Skuteczne tabletki na nadmierne owłosienie dostępne bez recepty
Jaki lekarz zajmuje się hirsutyzmem? Jakie badania są potrzebne?
Choć może się wydawać, że nadmierne owłosienie to problem dla ginekologa, w praktyce najlepiej udać się do lekarza endokrynologa lub ginekologa-endokrynologa. Do podjęcia leczenia niezbędne jest wykonanie kompleksowych badań. Tylko dzięki nim można zająć się przyczyną, a nie wyłącznie skutkiem. Do oceny samego hirsutyzmu służy skala Ferrimana-Gallweya, która określa, w jakich miejscach na ciele pojawia się owłosienie i jak intensywne jest. Ocenia się 9 okolic i przyznaje się punkty od 1 do 4, gdzie 1 to minimalne owłosienie, a 4 – przypominające męskie. Jeśli liczba punktów przekracza 8, stwierdza się hirsutyzm.
Następnym krokiem jest określenie poziomów hormonów płciowych, ale jeśli występują również inne niepokojące objawy, diagnostyka jest bardziej złożona. Najczęściej bada się:
- testosteron,
- progesteron,
- hormon luteinizujący,
- hormon folikulotropowy,
- hormon tyreotropowy (TSH),
- przeciwciała przeciwko tyreoperoksydazie (anty-TPO),
- tyroksynę.
Co więcej, nadmierne owłosienie może być symptomem wielu różnych chorób, dlatego przeprowadza się także badania obrazowe, takie jak USG – na przykład w celu stwierdzenia zespołu policystycznych jajników.
Jakie są przyczyny hirsutyzmu?
Do najczęstszych przyczyn hirsutyzmu zalicza się:
Aby stwierdzony został zespół policystycznych jajników (PCOS), u kobiet muszą występować przynajmniej dwa z trzech objawów: hiperandrogenizacja, zaburzenia miesiączkowania, obraz policystycznych jajników w obrazie USG. W celu przeprowadzenia diagnostyki w kierunku PCOS należy udać się do lekarza ginekologa. Dzięki specjalistycznym badaniom lekarz będzie miał możliwość potwierdzić diagnozę lub ją wykluczyć. Hirsutyzm idiopatyczny stwierdzony jest wówczas, gdy cykle miesiączkowe są regularne, brak jest obrazu policystycznych jajników oraz poziom androgenów jest na prawidłowym poziomie. Do nadmiernego owłosienia dochodzi poprzez polimorfizm genu kodującego receptor androgenowy lub mieszki włosowe są nadmierne podatne na oddziaływanie androgenów. Rozwój hirsutyzmu idiopatycznego jest powolny i następuje po okresie dojrzewania. Lekarzem pomocnym w zaburzeniach hormonalnych jest endokrynolog. To do niego należy się udać, gdy podejrzewamy, że nasza gospodarka hormonalna nie funkcjonuje prawidłowo.
Nadmierne owłosienie - skutek zaburzeń hormonalnych
Organizm kobiety działa prawidłowo dzięki estrogenom (żeńskim hormonom płciowym), które odpowiadają za regularne miesiączkowanie i pozwalają zajść w ciążę. Jajniki i nadnercza produkują także niewielkie ilości androgenów (męskich hormonów płciowych). U pań odpowiadają one m.in. za cechy przywódcze, męskie zachowania, energię życiową czy siłę mięśni. Wąsik może więc zdradzać, że jesteś kobietą z temperamentem albo np. świetną szefową. Ale gdy androgenów jest bardzo dużo (hiperandrogenizm), nadmiar włosków bywa widoczny także na brodzie, między piersiami, w okolicy brodawek sutkowych, między pępkiem a spojeniem łonowym, na podudziach. Występuje również bogate owłosienie łonowe, które schodzi nawet na wewnętrzne powierzchnie ud. To tzw. hirsutyzm. Często towarzyszy mu przetłuszczanie się włosów, zmiany łojotokowe na skórze czy nieregularne miesiączki. Efektem nadmiaru androgenów są też inne cechy męskie, np. obniżony głos, rozrośnięte mięśnie, niemożność zajścia w ciążę.
