U nas zapłacisz kartą
Zapalenie mieszków włosowych - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Zapalenie mieszka włosowego - domowe sposoby leczenia
W leczeniu domowym istotne jest zaniechanie stosowania wszelkich preparatów natłuszczających skórę produkowanych na bazie wazeliny (maści). Dozwolone są wyłącznie kremy. Ponadto wskazane jest oczyszczanie skóry 2 lub 3 razy dziennie spirytusem salicylowo-rezorcynowym.
Pojedyncze wykwity zapalne nie powinny być dla pacjenta większym obciążeniem. Stosowanie się do zaleceń specjalisty, regularne przyjmowanie leków, unikanie - jeśli to możliwe - czynników ryzyka oraz kontrola schorzeń towarzyszących (choroba nowotworowa, cukrzyca, niewydolność nerek) skutecznie zapobiega nawrotom choroby i zapewnia odpowiedni komfort życia. Bezpieczne stosowanie antybiotyków, zarówno miejscowo, jak i ogólnie, wymaga znajomości kilku faktów.
Zapalenie mieszka włosowego - kogo dotyka?
Choroba może rozwinąć się w każdym wieku, z równą częstością dotyka mężczyzn, jak i kobiety. Istotny jest fakt, iż objawy choroby rozwijają się oraz ustępują niezwykle szybko, bez pozostawienia blizn, nie są bolesne przy ucisku. Objawy choroby rozwijają się oraz ustępują niezwykle szybko, bez pozostawienia blizn, nie wywołują dolegliwości bólowych.
Przyczyną rozwoju zmian zapalnych jest bakteria gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus). Część z nas jest bezobjawowym nosicielem tego drobnoustroju, bytuje on czasowo na skórze i błonach śluzowych, np. jamy nosowej. Jednak tylko u nielicznych wywołuje objawy choroby.
Do najważniejszych czynników ryzyka zapalenia mieszka włosowego zalicza się:
- utrzymującą się kolonizację Staphylococcus aureus,
- zaburzenia odporności – białaczki, chłoniaki, wrodzone i nabyte niedobory immunologiczne,
- choroby metaboliczne – cukrzyca, niewydolność nerek,
- wyniszczenie organizmu – choroba nowotworowa, alkoholizm, narkomania,
- błędy dietetyczne – hipowitaminozy, niedobory pokarmowe,
- nieprawidłową higienę,
- przewlekłe uszkodzenia skóry.
Zapalenie mieszka włosowego - objawy
Do najważniejszych cech zalicza się:
- drobny pęcherzyk o napiętej powierzchni z ropną wydzieliną,
- obecność żywoczerwonej, zapalnej obwódki,
- u szczytu zmiany widoczny pojedynczy włos,
- lokalizacja w obrębie kończyn dolnych, twarzy, tułowia, karku,
- zmiany mogą być pojedyncze lub mnogie,
- zwykle nie są bolesne przy dotyku,
- wykwity pojawiają się w ciągu kilkunastu godzin,
- ustępują po kilku dniach bez pozostawienia blizn.
U osób ze znacznie obniżoną odpornością mogą rozwinąć się objawy ogólne, jak osłabienie i wzrost temperatury ciała. Mają one swe odzwierciedlenie w wynikach badań dodatkowych (wzrost leukocytozy, OB, białka C-reaktywnego CRP).