U nas zapłacisz kartą
Witaminy a wypadanie włosów u nastolatków - Klucz do Zdrowych i Lśniących Loków
Nadmierne wypadanie włosów u nastolatków – jak rozpoznać?
To normalne, że włosy wypadają po czesaniu, po myciu czy po tym, jak rozplączemy je z koka czy kitki po całym dniu. Oczywiście, jeśli w takich sytuacjach włosów jest bardzo dużo, więcej niż dotąd obserwowaliśmy, to znak ostrzegawczy. Ilość włosów , która zostaje na szczotce czy w odpływie powinna zwrócić naszą uwagę. Jeśli nie mamy pewności, ile to znaczy „dużo”, warto włosy po prostu policzyć. To mozolne zajęcie, ale czasami kłębek włosów wydaje się pokaźny, a po dokładnym policzeniu okazuje się, że wszystko jest w normie.
Innym wyznacznikiem nadmiernego wypadania włosów jest sytuacja, w której często dotykamy włosów lub często się czeszemy i za każdym razem w ręce lub na szczotce zostają włosy. Jeśli uczeszemy się rano i znajdziemy na szczotce trochę włosów – to jest w porządku. Jeśli za godzinę uczeszemy się ponownie i znów „wyjmiemy” z głowy garść włosów, to powinno wzbudzić naszą czujność.
Łysienie u nastolatków widoczne może być również w postaci wyraźnych przerzedzeń na skórze głowy. Jeśli są miejsca, w których dostrzegamy prześwity, powinniśmy skonsultować się z lekarzem i przyjrzeć przyczynie wypadania włosów.
Powody wypadania włosów u nastolatków
Powody wypadania włosów u nastolatków mogą być różne i tak od siebie odległe, jak w przypadku osób dorosłych. Kiedy nastolatek skarży się na nadmierne wypadanie włosów, pierwszą przyczyną, jaką możemy podejrzewać, jest dojrzewanie . Gospodarka hormonalna w każdym wieku ma ogromny wpływ na kondycję włosów i skóry. Nastolatkowie są szczególnie narażeni na burze hormonów, zatem i na ich skutki. Łysienie androgenowe wcale nie tak rzadko dotyka dorastających chłopców. Może również dotyczyć dziewcząt, jednak w znacznie mniejszej skali.
W zdrowym organizmie nastolatka etap nadmiernego wypadania włosów na tle hormonalnym powinien minąć samoistnie. Jeśli tak się nie dzieje, warto zgłosić się do trychologa. Podobnie jak w przypadku osób dorosłych, nastolatkowie również gubią włosy przez stres i złą dietę (zbyt mało witaminy D, cynku, witamin z grupy B).
Jeśli nasze dziecko nie weszło jeszcze w wiek dojrzewania, warto przyjrzeć się innym potencjalnym przyczynom nadmiernej utraty włosów. Wśród dzieci może to być łysienie plackowate, które klasyfikuje się jako chorobę autoimmunologiczną (układ odpornościowy uznaje mieszki włosowe za „obce”), ale również łysienie trakcyjne, wynikające nie z chorób, a złego obchodzenia z włosami – zbyt gwałtowne czesanie i zbyt ciasno upięte lub zaplecione włosy.
Co jeszcze powoduje wzmożone wypadanie włosów u nastolatków?
