U nas zapłacisz kartą
Przyczyny i skuteczne sposoby leczenia twardych pryszczów pod skórą
4 rodzaje pryszczy – poznaj je wszystkie, a łatwiej się ich pozbędziesz
Pryszcz to pryszcz, ale nie każdy pryszcz jest taki sam. I żeby skutecznie zwalczać trądzikowe wypryski warto poznać przede wszystkim rodzaje pryszczy i dostosować do nich metody postępowania tudzież używaną „broń”, czyli wszelkie maści tabletki czy inne przeciwtrądzikowe specyfiki.
Poniższy artykuł przygotowałam na podstawie publikacji w serwisie acne.about.com (polecam!). Nie jest to może pełna klasyfikacja, ale i ta ściągawka powinna się wam przydać tym bardziej, że oprócz opisów poszczególnych rodzajów pryszczy zamieszczam dodatkowo informacje na temat podstawowych metod postępowania z nimi. Mam nadzieję, że ściąga okaże się pomocna.
Ważna uwaga:
Zdjęcie, które widzisz na początku jest zdjęciem poglądowym i jednocześnie punktem odniesienia. Niestety nie dysponują fotografiami poszczególnych rodzajów pryszczy, ale postaram się je możliwie najdokładniej opisać w odniesieniu do tego właśnie zdjęcia.
Postaram się zrobić to tak, byś nie miał / nie miała żadnych wątpliwości. Jeśli jednak jakiekolwiek się pojawią proponuję byś poszukał / poszukała poszczególnych rodzajów w zdjęciach google, ewentualnie wysłał / wysłała pytanie do mnie – wtedy postaram się rozstrzygnąć ewentualne wątpliwości.
Kwas hialuronorowy i niacynamid
Jedną z substancji, z którą zdecydowanie warto łączyć niacynamid, jest kwas hialuronowy. Ten składnik wykazuje silnie nawilżające właściwości i jest substancją naturalnie występującą w naszym organizmie w postaci hialuronianu sodu. Znajdziemy go przede wszystkim w skórze, ale także mazi stawowej, ścianach naczyń krwionośnych czy ciele szklistym oka. Co bardzo ważne, znajduje się w macierzy, która wypełnia komórki skóry, dzięki czemu sprawia, że skóra jest nie tylko nawilżona, ale też wygląda na jędrną, gładką, sprężystą. Właściwości kwasu hialuronowego można porównać do działania gąbki. To substancja o działaniu higroskopijnym, która jest w stanie związać nawet 1000-krotność wody w porównaniu do swojej masy. Kwas hialuronowy zatrzymuje wodę w organizmie, a dokładniej w skórze właściwej, niestety wraz z wiekiem, podobnie jak w przypadku kolagenu i elastyny, ilość tej substancji w naszej skórze znacznie się zmniejsza, co sprawia, że ta staje się wiotka, pozbawiona jędrności i bardzo często brakuje jej nawilżenia. Stosując produkty wzbogacone w kwas hialuronowy i niacynamid, na przykład w formie serum, dostarczasz swojej skórze dawkę regeneracji oraz nawilżenia i wygładzenia. Serum z kwasem hialuronowym i niacynamidem szczególnie dobrze sprawdzi się w przypadku mocno przesuszonej skóry.
Ciąża to szczególny czas w życiu kobiety, także pod względem pielęgnacji. Niacynamid to substancja, którą bez przeszkód możemy stosować w ciąży zarówno do pielęgnacji twarzy, ciała, jak i włosów. Co więcej, pomaga ona zapobiegać powstawaniu przebarwień, które mogą pojawić się w ciąży i rozjaśnia już istniejące. Dodatkowo wpływa korzystnie na gładkość i elastyczność skóry.
Kaszaki
Kaszak nazywany bywa torbielą zastoinową lub tłuszczową. Rozwija się w obrębie gruczołów łojowych i mieszków włosowych. Te twarde guzki pojawiają się głównie na twarzy, głowie, tułowiu, w okolicy narządów płciowych. Kaszaki mogą być pojedyncze lub mnogie. Są koloru cielistego z lekko żółtym zabarwieniem. Mają gładką powierzchnię i są przesuwalne wobec podłoża. Rosną powoli. Osiągają średnicę od kilku milimetrów do kilku centymetrów. Na powierzchni twardego guza widoczny jest ciemny punkt, który wskazuje na zaczopowanie. Zazwyczaj kaszaki występują u osób między 30. a 40. rokiem życia. Do ich powstawania dochodzi wówczas, gdy złuszczające się komórki naskórka zablokują kanalik wyprowadzający gruczołu łojowego. W konsekwencji sebum i zrogowaciały naskórek gromadzą się wewnątrz gruczołu i powodują powstanie torbieli. Zmianę wypełnia płynna lub półpłynna masa o nieprzyjemnym zapachu. Kaszak łatwo ulega nadkażeniu bakteryjnemu, co prowadzi do rozwoju stanu zapalnego otaczających go tkanek.
