U nas zapłacisz kartą
Depilacja wzgórka łonowego - Zdjęcia, Porady i Wskazówki
Budowa wzgórka łonowego
Wzgórek łonowy to charakterystyczna trójkątna wypukłość. Oto anatomia wzgórka łonowego:
- Pokrycie zewnętrznej części naskórkiem
- wielowarstwowym,
- płaskim,
- rogowaciejącym,
- Liczne gruczoły łojowe pod naskórkiem,
- Występowanie gruczołów apokrynowych (odpowiedzialne za wydzielanie).
Bardzo częstą owłosienie występujące na wzgórku łonowym jest przez kobiety usuwane. Większość z nich uważa, iż są nieestetyczne i utrudniają prawidłową higienę. Jednak lekarze zalecają pozostawianie włosów w tej części ciała i radzą, aby usuwać owłosienie głównie z okolic pachwin.
Wzgórek łonowy leży bezpośrednio nad spojeniem łonowym. Jest to bardzo istotny element budowy miednicy, który ochrania macicę przed urazami mechanicznymi.
Niektórym paniom nie podoba się kształt i wielkość ich wzgórka łonowego. Uważają, iż jest za bardzo wypukły i wygląda nieestetyczne. Wbrew pozorom jego niewłaściwa budowa jest przyczyną wielu kompleksów. Jego umiejscowienie nie pozwala na stosowanie ćwiczeń, a zrzucenie zbędnych kilogramów podczas diety nie dotyczy jego zmniejszenia. W sytuacjach konieczności zredukowania nadmiaru tkanki tłuszczowej w tych okolicach z pomocą przychodzą zabiegi medycyny estetycznej. Do najbardziej powszechnych zabiegów należy liposukcja lub lipoliza iniekcyjna.
U innych ssaków
Rozmaite kultury miały różne poglądy na temat sromu. Niektóre starożytne religie i społeczeństwa oddały cześć sromowi i czciły kobietę jako boginię. Najważniejsze tradycje w hinduiźmie nadal tak postępują. W społeczeństwach zachodnich dominuje negatywna postawa, którą charakteryzuje terminologia medyczna pudenda membra, co oznacza części, których należy się wstydzić. W związku z tym doszło do reakcji artystycznej polegającej na różnych próbach nadania bardziej pozytywnego i naturalnego spojrzenia, takich jak dzieła artystów brytyjskich, amerykańskich i japońskich. W sztuce srom bywa przedstawiany jako organ mający moc zarówno dawania życia, jak i dawania przyjemności seksualnej.
Funkcje i fizjologia
Srom odgrywa ważną rolę w układzie rozrodczym. Stanowi wejście do macicy i jej ochronę, a także odpowiednie warunki pod względem ciepła i wilgotności, które pomagają w jej funkcjach seksualnych i reprodukcyjnych. Zewnętrzne elementy sromu są bogato unerwione i dostarczają przyjemności, gdy są odpowiednio stymulowane. Wzgórek łonowy amortyzuje kość łonową podczas stosunku płciowego [7] .
Ze sromem wiąże się wiele różnych wydzielin, w tym mocz (z cewki moczowej), pot (z gruczołów apokrynowych), krew (z pochwy), sebum (z gruczołów łojowych), płyn zasadowy (z gruczołów bartholina), śluz (z gruczołów Skenego), wydzielina pochwy i mastka (smegma) [8] [7] . Smegma jest białą substancją powstałą z połączenia martwych komórek, olejów skórnych, wilgoci i naturalnie występujących bakterii, które tworzą się w obrębie narządów płciowych [9] . U kobiet ta gęsta wydzielina gromadzi się wokół łechtaczki i fałdów wargowych. Może być przyczyną dyskomfortu podczas aktywności seksualnej, ponieważ może powodować przyklejanie się żołędzi łechtaczki do kaptura jednak można ją łatwo usunąć podczas kąpieli [7] . W pochwie wydzielane są również kwasy alifatyczne znane jako kopuliny [10] . Uważa się, że działają one jak feromony. Kompozycja tych kwasów tłuszczowych, a tym samym ich zapach zmienia się w zależności od fazy cyklu menstruacyjnego [10] .
Pobudzenie seksualne
Łechtaczka i wargi minora są strefami erogennymi w sromie. Miejscowa stymulacja może obejmować łechtaczkę, pochwę i inne rejony krocza. Najwrażliwsza jest łechtaczka. Stymulacja seksualna łechtaczki (za pomocą wielu środków) może prowadzić do powszechnego pobudzenia seksualnego, a jeśli będzie utrzymana, może doprowadzić do orgazmu. Optymalnym sposobem stymulacji dla uzyskania orgazmu jest masowanie [11] .