U nas zapłacisz kartą
Jak wygląda łuszczyca we włosach - Objawy, leczenie i porady
Przyczyny łuszczycy
Typowe zmiany łuszczycowe mogą pojawić się na skórze osoby w każdym wieku, zdarza się, że to specyficzne zapalenie skóry rozpoznaje się już u niemowląt. Najczęściej jednak pierwsze objawy łuszczycy pojawiają się pomiędzy 20. a 40. rokiem życia (jest to tzw. I typ łuszczycy). II typ łuszczycy dotyczy osób po ukończeniu 50. roku życia.
Łuszczyca należy do grupy chorób o podłożu autoimmunologicznym i charakteryzuje się uogólnionym procesem zapalnym. Ważną rolę w rozwoju łuszczycy odgrywają czynniki genetyczne oraz bodźce środowiskowe takie jak stres, uraz, infekcje bakteryjne lub grzybicze.
Łuszczyca a dziedziczenie
Łuszczyca jest chorobą dziedziczną, co potwierdza fakt, że jeśli u obojga rodziców rozpoznano łuszczycę, prawdopodobieństwo rozwoju choroby u ich dziecka wynosi około 70%. W przypadku tylko jednego rodzica z łuszczycą dziecko ma około 20% szans, że rozwiną się u niego objawy łuszczycy. Niekiedy dochodzi do przeskoku jednego pokolenia, tzn. zostaje ominięte pierwsze pokolenie, a symptomy łuszczycy rozwijają się w kolejnym (wnuki). Łuszczyca może pojawić się także u osób bez obciążonego wywiadu rodzinnego, gdyż mogą zajść świeże mutacje.
Łuszczyca typu I, czyli objawiająca się pomiędzy 20-40. rokiem życia, dziedziczy się autosomalnie dominująco.
Czy łuszczyca jest zaraźliwa?
Łuszczyca nie jest chorobą zakaźną, zatem nie można się nią zarazić nawet w wyniku bezpośredniego kontaktu z osobą mającą objawy choroby.
Łuszczyca – gdzie występuje?
Łuszczyca zwykle rozwija się w okolicach stawu łokciowego i wokół kolan. Wówczas, ze względu na miejsce występowania, mówimy o łuszczycy stawów.
Zmiany mogą wystąpić jednak w dowolnym miejscu na całym ciele, w tym na:
Mniej powszechnymi typami choroby jest łuszczyca paznokci, jamy ustnej i narządów płciowych.
Warto jednak pamiętać o tym, że nie każda czerwonawa plama skórna musi być zwiastunem łuszczycy. Problemy związane z rozległymi i bolesnymi zmianami mogą być wywołane również łojotokowym zapaleniem skóry twarzy czy trądzikiem neuropatycznym .
A co ze skalpem? Również w przypadku suchej i bolesnej skóry głowy, podrażnienie wcale nie musi wiązać się z nieuleczalną łuszczycą. Możesz borykać się z łupieżem pstrym , który jest całkowicie wyleczalny. Jeśli jesteś posiadaczką przesuszonej skóry skłonnej do powstawaniu łupieżu, pamiętaj o tym, żeby na co dzień wybierać jedynie delikatne kosmetyki do pielęgnacji włosów . Nawilżający Micelarny Szampon NIVEA® z esencją kwiatu lotosu ochroni naturalne pH skalpu oraz pozbędzie się zanieczyszczeń i sebum.
Łuszczyca – objawy i miejsca występowania
Typowa zmiana skórna w przebiegu łuszczycy ma postać czerwonobrunatnej, wyraźnie odgraniczonej od zdrowej skóry grudki, na której obserwuje się złuszczanie jej powierzchni. Pierwsze objawy łuszczycy mają charakter małych grudek i pojawiają się na dużych powierzchniach skóry. Nierzadko pierwsze zmiany pojawiają się po przebytej infekcji. Wykwity mogą przybierać postać dużych, nierzadko kilkucentymetrowych grudek, które są pokryte mocno przylegającymi srebrzystymi łuskami (są to tzw. blaszki łuszczycowe). Opisywane zmiany mogą się stopniowo powiększać i pojawiać się w innych miejscach np. w obrębie owłosionej skóry głowy.
Łuszczyca paznokci czy łuszczyca skóry głowy nie stanowią odrębnych typów choroby. Miejsca te należą do typowych i najczęstszych miejsc występowania aktywnej postaci łuszczycy. Do typowych lokalizacji zmian zalicza się też okolicę kolan czy łokci.
