U nas zapłacisz kartą
Skóra krzyżówka - Jak radzić sobie ze swędzącym wypryskiem
Jak diagnozuje się alergię na penicylinę?
Podczas gdy wiele osób zgłasza alergię na penicylinę, mniej niż 5% populacji faktycznie ma prawdziwą alergię na lek. Niektórzy pacjenci, którzy zostali oznaczeni jako „alergicy na penicylinę”, mogli w rzeczywistości doświadczyć niealergicznych reakcji lub skutków ubocznych leku, takich jak zaburzenia żołądkowo-jelitowe, ból głowy lub nudności, i pomylić to z prawdziwą alergią. Co więcej, większość ludzi z czasem traci alergię na penicylinę – nawet pacjenci z historią ciężkich reakcji, takich jak anafilaksja.
Doustna prowokacja (podanie dawki leku) jest najlepszą, najskuteczniejszą metodą diagnozowania alergii na penicylinę. Jednak pracownicy służby zdrowia często najpierw przeprowadzają testy skórne, aby uniknąć ryzyka reakcji alergicznej, szczególnie wśród osób z wywiadem wskazującym na wrażliwość na penicylinę.
Ekstrakt o nazwie Pre-Pen (wstrzyknięcie benzylopenicilloyl polylysine) jest jedynym testem skórnym zatwierdzonym przez FDA do diagnozowania alergii na penicylinę. Test skórny na penicylinę identyfikuje obecność lub brak przeciwciał IgE w tym wstrzyknięciu i identyfikuje większość przypadków prawdziwej klinicznej alergii na penicylinę. Informacje te pozwolą pracownikowi służby zdrowia określić, czy należy podać penicylinę, czy alternatywny antybiotyk.
Testowanie trwa zwykle około godziny. W skórę wstrzykuje się słabe roztwory różnych preparatów penicyliny i obserwuje się reakcję. Może to powodować swędzenie, chociaż nie jest bolesne.
Pozytywną reakcję skórną wskazuje swędzący, czerwony guzek, który tworzy się w ciągu około 30 minut. Pozytywny wynik testu wskazuje, że dana osoba jest bardziej podatna na alergię na penicylinę. (Nie każdy test, który jest dodatni, reprezentuje prawdziwą alergię na penicylinę, jednak w testach skórnych na penicylinę są fałszywie dodatnie). Osobom z dodatnim wynikiem testu zaleca się zwykle dalsze unikanie penicylin.
Ważne jest, aby określić, kto jest naprawdę uczulony na penicylinę, a kto nie, ponieważ pacjenci, u których oznaczono alergię na penicylinę, są bardziej narażeni na otrzymywanie bardzo silnych antybiotyków o szerokim spektrum działania, które zabijają zarówno dobre, jak i złe bakterie i mają więcej skutków ubocznych niż bardziej dopasowane antybiotyki. Osoby oznaczone jako uczulone na penicylinę są również bardziej narażone na niektóre trudne do leczenia, oporne infekcje i wymagają dłuższego pobytu w szpitalu, w porównaniu z pacjentami, którzy nie zgłaszają alergii na penicylinę w wywiadzie.
Streszczenie
Wyprysk steatotyczny jest spowodowany wysuszeniem skóry. Jest to powszechne u osób starszych, które mają zmniejszoną produkcję sebum w skórze. Skóra może mieć swędzące, suche bruzdy. Jest leczony kremem nawilżającym, środkami związanymi ze stylem życia, a czasami maścią steroidową lub lekami na receptę.
Chociaż wyprysk steatotyczny jest niewygodny, możesz podjąć kroki w celu poprawy jakości życia podczas nawrotu. Bądź proaktywny: postępuj zgodnie z dobrą rutyną pielęgnacji skóry i unikaj wyzwalaczy, gdy tylko jest to możliwe.
Często Zadawane Pytania
Wyprysk steatotyczny występuje, gdy skóra staje się zbyt sucha. Wyprysk atopowy to kolejna choroba skóry z suchością skóry, która może prowadzić do zaczerwienienia i swędzenia. Niektóre osoby z egzemą atopową mogą również mieć wyprysk atopowy. W przypadku wyprysku atopowego objawy pojawiają się zwykle we wczesnym okresie życia. Mogą mieć dodatkowe zaburzenia atopowe, takie jak astma, zagrażająca życiu alergia pokarmowa lub alergie środowiskowe z objawami takimi jak katar sienny.
Egzema steatotyczna jest leczona lekami miejscowymi i dobrą rutyną pielęgnacyjną.Wyprysk jest zwykle stanem przewlekłym, ale objawy mogą pojawiać się i znikać. Kiedy twoje objawy są gorsze, doświadczasz zaostrzenia.
Ignorowanie egzemy nie sprawi, że zniknie. Skóra, która staje się bardziej podrażniona, może w końcu krwawić, zwiększając ryzyko infekcji.
Przyczyny powstania wyprysków na skórze
Mówiąc najprościej, wyprysk jest reakcją zapalną, która powstaje w wyniku działania jakiegoś czynnika zewnętrznego. Wyprysk może przyjąć postać ostrą, podostrą lub przewlekłą. Warto wiedzieć, że zmiany skórne to nie zawsze wypryski – przyjmują bowiem bardzo różną postać i mogą mieć przyczyny niezwiązane z reakcją zapalną – ale szerzej opowiemy o tym w poniższym artykule.
