U nas zapłacisz kartą
Wyprysk pieniążkowaty u dziecka - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Alergiczny wyprysk kontaktowy u dzieci
Wyprysk (egzema) należy do najczęstszych chorób skóry i oznacza stan zapalny w obrębie naskórka oraz skóry właściwej. Charakterystycznym dla wyprysku wykwitem jest grudka, chociaż w obrazie klinicznym widuje się również rumień, pęcherzyki i nadżerki, a niekiedy pogrubienie naskórka i jego nadmierne złuszczanie. Obraz tej jednostki chorobowej może być więc różnorodny, jednak bardzo często towarzyszy jej świąd i pieczenie skóry.
Jedną z postaci wyprysku, którą coraz częściej stwierdza się wśród najmłodszych pacjentów, jest alergiczny wyprysk kontaktowy lub alergiczne kontaktowe zapalenie skóry.
Jest to nabyty powierzchowny odczyn zapalny skóry rozwijający się na podłożu alergicznym. Jednak jest to nieco odmienny typ reakcji odpornościowej niż reakcja na przykład na pyłki traw czy niektóre pokarmy. W przypadku alergicznego wyprysku kontaktowego mamy do czynienia z tzw. reakcją opóźnioną, która rozwija się dopiero po 24–48 h od kontaktu z alergenem. W reakcji tej bierze udział jedna z frakcji białych krwinek, czyli limfocyty T, mające tzw. pamięć immunologiczną, umożliwiającą im wyzwolenie reakcji alergicznej po kontakcie z uczulającym alergenem.
W zależności od „siły” danego antygenu w niektórych przypadkach do wyzwolenia reakcji odpornościowej wystarczy już pierwsza ekspozycja, w innych reakcja może się ujawnić dopiero po wielokrotnych kontaktach z uczulającym związkiem – po tygodniach, a nawet latach. Do najczęstszych alergenów kontaktowych u dzieci należą: nikiel – składnik zapięć w ubrankach, neomycyna – antybiotyk, mertiolat – konserwant w kroplach do oczu oraz szczepionkach, balsam peruwiański – substancja zapachowa, formaldehyd – konserwant, quaternium-15 – konserwant, kalafonia – składnik żywicy drzew iglastych, i lanolina – składnik kosmetyków.
Co zrobić, by zmniejszyć ryzyko zachorowania na wyprysk pieniążkowaty?
Nie istnieją metody zapobiegania tej chorobie.
Zobacz także
Wyprysk potnicowy Charakterystycznym objawem wyprysku potnicowego jest świąd i symetrycznie, głęboko osadzone pęcherzyki zajmujące skórę dłoni i podeszew stóp. Typowym umiejscowieniem zmian skórnych są boczne powierzchnie drugiego i piątego palca ręki. Na stopach wyprysk potnicowy obejmuje częściej łuk stopy niż palce.
Wybrane treści dla Ciebie
Wyprysk potnicowy Charakterystycznym objawem wyprysku potnicowego jest świąd i symetrycznie, głęboko osadzone pęcherzyki zajmujące skórę dłoni i podeszew stóp. Typowym umiejscowieniem zmian skórnych są boczne powierzchnie drugiego i piątego palca ręki. Na stopach wyprysk potnicowy obejmuje częściej łuk stopy niż palce.
Ochrona przed słońcem w pytaniach i odpowiedziach Co to jest promieniowanie ultrafioletowe? Jaki chronić skórę przed słońcem? Co to jest SPF?
Przyłuszczyca plackowata Bez wątpienia przyłuszczyca jest najbardziej niejasną chorobą w dermatologii. Jedyną pewną cechą tej choroby jest brak związku z łuszczycą. Niektórzy lekarze uważają przyłuszczycę plackowatą za jedną jednostkę chorobową, która jest prekursorem ziarniniaka grzybiastego (jednej z form chłoniaka skóry).