- zespół policystycznych jajników (PCOS) - prócz występowania nadmiernego owłosienia objawia się m.in. przetłuszczaniem się skóry i włosów, zaburzeniami miesiączkowania, łysieniem na głowie.
- przerost kory nadnerczy - charakteryzuje się nadmiernym wydzielaniem androgenów nadnerczowych. Może o nim świadczyć m.in. nasilone owłosienie, łojotok, łysienie skroniowe, zaburzenia cyklu.
- hiperprolaktynemia (choroba wywołana nadczynnością przedniego płata przysadki mózgowej produkującego prolaktynę) - poziom prolaktyny podnosi m.in. silny stres, wysiłek fizyczny, sen, ciąża, karmienie piersią, leki. Prócz hirsutyzmu mogą się pojawić problemy z zajściem w ciążę, zaburzenia cyklu, mlekotok.
- choroba Cushinga i zespół Cushinga- schorzenia te dają charakterystyczne objawy: otyłość monstrualną z odkładaniem się tkanki tłuszczowej w okolicy pasa biodrowego, barkowego, szyi, przy tym szczupłe ręce i nogi, tzw. twarz księżycowatą z silnym owłosieniem, rozstępy na skórze bioder, ud, pośladków, piersi, nadciśnienie tętnicze, osteoporoza, cukrzyca.
- wirylizujące nowotwory jajnika - są to guzy jajnika (np. jądrzak, gonadoblastoma), które produkują nadmiar androgenów.
- stosowanie leków działających androgennie - jak np. sterydy anaboliczne, progestageny (przyjmują je kobiety planujące ciążę, by stymulować owulację), danazol (lek stosowany w leczeniu endometriozy), leki przeciwnadciśnieniowe (np. minoxidil – odkąd zauważono, że powoduje nadmierne owłosienie, stosowany jest jako płyn do wcierania w skórę głowy u mężczyzn, by zwiększyć owłosienie głowy), przeciwpadaczkowe, niektóre antybiotyki i blokery histaminowe (np. stosowane w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy).
- anoreksja - wynika to ze spadku poziomu estrogenów (ustają miesiączki) i wzrostu wydzielania androgenów. Brak miesiączki powoduje trwałe zaburzenia w organizmie, których skutki – jeżeli anoreksja trwa długo – później się nie cofną.
Leczenie hirsutyzmu – jak pozbyć się owłosienia?
Po określeniu przyczyny niepokojących objawów można przystąpić do leczenia. Najskuteczniejszą strategią jest leczenie farmakologiczne przyczyn oraz usuwanie włosów metodami, które zapewniają długotrwałe efekty.
Leczenie farmakologiczne nadmiernego owłosienia
Leki dobiera się w zależności od tego, jaki hormon powoduje nadmierne owłosienie. Często stosuje się hormonalne środki antykoncepcyjne – nowoczesne tabletki powodują również obniżenie poziomu androgenów. Rezultaty terapii są stopniowe i trzeba na nie cierpliwie zaczekać.
Depilacja laserowa
Co istotne, z pomocą depilacji laserowej można usunąć włosy na ciele, a dostępne obecnie technologie przynoszą bardzo dobre efekty. Zabiegi powinny odbywać się regularnie, z reguły powtarza się je minimum pięć lub sześć razy, ponieważ w tym samym momencie włosy są w różnych fazach rozwoju. Laser oddziałuje na włosy w fazie wzrostu. Pozostałe odrastają, dlatego należy powtórzyć zabieg. Depilacja laserowa nie powoduje wrastania włosów w skórę, a dzięki zastosowaniu systemów chłodzenia nie jest ona bolesna. Depilacja laserowa jest przeznaczona zarówno dla kobiet, jak i dla mężczyzn. Można w ten sposób usunąć włosy z takich obszarów ciała jak twarz, klatka piersiowa, brzuch, nogi, ręce, pośladki czy okolice intymne.