U nas zapłacisz kartą
Trądzik różowaty na brodzie - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Trądzik na brodzie - dlaczego się pojawia i jak się go pozbyć?
Trądzik może przybierać wiele postaci – to schorzenie dermatologiczne, które występuje na nie tylko na twarzy, lecz także na ciele: w dodatku z różną intensywnością. Szczególnie częsty i problematyczny jest trądzik na brodzie. Jakie mogą być przyczyny trądziku na brodzie? Co warto stosować, aby skutecznie go zwalczyć? Na co uważać i czego unikać? Przekonajmy się!
RADA EKSPERTA
Konkretne umiejscowienie zmian zapalnych na twarzy często może sugerować przyczynę pojawienia się niedoskonałości. Trądzik w okolicy brody i żuchwy bardzo często związany jest z zaburzeniami hormonalnymi, warto zwrócić uwagę na m.in.: dihydrotestosteron, prolaktynę, progesteron, kortyzol, hormon wzrostu, insulinę, hormony tarczycy. Zmiany trądzikowe występujące na dolnej części twarzy często są również konsekwencją nieodpowiedniej pielęgnacji i diety (pozbawiona składników odżywczych, bogata w produkty przetworzone i cukry proste). Broda należy do strefy T, a więc do obszaru o dużej koncentracji gruczołów łojowych. Aby skutecznie zniwelować zmiany skórne zawsze należy znaleźć przyczynę, z pomocą specjalisty, następnie odpowiednio wdrożone leczenie i/lub terapia gabinetowa połączona z pielęgnacją domową przyniosą oczekiwane efekty
- radzi kosmetolog, Aleksandra Cybruch.
Trądzik różowaty - objawy, przyczyny, leczenie
Czym jest trądzik różowaty i jakie są jego objawy
Co zrobić, jeśli twój nos pokrywa nieestetyczny rumień? Rumień na twarzy, któremu towarzyszą krosty lub naczynkowe pajączki, stanowi duży problem estetyczny. Zmiany te są bardzo szpecące i stygmatyzujące, szczególnie że kojarzą się z nieodpowiednią higieną i alkoholizmem. Choroba ta może wywołać również trwałe i szpecące zgrubienia i guzy na twarzy. Zmiany tego rodzaju mogą oznaczać trądzik różowaty, który wymaga leczenia dermatologicznego i .
Trądzik różowaty (łac. acne rosacea) jest przewlekłą chorobą skóry. Występuje na twarzy i objawia się w postaci rumienia. Pierwsze objawy pojawiają się na nosie. Następnie objawy rozszerzają się na pozostałe części twarzy i występują na brodzie, czole i uszach.
Schorzenie to dotyka około 10% populacji. Pierwsze objawy w postaci zaczerwienienia najczęściej pojawia się w wieku 35 - 50 lat. Występuje bez względu na płeć, choć częściej dotyka kobiety.
Trądzik różowaty jest chorobą przewlekłą, której nie można całkowicie wyleczyć. Dlatego też leczenie ma na celu zahamowanie powstawania nowych zmian i rozszerzania się choroby, jak również zminimalizowania szpecących zmian na skórze, jak rumień, pajączki czy też brzydkie zgrubienia skóry.
Przyczyny trądziku różowatego
Przyczyny tej choroby nie są do końca poznane. Przypuszcza się, że występuje współdziałanie wilu czynników środowiskowych, hormonalnych i psychogennych.
Czynniki, które mogą sprzyjać występowaniu trądziku różowatego:
- stres,
- palenie papierosów i picie alkoholu,
- czynniki środowiskowe, takie jak nasłonecznienie skóry, mróz, zmiany temperatury oraz działanie wysokiej temperatury na skórę,
- przebywanie długo w klimatyzowanych pomieszczeniach,
- tłusta i mocno przetworzona dieta,
- korzystanie z sauny i basenu z chlorowaną wodą,
- kosmetyki podrażniające skórę,
- zakażenie nużeńcem ludzkim,
- częsty kontakt z chlorowaną i twardą wodą,
- dieta bogata w kapsaicynę, histaminę i tyraminę,
- dieta zawierająca gorące, tłuste, pikantne potrawy,
- kosmetyki zawierające aceton, alkohol denaturowany, mentol, silne środki spieniające i zapachowe,
- leki rozszerzające naczynia krwionośne, glikokortykosteroidy i statyny,
- przyjmowanie dużych dawek witamin B6, B12, PP.
Trądzik różowaty - diagnoza
Lekarz ustala rozpoznanie na podstawie wywiadu oraz badania pacjenta. Charakterystyczne dla trądziku różowatego jest występowanie wykwitów rumieniowych i grudkowo-krostkowych umiejscowionych głównie w środkowej części twarzy, tzw. wzmożonej reakcji naczynioruchowej (zaczerwienienie pod wpływem bodźców fizycznych i psychicznych), współistnienia objawów łojotoku. Decydujący w rozpoznaniu choroby jest rumień utrzymujący się w centralnej części twarzy. Biopsja skóry rzadko jest konieczna.
Istnieje wiele metod leczenia trądziku różowatego. Leczenie jest dobierane przez lekarza dermatologa dla konkretnego pacjenta, w zależności od objawów trądziku różowatego, jego przebiegu, stanu skóry, czynników zaostrzających, chorób towarzyszących, przyjmowanych leków i odpowiedzi na leczenie.
Trądzik różowaty – leczenie niefarmakologiczne
Trądzik różowaty - leczenie miejscowe
W leczeniu miejscowym stosuje się metronidazol w postaci żelu lub kremu.
Ponadto stosuje się kwas azelainowy, iwermektynę oraz nadtlenek benzoilu.
Lekami redukującymi zaczerwienie twarzy są brymonidyna i oksymetazolina.
Do stosowanych miejscowo antybiotyków należą: iwermektyna, erytromycyna, klindamycyna.
Trądzik różowaty – leczenie laserem
Leczenie jest zawsze zlecane przez lekarza, istnieje szereg przeciwwskazań, m.in. ciąża i laktacja, bielactwo, niewyrównana cukrzyca, poważne przewlekłe choroby układu sercowo-naczyniowego (w tym rozrusznik serca), choroby autoimmunologiczne, padaczka, tendencja do powstawania bliznowców. Zabiegi naświetlania są bezbolesne, ale mogą powodować działania niepożądane, takie jak rumień lub uczucie ściągnięcia skóry.
Trądzik różowaty – leczenie ogólne
W nasilonych postaciach trądziku różowatego lekarz może zlecić – oprócz leczenia miejscowego – także leczenie ogólne, czyli doustne.
Do leków stosowanych ogólnie (doustnie) należą antybiotyki, głównie doksycyklina, a także limecyklina, chlorowodorek tetracykliny, oksytetracyklina, azytromycyna.