U nas zapłacisz kartą
Skuteczne tabletki na nadmierne owłosienie dostępne bez recepty
Nadmierne owłosienie - skutek zaburzeń hormonalnych
Organizm kobiety działa prawidłowo dzięki estrogenom (żeńskim hormonom płciowym), które odpowiadają za regularne miesiączkowanie i pozwalają zajść w ciążę. Jajniki i nadnercza produkują także niewielkie ilości androgenów (męskich hormonów płciowych). U pań odpowiadają one m.in. za cechy przywódcze, męskie zachowania, energię życiową czy siłę mięśni. Wąsik może więc zdradzać, że jesteś kobietą z temperamentem albo np. świetną szefową. Ale gdy androgenów jest bardzo dużo (hiperandrogenizm), nadmiar włosków bywa widoczny także na brodzie, między piersiami, w okolicy brodawek sutkowych, między pępkiem a spojeniem łonowym, na podudziach. Występuje również bogate owłosienie łonowe, które schodzi nawet na wewnętrzne powierzchnie ud. To tzw. hirsutyzm. Często towarzyszy mu przetłuszczanie się włosów, zmiany łojotokowe na skórze czy nieregularne miesiączki. Efektem nadmiaru androgenów są też inne cechy męskie, np. obniżony głos, rozrośnięte mięśnie, niemożność zajścia w ciążę.
- zespół policystycznych jajników (PCOS) - prócz występowania nadmiernego owłosienia objawia się m.in. przetłuszczaniem się skóry i włosów, zaburzeniami miesiączkowania, łysieniem na głowie.
- przerost kory nadnerczy - charakteryzuje się nadmiernym wydzielaniem androgenów nadnerczowych. Może o nim świadczyć m.in. nasilone owłosienie, łojotok, łysienie skroniowe, zaburzenia cyklu.
- hiperprolaktynemia (choroba wywołana nadczynnością przedniego płata przysadki mózgowej produkującego prolaktynę) - poziom prolaktyny podnosi m.in. silny stres, wysiłek fizyczny, sen, ciąża, karmienie piersią, leki. Prócz hirsutyzmu mogą się pojawić problemy z zajściem w ciążę, zaburzenia cyklu, mlekotok.
- choroba Cushinga i zespół Cushinga- schorzenia te dają charakterystyczne objawy: otyłość monstrualną z odkładaniem się tkanki tłuszczowej w okolicy pasa biodrowego, barkowego, szyi, przy tym szczupłe ręce i nogi, tzw. twarz księżycowatą z silnym owłosieniem, rozstępy na skórze bioder, ud, pośladków, piersi, nadciśnienie tętnicze, osteoporoza, cukrzyca.
- wirylizujące nowotwory jajnika - są to guzy jajnika (np. jądrzak, gonadoblastoma), które produkują nadmiar androgenów.
- stosowanie leków działających androgennie - jak np. sterydy anaboliczne, progestageny (przyjmują je kobiety planujące ciążę, by stymulować owulację), danazol (lek stosowany w leczeniu endometriozy), leki przeciwnadciśnieniowe (np. minoxidil – odkąd zauważono, że powoduje nadmierne owłosienie, stosowany jest jako płyn do wcierania w skórę głowy u mężczyzn, by zwiększyć owłosienie głowy), przeciwpadaczkowe, niektóre antybiotyki i blokery histaminowe (np. stosowane w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy).
- anoreksja - wynika to ze spadku poziomu estrogenów (ustają miesiączki) i wzrostu wydzielania androgenów. Brak miesiączki powoduje trwałe zaburzenia w organizmie, których skutki – jeżeli anoreksja trwa długo – później się nie cofną.
Przyczyny hirsutyzmu
W zależności od podłoża hirsutyzm wtórny może być spowodowany przez:
- guzy jajników lub zespół policystycznych jajników,
- guzy kory nadnerczy, zespół Cushinga, zespół nadnerczowo-płciowy (wrodzony przerost nadnerczy), otyłość połączona z cukrzycą typu 2,
- zaburzenia endokrynne, takie jak niedoczynność tarczycy, hiperprolaktynemia czy akromegalia,
- stosowanie określonych leków – np. anabolików czy glikokortykosteroidów,
- wahania hormonalne po menopauzie – szacuje się, że nawet 3 na 4 kobiety po przekwitaniu mogą być dotknięte tym problemem,
- nadreaktywność mieszków włosowych na androgeny, nawet wtedy, gdy ich stężenie jest prawidłowe.
