U nas zapłacisz kartą
Wielki pryszcz na czole - Przyczyny, leczenie i porady dotyczące pielęgnacji skóry
Pryszcze podskórne: jak powstają? Jak je leczyć?
Pryszcze podskórne miał kiedyś każdy. Niektóre z nich znikają, inne rosną i bolą każdego dnia coraz bardziej. Dopiero ocena stopnia nasilenia tego problemu daje odpowiedź, czy zmiany skórne w postaci cyst, torbieli i guzków świadczą o czymś poważniejszym. Sprawdź, jak rozpoznać pryszcze podskórne i o jakich chorobach może świadczyć ich powstawanie.
Spis treści
Pryszcze podskórne - jak je rozpoznać? W końcu pryszcz pryszczowi nierówny, dlatego pierwszą rzeczą, jaką należy uczynić, to lepiej poznać swoje pryszcze. Ocenić ich wielkość, stopień zaawansowania, a przede wszystkim miejsce położenia. Najprościej podzielić pryszcze na te znajdujące się pod skórą i te "na powierzchni". Pryszcze podskórne wyglądają jak wybrzuszenia, wypustki o różnym kształcie i kolorze. Z kolei pryszcze na powierzchni to zwykle te, które już wyszły spod skóry i mają ropną końcówkę.
Rozwijamy nasz serwis dzięki wyświetlaniu reklam.
Blokując reklamy, nie pozwalasz nam tworzyć wartościowych treści.
Wyłącz AdBlock i odśwież stronę.
Pryszcze - leczenie
Stosuje się różne metody w zależności od nasilenia i rodzaju trądziku. Terapia jest zwykle długotrwała. Przy łagodnym przebiegu wystarcza stosowanie miejscowych preparatów zawierających retinoidy, nadtlenek benzoilu, antybiotyki (erytromycyna i klindamycyna), kwas azelainowy. W średnio- lub bardzo nasilonym trądziku grudkowo-krostkowym stosuje się doustnie antybiotyki najczęściej z grupy tetracyklin. W cięższych postaciach trądziku, przy przewlekłym przebiegu choroby oraz oporności na inne formy leczenia stosuje się pochodne witaminy A, która działa na łojotok, nadmierne rogowacenie ujść przewodów łojowych oraz odczyn zapalny. Uwaga! W związku z działaniem uszkadzającym płód konieczne jest bezwzględne unikanie ciąży przez cały czas trwania leczenia witaminą A oraz po jego zakończeniu.
Odradza się celowe opalanie cery z wypryskami, w związku z tym, że pod wpływem promieni ultrafioletowych dochodzi do nasilenia istniejących zaburzeń złuszczania naskórka, w efekcie czego następuje pogorszenie stanu skóry skłonnej do trądziku w okresie jesiennym.
Pryszcze podskórne – przyczyny powstawania
Nadmiar sebum w wyniku niewłaściwej pracy gruczołów łojowych jest główną przyczyną powstawania pryszczy podskórnych. Proces ten nasila się zazwyczaj w wyniku nieprawidłowości gospodarki hormonalnej , a więc nadmiernej produkcji męskich hormonów (androgenów). Ponadto zaobserwowano, że pryszcze podskórne mogą częściej pojawiać się u osób, które:
- używają niewłaściwych kosmetyków, zazwyczaj źle dobranych do swojego rodzaju skóry np. zbyt tłustych kremów, które mogą zatykać pory, utrudniając skórze właściwe oddychanie i regenerację,
- żyją w długotrwałym, nadmiernym stresie,
- palą papierosy,
- posiadają predyspozycje genetyczne,
- mają skłonność do alergii skórnych,
- zmagają się z infekcjami bakteryjnymi i wirusowymi,
- chorują na różne choroby metaboliczne lub cukrzycę,
- nieodpowiednio się odżywiają [1, 3].
Pryszcz - skąd się bierze, jak się go pozbyć
Powstawanie pryszczy na skórze związane jest z trądzikiem, chorobą skóry obfitującej w gruczoły łojowe. Trądzik to dolegliwość powszechna, często występująca w okresie dojrzewania tak u kobiet, jak i mężczyzn. U mężczyzn ma on przebieg ostrzejszy. Trądzik występuje najczęściej w okolicach obfitujących w gruczoły łojowe, to znaczy w strefie T na twarzy i w rynnach potowych na klatce piersiowej i plecach.
Trądzik rozpoczyna się powiększeniem gruczołów łojowych i nasilonym wydzielaniem łoju. Następuje nadmierne i zmienione rogowacenie ujścia mieszka włosowego, do którego wnika przewód gruczołu łojowego. W ten sposób powstaje czop rogowy, który wypełnia mieszek włosowy i wypycha go ku górze. Dochodzi do zablokowania wydzielania łoju i powstaje woreczek wypełniony tłuszczami i keratyną czyli zaskórnik (comedo). Wraz z powstawaniem zaskórników gwałtownie rozmnażają się bakterie, które normalnie występują w skórze i na jej powierzchni jako nieszkodliwe drobnoustroje. Dopiero łój je uzjadliwia, jest dla nich doskonałą pożywką i stwarza warunki do namnażania.
