U nas zapłacisz kartą
Skuteczne tabletki na nadmierne owłosienie dostępne bez recepty
Czy da się leczyć hirsutyzm metodami naturalnymi?
W walce z nadmiernym owłosieniem stosuje się różne metody. Depilacja woskiem czy golenie przynoszą niestety krótkotrwałe rezultaty, choć nie jest prawdą, że włoski odrastają mocniejsze i grubsze. Jednakże te techniki nie pozwalają na trwale usunięcie owłosienia i nie są skutecznym i trwałym rozwiązaniem problemu. Co więcej, stosowanie wody utlenionej jedynie je rozjaśnia, ale nadal pozostają widoczne.
Z hirsutyzmem zmagają się wyłącznie kobiety, natomiast istnieją także choroby, które wiążą się z nadmiernym owłosieniem i występują u obu płci.
Hypertrichoza
To również schorzenie polegające na nadmiernym owłosieniu, jednak w tym wypadku występuje ono na całym ciele, nie tylko na obszarach charakterystycznych dla mężczyzn. Mogą z jego powodu cierpieć zarówno mężczyźni, jak i kobiety, zdarza się także występowanie wraz z hirsutyzmem. Włosy mogą rosnąć również w nietypowych miejscach, na przykład na spodzie stóp.
Wrodzone uogólnione nadmierne owłosienie (typ 1 i 2)
Podłoże tych zaburzeń jest genetyczne – dziedziczone jest autosomalnie dominująco. Może się objawić już u noworodków. W przypadku pierwszego wariantu mówimy o występowaniu ciemnych, krętych włosów na górnej części tułowia oraz na twarzy, natomiast typ drugi wiąże się z ich nierównomiernym umiejscowieniem na skórze.
Nadmierne owłosienie (hipertrychoza): przyczyny, objawy i leczenie
Nadmierne owłosienie to dodatkowe owłosienie, które może pojawić się w określonych obszarach ciała lub na całym ciele. Jeśli nadmierne owłosienie występuje u kobiet w miejscach, w których normalnie występuje tylko u mężczyzn (m. in. nad górną wargą, na klatce piersiowej, podbrzuszu), to mówimy o hirsutyzmie. Jeśli natomiast nadmierne owłosienie ma charakter uogólniony – występuje na całym ciele, to jest to hipertrychoza, która może występować zarówno u kobiet, jak i mężczyzn. Leczenie zależy od przyczyny nadmiernego owłosienia.
Nadmierne owłosienie to odpowiednio nasilone dodatkowe owłosienie, które może występować na całym ciele lub w niektórych okolicach, które mogą różnić się u kobiet i u mężczyzn. Należy pamiętać, że owłosienie jest sprawą indywidualną i nie ma norm, które dokładnie określałyby, jakiego typu włosy, w jakiej liczbie są prawidłowe, a jakie nie. Istnieją natomiast skale, w których można ocenić nasilenie owłosienia i na tej podstawie stwierdzić, czy mogą one świadczyć o nieprawidłowościach lub nie.
Hirsutyzm - koniecznie do ginekologa
Jeśli niepokoją cię pojawiające się na twarzy i ciele ciemne włoski, zapewne myślisz o wizycie u kosmetyczki. Zanim jednak się do niej wybierzesz, odwiedź ginekologa, bo tylko on rozpozna przyczynę problemu i zastosuje odpowiednie leczenie.
Na początku lekarz zapyta cię o pochodzenie, występowanie nadmiernego owłosienia w rodzinie (rodzice, rodzeństwo), wagę (sprawdzi BMI, pacjentki otyłe mają nadmiar testosteronu i jego metabolitów), przyjmowane leki. Przeprowadzi też dokładny wywiad ginekologiczny – m.in. zapyta, czy miesiączki są regularne, obfite, jak długo trwają, czy byłaś w ciąży (ile razy), czy miałaś kłopoty z zajściem w ciążę i podejmowane były próby leczenia.
Ostrożnie z depilacją
W kosmetologii jest wiele metod przeciwdziałania hirsutyzmowi, jednak do tej pory nie znaleziono takiej, która trwale usuwa nadmierne owłosienie. Golenie maszynką (np. okolic intymnych) nie zdaje egzaminu, bo włosy odrastają ciemniejsze i grubsze. Dodatkowo często skutkiem tej metody jest zapalenie mieszków włosowych i powstawanie krostek.
Depilacja za pomocą żeli czy wosków także nie daje dobrych rezultatów, bo włosy odrastają po kilku lub kilkunastu dniach. Poza tym składniki tych preparatów mogą podrażniać delikatną skórę. Usuwanie włosów za pomocą elektrolizy czy laseroterapii daje efekty na dłużej, jednak warto pamiętać, że stosowanie tych metod w konsekwencji może prowadzić do tworzenia się mikroblizn na skórze.
Następnie ginekolog sprawdzi, czy przyczyną problemu jest PCOS (wykona USG przezpochwowe, oceniając wielkość jajników, ich strukturę, ilość pęcherzyków, grubość osłonki białej itd. Badanie może wskazać też podejrzenie nowotworu jajników, czy wrodzony przerost kory nadnerczy (zrobi USG brzucha, w badaniu stwierdza się powiększone nadnercza – prawe i lewe).
Następnym etapem badań (w przypadku stwierdzenia, jak i wykluczenia PCOS lub wrodzonego przerostu nadnerczy) jest konsultacja endokrynologiczna (o ile ginekolog nie ma tej specjalności). Badania hormonalne krwi robi się w wyznaczonych dniach cyklu, oceniając poziom testosteronu i jego pochodnych. Jeśli nie dają one odpowiedzi, endokrynolog bada też poziom hormonów wydzielanych przez tarczycę (może wcześniej wykonać USG tarczycy) i przysadkę mózgową.