U nas zapłacisz kartą
Skutek łojotoku krzyżówka - Tajemnice rozwiązanej łamigłówki
Jak często występuje łojotok?
Gruczoły łojowe zmieniają intensywność swojej pracy w ciągu życia. Zaczynają dojrzewać już w okresie noworodkowym, bazując jeszcze na hormonach matki. Niedojrzałe u malucha funkcje skóry mogą nie poradzić sobie z nagromadzeniem łoju i tworzącą się łuską, przez co powstaje ciemieniucha – łojotokowe zapalenie skóry o łagodnym i przemijającym przebiegu. Z czasem praca gruczołów się zmniejsza, by w wieku dorastania (około 9-18 lat) ponownie wzrosnąć. Wówczas nastolatkowie mają problemy nie tylko z łojotokiem skóry głowy, ale pojawia się on także na twarzy, skutkując trądzikiem. Następnie aktywność gruczołów łojowych ponownie maleje. W dorosłym życiu jest oznaką zaburzeń , najczęściej w obrębie pracy gospodarki hormonalnej, ale także niedoborów lub nieodpowiedniej pielęgnacji zewnętrznej [2].
Rzadko mamy do czynienia z sytuacją, kiedy skóra ma tendencję do przetłuszczania i nic nie da się w tym przypadku zrobić, bowiem najczęściej wiele zależy od nas samych i często własnymi wyborami lub zaniedbaniami przyczyniamy się do nadprodukcji sebum. Wśród przyczyn powstawania łojotoku możemy znaleźć zarówno te wynikające z błędów pielęgnacyjnych (jak np. nieprawidłowa technika mycia czy chociażby nieodpowiednio dobrany do rodzaju skóry głowy szampon), jak i te, które są regulowane przez wewnętrzne receptory , warunkowane nie tylko dietą, ale także ogólnym stylem życia czy gospodarką hormonalną.
Wewnętrzne receptory gruczołów łojowych
- Receptor dla DHT – gruczoły łojowe są również miejscem przetwarzania hormonów androgenowych, dzięki znajdującym się w skórze enzymom. Są one odpowiedzialne za przekształcanie cholesterolu w steroidy lub DHEA (dehydroepiandrosteron), który jest prekursorem nadnerczowym. Ma to przełożenie na proces powstawania łojotoku poprzez występujące w dużej ilości na skórze głowy receptory AR (jądrowe receptory androgenowe). To najczęstszy czynnik powodujący łojotok skóry głowy.
- Receptor dla histaminy – aktywowany w procesie ochronnym. Histamina to hormon naturalnie występujący w ludzkim organizmie, którego uwolnienie najczęściej występuje w kontakcie z alergenem, ale także w przypadku urazu, ucisku czy obrzęku.
- Receptor dla neuromodulatorów – znajdziemy tu substancję P i kortykotropinę, aktywowane głównie przez stres. Wydzielanie kortyzolu powoduje rozpad białek i zahamowanie syntezy kolagenu, co skutkuje znacznym osłabieniem funkcji ochronnych płaszcza hydrolipidowego skóry.
- Receptor dla PPAR-α, -β i -γ (receptory aktywowane przez proliferatory peroksysomów) – stymulowane przez wolne kwasy tłuszczowe oraz cholesterol.
- Receptory dla IGF-1 – stymulowane przez cukier.
- Receptor dla leptyn – pobudzany przez tłuszcze [1].
Trądzik pospolity młodzieńczy
Trądzik jest częstym schorzeniem wśród młodzieży, co wynika z faktu, że duży wpływ na jego powstawanie mają zaburzenia hormonalne (z tego samego powodu możemy go zauważyć u kulturystów wspomagających się sterydami anabolicznymi). Występuje najczęściej na twarzy, klatce piersiowej (szczególnie w okolicy mostka), oraz na plecach. Sam proces powstawania trądziku polega na zamknięciu odpływu łoju z gruczołu łojowego wskutek zrogowacenia ujścia mieszka włosowego. Prowadzi to do wtórnej infekcji bakteryjnej w wyniku czego powstają tak zwane zaskórniki i krosty, które przechodzą w większe nacieki oraz ropnie pozostawiające po sobie nieestetyczne blizny.
Występuje głównie wśród kobiet w średnim wieku. Oprócz łojotoku podłożem tej choroby mogą być zaburzenia naczyniowe oraz schorzenia narządów wewnętrznych, jak na przykład niedokwaśność, stany zapalne lub kamica dróg żółciowych, niedomoga jajnikowa czy nawykowe zaparcia.
Objawy łojotoku
Nadprodukcja łoju występuje zazwyczaj w miejscach o zwiększonej ilości gruczołów łojowych jak owłosiona skóra głowy, tzw. strefa T na twarzy: czoło, nos również fałdy nosowo – policzkowe czy okolica mostka, międzyłopatkowa i za uszami.
Łojotok skóry głowy objawia się tłustymi, zlepionymi włosami już niedługo po umyciu. Podczas trichoskopii na skórze głowy widać zaczopowane ujścia mieszków włosowych, tzw. czopy rogowe, często puste ujścia mieszków włosowych.
Wytwarzanie sebum zmienia się wraz z wiekiem: duże u noworodków z tendencją do zmniejszania, aż do okresu dojrzewania, gdzie gwałtownie wzrasta, po zakończeniu pokwitania znów spada.
Stanowi podłoże do powstania łupieżu tłustego, z którego z kolei może rozwinąć się łojotokowe zapalenie skóry.
Łojotok ulega stopniowemu zmniejszeniu wraz postępowaniem łysienia, zwłaszcza podczas łysienia androgenowego, któremu może towarzyszyć czy przy łojotokowym zapaleniu skóry, które może być jego następstwem.
Podczas łojotoku z nieprawidłowej pielęgnacji występują cechy suchej skóry, mogą występować zaczerwienienia i odczuwalny dyskomfort i swędzenie.
Łojotok – objawy i skutki braku leczenia
Wydzielanie łoju u każdego przebiega inaczej. Bywa tak, że przetłuszczanie występuje tylko w konkretnej sferze lub gruczoły nadmiernie pracują na całym ciele. Skóra głowy zazwyczaj wymaga mycia co 2-3 dni. O nadmiernym przetłuszczaniu skóry głowy mówimy wówczas, gdy skóra wymaga mycia częściej niż raz dziennie.
Do objawów nadmiernej aktywności gruczołów łojowych na skórze głowy należą:
- wyraźne pokrycie łojem skóry i włosów,
- nieprzyjemny zapach,
- brak świeżości i odbicia od nasady krótko po myciu,
- przylgnięcie włosów do głowy,
- zaczopowania mieszków włosowych,
- łupież tłusty,
- stan zapalny,
- świąd,
- zaczerwienienie,
- wypadanie włosów.
Nieleczony łojotok prowadzi do łojotokowego zapalenia skóry . Jest to jedno z najczęstszych schorzeń dermatologicznych – szacuje się, że dotyka około 3% populacji [3]. To stan, w którym na skutek zaburzonego mikrobiomu skóry dochodzi do powstania stanu zapalnego, wykwitów rumieniowo-złuszczających i tłustych strupów. Za przyczynę powstawania ŁZS uważa się nadmierną kolonizację grzyba z rodzaju Malassezia . Drożdżak ten stanowi naturalną florę skóry, jednak w sprzyjających warunkach (nadmierne wydzielanie łoju) dochodzi do patologicznego wzrostu i zaburzenia równowagi mikrobiologicznej, co skutkuje uciążliwymi objawami, takimi jak: duży świąd, ból skóry głowy, tłuste łuski.
