U nas zapłacisz kartą
Alergia podczas miesiączki - Przyczyny, Objawy i Metody Leczenia
Jak zapobiec anemii w czasie okresu?
Zapobieganie anemii podczas okresu powinno opierać się na zastosowaniu odżywczego jadłospisu, ważnego szczególnie u kobiet z obfitymi miesiączkami, które są bardziej narażone na wystąpienie niedokrwistości. Niedobory żelaza można uzupełnić za pomocą diety bogatej w żelazo.
Warto wiedzieć, że w pożywieniu występują dwa rodzaje żelaza – hemowe i niehemowe. Żelazo hemowe pochodzi z produktów zwierzęcych, powstaje z hemoglobiny zwierząt. Żelazo niehemowe występuje w takich produktach jak:
- soczewica,
- fasola,
- ciecierzyca,
- szpinak,
- botwinka,
- pestki dyni,
- tahini,
- rodzynki,
- suszone morele.
Niestety wchłanianie żelaza z pożywienia jest na bardzo niskim poziomie, wynosi zaledwie 10 procent, które trafia do krwi.
Jest możliwość uzupełnienie tego pierwiastka za pomocą suplementacji. Jeśli odczuwamy częste zmęczenie, kłopoty z koncentracją i zapamiętywaniem, warto zrobić kontrolne badanie krwi, które wskaże poziom żelaza we krwi. Suplementacja może okazać się skutecznym rozwiązaniem.
- National Health Service (2018) Iron deficiency anaemia.
Zaburzenia miesiączkowania – preparaty dostępne bez recepty
Jedną z roślin, która została najlepiej przebadana pod kątem wpływu na cykl menstruacyjny jest niepokalanek mnisi – Vitex Agnus Castus. Reguluje on poziom hormonów oraz zmniejsza wydzielanie prolaktyny, która w dużej mierze jest odpowiedzialna za objawy zespołu napięcia przedmiesiączkowego. Łagodzi rozdrażnienie, nerwowość, a także bolesność piersi. Niepokalanek wpływa również na poziom innych hormonów, w tym estrogenu i progesteronu.
Środki regulujące cykl miesiączkowy, zawierające wyciąg z owoców niepokalanka, powinny być przyjmowane przez dłuższy okres czasu. Aby efekt działania był jak najlepszy, zaleca się ich regularne stosowanie przynajmniej przez trzy miesiące. Jeśli po takim czasie nie zauważymy różnicy, warto skontaktować się z lekarzem. Być może przyczyna problemów leży gdzieś indziej, a w związku z tym niezbędna okaże się dokładniejsza diagnostyka.
Przykładowe leki z ekstraktem z niepokalanka to Cyclodynon i Castagnus. Tego typu tabletki stosuje się raz na dobę, najlepiej o stałej porze dnia. Leki te mogą być wykorzystywane także jako środki łagodzące objawy PMS. W tym przypadku również należy je stosować co najmniej przez okres trzech miesięcy, dla uzyskania widocznego efektu.
Drugą substancją, pomocną dla kobiet z zaburzeniami miesiączkowania, jest myo-inozytol. Staje się on coraz bardziej popularny, chociażby dzięki korzyściom jakie przynosi podczas stosowania w schorzeniu zwanym zespołem policystycznych jajników. Zwiększa wrażliwość tkanek na działanie insuliny, dlatego jest polecany również osobom zmagającym się z insulinoopornością. Poza tym przywraca prawidłowy poziom hormonów i reguluje miesiączki.
Polskie Towarzystwo Ginekologiczne zaleca stosowanie inozytolu chorym na zespół policystycznych jajników w dawce 4 g dziennie. Ponadto ze względu na to, że wpływa korzystnie na hormony płciowe, może być też podawany kobietom z zaburzeniami owulacji i rzadkimi miesiączkami oraz starającym się zajść w ciążę.
Cykl menstruacyjny – jak regulować?
Środki regulujące cykl miesiączkowy są dobierane w zależności od przyczyny problemu. Jeśli źródłem zaburzeń jest niedobór hormonów płciowych, lekarz może zlecić ich uzupełnianie. Natomiast w przypadku, gdy mamy do czynienia z cukrzycą lub chorobami tarczycy, w pierwszej kolejności należy skupić się na leczeniu tych schorzeń. Kiedy będą one pod kontrolą, miesiączka prawdopodobnie również się ureguluje.
W przypadku zespołu policystycznych jajników leki również dobierane są indywidualnie, w zależności od objawów. Bardzo ważna jest jednak w tym wypadku regularna aktywność fizyczna i zdrowa, zbilansowana dieta. Pomogą one kontrolować chorobę i złagodzą odczuwane dolegliwości.
Pamiętajmy, aby nigdy nie ignorować żadnych zaburzeń miesiączkowania. Każda kobieta sama najlepiej zna swój organizm i widzi, kiedy pojawiają się odstępstwa od regularnych krwawień. Wizyta u ginekologa to pierwszy krok do postawienia diagnozy i w razie konieczności podjęcia odpowiedniego leczenia.
Rzadkie miesiączki
Jest to taka sytuacja, kiedy cykl miesiączkowy wydłuża się i trwa ponad 36 dni, ale miesiączki występują częściej, niż co 6 miesięcy.
- cykle bezowulacyjne (w zespole policystycznych jajników PCOS),
- choroby tarczycy,
- hiperprolaktynemia,
- niewydolność ciałka żółtego,
- wydłużenie fazy folikularnej,
- bardzo duża utrata masy ciała.
- które intensywnie ćwiczą,
- odchudzają się,
- nastąpiła u nich duża utrata masy ciała.
Kiedy poziom tkanki tłuszczowej w organizmie kobiety spada poniżej 17 proc. następuje zatrzymanie miesiączki m.in. na skutek spadku ilości estrogenów, które produkowane są w tkance tłuszczowej. Organizm przechodzi w stan magazynowania energii i niewielką ilość kcal, która dostarczana jest do organizmu przeznacza na utrzymanie funkcji niezbędnych do życia.
Jedną z dość częstych przyczyn zaburzeń miesiączkowania w postaci nieregularnych cykli miesiączkowych jest hiperprolaktynemia.
Hiperprolaktynemia jest stanem w którym organizm produkuje nadmiernie prolaktynę. Szacuje się, że nawet u 20 proc. kobiet zgłaszających się z powodu nieregularnych miesiączek przyczyną jest nadmierna produkcja prolaktyny.
Prolaktyna to hormon wydzielany głównie przez przedni płat przysadki mózgowej.
Możliwe przyczyny nadmiernego wydzielania prolaktyny:
- gruczolaki przysadki mózgowej,
- zmiany w centralnym układzie nerwowym,
- farmakoterapia, przyjmowane leki,
- choroby endokrynologiczne,
- przewlekła niewydolność nerek,
- niewydolność wątroby.
Postępowanie lecznicze w głównej mierze zależy od przyczyny, która spowodowała hiperprolaktynemię.
