U nas zapłacisz kartą
Ziaja - Skuteczne Metody Leczenia Trądziku Różowatego
Trądzik różowaty - objawy i leczenie. Jak wygląda początek choroby?
Niezwykle ważne jest uwrażliwienie społeczeństwa na pierwsze, często niepozorne zmiany skórne, jak nawracający rumień twarzy. Niestety pacjenci na początku choroby nie zdają sobie sprawy z konieczności leczenia i nie szukają pomocy u dermatologa, a właśnie wczesne rozpoznanie trądziku różowatego oraz rozpoczęcie właściwego postępowania i terapii to szansa na uniknięcie zaostrzeń – ekspert kampanii „Róż się do lekarza” dermatolog dr hab. Aleksandra Batycka-Baran z Katedry i Kliniki Dermatologii, Wenerologii i Alergologii Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu.
Początek trądziku różowatego może przebiegać jako napadowe czerwienienie skóry twarzy („okres prerosacea”). Między epizodami występowania rumienia skóra wygląda prawidłowo.
Trądzik różowaty – co to jest?
Trądzik różowaty (acne rosacea), to przewlekła choroba zapalna skóry twarzy, której dokładne przyczyny nie są jeszcze w pełni zrozumiałe. Choć u większości pacjentów promieniowanie ultrafioletowe nasila objawy trądziku różowatego. Dolegliwość charakteryzuje się falami nawrotów i remisji, co oznacza, że objawy mogą nasilać się, a następnie ustępować, ale zwykle nie znikają całkowicie.
Trądzik różowaty dotyczy niemal wyłącznie osób dorosłych po 25. roku życia. Znacznie częściej występuje u kobiet, szczególnie o jasnej karnacji. Typowe objawy to zaczerwienienie (rumień), poszerzone naczynia krwionośne, grudki i krosty zlokalizowane na policzkach, nosie, brodzie i czole. U niektórych pacjentów mogą również wystąpić objawy oczne.
Choroba może mieć wpływ nie tylko na wygląd skóry, ale również na samopoczucie i jakość życia pacjentów. Często towarzyszy jej uczucie niepewności z powodu trudności w maskowaniu objawów oraz frustracji związanej z przewlekłych charakterem dolegliwości.
Walka z trądzikiem różowatym wymaga całkowicie innego podejścia niż zwalczanie trądziku pospolitego. Dlatego w przypadku pojawienia się objawów zalecane jest skonsultowanie się ze specjalistą, który postawi właściwą diagnozę i będzie wiedział, jak leczyć trądzik różowaty.
Trądzik różowaty – obraz kliniczny przebiegu choroby
Wyróżniamy 4 główne postaci trądziku różowatego:
STADIUM I
STADIUM II
Grudkowo-krostkowa – podstawą rozpoznania tej odmiany są grudki lub krosty na podłożu rumieniowym, zlokalizowane w obrębie twarzy (najczęściej na policzkach, czole i brodzie). Zmiany mogą przypominać zwykły trądzik, jednak różni je od siebie brak zaskórników, których nie ma w Rosacea . Oba trądziki mogą współistnieć razem, dlatego istotne jest przeprowadzenie dokładnego wywiadu, aby rozpoznać schorzenie i wdrożyć odpowiednią terapię.
STADIUM III
Przerostowa – oprócz wykwitów i rumienia, pojawiających się w dwóch wyżej wymienionych postaciach, przewlekły obrzęk skóry i tkanki podskórnej prowadzi do przerostu (zgrubienia) tkanki łącznej, która staje się porowata z tendencją do formowania się zmian guzowatych oraz zniekształcenia miękkich części twarzy. W zależności od lokalizacji ma różne nazwy:
- czoło – mentophyma,
- uszy – otophyma,
- podbródek – gnathophyma,
- powieki – blepharophyma.
Jednak najczęstsza postać (rhinophyma) dotyczy nosa i występuje prawie wyłącznie u mężczyzn.
STADIUM IV
Oczna – diagnozowana u ponad 50% chorych na trądzik różowaty. Często może wyprzedzać zmiany skórne. Występuje podrażnienie i przekrwienie spojówek, światłowstręt, zaczerwienienie powiek, suchość, wrażenie obecności ciała obcego w oku. Odmiana ta może mieć przebieg łagodny lub umiarkowany. W przypadku dużego nasilenia się objawów może dojść nawet do ślepoty.
Wariant ziarniniakowaty – to nietypowa i rzadka odmiana trądziku różowatego. Charakteryzuje się powstawaniem żółto-brunatnych guzków lub grudek, szczególnie w dolnych częściach powiek czy policzków. Zmiany te mogę występować na podłożu skóry niezmienionej lub na podłożu zapalnym.