U nas zapłacisz kartą
Leczenie Wyprysku Kontaktowego - Skuteczne Metody i Preparaty
Wyprysk kontaktowy na skórze alergika. Jak rozpoznać i leczyć wyprysk?
Wyprysk kontaktowy to jeden z bardziej charakterystycznych objawów alergii skórnej. Pojawia się po kontakcie z substancją, na którą została wcześniej wytworzona nadwrażliwość. Cechuje się powstawaniem grudek i pęcherzyków na swędzącej, zaczerwienionej skórze. W wyniku reakcji alergicznej skóra staje się twarda, szorstka i bardzo sucha. Sprawdź, jak rozpoznać wyprysk i jak go leczyć.
Wyprysk kontaktowy alergiczny, inaczej alergiczne kontaktowe zapalenie skóry, to choroba skórna, której istotą jest tworzenie się zmian skórnych pod wpływem kontaktu z alergenami. Wyprysk kontaktowy alergiczny jest domeną alergików, występuje wtedy, gdy organizm zetknie się z substancją, którą układ immunologiczny oceni jako alergen, czyli pewnego rodzaju „wroga”, którego należy zwalczyć. Wyprysk jest nadmierną reakcją organizmu i zwykle po jego wystąpieniu można poznać, że mamy do czynienia z alergią. Wyprysk kontaktowy, w przeciwieństwie do wyprysku atopowego, występuje głównie u osób dorosłych. Cierpią zwykle kobiety, co uzasadnia się częstszym używaniem różnego rodzaju kosmetyków, a co za tym idzie, większym narażeniem na kontakt z alergizującymi substancjami.
Alergenami, które najczęściej doprowadzają do wystąpienia wyprysku kontaktowego, są: nikiel, chrom, kobalt, formaldehyd, terpentyna, guma i niektóre składniki kosmetyków.
Kontaktowe zapalenie skóry (wyprysk kontaktowy): przyczyny, objawy i leczenie
Kontaktowe zapalenie skóry (inaczej wyprysk kontaktowy) to miejscowa skórna reakcją nadwrażliwości w wyniku bezpośredniego kontaktu z określonymi substancjami chemicznymi lub drażniącymi. Wyprysk kontaktowy może mieć podłoże alergiczne, wynikać z podrażnienia, mieć związek z wykonywaną pracą (np. przewlekłym narażeniem dłoni na określoną substancję) lub ze światłem słonecznym. W leczeniu najważniejsze jest unikanie substancji powodujących wyprysk kontaktowy.
Wyprysk kontaktowy to choroba polegająca na tworzeniu się zmian skórnych pod wpływem kontaktu z alergenami kontaktowymi (są to często substancje chemiczne) u uczulonych na nie osób. Czasem potocznie mówi się na wyprysk kontaktowy „egzema”, co nie jest jednoznaczne z kontaktowym zapaleniem skóry, ponieważ słowo egzema oznacza wyprysk, czyli chorobę skóry o podłożu zapalnym niezwiązaną z zakażeniem, w której dochodzi do zapalenia jej wierzchnich warstw (naskórka i warstwy brodawkowatej skóry właściwej). Egzema nie jest więc nazwą konkretnej choroby, tylko określa rodzaj zmian skórnych, które występują w danej chorobie skóry.
- alergiczne – związane z odpowiedzią układu odpornościowego na alergeny,
- z podrażnienia – nie jest to prawdziwe uczulenie i takie zmiany mogą się pojawić u wszystkich osób, które mają kontakt, np. z silnymi substancjami używanymi w środkach czystości, farbami, lakierami, smarami, cementem,
- zawodowe – wywołane przez czynniki szkodliwe w miejscu pracy, w większości przypadków jest to kontaktowe zapalenie skóry (wyprysk kontaktowy) z podrażnienia,
- fotoalergiczne lub fototoksyczne – zapalenie skóry może być wywołane przez alergen lub substancję drażniącą powstającą dopiero po zadziałaniu światła słonecznego.
Alergia skórna - czym jest?
Alergia skórna to rodzaj uczulenia, który wyróżnia się zespołem charakterystycznych objawów skórnych. Należą do nich na przykład wysypki, zaczerwienienia, rumień, obrzęk, pęcherze, bąble, pokrzywka, świąd i inne symptomy pojawiające się na skórze w wyniku kontaktu z alergenem. Alergie skórne zalicza się w poczet dermatoz, czyli tych problemów zdrowotnych, które łączą się z występowaniem stanów chorobowych skóry. Alergia skórna to również doskonały przykład alergii, którą można podawać za sztandarowy przykład choroby cywilizacyjnej - alergeny w przypadku alergii skórnej to często sztuczne substancje, które wchodzą w skład kosmetyków czy detergentów.
