U nas zapłacisz kartą
Trądzik różowaty w ciąży - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Trądzik u kobiet w ciąży - czemu powstaje i jak sobie z nim radzić?
Trądzik stanowi najczęściej występującą chorobę skóry, która w dużej mierze dotyczy osób w okresie dojrzewania. Zmiany skórne mogą pojawić się również w trakcie ciąży, do czego przyczyniają się przede wszystkim wahania w gospodarce hormonalnej organizmu.
Aktualnie dostępnych jest wiele różnorodnych metod zwalczania zaskórników, jednak nie każdy sposób leczenia trądziku jest odpowiedni w przypadku kobiet ciężarnych. Kluczową rolę zarówno w zapobieganiu zmianom skórnym, jak i ich leczeniu odgrywa indywidualnie dobrana pielęgnacja skóry.
Trądzik różowaty - u kogo występuje?
Zaburzenia hormonalne, głównie wzrost poziomu testosteronu, obserwowane są prawie wyłącznie po okresie pokwitania, stąd niespotykane są przypadki trądziku różowatego wśród dzieci. Hormony płciowe pobudzają czynność gruczołów łojowych i zwiększają wydzielanie sebum co umożliwia rozwój drobnoustrojów, głównie Pityrosporum ovale.
Do głównych przyczyn rozwoju trądzika różowatego należą:
- zaburzenia naczynioruchowe w obrębie drobnych naczyń skóry,
- zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego, szczególnie stany związane ze zmniejszonym wytwarzaniem soku żołądkowego i tym samym tzw. niedokwasotą, np. po przebytej resekcji żołądka, wagotomi (przecięciu nerwu błędnego), w przewlekłym alkoholizmie, w chorobie nowotworowej (głównie raku żołądka), w anemii z niedoboru żelaza i witaminy B12 (tu również na podłożu autoimmunologicznym, tzw. niedokrwistość złośliwa), w niedoczynności przysadki mózgowej lub nadczynności tarczycy,
- zaburzenia endokrynologiczne – głównie nadmiar hormonów płciowych (testosteronu),
- obecność bakterii Helicobacter pylori w błonie śluzowej żołądka,
- obecność Pityrosporum ovale – należy do grzybów i jest odpowiedzialny głównie za wywołanie łojotokowego zapalenia skóry oraz łupieżu pstrego, rola w patogenezie trądziku różowatego postulowana jest od niedawna,
- podatność osobnicza – nadmierna reakcja na bodźce środowiskowe.
Do najważniejszych czynników ryzyka trądzika różowatego zalicza się:
- zaburzenia naczynioruchowe,
- zaburzenia endokrynologiczne – nadmiar testosteronu, hormonów tarczycy, niedobór hormonów przysadkowych, stosowanie miejscowe silnie działających glikokotykosteroidów,
- zaburzenia czynności przewodu pokarmowego – rak żołądka, stan po resekcji żołądka, wagotomia,
- nosicielstwo Helicobacter pylori i Pityrosporum ovale,
- zaburzenia autoimmunologiczne i hematologiczne – anemia złośliwa i z niedoboru żelaza,
- przewlekły alkoholizm,
- osobnicza predyspozycja, chwiejność emocjonalna.
Stan zapalny - jak powstaje?
Rola zaburzeń naczynioruchowych w patogenezie trądzika różowatego nie jest jednoznacznie określona. Uważa się, iż wraz z podatnością osobniczą na oddziaływanie czynników zewnętrznych, fizycznych oraz psychicznych, dochodzi do naprzemiennego, szybkiego skurczu i rozkurczu drobnych naczyń krwionośnych skóry właściwiej i tkanki podskórnej. Doprowadza to do zaburzenia lokalnego przepływu krwi. Zmniejszenie dowozu składników odżywczych oraz tlenu do tkanek przyczynia się do zaburzeń funkcjonowania komórek, jedne z nich obumierają, inne przerastają. Ze zmienionych martwiczo, obumarłych komórek uwalniane są substancje aktywujące leukocyty i makrofagi. Rozwija się lokalny stan zapalny.
Do głównych objawów trądzika różowatego należą:
- wykwity rumieniowe – zaczerwienione, dobrze odgraniczone, powstają w wyniku zwiększenia lokalnego przepływu krwi, są jednocześnie odzwierciedleniem toczącego się procesu zapalnego, stanowią zwykle pierwszy objaw choroby oraz podłoże, na którym lokalizują się inne zmiany, rozmieszczone symetrycznie w obrębie skóry twarzy, utrzymują się latami,
- wykwity grudkowe i krostkowe – uniesione ponad powierzchnię skóry, zlokalizowane na rumieniowym podłożu, rozmieszczone symetrycznie, utrzymują się miesiącami lub nawet latami,
- twory guzowate– obejmujące zwykle nos, dotyczą częściej mężczyzn, powstałe na podłożu długoletnich zaburzeń ukrwienia skóry i tkanki podskórnej,
- zajęcie gałki ocznej – zwykle pod postacią zapalenia spojówek, rogówki, tęczówki, brzegu powiek, dotyczy częściej mężczyzn, towarzyszy nieustanne uczucie suchości w oku, bardzo niebezpieczne, gdyż grozi uszkodzeniem rogówki, zmianom troficznym, nadżerkowym, a w długoletnim przebiegu nawet utratą widzenia.
Jak pielęgnować cerę trądzikową w ciąży?
Odpowiednią pielęgnację skóry w ciąży należy stosować nie tylko, aby zminimalizować ryzyko pojawienia się zmian skórnych, ale także w procesie leczenia już istniejących zaskórników. Pielęgnacja skóry w ciąży opiera się na kilku podstawowych elementach, które obowiązują również u innych pacjentów:
Nie wszystkie metody stanowią odpowiednie leczenie trądziku w okresie planowania ciąży. Dlatego przed rozpoczęciem stosowania jakichkolwiek preparatów o działaniu zwalczającym zaskórniki, kobieta rozważająca ciążę powinna zgłosić się do lekarza w celu wyboru najbezpieczniejszych opcji dla niej oraz przyszłego dziecka.
Należy zwrócić szczególną uwagę na produkty niezalecane w ciąży, do których m.in. zalicza się powszechnie stosowana izotretynoina. Lek ten jest również bezwzględnie przeciwwskazany w przypadku kobiet planujących ciążę ze względu na wysokie ryzyko wad rozwojowych u płodu.
Co więcej, w sytuacji przyjmowania doustnej izotretynoiny przez kobiety w wieku rozrodczym wymagane jest używanie najlepiej dwóch metod antykoncepcji podczas kuracji. Natomiast starania o dziecko można rozpocząć po odczekaniu co najmniej miesiąca po zakończeniu terapii izotretynoiną.
W przypadku kobiet planujących ciążę, istotne jest długofalowe planowanie leczenia trądziku. Warto wcześniej wdrożyć leczenie, aby uniknąć stosowania silnych leków w okresie bezpośrednio przed ciążą i w jej trakcie.