- Źle zbilansowana dieta: nieprawidłowe odżywianie odbija się na stanie zdrowia oraz na kondycji skóry i włosów. Oczywiście dotyczy to nie tylko nastolatków, ale również osób dorosłych! Trzeba jednak przyznać, że słone i tłuste przekąski, a także słodkie gazowane napoje są wyjątkowo lubiane przez tą pierwszą grupę. Nie dość, że daleko im do wartościowych źródeł odżywczych, to są pełne składników wywołujących w organizmie stan podwyższonego stresu oksydacyjnego. Do tego dochodzi spożywanie posiłków w biegu, brak regularności a często też stosowanie drastycznych diet odchudzających. To natomiast prowadzi do braku odpowiedniej ilości witamin i minerałów,
- Intensywny wzrost – okres nastoletni to nadal okres intensywnego wzrostu. Organizm zużywa do tego wszelkie dostępne zasoby. Jeśli dieta jest niewłaściwa lub niezdrowa, ciało w pierwszej kolejności dostarcza składniki odżywcze do kluczowych organów, a energię kieruje do podtrzymania najważniejszych procesów. Włosy nie są na tej liście priorytetów, co może prowadzić do ich osłabienia i wypadania. Stąd, zdrowa dieta zrównoważona pod względem odżywczym jest kluczowa dla utrzymania zdrowych włosów szczególnie w okresie dojrzewania,
- Menstruacja – W trakcie miesiączki dochodzi do utraty krwi, co może prowadzić do niedoboru żelaza, zwłaszcza w przypadku obfitych miesiączek. Żelazo jest niezbędne dla produkcji hemoglobiny, białka transportującego tlen w czerwonych krwinkach. Kiedy poziom żelaza jest niski, organizm nie może efektywnie dostarczać tlenu do wszystkich swoich komórek, w tym do komórek cebulek włosowych. Tlen jest niezbędny do produkcji keratyny, białka budującego włosy, dlatego niedobór żelaza może prowadzić do osłabienia i wypadania włosów. Wśród nastolatek, które doświadczają intensywnego wypadania włosów, często zaleca się sprawdzenie poziomu żelaza w organizmie,
Przyczyny nadmiernego wypadania włosów
- stres emocjonalny,
- okres po porodzie, a także ciężko przebyty poród,
- krwotoki,
- zaburzenia hormonalne,
- nieodpowiednia higiena skóry głowy,
- zabiegi chirurgiczne i ciężkie urazy,
- choroby tarczycy,
- odstawienie antykoncepcji,
- niedobory w organizmie (np. żelazo, B12, D3),
- zaburzenia wchłaniania i odżywiania (nabyty niedobór cynku),
- nagłe ograniczenia dietetyczne oraz nagłe spadki wagi, głodzenie się,
- leki np. przeciwkrzepliwe, retinoidy, beta-blokery, przeciwpadaczkowe, metale ciężkie,
Wypadanie włosów rozpoczyna się około 3-4 miesiące od zadziałania czynnika sprawczego i może trwać nawet kilka miesięcy. Czy możliwe jest zahamowanie tego procesu?
WSKAZÓWKA
Niezwykle istotne jest znalezienie przyczyny nadmiernej utraty włosów – w tym przypadku zalecana jest wizyta u trychologa lub dermatologa, który przeprowadzi szczegółowy wywiad kliniczny, wykona badanie przedmiotowe bądź uwzględni badania diagnostyki laboratoryjnej. Jeśli wiadome jest co mogło spowodować nadmierne wypadanie najlepszą opcją będzie w miarę możliwości eliminacja przyczyny (np. stres, niezdrowa dieta).
Czym jest trichotillomania?
Powodem wypadania włosów u nastolatków może być np. trichotillomania, czyli tracenie włosów wskutek samoczynnego, stale powtarzającego się wyrywania. Dzieci i młodzież mogą wyrywać swoje włosy w sposób świadomy lub nie, wszystko zależy od przypadku.
Z czego to wynika? Z zaburzeń emocjonalnych i psychicznych. Może być to następstwem przeżytych traum lub/i występować jako forma samookaleczania. Na szczęście trichotillomania dotyka tylko około 1% młodych osób.
- chroniczny stres,
- ostra choroba, podczas której wystąpiła wysoka gorączka,
- niedobory minerałów takich jak żelazo, miedź i cynk,
- niedobory witamin D3 i B12.
Oprócz powyższych kwestii, nie bez znaczenia pozostają zaburzenia gospodarki hormonalnej, np. w okresie dojrzewania.