Zmiany skórne wywoływane przez alergeny nie należą do najbardziej estetycznych. Wyprysk, wysypka czy pęcherzyki rzucają się w oczy i łatwo potrafią zepsuć nastrój, nie tylko przez dokuczliwy świąd, ale także przez wizualną stronę przypadłości. Jak w takim razie chronić się przed alergią skórną?
Najważniejsza, podobnie jak w przypadku innych rodzajów alergii, jest profilaktyka. Łatwiej zapobiegać, niż leczyć - stare medyczne motto sprawdza się w także w przypadku uczuleń. Wykluczenie kontaktu z alergenem to najpewniejszy sposób, by ograniczyć ryzyko wystąpienia reakcji alergicznej. Niestety, nie zawsze jest to proste - w przypadku niektórych alergików bezpośredni kontakt z alergenem nie jest potrzebny, by wywołać przykre reakcje. Wystarczy przeniesienie czynnika alergicznego, na przykład na ubraniu czy sierści zwierzęcia.
Na co w takim razie zwracać szczególną uwagę, jeśli chce się uniknąć wystąpienia reakcji alergicznej? Z całą pewnością na wyjątkowo powszechne roślinne czynniki alergiczne. Należą do nich na przykład bluszcz pospolity czy sumak.
Alergeny wywołujące uczulenia skórne znaleźć można również w kosmetykach i środkach czyszczących. Wiele rodzajów perfum, kremów, maseczek może wywołać niepożądane reakcje. Dlatego kupując nowy krem, warto wykonać próbę alergiczną, nakładając go na niewielki fragment skóry, uważnie obserwując ewentualne objawy uczulenia, takie jak wysypka, wyprysk czy pokrzywka, świąd.
Kontaktowe zapalenie skóry (wyprysk kontaktowy) - leczenie
Zasadnicze znaczenie ma wyeliminowanie kontaktu z alergenem lub czynnikiem drażniącym.
Podstawę leczenia przeciwzapalnego kontaktowego zapalenia skóry alergicznego i z podrażnienia stanowią glikokortykosteroidy stosowane miejscowo (np. w maści, kremie) zazwyczaj od kilku do kilkunastu dni. Bardzo suche zmiany na dłoniach lub stopach w ostrym okresie zapalenia mogą wymagać stosowania glikokortykosteroidów pod opatrunkiem. Czasem lekarz może zalecić także stosowanie glikokortykosteroidów doustnie w ciężkich przypadkach ostrego zapalenia lub w przypadku zajęcia dużej powierzchni skóry.
W ostrym zapaleniu z pęcherzykami i wysiękiem (zbieraniem się płynu) oprócz glikokortykosteroidów stosuje się okłady ściągające – z samej wody, z 0,9-procentowym roztworem NaCl lub z octanowinianem glinu. Okłady wysuszają skórę i łagodzą świąd. Stosuje się je kilka razy dziennie – wilgotną bawełnianą tkaninę nakłada się na skórę i zmienia 1–4 razy co 15–30 min.
W przypadku przewlekłego zapalenia i pogrubienia i szorstkości skóry w następstwie zapalenia, szczególnie w kontaktowym zapaleniu skory z podrażnienia, skuteczne są środki nawilżające z dużą zawartością tłuszczów, środki keratolityczne, czyli rozpuszczające zrogowaciałą warstwę naskórka (kremy zawierające polidokanol i mocznik) oraz wazelina.
Świąd można opanować, stosując doustnie leki przeciwhistaminowe lub leki przeciwświądowe (mentol 0,1–2%, kamfora 0,1–3%) miejscowo.
Fototerapię UVA lub UVB, czyli naświetlanie zmian, lekarz może zalecić u chorych, u których inne sposoby leczenia okazały się nieskuteczne albo są przeciwwskazane. Chorzy narażeni na alergeny zawodowe, którzy nie mogą stosować rękawic lub kremów ochronnych, mogą odnieść korzyść z przewlekłego stosowania fototerapii.
W fotoalergicznym i fototoksycznym kontaktowym zapaleniu skóry stosuje się preparaty zawierające filtry promieniowania UVB i UVA.