Charakterystycznym symptomem łuszczycy jest objaw Koebnera (Köbnera), który polega na pojawieniu się zmian skórnych wzdłuż linii zadrapania zdrowej skóry po upływie 6–12 dni. Po zdrapaniu łuski łuszczycowej obserwuje się błyszczącą powierzchnię zmiany (jest to tzw. objaw świecy stearynowej, ang. candle sign).
Gnidy we włosach - jak je rozpoznać
Wszy i gnidy na włosach
Gnidy to jajeczka wszy, które samica przytwierdza mocną wydzieliną do nasady włosów. Wesz ludzka żyje około miesiąca i w tym czasie samica składa co najmniej 100 jaj. Codziennie składa 5 do 10 jaj i przykleja je do włosów kleistą wydzieliną. Po 4 do 14 dniach z jaj wykluwają się larwy, które szybko przeradzają się w owady dorosłe.
Wszy żerują we włosach ludzkich lub w ubraniach. Najczęściej pojawiają się we włosach na głowie, jednak mogą być wszędzie, nawet na rzęsach.
Wszawica w naszym klimacie nie jest groźną chorobą pasożytniczą. Niemniej jednak trzeba jej zapobiegać i leczyć, gdyż ukąszenia wszy oraz drapanie się powoduje powstawanie ranek, które mogą ulegać zakażeniom bakteryjnym. Ponadto wszy mogą roznosić inne, znacznie groźniejsze choroby.
Objawem wszawicy jest silne swędzenie, które zmusza do drapania się. Ukąszenia wszy oraz drapanie się może powodować wtórne zakażenie bakteriami oraz stany zapalne. Sprawdź także ten artykuł o wyglądzie wszy i gnid.
Skąd się biorą gnidy we włosach
Gnidy we włosach oznaczają wszawice, które niestety jest chorobą wstydliwą. Utarło się mylne przekonanie, że gnidy we włosach to efekt brudu i niedostatecznej higieny. Nie jest to prawda, gdyż wszy mogą wystąpić u każdego. Wszawicy sprzyjają miejsca, gdzie jest dużo ludzi. Najczęściej pojawiają się gnidy u dzieci, które wymieniają się ozdobami do włosów, szczotkami czy czapeczkami.
Jak wygląda gnida ludzka na włosach
Gnida ludzka wygląda jak mała, biała kropelka przylepiona do włosa (patrz zdjęcia). Gnidy przypominają nieco łupież, który jednak po dmuchnięciu nie odpada.
Jajeczka wszy są bardzo małe i trudno je dostrzec, szczególnie na jasnych włosach. Dlatego bardzo ważne jest obserwowanie stanu włosów, szczególnie u dzieci.
Łuszczyca skóry głowy – leczenie miejscowe i ogólnoustrojowe
Metody leczenia łuszczycy (niezależnie od tego, czy jest to łuszczyca skóry głowy lub też łuszczyca na ciele) uzależnione są przede wszystkim od zaawansowania choroby. W postaci lekkiej, niepowodującej bólu czy ran, wdraża się zwykle leczenie miejscowe, polegające na wypełnieniu dwóch etapów:
- etap pierwszy leczenia łuszczycy obejmuje złuszczenie skóry – tak, aby pozbyć się całego martwego naskórka w postaci łusek. Do tego celu wykorzystywane są preparaty zawierające różne rodzaje substancji złuszczających – w tym kwas salicylowy, mocznik, chlorek sodu i inne,
- etap drugi uwzględnia stosowanie preparatów redukujących lub całkowicie hamujących proliferację (czyli namnażanie się komórek) naskórka, dzięki czemu na skórze nie tworzą się nowe łuski.
W większości przypadków taki schemat leczenia prowadzi do znaczącej poprawy lub nawet do remisji objawów. Jeśli terapia nie jest skuteczna, wdraża się leczenie immunosupresyjnymi preparatami doustnymi (które zmniejszają aktywność układu odpornościowego, co jednocześnie redukuje objawy choroby z uwagi na autoimmunologiczny charakter łuszczycy). Leczenie immunosupresyjne ma jednak wiele skutków ubocznych, dlatego terapią pierwszego wyboru jest zawsze leczenie miejscowe.
Aby jak najdłużej utrzymać chorobę w remisji, pacjentom poleca się unikanie czynników zaostrzających (czyli stresu, picia alkoholu i palenia papierosów, stosowania agresywnych kosmetyków do pielęgnacji skóry głowy), a także włączenie do diety bogatych źródeł kwasów omega-3 lub suplementację preparatów z kwasami omega.