Wyróżnia się dwa główne rodzaje włókniaków – twarde i miękkie. Do pierwszych zalicza się: włókniaki stwardniałe (twardniejące), dermatofibromy, łagodne włókniste histiocytomy, histiocytomy. Guzki te są z reguły płaskowyniosłe i mają czerwone lub brązowe zabarwienie. Włókniaki pojawiają się pojedynczo. Zazwyczaj są niewielkie, o średnicy do 1 cm. Rozwijają się najczęściej u osób powyżej 40 lat. Nierzadką sytuacją jest powstanie włókniaka twardego w miejscu po ukąszeniu, urazie czy zapaleniu mieszka włosowego. Włókniaki twarde lokalizują się zazwyczaj na nogach i tułowiu. Zmiany o bardzo dużych rozmiarach – o średnicy przekraczającej nawet 20 cm – zdarzają się u osób z upośledzoną odpornością.
Drugim rodzajem są włókniaki miękkie, do których zalicza się m.in.: włókniaki starcze, polipy włóknistonabłonkowe, acrochordony. Zwykle są to guzki mnogie, w kolorze skóry lub w różnych odcieniach brązu. Włókniaki miękkie mogą osiągnąć od kilku milimetrów do kilku centymetrów. Najczęściej obserwowane są u osób z nadmierną masą ciała, zmagających się z zaburzeniami endokrynologicznymi czy u diabetyków. Umiejscawiają się zazwyczaj na szyi, pod pachami, w pachwinach czy w okolicy sutków.
Tłuszczaki
Tłuszczak to łagodny nowotwór zbudowany z tkanki tłuszczowej. Uważa się go za najczęściej występujący niezłośliwy nowotwór skóry, narządów wewnętrznych, tkanki podskórnej. Zmiana rozwija się powoli. Jest wyraźnie odgraniczona od otaczających ją tkanek, łatwo przesuwa się pod palcami, pokrywa ją niezmieniona skóra. Większość tłuszczaków jest mała, jednak w piśmiennictwie można spotkać się z przypadkami zmian, które osiągnęły po kilka, a nawet po kilkanaście, centymetrów średnicy. Tłuszczaki najczęściej obserwuje się wśród osób w wieku 40–60 lat, zwłaszcza z nadmierną masą ciała. W 5% przypadków występują w formie mnogiej.
Tłuszczaki to twarde guzy pod skórą, które mogą rozwinąć się w każdej części ciała. Najczęściej jednak obserwuje się je w obrębie kończyn, głowy i szyi oraz na tułowiu. Tłuszczaki nie stanowią niebezpieczeństwa onkologicznego, bardzo rzadko dochodzi do ich transformacji w zmiany złośliwe. Jak dotąd określono, że za powstawanie tłuszczaków odpowiadać mogą predyspozycje genetyczne lub zaburzenia ze strony układu immunologicznego, polegające na rozroście adipocytów, czyli komórek tłuszczowych.
Czym jest podskórny pryszcz?
Pojawiający się na skórze pryszcz to nic innego, jak wykwit skórny, który zawiera w sobie treść ropną. Nadkażenie bakteryjne może być powodem pojawienia się krosty, która jest widoczna i niekiedy powoduje nieprzyjemny dyskomfort.
Wyciskanie pryszczy w nieumiejętny sposób może być nawet niebezpieczne. To najprostsza droga do tego, by uszkodzić zainfekowany mieszek włosowy i w najgorszym przypadku – zaostrzyć stan zapalny. Wyciskanie może prowadzić także do uszkodzenia skóry, a co za tym idzie – pozostawienia trudnej do zagojenia rany, w następstwie nawet blizny. Może także wystąpić nieestetyczne zaczerwienienie, które będzie utrzymywało się znacznie dłużej niż wtedy, kiedy zabieg oczyszczania wykonuje kosmetyczka.
