U nas zapłacisz kartą
Zapalenie mieszków włosowych - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Co należy robić po zakończeniu leczenia zapalenia mieszków włosowych?
W przypadku zapalenia mieszków włosowych pojawiającego się po goleniu włosów wskazane jest odkażanie przyrządów do golenia i niestosowanie maszynki elektrycznej. Zaleca się używanie maszynek jednorazowych czy rozważenie laserowego usunięcia zbędnego owłosienia.
Należy zachować odpowiednią higienę, unikać noszenia zbyt ciasnych ubrań, stosować jednorazowe maszynki do golenia. Warto pamiętać o utrzymaniu prawidłowej masy ciała i kontroli stężenia glukozy we krwi.
Zobacz także
Diagnostyka zakażeń grzybiczych Zakres chorób grzybiczych jest bardzo szeroki: od zakażeń powierzchownych skóry i błon śluzowych, do zakażeń inwazyjnych związanych z zajęciem narządów wewnętrznych. Szybkie rozpoznanie grzybicy inwazyjnej wymaga ostrożności i oceny czynników ryzyka, które mogą predysponować do tego rodzaju zakażeń.
Choroby włosów Wypadanie włosów może być objawem różnych chorób. Oprócz utraty nadmiernej liczby włosów, włosy mogą stać się suche, cienkie, pozbawione blasku i matowe. Utrata włosów może być efektem przebytej choroby, stresu, niedokrwistości z niedoboru żelaza, nieodpowiedniej diety, przyjmowania niektórych leków (np. cytostatyków, leków immunosupresyjnych, witaminy A, β-blokerów). Do nadmiernego wypadania włosów przyczynia się także nieprawidłowa pielęgnacja – m.in. niewłaściwe czesanie i szczotkowanie włosów, prostowanie włosów, trwała ondulacja. Prawidłowo dziennie dochodzi do utraty 60–100 włosów.
Wybrane treści dla Ciebie
Łupież liszajowaty Nazwa łupież liszajowaty dotyczy dwóch spokrewnionych ze sobą jednostek chorobowych – łupieżu liszajowatego ospopodobnego ostrego i łupieżu liszajowatego przewlekłego. Pierwsza z nich nazywana jest w skrócie PLEVA. W stosunku do drugiej stosuje się skrót PLC.
Zapalenie mieszka włosowego - badania
Podstawowe badanie fizykalne, składające się z oglądania i palpacji (badanie dotykiem) jest zwykle wystarczające do postawienia diagnozy. W razie wątpliwości, głównie dotyczących czynnika sprawczego, należy pobrać wymaz ze zmiany. Preparat bezpośredni oglądany pod mikroskopem po wcześniejszym wybarwieniu pozwala uwidocznić obecność bakterii w postaci charakterystycznych fioletowych ziarenek skupionych w większych grupach. Po pobraniu wymazu należy również założyć hodowlę na specjalnych pożywkach bakteryjnych. Umożliwia ona określenie wrażliwości danego szczepu na dostępne na rynku antybiotyki, tym samym zwiększa skuteczność terapii.
Przydatne jest również wykonanie morfologii krwi z rozmazem (leukocytoza z dominacją granulocytów obojętnochłonnych), OB (wzrost), CRP (wzrost).
Zapalenie mieszków włosowych
Zapalenie mieszków włosowych to częsta jednostka chorobowa, która może mieć podłoże infekcyjne, w tym najczęściej bakteryjne. Typowe wykwity to przymieszkowe krosty, które mogą występować w każdej lokalizacji, przy czym częste jest zajęcie owłosionej skóry głowy czy kończyn.
Zapalenie mieszków włosowych stanowi częsty problem dermatologiczny związany ze stanem zapalnym mieszka włosowego i jego otoczenia. Zapalenie to może być spowodowane zakażeniem, w tym najczęściej bakteryjnym (czynnikiem etiologicznym jest gronkowiec złocisty – Staphylococcus aureus), ale również grzybiczym czy wirusowym.
Do innych czynników odpowiedzialnych za zapalenie mieszków włosowych należą przewlekłe drażnienie czy uraz mechaniczny (pocieranie), co może manifestować się klinicznie w postaci tzw. zespołu niebieskich dżinsów czy zespołu kierowców ciężarówek, gdzie, odpowiednio, zmiany zlokalizowane są na skórze kończyn u osób noszących zbyt ciasne spodnie lub na skórze pośladków u osób przebywających długotrwale w pozycji siedzącej. Inną możliwą przyczyną zapalenia mieszków włosowych są stosowane leki (takie jak glikokortykosteroidy), oleje i smoły (w tym ekspozycja zawodowa), a także stosowane na skórę opatrunki okluzyjne. Warto wspomnieć, że kąpiel w podgrzewanych basenach o zamkniętym obiegu (jaccuzi) może sprzyjać zakażeniu mieszków włosowych wywołanemu przez pałeczkę ropy błękitnej (Pseudomonas aeruginosa).
Do zapalenia mieszków włosowych predysponują nadwaga i nadmierna potliwość. Ponadto częściej chorują pacjenci zakażeni HIV i chorzy na AIDS, a także cukrzycę.
Mieszek włosowy - budowa
Aby w pełni zrozumieć procesy prowadzące do rozwoju choroby warto zapoznać się z budową prawidłowego mieszka włosowego. Składa się on z tzw. części nabłonkowej, która w górnych warstwach skóry tworzy osłaniającą włos pochewkę, w dolnych natomiast stanowi źródło dzielących się komórek, które następnie podlegają procesowi rogowacenia i przyczyniają się do wydłużenia łodygi włosa. Część łącznotkankowa mieszka włosowego w głębszych warstwach skóry, w okolicy macierzy włosa, nosi nazwę brodawki włosa. W jej obrębie zlokalizowane są naczynia krwionośne oraz włókna nerwowe niezbędne dla prawidłowego funkcjonowania macierzy włosa.
Bakterie wnikają w obręb mieszka włosowego od strony powierzchownych warstw skóry. Wiąże się to często z uszkodzeniem tych struktur, tym samym z nieodwracalną utratą włosa.
Jak zapobiegać?
Jako że wyleczenie zapalenia mieszków włosowych wymaga czasu, warto zadbać o wykluczenie czynników ryzyka, które spowodują jego ponowne pojawienie się. Przede wszystkim należy zwrócić uwagę na higienę przedmiotów używanych podczas mycia, strzyżenia lub golenia się. Należy również włączyć do codziennej pielęgnacji odpowiedni szampon lub balsam, wykluczając te ze sztucznymi składnikami, które przyczyniać się mogą do wysuszania skóry.
Dr n. med. Piotr Turkowski
Chirurg plastyczny, lekarz medycyny estetycznej, trycholog, specjalista transplantacji włosów. Jedyny oficjalnie zarejestrowany w Warszawie członek międzynarodowej światowej organizacji chirurgii odtwórczej włosów (ISHRS), zrzeszającej najlepszych na świecie specjalistów w tej dziedzinie.
