Swędzące pęcherzyki na dłoniach - Przyczyny, leczenie i porady
Bąble na skórze z płynem surowiczym
Obejmuje skórę i błony śluzowe. Powodowana jest pojawieniem się w układzie krążenia oraz w przestrzeniach międzykomórkowych naskórka nieprawidłowych przeciwciał, skierowanych przeciwko białkom tzw. desmogleiny (Dsg 1 i Dsg3). Wyróżnia się kilka postaci pęcherzycy, z których najcięższą jest „zwykła”.
W jej przebiegu występują kolejno po sobie takie objawy, jak:
- nadżerka w obrębie błon śluzowych jamy ustnej, z czasem coraz bardziej bolesna,
- ekspansja nadżerki na błony śluzowe krtani, spojówek, narządów płciowych, odbytu,
- wystąpienie dużych i bolesnych bąbli na ciele, wypełnionych surowicą, z tendencją do samoistnego pękania,
- powstawanie sączących nadżerek na skórze, w miejscu rozerwanych pęcherzy,
- narastające pieczenie i świąd,
Tego typu zmiany skórne rozlewają się na coraz większej powierzchni, mogą obejmować też twarz i owłosioną skórę głowy.
Wyprysk potnicowy – diagnostyka i leczenie
Różnicowanie odmian wyprysku stanowi trudność wynikającą z niejednorodnych, często sprzecznych definicji. Wyprysk potnicowy rozpoznaje się na podstawie obrazu klinicznego oraz wywiadu lekarskiego. Specjalista może również zaproponować przeprowadzenie testów alergicznych w celu ustalenia przyczyny choroby.
Leczenie wyprysku potnicowego polega na miejscowym stosowaniu maści zwalczających dermatozy. Na wyprysk potnicowy dostępne są w aptekach leki sprzedawane bez recepty, np. zawierające metyloprednizolon (aceponian metyloprednizolonu), syntetyczny glikokortykosteroid mający silne oraz długotrwałe działanie przeciwzapalne oraz immunosupresyjne. Dobre efekty daje ekstrakt z propolisu (np. w formie aerozolu, stosowany miejscowo na skórę), a także okłady z trzyprocentowego kwasu bornego (borowego).
Leczenie wyprysku potnicowego najlepiej przeprowadzać pod okiem dermatologa – choroba bardzo często współwystępuje z zakażeniem grzybiczym. Właściwa diagnoza jest kluczowa w celu rozpoczęcia skutecznej terapii. Dermatolog na wyprysk potnicowy może przepisać leki dostępne na receptę (jeśli bez recepty okażą się nieskuteczne) oraz leki przeciwalergiczne. W przypadku współwystępowania zakażenia grzybiczego specjalista zaproponuje ponadto środki przeciwgrzybicze. Może też zalecić stosowanie antybiotyków. Na czas leczenia należy unikać kontaktu z czynnikami mogącymi zaostrzyć objawy choroby.
Zobacz film: Jakie funkcje pełni skóra człowieka? Źródło: Bez skazy
Ropne bąble na skórze
Bąble ropne na skórze wskazywać mogą nie tylko na jedną z postaci opryszczki, ale też tzw. czyraczność. Czyraki są objawem gronkowcowego zapalenia mieszków włosowych.
W przebiegu infekcji w pierwszej kolejności na skórze pojawiają się niezwykle bolesne, czerwone, twarde i zbite guzki. Po kilku dniach pod ich powierzchnią zaczyna się zbierać ropna treść.
W dalszej kolejności dochodzi do samoczynnego pęknięcia zmiany skórnej i rozlania się jej zawartości. Wiąże się to z kolejną porcją doznań bólowych, a dodatkowo należy się liczyć z tym, że w miejscu rozerwania czyraka pozostanie głęboka, widoczna blizna.
Czyraki występują pojedynczo. Mogą się pojawić w każdym niemal miejscu, ale zwłaszcza na plecach, ramionach, pośladkach, klatce piersiowej, szyi. W ostatnim przypadku istnieje ryzyko poważnych powikłań, z zapaleniem opon mózgowo-rdzeniowych włącznie.
Innym schorzeniem, w przebiegu którego pojawiające się na skórze bąble wypełnione są ropą, jest choroba Duhringa. Jest to skórna postać celiakii, a więc skrajnej postaci nietolerancji glutenu. Mimo zupełnie odrębnej etiologii, zmiany skórne przypominają te, które pojawiają się u pacjentów chorych na opryszczkę.
Różni się jednak ich lokalizacja. W tym przypadku ropnie pojawiają się w takich miejscach, jak:
- kolana i łokcie,
- pośladki i lędźwie,
- okolice łopatek,
- twarz i owłosiona skóra głowy.