Fotoalergie (fotouczulenia) – objawy, przyczyny, diagnoza i leczenie Fotoalergie, znane również jako fotouczulenia, to reakcje skórne wywołane ekspozycją na promieniowanie słoneczne, w szczególności promieniowanie ultrafioletowe (UVA). Objawy mogą wystąpić natychmiast lub z opóźnieniem po kontakcie ze słońcem. Najczęściej są spowodowane lekami lub kosmetykami. W artykule omówimy objawy, diagnozowanie oraz skuteczne metody leczenia fotoalergii.
Wyprysk pieniążkowaty – przyczyny
Pomimo licznych badań przyczyny wyprysku pieniążkowatego wciąż nie są znane. Lekarze przypuszczają, że może mieć on związek z zakażeniem wewnątrzustrojowym oraz antygenami i toksynami bakteryjnymi, zlokalizowanymi w narządach wewnętrznych. Coraz częściej mówi się również o tym, że choroba ściśle jest związana z atopowym zapaleniem skóry (AZS).
Osoby, które zmagają się z tą chorobą, często są wrażliwe również na:
- formaldehyd,
- metale (takie jak np. chrom, nikiel czy rtęć),
- niektóre leki (takie jak np. neomecyna oraz środki na bazie izotretoniny i interferonu).
Pozytywnie na wyprysk pieniążkowaty z pewnością nie wpływają również:
- zbyt częste i gorące kąpiele,
- wysuszające mydło,
- suchy i zimny klimat,
- problemy z krążeniem i obrzęki nóg,
- rany powstałe po ukąszeniu owadów,
- rany powstałe na skutek kontaktu skóry z substancjami chemicznymi,
- przewlekły stres,
- infekcje wirusami hepatotropowymi,
- nadużywanie alkoholu,
- inne choroby skóry (oprócz wyżej wspomnianego AZS, również bakteryjne i zastoinowe zapalenie skóry).
Ważne jest również to, aby zakładać wygodne ubrania – te, które są obcisłe i wykonane z syntetycznych materiałów mogą podrażniać skórę, a to z kolei zwiększa ryzyko pojawienia się choroby. Niewskazane jest również noszenie ubrań z wełny naturalnej. Podczas ogrzewania domu lub korzystania z klimatyzacji, warto też używać nawilżacza, który zapewni optymalną wilgotność powietrza.
Jak wyleczyć wyprysk pieniążkowaty?
Mimo, że wyprysk pieniążkowaty lubi nawracać i niekiedy przyjmuje postać przewlekłą, można go skutecznie leczyć. Kuracja opiera się na:
- łagodzeniu i opanowywaniu stanu zapalnego,
- odbudowie warstwy ochronnej naskórka,
- leczeniu nadkażenia bakteryjnego, jeśli takowe wystąpiło.
Leki na wyprysk pieniążkowaty stosuje się miejscowo. Przeważnie zawiera ona kortykosteroidy skutecznie zwalczające stan zapalny. Oprócz nich zaleca się głębokie nawilżanie zaatakowanej zmianami skóry, celem odbudowy bariery ochronnej i przyspieszenia regeneracji. W leczeniu nawilżającym stosowana jest maść na wyprysk pieniążkowaty, ponieważ skuteczniej odbudowuje ona warstwę lipidową naskórka niż kremy. Skuteczniej też zapobiegają utracie wody.
W przypadku zmian odpornych na działanie glikokortykosteroidów zaleca się włączenie leków immunomodulujących o działaniu miejscowym. Niekiedy lekarze włączają do kuracji doustne leki przeciwhistaminowe celem zmniejszenia dolegliwości świądowych.
Kiedy wypryskowi towarzyszy wtórne nadkażenie bakteryjne, konieczne jest podanie antybiotyków. W zależności od tego, jak jest ono głębokie i rozległe, podaje się antybiotyki miejscowe w postaci maści lub ogólnoustrojowe przyjmowane doustnie.
