U nas zapłacisz kartą
Alergia podczas miesiączki - Przyczyny, Objawy i Metody Leczenia
Pierwotny brak miesiączki
O tym zaburzeniu można powiedzieć wtedy, kiedy dziewczyna po ukończeniu 16 roku życia nadal nie miesiączkuje.
- dysgenezję gonad,
- hipoplazję jajników,
- niewydolność podwzgórza,
- wrodzony przerost nadnerczy,
- zespół braku wrażliwości na androgeny,
- guz przysadki mózgowej,
- wady wrodzone narządów płciowych.
Diagnostyka pierwotnego braku miesiączki polega na przeprowadzeniu z pacjentką wywiadu oraz przeprowadzeniu badania. Należy zwrócić szczególną uwagę na ocenę dojrzałości płciowej i występowanie cech płciowych.
W dalszej kolejności, lekarz biorąc pod uwagę wskazania i wynik badania przedmiotowego może podjąć decyzję o leczeniu lub o konieczności pogłębienia diagnostyki, zlecając wykonanie badań szczegółowych.
Rzadkie miesiączki
Jest to taka sytuacja, kiedy cykl miesiączkowy wydłuża się i trwa ponad 36 dni, ale miesiączki występują częściej, niż co 6 miesięcy.
- cykle bezowulacyjne (w zespole policystycznych jajników PCOS),
- choroby tarczycy,
- hiperprolaktynemia,
- niewydolność ciałka żółtego,
- wydłużenie fazy folikularnej,
- bardzo duża utrata masy ciała.
- które intensywnie ćwiczą,
- odchudzają się,
- nastąpiła u nich duża utrata masy ciała.
Kiedy poziom tkanki tłuszczowej w organizmie kobiety spada poniżej 17 proc. następuje zatrzymanie miesiączki m.in. na skutek spadku ilości estrogenów, które produkowane są w tkance tłuszczowej. Organizm przechodzi w stan magazynowania energii i niewielką ilość kcal, która dostarczana jest do organizmu przeznacza na utrzymanie funkcji niezbędnych do życia.
Jedną z dość częstych przyczyn zaburzeń miesiączkowania w postaci nieregularnych cykli miesiączkowych jest hiperprolaktynemia.
Hiperprolaktynemia jest stanem w którym organizm produkuje nadmiernie prolaktynę. Szacuje się, że nawet u 20 proc. kobiet zgłaszających się z powodu nieregularnych miesiączek przyczyną jest nadmierna produkcja prolaktyny.
Prolaktyna to hormon wydzielany głównie przez przedni płat przysadki mózgowej.
Możliwe przyczyny nadmiernego wydzielania prolaktyny:
- gruczolaki przysadki mózgowej,
- zmiany w centralnym układzie nerwowym,
- farmakoterapia, przyjmowane leki,
- choroby endokrynologiczne,
- przewlekła niewydolność nerek,
- niewydolność wątroby.
Postępowanie lecznicze w głównej mierze zależy od przyczyny, która spowodowała hiperprolaktynemię.
HTZ – Hormonalna Terapia Zastępcza
HTZ skierowana jest do kobiet, u których objawy przekwitania są umiarkowanie lub bardzo nasilone. Polega ona na uzupełnianiu brakujących hormonów – estrogenu lub estrogenu z progesteronem. Jest to obecnie najskuteczniejsza forma leczenia intensywnych objawów menopauzy. Hormonalna terapia zastępcza może być zalecona przez lekarza po rozważeniu korzyści i strat z nią związanych, ponieważ jak każda grupa leków, także i hormony mogą powodować działania niepożądane. Taką terapię należy rozpocząć jak najwcześniej i kontynuować ok. 5-6 lat. HTZ najczęściej stosowana jest w postaci tabletek, rzadziej plastrów, postaci dopochwowych, spray'ów i zastrzyków. Jeśli przemiany do których dochodzi podczas przekwitania obejmują tylko układ moczowo-płciowy, zaleca się podawanie hormonów miejscowo – dopochwowo. Dzięki temu, udaje się uniknąć wielu możliwych działań niepożądanych. Wbrew powszechnej opinii, jeśli nie ma przeciwwskazań do zastosowania HTZ, niesie ona ze sobą więcej korzyści niż zagrożeń i prowadzi do poprawy jakości życia kobiet. W celu zwiększenia bezpieczeństwa terapii, stosuje się niewielkie dawki hormonów.
Menopauza jest normalnym etapem w życiu każdej kobiety. Nie oznacza końca kobiecości ani seksualności. Wprowadzając pewne zmiany w stylu życia lub sięgając po odpowiednio dobrany preparat apteczny, można znacznie ułatwić sobie ten okres i nadal cieszyć się codziennością.
Jak długo trwa cykl menstruacyjny?
Cykl menstruacyjny (miesiączka, cykl miesiączkowy, okres) to proces, podczas którego macica „przygotowuje się” na przyjęcie zarodka oraz następuje uwolnienie komórki jajowej (owulacja). Jest to zjawisko powtarzalne, występujące regularnie u kobiet w wieku rozrodczym. Różnice w czasie trwania miesiączki są zupełnie normalne wśród kobiet.
Mimo panującego przeświadczenia, że prawidłowy cykl menstruacyjny trwa 28 dni, za normę uznaje się cykle trwające 21-35 dni.
Za nieprawidłowe miesiączki uznaje się te, które występują częściej niż co 21 dni lub rzadziej niż co 35 dni i trwają dłużej niż 8 dni. Brak miesiączki (gdy ciąża jest wykluczona) lub jej opóźnienia uznawane są za odstępstwo od normy.
Aby sprawdzić, czy miesiączki występują regularnie, policz dni pomiędzy 1. dniem krwawienia w danym miesiącu a 1. dniem następnego krwawienia. Takie obliczenia prowadź min. przez kolejne 3 miesiące. Jeśli liczba dni różni się pomiędzy trzema cyklami, istnieje duże prawdopodobieństwo, że Twoje miesiączki są nieregularne. Pamiętaj o systematycznym prowadzeniu kalendarzyka menstruacyjnego, dzięki czemu wszelkie odstępstwa od normy będą widoczne od razu.
Nieregularne cykle zdarzają się często w okresie pokwitania (menarche) i przekwitania (menopauzy) i są wynikiem zachwiania równowagi hormonalnej. Nieregularność może się wtedy utrzymywać nawet do kilku lat. Nieregularne cykle menstruacyjne mogą powodować trudności w zajściu w ciążę, a co więcej, mogą być objawami poważnych chorób dotyczących nie tylko układu rodnego.
Zaburzenia miesiączkowania: jak uregulować cykl?
Nieregularne miesiączki zdarzają się wielu kobietom na różnych etapach życia. Czasami są normalnym zjawiskiem, innym razem mają poważniejsze przyczyny. Kiedy zaburzenia miesiączkowania mogą budzić niepokój? Ekspert allecco.pl podpowiada, jakie preparaty regulujące cykl menstruacyjny można znaleźć w aptece bez recepty.
- Kiedy miesiączkowanie jest prawidłowe?
- Zaburzenia miesiączkowania – odstępstwa od normy
- Zaburzenia miesiączkowania – przyczyny
- Cykl menstruacyjny – jak regulować?
- Zaburzenia miesiączkowania – preparaty dostępne bez recepty
Nieregularny okres jest czymś normalnym zarówno u dziewcząt w okresie pokwitania, jak i u kobiet wchodzących w menopauzę. W pozostałych przypadkach może świadczyć o zaburzeniach hormonalnych, problemach z tarczycą, zespole policystycznych jajników lub innych problemach zdrowotnych.