U nas zapłacisz kartą
Wyprysk kontaktowy u niemowlaka - Przyczyny, Objawy i Sposoby Leczenia
Co robić w razie wystąpienia objawów?
Natychmiast przerwij kontakt z substancją, którą podejrzewasz o wywołanie zmian – np. przemyj ręce po kontakcie z substancjami, które powodują objawy. W razie nasilonego świądu skóry możesz zażyć tabletkę leku przeciwhistaminowego (niektóre dostępne są bez recepty).
Wyprysk kontaktowy rozpoznaje się na podstawie charakterystycznego obrazu zmian skórnych oraz ustalenia związku pomiędzy ich pojawianiem się a np. pracą zawodową.
Wyprysk kontaktowy może przypominać wyprysk atopowy (atopowe zapalenie skóry) i inne mylone z nim choroby skóry. Najważniejszym badaniem w rozpoznaniu wyprysku kontaktowego są tzw. testy płatkowe. Polegają one na nałożeniu na skórę pleców małych krążków bibułek nasączonych różnymi substancjami wywołujących wyprysk kontaktowy (zawartymi w np. kosmetykach, gumie, metalach, lekach, tworzywach sztucznych). Pojawienie się pod ich wpływem zaczerwienienia, grudek czy pęcherzyków może oznaczać uczulenia na którą z tych substancji.
Egzema u dzieci. Objawy i leczenie alergicznego wyprysku u dzieci
Egzema (alergiczny wyprysk kontaktowy) to powierzchniowy stan zapalny skóry, powstający pod wpływem kontaktu z zewnętrznymi substancjami uczulającymi lub substancjami drażniącymi. Egzema u dzieci najczęściej umiejscawia się na nadgarstkach, skórze wokół łokci, pod kolanami. Przeczytajcie, jakie są przyczyny, objawy i leczenie alergicznego wyprysku u dzieci!
Spis treści
Egzema czyli alergiczny wyprysk kontaktowy ma podłoże alergiczne. Jak wiele innych chorób skłonność do egzemy jest uwarunkowana genetycznie. Jeśli oboje rodzice cierpią na egzemę, prawdopodobieństwo że dzieci będą również nią dotknięte wynosi 40 proc. Ważny jest też wpływ otoczenia: w skażonym środowisku wypryski dotyczą większej liczby osób. Alergiczny wyprysk kontaktowy jest często związany również z innymi chorobami atopowymi, takimi jak astma czy katar sienny.
Czy możliwe jest całkowite wyleczenie?
Niestety, tak jak w przypadku każdej alergii, również w odniesieniu do alergicznego wyprysku kontaktowego nie istnieje skuteczne leczenie przyczynowe. Aktualne metody postępowania pozwalają jedynie zmniejszyć stan zapalny skóry oraz dolegliwości świądowe, ale ponowny kontakt z alergenem może je znowu wywołać. Raz rozpoznana alergia kontaktowa będzie się utrzymywać przez całe życie chorego.
W celu uniknięcia wysiewu kolejnych zmian skórnych konieczne jest przede wszystkim unikanie kontaktu skóry z uczulającym alergenem. Można na przykład zastąpić metalowe elementy w ubrankach plastikowymi. Po zakończeniu leczenia wskazana jest odpowiednia pielęgnacja skóry z użyciem preparatów bezzapachowych i bez dodatku środków konserwujących.
Jak wygląda u dzieci diagnostyka alergii kontaktowej?
Samo rozpoznanie alergii kontaktowej u dziecka opiera się na dodatnim wywiadzie w kierunku ekspozycji (kontaktu) dziecka na alergeny kontaktowe oraz na obecności charakterystycznych zmian skórnych. Zidentyfikowanie konkretnych substancji wywołujących dane reakcje wymaga natomiast przeprowadzenia tzw. naskórkowych testów płatkowych.
Badanie to wykonywane jest najczęściej w szpitalu i polega na nałożeniu na skórę dziecka (najczęściej na plecach) hipoalergicznego plastra ze specjalnymi komorami zawierającymi testowane alergeny. Taki plaster pozostaje przyklejony do skóry przez dwie doby, po czym zostaje odklejony, aby ocenić wyniki. Robi się to w dniu zdjęcia, a następnie w czwartej i piątej dobie (czasem również po tygodniu). Na podstawie obecności reakcji alergicznych w konkretnych miejscach odpowiadających położeniu komór z substancjami, określa się, na które z nich pacjent ma uczulenie. Standardowe testy oceniają reakcję na 20 najpopularniejszych alergenów, a sam proces diagnostyczny jest dość prosty i co ważne wiarygodny.
Kontaktowe zapalenie skóry (wyprysk kontaktowy) - leczenie
Zasadnicze znaczenie ma wyeliminowanie kontaktu z alergenem lub czynnikiem drażniącym.
Podstawę leczenia przeciwzapalnego kontaktowego zapalenia skóry alergicznego i z podrażnienia stanowią glikokortykosteroidy stosowane miejscowo (np. w maści, kremie) zazwyczaj od kilku do kilkunastu dni. Bardzo suche zmiany na dłoniach lub stopach w ostrym okresie zapalenia mogą wymagać stosowania glikokortykosteroidów pod opatrunkiem. Czasem lekarz może zalecić także stosowanie glikokortykosteroidów doustnie w ciężkich przypadkach ostrego zapalenia lub w przypadku zajęcia dużej powierzchni skóry.
W ostrym zapaleniu z pęcherzykami i wysiękiem (zbieraniem się płynu) oprócz glikokortykosteroidów stosuje się okłady ściągające – z samej wody, z 0,9-procentowym roztworem NaCl lub z octanowinianem glinu. Okłady wysuszają skórę i łagodzą świąd. Stosuje się je kilka razy dziennie – wilgotną bawełnianą tkaninę nakłada się na skórę i zmienia 1–4 razy co 15–30 min.
W przypadku przewlekłego zapalenia i pogrubienia i szorstkości skóry w następstwie zapalenia, szczególnie w kontaktowym zapaleniu skory z podrażnienia, skuteczne są środki nawilżające z dużą zawartością tłuszczów, środki keratolityczne, czyli rozpuszczające zrogowaciałą warstwę naskórka (kremy zawierające polidokanol i mocznik) oraz wazelina.
Świąd można opanować, stosując doustnie leki przeciwhistaminowe lub leki przeciwświądowe (mentol 0,1–2%, kamfora 0,1–3%) miejscowo.
Fototerapię UVA lub UVB, czyli naświetlanie zmian, lekarz może zalecić u chorych, u których inne sposoby leczenia okazały się nieskuteczne albo są przeciwwskazane. Chorzy narażeni na alergeny zawodowe, którzy nie mogą stosować rękawic lub kremów ochronnych, mogą odnieść korzyść z przewlekłego stosowania fototerapii.
W fotoalergicznym i fototoksycznym kontaktowym zapaleniu skóry stosuje się preparaty zawierające filtry promieniowania UVB i UVA.