U nas zapłacisz kartą
Zapalenie mieszków włosowych - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Zapalenie mieszka włosowego - kogo dotyka?
Choroba może rozwinąć się w każdym wieku, z równą częstością dotyka mężczyzn, jak i kobiety. Istotny jest fakt, iż objawy choroby rozwijają się oraz ustępują niezwykle szybko, bez pozostawienia blizn, nie są bolesne przy ucisku. Objawy choroby rozwijają się oraz ustępują niezwykle szybko, bez pozostawienia blizn, nie wywołują dolegliwości bólowych.
Przyczyną rozwoju zmian zapalnych jest bakteria gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus). Część z nas jest bezobjawowym nosicielem tego drobnoustroju, bytuje on czasowo na skórze i błonach śluzowych, np. jamy nosowej. Jednak tylko u nielicznych wywołuje objawy choroby.
Do najważniejszych czynników ryzyka zapalenia mieszka włosowego zalicza się:
- utrzymującą się kolonizację Staphylococcus aureus,
- zaburzenia odporności – białaczki, chłoniaki, wrodzone i nabyte niedobory immunologiczne,
- choroby metaboliczne – cukrzyca, niewydolność nerek,
- wyniszczenie organizmu – choroba nowotworowa, alkoholizm, narkomania,
- błędy dietetyczne – hipowitaminozy, niedobory pokarmowe,
- nieprawidłową higienę,
- przewlekłe uszkodzenia skóry.
Co należy robić po zakończeniu leczenia zapalenia mieszków włosowych?
W przypadku zapalenia mieszków włosowych pojawiającego się po goleniu włosów wskazane jest odkażanie przyrządów do golenia i niestosowanie maszynki elektrycznej. Zaleca się używanie maszynek jednorazowych czy rozważenie laserowego usunięcia zbędnego owłosienia.
Należy zachować odpowiednią higienę, unikać noszenia zbyt ciasnych ubrań, stosować jednorazowe maszynki do golenia. Warto pamiętać o utrzymaniu prawidłowej masy ciała i kontroli stężenia glukozy we krwi.
Zobacz także
Diagnostyka zakażeń grzybiczych Zakres chorób grzybiczych jest bardzo szeroki: od zakażeń powierzchownych skóry i błon śluzowych, do zakażeń inwazyjnych związanych z zajęciem narządów wewnętrznych. Szybkie rozpoznanie grzybicy inwazyjnej wymaga ostrożności i oceny czynników ryzyka, które mogą predysponować do tego rodzaju zakażeń.
Choroby włosów Wypadanie włosów może być objawem różnych chorób. Oprócz utraty nadmiernej liczby włosów, włosy mogą stać się suche, cienkie, pozbawione blasku i matowe. Utrata włosów może być efektem przebytej choroby, stresu, niedokrwistości z niedoboru żelaza, nieodpowiedniej diety, przyjmowania niektórych leków (np. cytostatyków, leków immunosupresyjnych, witaminy A, β-blokerów). Do nadmiernego wypadania włosów przyczynia się także nieprawidłowa pielęgnacja – m.in. niewłaściwe czesanie i szczotkowanie włosów, prostowanie włosów, trwała ondulacja. Prawidłowo dziennie dochodzi do utraty 60–100 włosów.
Wybrane treści dla Ciebie
Łupież liszajowaty Nazwa łupież liszajowaty dotyczy dwóch spokrewnionych ze sobą jednostek chorobowych – łupieżu liszajowatego ospopodobnego ostrego i łupieżu liszajowatego przewlekłego. Pierwsza z nich nazywana jest w skrócie PLEVA. W stosunku do drugiej stosuje się skrót PLC.
Zapalenie mieszka włosowego - objawy
Do najważniejszych cech zalicza się:
- drobny pęcherzyk o napiętej powierzchni z ropną wydzieliną,
- obecność żywoczerwonej, zapalnej obwódki,
- u szczytu zmiany widoczny pojedynczy włos,
- lokalizacja w obrębie kończyn dolnych, twarzy, tułowia, karku,
- zmiany mogą być pojedyncze lub mnogie,
- zwykle nie są bolesne przy dotyku,
- wykwity pojawiają się w ciągu kilkunastu godzin,
- ustępują po kilku dniach bez pozostawienia blizn.
U osób ze znacznie obniżoną odpornością mogą rozwinąć się objawy ogólne, jak osłabienie i wzrost temperatury ciała. Mają one swe odzwierciedlenie w wynikach badań dodatkowych (wzrost leukocytozy, OB, białka C-reaktywnego CRP).
Zapalenie mieszka włosowego - domowe sposoby leczenia
W leczeniu domowym istotne jest zaniechanie stosowania wszelkich preparatów natłuszczających skórę produkowanych na bazie wazeliny (maści). Dozwolone są wyłącznie kremy. Ponadto wskazane jest oczyszczanie skóry 2 lub 3 razy dziennie spirytusem salicylowo-rezorcynowym.
Pojedyncze wykwity zapalne nie powinny być dla pacjenta większym obciążeniem. Stosowanie się do zaleceń specjalisty, regularne przyjmowanie leków, unikanie - jeśli to możliwe - czynników ryzyka oraz kontrola schorzeń towarzyszących (choroba nowotworowa, cukrzyca, niewydolność nerek) skutecznie zapobiega nawrotom choroby i zapewnia odpowiedni komfort życia. Bezpieczne stosowanie antybiotyków, zarówno miejscowo, jak i ogólnie, wymaga znajomości kilku faktów.
