Odpowiedzi na pytanie - "Jak złuszcza się skóra głowy w łuszczycy?"
Rodzaje i objawy łuszczycy
Aby zastosować właściwą i skuteczną metodę leczenia łuszczycy niezbędne jest określenie, jaki typ schorzenia występuje u danego Pacjenta. Każdy z nich może wyglądać nieco inaczej. Charakterystyczne są też rejony zajęte chorobą w przypadku każdej odmiany łuszczycy.
- Łuszczyca zwyczajna pojawia się w obrębie dłoni i na podeszwach stóp. Zmiany mają barwę czerwoną, są zgrubione i zauważyć można liczne pęknięcia. W tym typie łuszczycy bardzo trudne jest zazwyczaj leczenie. Łuszczyca ta znacznie utrudnia też wykonywanie codziennych czynności.
- Łuszczyca plackowata to typ występujący najczęściej u osób dotkniętych schorzeniem W przebiegu łuszczycy plackowatej pojawiają się duże plamy, które pokrywają łuski i charakterystyczne blaszki łuszczycowe.
- Łuszczyca paznokci często towarzyszy łuszczycy stawowej. Objawy choroby to specyficzne zagłębienia i bruzdy w płytce paznokciowej, zgrubienia i rogowacenie paznokci, zmiana barwy, łamliwość, kruchość i charakterystyczny objaw plamy olejowej, czyli żółtych przebarwień pod płytką paznokcia.
- Łuszczyca stawowa to inaczej łuszczycowe zapalenie stawów. Schorzenie objawia się przewlekłym zapaleniem stawów ze współistniejącą łuszczycą skóry lub bez niej. Łuszczyca stawów przejawia się ograniczeniem ruchomości, występowaniem w ich obrębie sztywności, bólu oraz obrzęku.
- Łuszczyca głowy występuje na owłosionej skórze głowy. To rozległe, czerwone i wysiękowe zmiany łuszczycowe. Niekiedy zajęta bywa nie tylko owłosiona skóra głowy, ale też kark czy czoło. Łuszczycę skóry głowy wyróżnia też świąd. Wypadanie włosów ma w tym przypadku miejsce niezwykle rzadko i zazwyczaj spowodowane jest innymi schorzeniami.
- Łuszczyca krostkowa to liczne zmiany w postaci krostek występujące w okolicy palców stóp oraz dłoni. Jest to rzadki typ zapalenia skóry. W przypadku łuszczycy krostkowej zazwyczaj przyczyną jest obecność zwiększonej ilość leukocytów wielojądrzastych w górnych partiach naskórka.
- Łuszczyca kropelkowa występuje na kończynach, tułowiu i czubku głowy, a zmiany przypominają wyglądem kropelki.
- Łuszczyca wysiękowa — charakteryzują ją specyficzne pęknięcia i wysięki. Występuje najczęściej w fałdach skóry.
- Łuszczyca odwrócona objawia się występowaniem zmian rumieniowych w fałdach skórnych okolic intymnych.
- Łuszczyca uogólniona to erytrodermia łuszczycowa. Stany zapalne obejmują całe ciało i jest to postać ciężka.
Jak diagnozuje się łuszczycę skóry głowy?
Mimo, iż symptomy łuszczycy owłosionej skóry głowy są wyraźne i dobrze znane dermatologom, to mogą przypominać również inne schorzenia – w tym łupież, łojotokowe zapalenie skóry głowy czy też grzybicę. To sprawia, że dla postawienia pewnego rozpoznania, u pacjenta wdraża się diagnostykę różnicową.
Diagnostyka łuszczycy skóry głowy, oprócz badania przedmiotowego (czyli dokładnego obejrzenia skóry głowy przez dermatologa z wykorzystaniem specjalnego narzędzia – dermatoskopu) oraz szczegółowego wywiadu, obejmuje również badania laboratoryjne – w tym badania mykologiczne (na obecność grzybów) oraz badanie histopatologiczne wycinka skóry głowy. Po tak kompleksowych testach lekarz jest w stanie wykluczyć zarówno łupież, jak i wzmożony łojotok czy grzybicę oraz rozpoznać łuszczycę.
Warto wiedziec:
Łuszczyca skóry głowy nie jest zaraźliwa, ale może być uciążliwym schorzeniem.
- Łuszczyca skóry głowy to choroba przewlekła, ale można ją skutecznie leczyć.
- Leczenie ma na celu złagodzenie objawów i spowolnienie rozwoju choroby.
- Dostępnych jest wiele metod leczenia, a lekarz dobierze odpowiednią terapię do indywidualnych potrzeb pacjenta.
Zadbaj o zdrowie swojej skóry głowy i skonsultuj się z lekarzem w celu uzyskania odpowiedniego leczenia łuszczycy!
Łuszczyca – leczenie miejscowe
Czynnikiem, który decyduje o wyborze sposobu leczenia, są objawy. Leczenie poszczególnych rodzajów łuszczycy nieco się od siebie różni. W leczeniu łuszczycy o stosunkowo niewielkim obszarze, jaki zajmują zmiany skórne, stosuje się maści i pasty na bazie pochodnych węgla kamiennego, preparaty keratolityczne zawierające kwas salicylowy, czy cygnolinę nanoszoną na zmiany łuszczycowe na kilka minut. Substancje te działają przeciwzapalnie i hamują namnażanie zmian.
W leczeniu ogólnym stosuje się również preparaty, które ograniczają stan zapalny (m.in. pochodne witaminy A), analogi witaminy D3 w postaci takalcytolu i kalcypotriolu oraz glikokortykosteroidy mające silne właściwości przeciwzapalne. Stosowane są wyłącznie pod kontrolą lekarza. Stosowanie leków tego typu przynosi dobre efekty.
Jeżeli łuszczyca występuje u danego Pacjenta ze względu na uwarunkowania genetyczne, trzeba liczyć się z faktem, że leczenie sprowadzać się będzie jedynie do stosowania preparatów, których działanie łagodzi stany zapalne. Jednak całkowite wyleczenie takiej łuszczycy skóry nie jest możliwe.