Skuteczne tabletki na nadmierne owłosienie dostępne bez recepty
Nadmierne owłosienie - skutek zaburzeń hormonalnych
Organizm kobiety działa prawidłowo dzięki estrogenom (żeńskim hormonom płciowym), które odpowiadają za regularne miesiączkowanie i pozwalają zajść w ciążę. Jajniki i nadnercza produkują także niewielkie ilości androgenów (męskich hormonów płciowych). U pań odpowiadają one m.in. za cechy przywódcze, męskie zachowania, energię życiową czy siłę mięśni. Wąsik może więc zdradzać, że jesteś kobietą z temperamentem albo np. świetną szefową. Ale gdy androgenów jest bardzo dużo (hiperandrogenizm), nadmiar włosków bywa widoczny także na brodzie, między piersiami, w okolicy brodawek sutkowych, między pępkiem a spojeniem łonowym, na podudziach. Występuje również bogate owłosienie łonowe, które schodzi nawet na wewnętrzne powierzchnie ud. To tzw. hirsutyzm. Często towarzyszy mu przetłuszczanie się włosów, zmiany łojotokowe na skórze czy nieregularne miesiączki. Efektem nadmiaru androgenów są też inne cechy męskie, np. obniżony głos, rozrośnięte mięśnie, niemożność zajścia w ciążę.
- zespół policystycznych jajników (PCOS) - prócz występowania nadmiernego owłosienia objawia się m.in. przetłuszczaniem się skóry i włosów, zaburzeniami miesiączkowania, łysieniem na głowie.
- przerost kory nadnerczy - charakteryzuje się nadmiernym wydzielaniem androgenów nadnerczowych. Może o nim świadczyć m.in. nasilone owłosienie, łojotok, łysienie skroniowe, zaburzenia cyklu.
- hiperprolaktynemia (choroba wywołana nadczynnością przedniego płata przysadki mózgowej produkującego prolaktynę) - poziom prolaktyny podnosi m.in. silny stres, wysiłek fizyczny, sen, ciąża, karmienie piersią, leki. Prócz hirsutyzmu mogą się pojawić problemy z zajściem w ciążę, zaburzenia cyklu, mlekotok.
- choroba Cushinga i zespół Cushinga- schorzenia te dają charakterystyczne objawy: otyłość monstrualną z odkładaniem się tkanki tłuszczowej w okolicy pasa biodrowego, barkowego, szyi, przy tym szczupłe ręce i nogi, tzw. twarz księżycowatą z silnym owłosieniem, rozstępy na skórze bioder, ud, pośladków, piersi, nadciśnienie tętnicze, osteoporoza, cukrzyca.
- wirylizujące nowotwory jajnika - są to guzy jajnika (np. jądrzak, gonadoblastoma), które produkują nadmiar androgenów.
- stosowanie leków działających androgennie - jak np. sterydy anaboliczne, progestageny (przyjmują je kobiety planujące ciążę, by stymulować owulację), danazol (lek stosowany w leczeniu endometriozy), leki przeciwnadciśnieniowe (np. minoxidil – odkąd zauważono, że powoduje nadmierne owłosienie, stosowany jest jako płyn do wcierania w skórę głowy u mężczyzn, by zwiększyć owłosienie głowy), przeciwpadaczkowe, niektóre antybiotyki i blokery histaminowe (np. stosowane w leczeniu choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy).
- anoreksja - wynika to ze spadku poziomu estrogenów (ustają miesiączki) i wzrostu wydzielania androgenów. Brak miesiączki powoduje trwałe zaburzenia w organizmie, których skutki – jeżeli anoreksja trwa długo – później się nie cofną.
Hirsutyzm – skala
Przy pomocy skali Ferrimana-Gallweya określa się się stopień owłosienia w dziewięciu androgenozależnych miejscach w skali od 0 do 4. Ocenia się owłosienie na:
- wardze górnej,
- podbródku,
- klatce piersiowej,
- górnej i dolnej części brzucha,
- górnej i dolnej części pleców,
- ramionach,
- udach.
Hirsutyzm stwierdza się, jeśli lekarz określi stan pacjentki na 8 lub więcej punktów . Jest to badanie bardzo subiektywne, a każdy lekarz może inaczej określić punktację. Dlatego też wykonuje się także badania laboratoryjne, w których wykrywa się stężenia:
- testosteronu,
- prolaktyny,
- 17-hydroksyprogesteronu,
- stosunku lutropiny/folitropiny.
Dodatkowo bada się tarczycę i jajniki, a lekarz może zlecić również obrazowanie rezonansem magnetycznym lub tomografem komputerowym .
Jakie są przyczyny hirsutyzmu?
Do najczęstszych przyczyn hirsutyzmu zalicza się:
Aby stwierdzony został zespół policystycznych jajników (PCOS), u kobiet muszą występować przynajmniej dwa z trzech objawów: hiperandrogenizacja, zaburzenia miesiączkowania, obraz policystycznych jajników w obrazie USG. W celu przeprowadzenia diagnostyki w kierunku PCOS należy udać się do lekarza ginekologa. Dzięki specjalistycznym badaniom lekarz będzie miał możliwość potwierdzić diagnozę lub ją wykluczyć. Hirsutyzm idiopatyczny stwierdzony jest wówczas, gdy cykle miesiączkowe są regularne, brak jest obrazu policystycznych jajników oraz poziom androgenów jest na prawidłowym poziomie. Do nadmiernego owłosienia dochodzi poprzez polimorfizm genu kodującego receptor androgenowy lub mieszki włosowe są nadmierne podatne na oddziaływanie androgenów. Rozwój hirsutyzmu idiopatycznego jest powolny i następuje po okresie dojrzewania. Lekarzem pomocnym w zaburzeniach hormonalnych jest endokrynolog. To do niego należy się udać, gdy podejrzewamy, że nasza gospodarka hormonalna nie funkcjonuje prawidłowo.
Nadmierne owłosienie (hipertrychoza): przyczyny, objawy i leczenie
Nadmierne owłosienie to dodatkowe owłosienie, które może pojawić się w określonych obszarach ciała lub na całym ciele. Jeśli nadmierne owłosienie występuje u kobiet w miejscach, w których normalnie występuje tylko u mężczyzn (m. in. nad górną wargą, na klatce piersiowej, podbrzuszu), to mówimy o hirsutyzmie. Jeśli natomiast nadmierne owłosienie ma charakter uogólniony – występuje na całym ciele, to jest to hipertrychoza, która może występować zarówno u kobiet, jak i mężczyzn. Leczenie zależy od przyczyny nadmiernego owłosienia.
Nadmierne owłosienie to odpowiednio nasilone dodatkowe owłosienie, które może występować na całym ciele lub w niektórych okolicach, które mogą różnić się u kobiet i u mężczyzn. Należy pamiętać, że owłosienie jest sprawą indywidualną i nie ma norm, które dokładnie określałyby, jakiego typu włosy, w jakiej liczbie są prawidłowe, a jakie nie. Istnieją natomiast skale, w których można ocenić nasilenie owłosienia i na tej podstawie stwierdzić, czy mogą one świadczyć o nieprawidłowościach lub nie.
U nas zapłacisz kartą