Skuteczne tabletki na nadmierne owłosienie dostępne bez recepty
Leczenie hirsutyzmu – jak pozbyć się owłosienia?
Po określeniu przyczyny niepokojących objawów można przystąpić do leczenia. Najskuteczniejszą strategią jest leczenie farmakologiczne przyczyn oraz usuwanie włosów metodami, które zapewniają długotrwałe efekty.
Leczenie farmakologiczne nadmiernego owłosienia
Leki dobiera się w zależności od tego, jaki hormon powoduje nadmierne owłosienie. Często stosuje się hormonalne środki antykoncepcyjne – nowoczesne tabletki powodują również obniżenie poziomu androgenów. Rezultaty terapii są stopniowe i trzeba na nie cierpliwie zaczekać.
Depilacja laserowa
Co istotne, z pomocą depilacji laserowej można usunąć włosy na ciele, a dostępne obecnie technologie przynoszą bardzo dobre efekty. Zabiegi powinny odbywać się regularnie, z reguły powtarza się je minimum pięć lub sześć razy, ponieważ w tym samym momencie włosy są w różnych fazach rozwoju. Laser oddziałuje na włosy w fazie wzrostu. Pozostałe odrastają, dlatego należy powtórzyć zabieg. Depilacja laserowa nie powoduje wrastania włosów w skórę, a dzięki zastosowaniu systemów chłodzenia nie jest ona bolesna. Depilacja laserowa jest przeznaczona zarówno dla kobiet, jak i dla mężczyzn. Można w ten sposób usunąć włosy z takich obszarów ciała jak twarz, klatka piersiowa, brzuch, nogi, ręce, pośladki czy okolice intymne.
Nadmierne owłosienie. Wszystko, co musisz wiedzieć, a wstydziłaś się zapytać
Hirsutyzm może dotknąć każdą kobietę. Objawia się nadmiernym owłosieniem - na twarzy, piersiach, podudziach. Zanim zaczniesz usuwać pojawiające się w nietypowych miejscach ciemne włosy i skonsultuj się z ginekologiem. Być może nie jest to defekt kosmetyczny, a efekt zaburzeń hormonalnych, które trzeba leczyć.
Spis treści
Czy zawsze nadmierne owłosienie oznacza hirsutyzm? O bardziej nasilonym owłosieniu na twarzy decydują predyspozycje rodzinne, a dokładniej – pochodzenie etniczne. Jeśli twoi przodkowie pochodzą z południowej Europy (np. z Włoch, Sycylii) lub Azji (np. z Gruzji), ciemne włoski – również w okolicy twarzy – nie powinny cię niepokoić, bo są one charakterystyczne dla kobiet mieszkających w tych rejonach. Ale nadmierne owłosienie nie musi być odziedziczone po ojcu czy matce, może też wynikać z zaburzeń hormonalnych.
Rozwijamy nasz serwis dzięki wyświetlaniu reklam.
Blokując reklamy, nie pozwalasz nam tworzyć wartościowych treści.
Wyłącz AdBlock i odśwież stronę.
Przyczyny hirsutyzmu
W zależności od podłoża hirsutyzm wtórny może być spowodowany przez:
- guzy jajników lub zespół policystycznych jajników,
- guzy kory nadnerczy, zespół Cushinga, zespół nadnerczowo-płciowy (wrodzony przerost nadnerczy), otyłość połączona z cukrzycą typu 2,
- zaburzenia endokrynne, takie jak niedoczynność tarczycy, hiperprolaktynemia czy akromegalia,
- stosowanie określonych leków – np. anabolików czy glikokortykosteroidów,
- wahania hormonalne po menopauzie – szacuje się, że nawet 3 na 4 kobiety po przekwitaniu mogą być dotknięte tym problemem,
- nadreaktywność mieszków włosowych na androgeny, nawet wtedy, gdy ich stężenie jest prawidłowe.
Może się także zdarzyć, że problem ma podłoże dziedziczne, zwłaszcza wtedy, gdy mówimy o podwyższonym poziomie testosteronu, dla którego trudno znaleźć konkretną przyczynę. Z kolei hirsutyzm idiopatyczny nie ma przyczyn ogólnoustrojowych.
Hirsutyzm – leczenie
Terapia hirsutyzmu ma na celu zdiagnozowanie przyczyny wystąpienia tego objawu oraz jej eliminację. Wprowadza się leczenie farmakologiczne, chirurgiczne lub mechaniczne usuwanie owłosienia.
Hirsutyzm – leczenie chirurgiczne
Leczenie chirurgiczne stosuje się w przypadku wystąpienia guzów wydzielających androgeny lub zaburzających ich gospodarkę we krwi pacjentki.
Hirsutyzm – leczenie farmakologiczne
- Doustna antykoncepcja to standard w leczeniu. Leki wpływają na gospodarkę hormonów luteinizującego i folikulotropowego, a ich wytwarzanie zostaje obniżone. Dzięki temu następuje spadek wytwarzania androgenów w organizmie, a w wątrobie wzrasta ilość receptorów SHGB. Testosteron nie jest przekształcany do dihydrotestosteronu.
- Antyandrogeny , np. octan cyproteronu – blokują receptory androgenowe, przez co nie wykazują one działania w organizmie kobiety.
- Spironolakton – oprócz działania moczopędnego wykazuje także działanie antyandrogenne. Obniża stężenie testosteronu przez blokowanie 5α-reduktazy, wiąże się z receptorami SHBG. Należy pamiętać, że lek obniża ciśnienie.
- Flutamid – wykazuje działanie antyandrogenne, jest silniejszy niż spironolakton. Przy jego stosowaniu należy badać markery wątrobowe (może prowadzić do uszkodzeń wątroby) oraz stosować antykoncepcję (może wpływać na feminizację męskich płodów).
- Inhibitory 5α-reduktazy , np. finasteryd – stosowane w rozroście gruczołu krokowego oraz łysieniu androgenowym u mężczyzn, wykazuje działanie antyandrogenowe u kobiet.

Autor
Redakcja LekarzeBezKolejki.pl - W skład zespołu redakcyjnego portalu LekarzeBezKolejki.pl wchodzą wykwalifikowani farmaceuci. Ich bogate doświadczenie zawodowe i gruntowna wiedza nabyta na studiach farmaceutycznych umożliwiają tworzenie wiarygodnych i rzeczowych tekstów zgodnie z zasadami medycyny opartej na dowodach naukowych (EBM). Treści te są zawsze oparte na solidnych źródłach, takich jak aktualne badania naukowe czy specjalistyczne publikacje. Zespół łączy profesjonalizm z pasją do ciągłego rozwijania się i chęcią dzielenia się wiedzą, co przekłada się na atrakcyjne i wciągające materiały edukacyjne dla użytkowników.
Polecane artykuły
Zaparcia w ciąży — jak sobie z nimi radzić? Sposoby leczenia zaparć w ciąży
Tabletka „dzień po” (antykoncepcja awaryjna) - jak działa i kiedy się ją stosuje? Wskazania i przeciwwskazania, działania niepożądane
Różne problemy żołądkowe u kobiet w ciąży
Test ciążowy - kiedy wykonać? Rodzaje testów ciążowych, ich czułość i wiarygodność
Najważniejsze zalecenia dotyczące badań prenatalnych
Czop śluzowy - jak wygląda, jaką rolę odgrywa i kiedy odchodzi?
