U nas zapłacisz kartą
Skuteczne tabletki na nadmierne owłosienie dostępne bez recepty
Hirsutyzm, nadmiarne owłosienie – jak leczyć?
Z problemem nadmiernego owłosienia zmaga się zarówno wiele kobiet, jak i mężczyzn. Często wiąże się to z zaburzeniami hormonalnymi. Niestety, tradycyjne metody depilacji przynoszą dość krótkotrwałe rezultaty oraz mogą powodować podrażnienia czy wrastanie włosów. Najlepszym rozwiązaniem w walce z nadmiernym owłosieniem jest połączenie osiągnięć medycyny i kosmetologii, dzięki którym można osiągnąć trwałe skutki.
Hirsutyzm to nadmierne owłosienie typu męskiego u kobiet. Jest najczęściej objawem innych jednostek chorobowych. W tym przypadku włoski są ciemne i grube. Najczęściej występują w miejscach charakterystycznych dla owłosienia męskiego – m.in. na twarzy (nad górną wargą, na brodzie), w okolicy mostka i wokół brodawek sutkowych, na plecach, na brzuchu, ale także na innych obszarach ciała. Choroba występuje dość często –nadmierne owłosienie dotyczy od 5 do 10% kobiet.
Hirsutyzm idiopatyczny nie wiąże się z podwyższonym poziomem androgenów, czyli hormonów męskich, naturalnie występujących w niskim stężeniu u kobiet. W niektórych przypadkach nie udaje się stwierdzić konkretnego podłoża problemu, co oznacza, że mamy do czynienia z formą idiopatyczną. Hirsutyzm wtórny jest efektem innych zaburzeń, w tym hormonalnych, i często stanowi ich istotny objaw.
Nadmierne owłosienie występuje najczęściej w okresie dojrzewania, może pojawić się jednak również później, na przykład w wieku dojrzałym po menopauzie, gdy łatwo dochodzi do nadmiaru androgenów.
Hirsutyzm – leczenie
Terapia hirsutyzmu ma na celu zdiagnozowanie przyczyny wystąpienia tego objawu oraz jej eliminację. Wprowadza się leczenie farmakologiczne, chirurgiczne lub mechaniczne usuwanie owłosienia.
Hirsutyzm – leczenie chirurgiczne
Leczenie chirurgiczne stosuje się w przypadku wystąpienia guzów wydzielających androgeny lub zaburzających ich gospodarkę we krwi pacjentki.
Hirsutyzm – leczenie farmakologiczne
- Doustna antykoncepcja to standard w leczeniu. Leki wpływają na gospodarkę hormonów luteinizującego i folikulotropowego, a ich wytwarzanie zostaje obniżone. Dzięki temu następuje spadek wytwarzania androgenów w organizmie, a w wątrobie wzrasta ilość receptorów SHGB. Testosteron nie jest przekształcany do dihydrotestosteronu.
- Antyandrogeny , np. octan cyproteronu – blokują receptory androgenowe, przez co nie wykazują one działania w organizmie kobiety.
- Spironolakton – oprócz działania moczopędnego wykazuje także działanie antyandrogenne. Obniża stężenie testosteronu przez blokowanie 5α-reduktazy, wiąże się z receptorami SHBG. Należy pamiętać, że lek obniża ciśnienie.
- Flutamid – wykazuje działanie antyandrogenne, jest silniejszy niż spironolakton. Przy jego stosowaniu należy badać markery wątrobowe (może prowadzić do uszkodzeń wątroby) oraz stosować antykoncepcję (może wpływać na feminizację męskich płodów).
- Inhibitory 5α-reduktazy , np. finasteryd – stosowane w rozroście gruczołu krokowego oraz łysieniu androgenowym u mężczyzn, wykazuje działanie antyandrogenowe u kobiet.
Jaki lekarz zajmuje się hirsutyzmem? Jakie badania są potrzebne?
Choć może się wydawać, że nadmierne owłosienie to problem dla ginekologa, w praktyce najlepiej udać się do lekarza endokrynologa lub ginekologa-endokrynologa. Do podjęcia leczenia niezbędne jest wykonanie kompleksowych badań. Tylko dzięki nim można zająć się przyczyną, a nie wyłącznie skutkiem. Do oceny samego hirsutyzmu służy skala Ferrimana-Gallweya, która określa, w jakich miejscach na ciele pojawia się owłosienie i jak intensywne jest. Ocenia się 9 okolic i przyznaje się punkty od 1 do 4, gdzie 1 to minimalne owłosienie, a 4 – przypominające męskie. Jeśli liczba punktów przekracza 8, stwierdza się hirsutyzm.
Następnym krokiem jest określenie poziomów hormonów płciowych, ale jeśli występują również inne niepokojące objawy, diagnostyka jest bardziej złożona. Najczęściej bada się:
- testosteron,
- progesteron,
- hormon luteinizujący,
- hormon folikulotropowy,
- hormon tyreotropowy (TSH),
- przeciwciała przeciwko tyreoperoksydazie (anty-TPO),
- tyroksynę.
Co więcej, nadmierne owłosienie może być symptomem wielu różnych chorób, dlatego przeprowadza się także badania obrazowe, takie jak USG – na przykład w celu stwierdzenia zespołu policystycznych jajników.