Depilacja wzgórka łonowego - Zdjęcia, Porady i Wskazówki
Budowa wzgórka łonowego
Wzgórek łonowy to charakterystyczna trójkątna wypukłość. Oto anatomia wzgórka łonowego:
- Pokrycie zewnętrznej części naskórkiem
- wielowarstwowym,
- płaskim,
- rogowaciejącym,
- Liczne gruczoły łojowe pod naskórkiem,
- Występowanie gruczołów apokrynowych (odpowiedzialne za wydzielanie).
Bardzo częstą owłosienie występujące na wzgórku łonowym jest przez kobiety usuwane. Większość z nich uważa, iż są nieestetyczne i utrudniają prawidłową higienę. Jednak lekarze zalecają pozostawianie włosów w tej części ciała i radzą, aby usuwać owłosienie głównie z okolic pachwin.
Wzgórek łonowy leży bezpośrednio nad spojeniem łonowym. Jest to bardzo istotny element budowy miednicy, który ochrania macicę przed urazami mechanicznymi.
Niektórym paniom nie podoba się kształt i wielkość ich wzgórka łonowego. Uważają, iż jest za bardzo wypukły i wygląda nieestetyczne. Wbrew pozorom jego niewłaściwa budowa jest przyczyną wielu kompleksów. Jego umiejscowienie nie pozwala na stosowanie ćwiczeń, a zrzucenie zbędnych kilogramów podczas diety nie dotyczy jego zmniejszenia. W sytuacjach konieczności zredukowania nadmiaru tkanki tłuszczowej w tych okolicach z pomocą przychodzą zabiegi medycyny estetycznej. Do najbardziej powszechnych zabiegów należy liposukcja lub lipoliza iniekcyjna.
U innych ssaków
Rozmaite kultury miały różne poglądy na temat sromu. Niektóre starożytne religie i społeczeństwa oddały cześć sromowi i czciły kobietę jako boginię. Najważniejsze tradycje w hinduiźmie nadal tak postępują. W społeczeństwach zachodnich dominuje negatywna postawa, którą charakteryzuje terminologia medyczna pudenda membra, co oznacza części, których należy się wstydzić. W związku z tym doszło do reakcji artystycznej polegającej na różnych próbach nadania bardziej pozytywnego i naturalnego spojrzenia, takich jak dzieła artystów brytyjskich, amerykańskich i japońskich. W sztuce srom bywa przedstawiany jako organ mający moc zarówno dawania życia, jak i dawania przyjemności seksualnej.
Nazewnictwo
Słowo srom dawniej oznaczało wstyd, hańbę, niesławę [2] [3] – od prasłowiańskiego *sormъ, stąd też rosyjskie срам (sram), ukraińskie со́ром (sorom), białoruskie сорам (soram), staroruskie соромъ (soromъ), scs. срамъ (sramъ – jako odpowiednik greckiego nowotestamentowego αἰσχύνη/aischunē „wstyd, hańba”), срамота (sramota), bułgarskie срам (sram), срамът (sramŭt), serbskie, chorwackie i słoweńskie сра̑м/srȃm, срамота/sramota, dolnołużyckie srom, sromota (porównaj polskie współczesne sromota, sromotny) – zabytek językowy należący do zgodności irańsko~słowiańskich: awestyjskie fšarǝma „wstyd”, nowoperskie šаrm, osetyjskie œfsarm ts. [4] [5] Nazwa przeniesiona na narząd płciowy ze względu na religijne tabu dotyczące seksualności, z tego powodu jest ona rzadko stosowana w zastosowaniach pozamedycznych. Jak każda część ludzkiego ciała związana z seksualnością, srom ma wiele potocznych nazw, z których część ma charakter wulgarny. Sfera płciowości dla wielu jest tematem tabu, co stwarza mniejsze lub większe problemy z nazewnictwem.
W książce Eve Ensler Monologi waginy, traktującej o "rzeczy samej" i przełamującej owe 'wstyd, hańbę i niesławę’, srom nazywany jest z rozbawieniem "Splotem Mocy".
Funkcja ochronna wzgórka łonowego
Wzgórek łonowy pełni ważną funkcję ochronną dla wewnętrznych narządów płciowych i kości łonowej .
- Ochrona narządów płciowych : Tkanka tłuszczowa wzgórka łonowego pomaga chronić narządy płciowe przed urazami zewnętrznymi.
- Amortyzacja podczas aktywności fizycznej : Wzgórek łonowy działa jak amortyzator, zmniejszając ryzyko kontuzji podczas uprawiania sportów czy innych aktywności fizycznych.
- Ochrona przed zimnem : Tkanka tłuszczowa pomaga również utrzymać odpowiednią temperaturę w okolicy narządów płciowych.
- Zapobieganie infekcjom : Włosy łonowe pomagają chronić skórę przed infekcjami, działając jako bariera dla drobnoustrojów.
- Redukcja tarcia : Włosy łonowe zmniejszają tarcie skóry o skórę, co jest szczególnie ważne podczas aktywności seksualnej.
Rozwój wzgórka łonowego jest ściśle powiązany z różnymi etapami życia człowieka, od dojrzewania, przez dorosłość, aż po starość. Jego funkcje ochronne, zarówno w kontekście fizycznym, jak i zdrowotnym, są kluczowe dla prawidłowego funkcjonowania narządów płciowych oraz ochrony kości łonowej . Włosy łonowe, będące istotnym elementem wzgórka łonowego, również odgrywają ważną rolę w ochronie przed czynnikami zewnętrznymi i mechanicznymi.
Narządy homologiczne
Większość męskich i żeńskich organów płciowych pochodzi z tych samych tkanek rozwijających się u płodu. Srom nie jest pod tym względem wyjątkiem. Budowa anatomiczna sromu jest powiązana z budową anatomiczną męskich genitaliów, dzieląc z nimi rozwój biologiczny. Organy, które mają podobny przebieg rozwoju, są nazywane homologami.
Żołądź łechtaczki jest homologiem żołędzi prącia, a odpowiednikiem łechtaczki i odnóg łechtaczki są ciała jamiste penisa. Wargi sromowe większe, wargi sromowe mniejsze oraz napletek łechtaczki są homologami odpowiednio: moszny, skóry trzonu prącia i napletka. Opuszki przedsionka pochwy, pod skórą warg sromowych mniejszych, są odpowiednikami ciała gąbczastego – tkanki, która otacza cewkę moczową penisa. Odpowiednikiem gruczołów Bartholina u kobiet są gruczoły Cowpera u mężczyzn [6] .