U nas zapłacisz kartą
Usuwanie raka podstawnokomórkowego - Kluczowe Kroki i Nadzieja na Powrót do Zdrowia
Rak podstawnokomórkowy skóry – co to jest?
- Warstwa rogowa ulegająca złuszczeniu.
- Warstwa jasna obecna tylko w niektórych miejscach.
- Warstwa ziarnista.
- Warstwa kolczysta.
- Warstwa podstawna.
Rak podstawnokomórkowy skóry wywodzi się z nierogowaciejących komórek warstwy podstawnej naskórka. Pojawia się najczęściej na odsłoniętych częściach ciała takich jak głowa i szyja. Może on jednak rozwinąć się też na dowolnym obszarze ciała i w obrębie błon śluzowych. Inną nazwą tej jednostki chorobowej jest nabłoniak. Nowotwór ten nie jest źródłem przerzutów odległych, ponieważ nie zajmuje regionalnych węzłów chłonnych. Lekarze określają charakter raka podstawnokomórkowego jako złośliwość miejscową. Oznacza to, że kiedy nie podejmie się właściwego leczenia to niektóre jego postaci zniszczą coraz większy obszar przyległej skóry, a także struktury ciała umiejscowione głębiej.
Rak podstawnokomórkowy nosa może zniszczyć chrząstkę nosa, a rak podstawnokomórkowy uszu może naruszyć małżowinę uszną. Nieleczone zmiany naciekają na sąsiadujące elementy kostne, chrzęstne, naczyniowe, nerwowe albo na gałkę oczną. W obrębie owrzodziałych zmian mogą pojawić się trudne do zatrzymania krwotoki.
Rak podstawnokomórkowy
Rak podstawnokomórkowy, czyli BCC, to nieprawidłowe wzrosty lub zmiany w podstawowych komórkach skóry, które pojawiają się w najgłębszej warstwie zewnętrznej warstwy skóry. BCC zwykle pojawiają się jako czerwone plamy, guzy, narośla lub otwarte rany na skórze. Mogą również pojawić się jako blizny. BCC może być zniekształcone, ale rzadko powoduje przerzuty poza guz, choć może się zdarzyć. Podejrzane BCC należy zbadać i leczyć i nie należy ich lekceważyć.
Rak płaskonabłonkowy (SCC) to nieprawidłowy wzrost komórek skóry w najwyższych warstwach skóry. SCC zwykle pojawiają się jako otwarte rany, łuskowate czerwone łatki, brodawki lub narośla, które mają depresję w centrum. Mogą one krwawić lub rozwijać strupy i mogą być zniekształcone. Choć należą do najczęstszych nowotworów skóry i odpowiadają za stosunkowo niski odsetek zgonów z powodu raka, mogą przerzutować i nie należy ich lekceważyć.
Leczenie raka podstawnokomórkowego skóry
Leczenie radykalne raka podstawnokomórkowego skóry polega na chirurgicznym usunięciu zmiany wraz z marginesem zdrowych tkanek. Doszczętność wycięcia stanowi czynnik rokowniczy. W przypadku braku doszczętności wznowa raka podstawnokomórkowego występuje u 25% pacjentów.
Jeśli zabieg chirurgiczny jest niemożliwy, eksperci zalecają rozważenie radioterapii. W przypadku niskiego ryzyka nawrotu dopuszczalne są metody leczenia miejscowego raka podstawnokomórkowy skóry takie jak: krioterapia, laseroterapia, elektrokoagulacja lub stosowanie 5-fluorouracylu.
W rzadkich przypadkach przerzutowych stosuje się chemioterapię opartą na cisplatynie.
W leczeniu zaawansowanego raka podstawnokomórkowego skóry stosuje się również terapię celowaną lekiem wismodegib. Działanie terapii celowanej polega na blokowaniu szlaku sygnałowego Hedgehog, czyli hamowaniu podziału komórek rakowych.
Radioterapia
Lekarz używa niskoenergetycznych promieni rentgenowskich do zniszczenia guza, bez konieczności cięcia lub znieczulenia. Zniszczenie guza może wymagać kilku zabiegów w ciągu kilku tygodni lub codziennych zabiegów przez określony czas.
W przypadku radioterapii nie ma możliwości dowiedzenia się, że cały guz został zniszczony. Ponieważ procedura ta jest mniej precyzyjna i daje tylko 90% wyleczeń, jest stosowana głównie w przypadku raka podstawnokomórkowego, które trudno leczyć operacyjnie, oraz u pacjentów w podeszłym wieku lub osób o złym stanie zdrowia, u których operacja nie jest zalecana. W niektórych przypadkach zaawansowanego raka podstawnokomórkowego, zwłaszcza obejmującego otaczające nerwy, radioterapię można zastosować po operacji lub w połączeniu z innymi metodami leczenia.
