojowych ponownie maleje. W dorosłym życiu jest oznaką zaburzeń , najczęściej w obrębie pracy gospodarki hormonalnej, ale także niedoborów lub nieodpowiedniej pielęgnacji zewnętrznej [2].
Rzadko mamy do czynienia z sytuacją, kiedy skóra ma tendencję do przetłuszczania i nic nie da się w tym przypadku zrobić, bowiem najczęściej wiele zależy od nas samych i często własnymi wyborami lub zaniedbaniami przyczyniamy się do nadprodukcji sebum. Wśród przyczyn powstawania łojotoku możemy znaleźć zarówno te wynikające z błędów pielęgnacyjnych (jak np. nieprawidłowa technika mycia czy chociażby nieodpowiednio dobrany do rodzaju skóry głowy szampon), jak i te, które są regulowane przez wewnętrzne receptory , warunkowane nie tylko dietą, ale także ogólnym stylem życia czy gospodarką hormonalną.
Wewnętrzne receptory gruczołów łojowych
- Receptor dla DHT – gruczoły łojowe są również miejscem przetwarzania hormonów androgenowych, dzięki znajdującym się w skórze enzymom. Są one odpowiedzialne za przekształcanie cholesterolu w steroidy lub DHEA (dehydroepiandrosteron), który jest prekursorem nadnerczowym. Ma to przełożenie na proces powstawania łojotoku poprzez występujące w dużej ilości na skórze głowy receptory AR (jądrowe receptory androgenowe). To najczęstszy czynnik powodujący łojotok skóry głowy.
- Receptor dla histaminy – aktywowany w procesie ochronnym. Histamina to hormon naturalnie występujący w ludzkim organizmie, którego uwolnienie najczęściej występuje w kontakcie z alergenem, ale także w przypadku urazu, ucisku czy obrzęku.
- Receptor dla neuromodulatorów – znajdziemy tu substancję P i kortykotropinę, aktywowane głównie przez stres. Wydzielanie kortyzolu powoduje rozpad białek i zahamowanie syntezy kolagenu, co skutkuje znacznym osłabieniem funkcji ochronnych płaszcza hydrolipidowego skóry.
- Receptor dla PPAR-α, -β i -γ (receptory aktywowane przez proliferatory peroksysomów) – stymulowane przez wolne kwasy tłuszczowe oraz cholesterol.
- Receptory dla IGF-1 – stymulowane przez cukier.
- Receptor dla leptyn – pobudzany przez tłuszcze [1].
Wpływ łojotoku na wypadanie włosów
W pierwszej kolejności weryfikujemy jak duży jest nadmiar sebum/łoju u pacjenta i na co ten nadmiar ma wpływ.
W 70% łojotok ma podstawowy wpływ na wypadanie włosów, wręcz powoduje to wypadanie w bardzo ekstremalnym stopniu! Dlatego kupno preparatu przeciw wypadaniu na własna rękę nie rozwiąże tej sytuacji. Schorzenie może usunąć jedynie dobór odpowiednich preparatów z zawartością najlepszej jakości surowców, to powinien być mądry i sprawdzony wybór.
Przy łojotoku dochodzi do silnego zaczopowania mieszków włosowych, przez to brak dostępu krwi, tlenu do cebulki, mieszka, a także mechaniczne wypychanie zdrowego włosa. We wnętrzu mieszka dochodzi do zjawiska krystalizacji zalegającego tam wciąż sebum co czyni wnętrze mieszka niemożliwym do wypuszczenia nowego włosa. Łojotok się pogłębia, proces krystalizacji łoju również wraz z kolejnymi pustymi mieszkami, które nie są w stanie wyprodukować włosa. Bez oczyszczenia skóry głowy, głębokiego detoksu, udrożnienia ujść mieszków włosowych łysienie będzie postępowało. Czas odgrywa ważną rolę, im później włącza się domową kurację trychologiczną czy zabiegi gabinetowe tym odrost nowych włosów może być mniej zadowalający.
Łojotok w ostatnich latach stał się bardzo popularnym i dotkliwym schorzeniem. Główna przyczyna to geny i hormony, jednak w ostatnim czasie możemy uznać łojotok za chorobę cywilizacyjną. Jego podstawową przyczyną staje się stres w życiu codziennym, środowisko, w którym żyjemy, żywność, którą na co dzień spożywamy oraz niewłaściwa pielęgnacja. Daletego też dzielimy łojotok na wrodzony (predyspozycje genetyczne) oraz na nabyty (czynniki zewnętrzne). Określenie rodzaju łojotoku w trakcie badania trychologicznego jest niezbędne do ustalenia przebiegu kuracji i wdrożenia wszelkich niezbędnych działań mających na celu przywrócenie naturalnych właściwości skóry oraz możliwości właściwego wzrostu włosa oraz zahamowanie rozwoju innych schorzeń o podłożu łojotokowym. Ważna jest wczesna interwencja, gdyż nieleczony łojotok prowadzi do łysienia.
Objawy łojotoku
Nadprodukcja łoju występuje zazwyczaj w miejscach o zwiększonej ilości gruczołów łojowych jak owłosiona skóra głowy, tzw. strefa T na twarzy: czoło, nos również fałdy nosowo – policzkowe czy okolica mostka, międzyłopatkowa i za uszami.
Łojotok skóry głowy objawia się tłustymi, zlepionymi włosami już niedługo po umyciu. Podczas trichoskopii na skórze głowy widać zaczopowane ujścia mieszków włosowych, tzw. czopy rogowe, często puste ujścia mieszków włosowych.
Wytwarzanie sebum zmienia się wraz z wiekiem: duże u noworodków z tendencją do zmniejszania, aż do okresu dojrzewania, gdzie gwałtownie wzrasta, po zakończeniu pokwitania znów spada.
Stanowi podłoże do powstania łupieżu tłustego, z którego z kolei może rozwinąć się łojotokowe zapalenie skóry.
Łojotok ulega stopniowemu zmniejszeniu wraz postępowaniem łysienia, zwłaszcza podczas łysienia androgenowego, któremu może towarzyszyć czy przy łojotokowym zapaleniu skóry, które może być jego następstwem.
Podczas łojotoku z nieprawidłowej pielęgnacji występują cechy suchej skóry, mogą występować zaczerwienienia i odczuwalny dyskomfort i swędzenie.