Wyprysk kontaktowy
Powstaje poprzez kontakt z alergenami u osób uczulonych. Bardzo często substancją uczulającą jest nikiel, chemikalia stosowane w masowej produkcji lub składniki perfum. Jeżeli substancje drażniące bezpośrednio uszkodzą skórę, mamy wówczas do czynienia z wypryskiem kontaktowym z podrażnienia. Oznacza to, że wyprysk nie ma związku z uczuleniem, ale z działaniem samej substancji (na przykład z drażniącą farbą, smarem lub cementem). Wypryski kontaktowe pojawiają się raczej u osób dorosłych, częściej kobiet, które mają większą styczność z kosmetykami.
l Objawy wyprysków kontaktowych na skórze – przede wszystkim to silny świąd na skórze. Oprócz tego pojawiają się krostki, zaczerwienienie lub pęcherzyki. Skóra staje się również pogrubiała i może się łuszczyć.
Atopowe zapalenie skóry
To przewlekła choroba skórna, której towarzyszy świąd. Główną przyczyną AZS jest dysfunkcja bariery skórnej, która powoduje suchość, świąd i stan zapalny. Choroba może dotykać zarówno niemowlęta, starsze dzieci i osoby dorosłe. Źródłem AZS są geny, bo układ odpornościowy nieprawidłowo odpowiada na małe dawki antygenów, wytwarzając nadmiernie przeciwciała IgE, skierowane przeciwko alergenom. Właśnie przez to chory może reagować na bardzo różne alergeny środowiskowe, takie jak pyłki roślin, pokarmy czy sierść.
l Objawy AZS: zaczerwienienie, suchość skóry, świąd, powracające zakażenia bakteryjne. Zmiany skórne występują najczęściej w zgięciach łokciowych i kolanowych oraz na twarzy i szyi. Mogą pojawić się również na narządach płciowych.
Objawy chorób skóry: zmiany skórne, wykwity skórne
Wykwity skórne to zmiany na skórze, które są objawami chorób skóry. W poszczególnych chorobach wykwity mają charakterystyczny wygląd – kolor, kształt, postać, lokalizację i na tej podstawie dermatolog zwykle jest w stanie ustalić rozpoznanie. Zmiany skórne się mogą zmieniać w czasie oraz ustępować z pozostawieniem blizny lub bez niej. Do wykwitów należą: plama, grudka, guzek, guz, pęcherzyk, pęcherz, krosta, bąbel, a także nadżerka, przeczos, pęknięcie i rozpadlina, łuska, strup, owrzodzenie oraz blizna.
Wykwity skórne to zmiany na skórze będące objawami jej choroby. Podstawą diagnostyki dermatologicznej jest prawidłowa umiejętność ich oceny i różnicowania.
- pierwotne wykwity są zazwyczaj bezpośrednim wynikiem rozwoju procesu chorobowego w skórze
- wykwity wtórne na ogół rozwijają się z pierwotnych i są ich następstwem.
Nie jest to jednak reguła, ponieważ w niektórych przypadkach, nawet we wczesnym okresie choroby nie udaje się stwierdzić wykwitów pierwotnych, które mogą być krótkotrwałe.
- plama
- grudka
- guzek
- guz
- pęcherzyk
- pęcherz
- krosta
- bąbel.
- nadżerkę
- przeczos
- pęknięcie i rozpadlinę
- łuskę
- strup
- owrzodzenie a także
- bliznę.
Jak leczy się alergię na penicylinę?
Poza natychmiastowym leczeniem objawów alergii na leki, głównym sposobem leczenia alergii na penicylinę jest unikanie w przyszłości stosowania penicyliny i pokrewnych antybiotyków. Jeśli jednak wymagana jest penicylina, osoby z alergią na penicylinę mogą również zostać przyjęte do szpitala na zabieg odczulania.
Alergia na penicylinę i inne antybiotyki
Cefalosporyny mogą powodować reakcje alergiczne u osób z alergią na penicylinę. Ogólny wskaźnik alergii na cefalosporyny u osób z alergią na penicylinę wynosi około 5% do 10%, chociaż u niektórych osób wskaźniki mogą być wyższe. Reakcje alergiczne na cefalosporyny mogą być ciężkie, a nawet zagrażać życiu.
Jeśli masz alergię na penicylinę, powinieneś porozmawiać z lekarzem o tym, czy powinieneś również unikać cefalosporyn. Większość pacjentów z prawdziwą alergią na penicylinę może tolerować cefalosporyny, ale w niektórych przypadkach należy unikać zarówno antybiotyków penicylinowych, jak i cefalosporyn.
Podobnie zapytaj swojego alergologa, czy można bezpiecznie przyjmować imipenem, inny antybiotyk beta-laktamowy, jeśli masz alergię na penicylinę w wywiadzie. Większość pacjentów z prawdziwą alergią na penicylinę będzie w stanie tolerować imipenem, ale w zależności od historii pacjenta może być zalecona prowokacja lekarska ze stopniowaną dawką lub inne środki ostrożności.
Osoby z alergią na penicylinę są również bardziej narażone na rozwój alergii na inną klasę leków zwanych sulfonamidami, które obejmują antybiotyki oraz inne leki.