Może się także zdarzyć, że problem ma podłoże dziedziczne, zwłaszcza wtedy, gdy mówimy o podwyższonym poziomie testosteronu, dla którego trudno znaleźć konkretną przyczynę. Z kolei hirsutyzm idiopatyczny nie ma przyczyn ogólnoustrojowych.
Jakie są metody leczenia nadmiernego owłosienia (hipertrychozy)?
Przed leczeniem należy ustalić przyczynę hipertrychozy. Nierzadko wskazana jest konsultacja endokrynologa. W leczeniu hipertrychozy znalazły szerokie zastosowanie takie metody leczenia, jak: epilacja woskiem, depilacja chemiczna, elektroliza, termoliza, laseroterapia. W razie hipertrychozy wtórnej, czyli wywołanej inną chorobą, należy leczyć chorobę podstawową, jeżeli to możliwe.
Zobacz także
Choroby włosów Wypadanie włosów może być objawem różnych chorób. Oprócz utraty nadmiernej liczby włosów, włosy mogą stać się suche, cienkie, pozbawione blasku i matowe. Utrata włosów może być efektem przebytej choroby, stresu, niedokrwistości z niedoboru żelaza, nieodpowiedniej diety, przyjmowania niektórych leków (np. cytostatyków, leków immunosupresyjnych, witaminy A, β-blokerów). Do nadmiernego wypadania włosów przyczynia się także nieprawidłowa pielęgnacja – m.in. niewłaściwe czesanie i szczotkowanie włosów, prostowanie włosów, trwała ondulacja. Prawidłowo dziennie dochodzi do utraty 60–100 włosów.
Wybrane treści dla Ciebie
Kandydoza skóry Najczęstsza lokalizacja wyprzeń drożdżakowych dotyczy fałdów skórnych (pachowe, pachwinowe, szpara międzypośladkowa, okolica podsutkowa, pępek, fałdy brzuszne u osób otyłych) oraz okolicy pieluszkowej u niemowląt. Stwierdza się ogniska zapalne, wyraźnie odgraniczone od skóry zdrowej, sączące, nierzadko pokryte białawym nalotem.
Łysienie bliznowaciejące Łysienie bliznowaciejące to rodzaj łysienia prowadzący do trwałej i nieodwracalnej utraty włosów. Klasyfikacja opiera się na obrazie klinicznym i wyniku badania histopatologicznego.
Hirsutyzm – leczenie
Terapia hirsutyzmu ma na celu zdiagnozowanie przyczyny wystąpienia tego objawu oraz jej eliminację. Wprowadza się leczenie farmakologiczne, chirurgiczne lub mechaniczne usuwanie owłosienia.
Hirsutyzm – leczenie chirurgiczne
Leczenie chirurgiczne stosuje się w przypadku wystąpienia guzów wydzielających androgeny lub zaburzających ich gospodarkę we krwi pacjentki.
Hirsutyzm – leczenie farmakologiczne
- Doustna antykoncepcja to standard w leczeniu. Leki wpływają na gospodarkę hormonów luteinizującego i folikulotropowego, a ich wytwarzanie zostaje obniżone. Dzięki temu następuje spadek wytwarzania androgenów w organizmie, a w wątrobie wzrasta ilość receptorów SHGB. Testosteron nie jest przekształcany do dihydrotestosteronu.
- Antyandrogeny , np. octan cyproteronu – blokują receptory androgenowe, przez co nie wykazują one działania w organizmie kobiety.
- Spironolakton – oprócz działania moczopędnego wykazuje także działanie antyandrogenne. Obniża stężenie testosteronu przez blokowanie 5α-reduktazy, wiąże się z receptorami SHBG. Należy pamiętać, że lek obniża ciśnienie.
- Flutamid – wykazuje działanie antyandrogenne, jest silniejszy niż spironolakton. Przy jego stosowaniu należy badać markery wątrobowe (może prowadzić do uszkodzeń wątroby) oraz stosować antykoncepcję (może wpływać na feminizację męskich płodów).
- Inhibitory 5α-reduktazy , np. finasteryd – stosowane w rozroście gruczołu krokowego oraz łysieniu androgenowym u mężczyzn, wykazuje działanie antyandrogenowe u kobiet.
