U nas zapłacisz kartą
Trądzik różowaty - Objawy, Przyczyny i Metody Leczenia - Wikipedia
Trądzik różowaty – leczenie
Leczenie trądziku różowatego musi być dopasowane do przebiegu, odmiany i stopnia nasilenia choroby. Stosuje się leczenie doustne i zewnętrzne.
Leczenie doustne polega na zażywaniu przepisanych przez lekarza antybiotyków i innych leków, mających zmniejszać lub eliminować objawy trądziku różowatego. Leki przepisywane pacjentom mogą poprawiać krążenie krwi, działać przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie, a także regenerować barierę ochronną naskórka i stymulować do pracy komórki skóry.
Odmianę guzowatą leczy się zwykle chirurgicznie lub kosmetycznie, np. zabiegami dermabrazji, kriochirurgii czy laseroterapii.
Leczenie trądziku różowatego może odbywać się także zewnętrznie, z wykorzystaniem specjalistycznych maści i kremów.
Trądzik różowaty - higiena i pielęgnacja skóry
Skóra z trądzikiem różowatym jest bardzo wrażliwa, podatna na podrażnienia i wymaga specjalnej pielęgnacji, która pomaga odbudować uszkodzoną warstwę ochronną. Przy pielęgnacji skóry należy unikać tarcia, ucisku, a także stosowania kosmetyków bogatych w substancje aktywne, które zamiast wpływać dobroczynnie na skórę, wywołują podrażnienie lub uczulają. Do codziennej pielęgnacji i mycia twarzy zaleca się dermokosmetyki do skóry wrażliwej, zawierające substancje nawilżające i zmiękczające, takie które nie niszczą ochronnej warstwy lipidowej. W pielęgnacji skóry z trądzikiem różowatym należy unikać mydeł lub detergentów syntetycznych, ponieważ działają drażniąco i wysuszająco, niszcząc warstwę ochronną naskórka. Nie zaleca się również kosmetyków i leków miejscowych, które zawierają substancje drażniące oraz kosmetyków zawierających środki zapachowe, gdyż mogą podrażnić skórę.
Ważnym elementem wspomagającym leczenie trądziku różowatego jest odpowiednio skomponowana dieta. Należy w niej unikać produktów wysokoprzetworzonych oraz żywności typu fast-food. Z diety należy wyeliminować także cukier i produkty o dużej zawartości cukru oraz produkty charakteryzujące się wysokim indeksem glikemicznym.
- alkohol (w szczególności czerwone wino, ale zalecana jest także eliminacja mocnych alkoholi)
- nadmierne ilości kawy i herbaty
- pikantne oraz gorące potrawy.
Niektóre publikacje wskazują na konieczność ograniczania w diecie produktów bogatych w histaminę, są to przede wszystkim sery pleśniowe. Niewskazane jest spożywanie potraw zawierających siarczany, azotany oraz glutaminian sodu, czyli związki charakterystyczne dla przetworzonego mięsa oraz kuchni chińskiej.
Trądzik różowaty – przyczyny, objawy i leczenie trądziku różowatego
Trądzik różowaty u dorosłych to przewlekłe zapalenie skóry twarzy, które objawia się zmianami na policzkach, nosie, brodzie i czole. Najczęściej w przebiegu schorzenia obserwuje się wyraźne zaczerwienienie skóry, rozszerzone naczynka oraz krostki i grudki. Jak dotąd nie ustalono dokładnej przyczyny występowania trądziku różowatego, ale wskazuje się na kombinację czynników genetycznych, środowiskowych i immunologicznych. w zależności od podtypu choroby leczenie obejmuje preparaty miejscowe, antybiotyki, retinoidy, a niekiedy również zabiegi laserowe. Dowiedz się, jak rozpoznać objawy choroby i jakie domowe sposoby mogą być pomocne w leczeniu trądziku różowatego.
Trądzik różowaty - diagnoza
Lekarz ustala rozpoznanie na podstawie wywiadu oraz badania pacjenta. Charakterystyczne dla trądziku różowatego jest występowanie wykwitów rumieniowych i grudkowo-krostkowych umiejscowionych głównie w środkowej części twarzy, tzw. wzmożonej reakcji naczynioruchowej (zaczerwienienie pod wpływem bodźców fizycznych i psychicznych), współistnienia objawów łojotoku. Decydujący w rozpoznaniu choroby jest rumień utrzymujący się w centralnej części twarzy. Biopsja skóry rzadko jest konieczna.
Istnieje wiele metod leczenia trądziku różowatego. Leczenie jest dobierane przez lekarza dermatologa dla konkretnego pacjenta, w zależności od objawów trądziku różowatego, jego przebiegu, stanu skóry, czynników zaostrzających, chorób towarzyszących, przyjmowanych leków i odpowiedzi na leczenie.
Trądzik różowaty – leczenie niefarmakologiczne
Trądzik różowaty - leczenie miejscowe
W leczeniu miejscowym stosuje się metronidazol w postaci żelu lub kremu.
Ponadto stosuje się kwas azelainowy, iwermektynę oraz nadtlenek benzoilu.
Lekami redukującymi zaczerwienie twarzy są brymonidyna i oksymetazolina.
Do stosowanych miejscowo antybiotyków należą: iwermektyna, erytromycyna, klindamycyna.
Trądzik różowaty – leczenie laserem
Leczenie jest zawsze zlecane przez lekarza, istnieje szereg przeciwwskazań, m.in. ciąża i laktacja, bielactwo, niewyrównana cukrzyca, poważne przewlekłe choroby układu sercowo-naczyniowego (w tym rozrusznik serca), choroby autoimmunologiczne, padaczka, tendencja do powstawania bliznowców. Zabiegi naświetlania są bezbolesne, ale mogą powodować działania niepożądane, takie jak rumień lub uczucie ściągnięcia skóry.
Trądzik różowaty – leczenie ogólne
W nasilonych postaciach trądziku różowatego lekarz może zlecić – oprócz leczenia miejscowego – także leczenie ogólne, czyli doustne.
Do leków stosowanych ogólnie (doustnie) należą antybiotyki, głównie doksycyklina, a także limecyklina, chlorowodorek tetracykliny, oksytetracyklina, azytromycyna.
Przyczyny trądziku różowatego
Chociaż dokładne przyczyny trądziku różowatego nie zostały w pełni wyjaśnione, przyjmuje się, że dolegliwość powstaje w wyniku zaburzeń naczynioruchowych i immunologicznych. Dodatkowo uwzględnia się również:
- predyspozycje genetyczne – trądzik różowaty często występuje w obrębie rodziny,
- czynniki środowiskowe – przede wszystkim promieniowanie ultrafioletowe, ekstremalne temperatury, spożywanie ciężkostrawnych potraw, alkoholu, kawy, czy czekolady mogą nasilać lub wyzwalać objawy przy trądziku różowatym
- stan psychiczny – nadmiar emocji lub przemęczenie może wywoływać objawy przypadłości,
- choroby autoimmunologiczne – cukrzyca, reumatoidalne zapalenie stawów, celiakia, czy choroby tarczycy często współwystępują z trądzikiem różowatym,
- zaburzenia hormonalne, infekcje (np. występowanie opryszczki wargowej), łojotok – mogą wpływać na zmiany skórne i zdarza się (choć rzadko), że stanowią jedną z przyczyn schorzenia.
