U nas zapłacisz kartą
Alergia na miód u dorosłych - Przyczyny, Objawy i Sposoby Leczenia
Jak często występuje alergia na miód?
Uczulenie na miód nie należy do powszechnie spotykanych alergii. Najczęściej dotyka osób borykających się z innymi rodzajami uczuleń – wśród ludzi zdrowych nie występuje niemal wcale, natomiast wśród chorych cierpiących na różne przewlekłe dolegliwości ze strony układu oddechowego (np. astma, sezonowe zapalenie błon śluzowych – tzw. katar sienny) – miód uczula mniej niż 2 na 1000 osób.
Nieco częściej reakcję alergiczną na miód wykazują chorzy z nietolerancjami pokarmowymi – ok. 2% w przypadku dorosłych oraz niecałe 6% w przypadku dzieci poniżej 1. roku życia. W skali społeczeństwa alergia na miód jest problemem marginalnym, choć uciążliwym dla tych, którzy zmuszeni są do unikania produktów pszczelich.
Jeśli odczuwasz typowe objawy alergii pokarmowych i podejrzewasz kilka produktów, sprawdź najpierw te pozostałe – uczulenie na miód to jedna najrzadziej spotykanych nadwrażliwości, a zatem jest bardzo mało prawdopodobne, iż znajdziesz się w gronie pechowców niemogących się cieszyć jego smakiem.
Sam miód nie ma właściwości uczulających – alergię mogą wywołać drobinki, które w naturalny sposób przedostają się do niego, przeważnie w niewielkich ilościach. Poszukiwanie tych składników miodu, które powodują występowanie reakcji alergicznych, rozpocząć należy od pyłku kwiatowego – to on odpowiada za większość uczuleń, podobnie jak pyłki drzew i traw. Alergię wziewną na pyłki wykazuje ok. 12% społeczeństwa i należy ona do najczęściej występujących w Polsce uczuleń. Nie u każdego przybiera ona taką samą postać – większość chorych odczuwa objawy w postaci sezonowego kataru czy obrzęku spojówek. Tylko u niewielu osób uczulenie przybiera poważniejszą formę. Do roślin miododajnych, których pyłki mogą mieć właściwości uczulające, należą przede wszystkim słonecznik, nawłoć, mniszek lekarski, złocień oraz bylica.
Leczenie alergii na miód - postępowanie w nagłych sytuacjach
Leczenie alergii na miód koncentruje się głównie na unikaniu kontaktu z tym produktem i jego składnikami. Jednak w przypadku wystąpienia reakcji alergicznej konieczne jest szybkie podjęcie odpowiednich kroków w celu złagodzenia objawów i zapobieżenia pogłębieniu się stanu chorobowego.
- W przypadku łagodnych objawów, takich jak swędzenie, wysypka czy lekkie duszności, zaleca się przyjęcie leków antyhistaminowych, które mogą złagodzić reakcję alergiczną.
- Jeśli występują objawy bardziej nasilone, takie jak obrzęk gardła, trudności w oddychaniu lub spadek ciśnienia krwi, konieczne jest niezwłoczne wezwanie pomocy medycznej i podanie adrenaliny (w formie zastrzyku lub automatycznego wstrzykiwacza).
- W przypadku wstrząsu anafilaktycznego, który stanowi bezpośrednie zagrożenie życia, należy natychmiast podać adrenalinę i skonsultować się z lekarzem lub udać się na oddział ratunkowy.
Warto pamiętać, że leczenie alergii na miód powinno być zawsze przeprowadzane pod nadzorem specjalisty. Samodzielne próby terapii mogą być niebezpieczne i prowadzić do nasilenia objawów. W przypadku poważnych reakcji alergicznych kluczowe jest szybkie podjęcie odpowiednich środków ratunkowych.
Co zrobić przy uczuleniu na miód?
Czy da się wyleczyć alergię na miód? W procesie leczenia można łagodzić objawy uczulenia, a jedynym sposobem ułatwiającym wyleczenie alergii jest odczulanie. Jakakolwiek kuracja powinna być zawsze przeprowadzana pod kontrolą lekarza i zgodnie z jego zaleceniami.
Co zrobić po zaobserwowaniu uczulenia na miód? Jeśli zauważymy niepokojące objawy po spożyciu miodu należy go przede wszystkim wyeliminować z diety.
Początkiem całego procesu leczenia uczulenia na miód jest wykonanie testów alergicznych. Nieprzyjemne objawy łagodzone są lekami przeciwalergicznymi (antyhistaminowymi), których zadaniem jest blokowanie substancji pośredniczących w przebiegu reakcji alergicznej.
Niektórzy stosują metodę, polegająca na odczulaniu za pomocą miodu, ale zawsze powinna być skonsultowana z lekarzem. Taką terapię należy przeprowadzić na miesiąc lub dwa przed okresem pylenia.
Spożycie miodu rozpoczynamy od minimalnych dawek, które stopniowo zwiększamy, ale tylko pod nadzorem lekarza.
Po osiągnięciu założonej maksymalnej dawki z powrotem przechodzimy do dawki początkowej. Pamiętajmy jednak, że ta terapia nie w każdym przypadku jest bezpieczna i nie może być przeprowadzana samodzielnie, bez nadzoru lekarza.