U nas zapłacisz kartą
Trądzik różowaty - Czerwona Twarz - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Trądzik różowaty – co to jest?
Trądzik różowaty (acne rosacea), to przewlekła choroba zapalna skóry twarzy, której dokładne przyczyny nie są jeszcze w pełni zrozumiałe. Choć u większości pacjentów promieniowanie ultrafioletowe nasila objawy trądziku różowatego. Dolegliwość charakteryzuje się falami nawrotów i remisji, co oznacza, że objawy mogą nasilać się, a następnie ustępować, ale zwykle nie znikają całkowicie.
Trądzik różowaty dotyczy niemal wyłącznie osób dorosłych po 25. roku życia. Znacznie częściej występuje u kobiet, szczególnie o jasnej karnacji. Typowe objawy to zaczerwienienie (rumień), poszerzone naczynia krwionośne, grudki i krosty zlokalizowane na policzkach, nosie, brodzie i czole. U niektórych pacjentów mogą również wystąpić objawy oczne.
Choroba może mieć wpływ nie tylko na wygląd skóry, ale również na samopoczucie i jakość życia pacjentów. Często towarzyszy jej uczucie niepewności z powodu trudności w maskowaniu objawów oraz frustracji związanej z przewlekłych charakterem dolegliwości.
Walka z trądzikiem różowatym wymaga całkowicie innego podejścia niż zwalczanie trądziku pospolitego. Dlatego w przypadku pojawienia się objawów zalecane jest skonsultowanie się ze specjalistą, który postawi właściwą diagnozę i będzie wiedział, jak leczyć trądzik różowaty.
Trądzik różowaty – jak się go pozbyć?
Trądzik różowaty jest schorzeniem przewlekłym, które wymaga odpowiedniego leczenia. Wybór metody zależy od postaci choroby i stopnia nasilenia zmian.
W najczęstszej postaci tj. rumieniowej z widocznymi naczynkami krwionośnymi, stosuje się zwykle leczenie miejscowe. Głównie wykorzystuje się preparaty zawierające metronidazol, kwas azelainowy, sulfacetamid sodowy oraz nadtlenek benzoilu. Miejscowe środki farmaceutyczne pozwalają zwykle zminimalizować postęp choroby. W przypadku nadkażeń bakteryjnych miejscowo stosuje się również erytromycynę, klindamycynę lub tetracyklinę.
Podobne metody stosuje się również w innych postaciach choroby, choć niekiedy w przypadku zmian grudkowo-krostkowych istnieją wskazania do ogólnego leczenia trądziku różowatego. Wówczas stosuje się antybiotyki doustne: tetracykliny lub makrolidy.
Jeśli stosowane metody nie przynoszą oczekiwanych rezultatów lekarz może zalecić stosowanie retinoidów (izotretynoiny) lub skorzystanie z terapii laserowej.
Należy pamiętać, że skóra z trądzikiem różowatym wymaga specjalnej pielęgnacji, dlatego zaleca się stosowanie dermokosmetyków do skóry wrażliwej oraz unikanie kosmetyków drażniących i czynników wyzwalających zmiany.
Trądzik różowaty — przyczyny
Przyczyny trądziku różowatego mają swoje podłoże w zaburzeniach naczynioruchowych, czyli łatwym czerwienieniu się skóry pod wpływem bodźców fizycznych i emocjonalnych. Zaliczany jest do chorób genetycznych. Występowanie zmian lub ich zaostrzenia w głównej mierze powodują:
- stres,
- ekspozycja na słońce,
- duża ilość ciężkostrawnych potraw w diecie,
- nadużywanie alkoholu,
- zaburzenia miesiączkowania,
- drożdżaki,
- zakażenie nużeńcem,
- posiadanie wirusa opryszczki wargowej,
- przyjmowanie dużych dawek witaminy B6 i B12,
- częste korzystanie z sauny i basenów (chlorowana woda),
- przyjmowanie zewnętrznych preparatów m.in. glikokortykosteroidów na skórę twarzy,
- stosowanie leków obniżających poziom cholesterolu oraz kwasu nikotynowego.
Trądzik różowaty jest przypadłością, która ujawnia się u około 10% populacji, u osób w wieku od 30. do 35. lat. Zazwyczaj na trądzik zapadają osoby o jasnej karnacji, włosach i oczach, mający I lub II fototyp skóry. U mężczyzn trądzik przebiega o wiele ciężej niż u kobiet.
Badania wykazały, że trądzik różowaty ma również związek z alergią, do której dochodzi na drodze oddechowej. Najczęstszymi alergenami są:
- pyłki chwastów,
- kurz domowy,
- pyłki drzew,
- pierze,
- alergeny wziewne A1 (pleśni),
- Dermatophagoides pteronyssimus (skórożarłoczek skryty - gatunek z rzędu roztoczy bytujący w ludzkim otoczeniu),
- Dermatophagoides farinae (roztocze kurzu domowego).