U nas zapłacisz kartą
Jak skutecznie walczyć z alergią
Jak smog wpływa na nasze zdrowie?
Związki chemiczne wchodzące w skład smogu są niezwykle niebezpieczne dla ludzkiego organizmu. To realne zagrożenie dla zdrowia, a nawet życia człowieka. Częste oddychanie zanieczyszczonym powietrzem może powodować reakcje alergiczne oraz wpływać na pojawienie się wielu chorób układu krwionośnego, oddechowego i nerwowego. Częsta ekspozycja na smog obniża odporność organizmu, co szczególnie może być zauważalne wśród dzieci.
Zanieczyszczenia powietrza stanowią jedną z najważniejszych przyczyn dolegliwości ze strony układu oddechowego. Najbardziej niebezpieczne dla dróg oddechowych są pyły zawieszone PM10, PM2.5 benzo(a)piren i WWA.
Pyły PM10 (cząsteczki o średnicy poniżej 10 mikrometrów) osadzają się głównie w górnych drogach oddechowych i oskrzelach. Te, które docierają do płuc, mogą zaostrzać reakcje alergiczne oraz powodować pojawienie się kaszlu lub trudności z oddychaniem. Najnowsze dane wskazują negatywny wpływ pyłu PM10 na zdrowie kobiet w ciąży i samego płodu.
Z powodu swojego ultramałego rozmiaru jeszcze bardziej niebezpieczne dla człowieka są pyły PM2.5. Mają one zdolność przenikania bezpośrednio do krwi, co w konsekwencji może mieć istotny wpływ na przebieg i rozwój chorób serca, a nawet nowotworów – szczególnie płuc.
Benzo(a)piren to związek silnie rakotwórczy, który długotrwale kumuluje się w organizmie. Jest bardzo częstym skutkiem niskiej emisji, związanej ze spalaniem węgla, drewna i śmieci. Wywołuje podrażnienie oczu, gardła, nosa i oskrzeli. Może powodować choroby nadnerczy, zaburzenia w pracy wątroby i prowadzić do niepłodności.
Wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne powstają przede wszystkim w wyniku niecałkowitego spalania węgla i drewna, a także w procesie wytwarzania spalin mechanicznych i emisji przemysłowych. Powstają również wskutek działania natury – np. podczas pożarów lasu. WWA wykazują działanie rakotwórcze, zaburzają procesy endokrynologiczne. U kobiet w ciąży zwiększają ryzyko poronienia, przedwczesnego porodu i nieprawidłowego rozwoju płodu.
Pościel dla alergika – jak ją prać, by pozbyć się roztoczy?
Roztocza bytują wszędzie tam, gdzie gromadzi się kurz i ludzki naskórek. Miejscem, które szczególnie sprzyja ich namnażaniu, jest jednak łóżko – dlatego to właśnie kwestia prania pościeli powinna być priorytetem dla osób cierpiących na alergię na roztocza . Do niedawna za skuteczny sposób uważano pranie w wysokiej temperaturze – 60 i więcej stopni Celsjusza. Jednak od kiedy na rynku są dostępne środki piorące z formułą dezynfekcji, temperaturę prania można obniżyć do 40 stopni.
Biorąc pod uwagę wyjątkową wytrzymałość tych niewielkich pajęczaków, warto zwrócić uwagę na to, aby:
- Prać pościel, tkaniny i ubrania przy użyciu hipoalergicznych środków do prania o właściwościach dezynfekujących, stosując się do instrukcji producenta widocznej na opakowaniu. Tego typu środki (proszki, płyny do prania) usuwają uczulające odchody roztoczy, ale też skutecznie zwalczają całe ich kolonie.
- Zmieniać pościel i koce co 1 lub maksymalnie 2 tygodnie.
- Wymrażać to, czego nie możesz wyprać. Wystarczy 48 godzin w zamrażalniku w temperaturze w okolicach -20°C , a roztocza nie będą miały szans na przeżycie.
Jeśli objawy alergii na roztocza są wyjątkowo dokuczliwe, możesz zdecydować się na immunoterapię alergenową , czyli tzw. odczulanie u lekarza. W przypadku tego konkretnego alergenu skuteczność tej metody wynosi nawet do 80% , a chorzy zazwyczaj uwalniają się od nieprzyjemnych dolegliwości na ok. 5-10 lat .
Pomocna może się okazać również zmiana pościeli na taką, która nie będzie sprzyjać rozwojowi roztoczy. Wystarczy wymienić puchowe kołdry i poduszki na wykonane z syntetycznych materiałów, które w mniejszym stopniu zatrzymują kurz. Przez osoby szczególnie wrażliwe doceniana jest również tzw. barierowa pościel dla alergika , wyposażona w dodatkową, syntetyczną warstwę zapobiegającą przedostawaniu się kurzu do jej wnętrza.
Odpowiednia dieta zawierająca dużo żelaza
Jeśli i u Ciebie występują trudności z wchłanianiem żelaza albo już wiesz, że masz zbyt niski poziom hemoglobiny, powinnaś przede wszystkim zadbać o właściwą dietę. Niestety nie pomoże ona w przypadku całkowitego upośledzenia wchłaniania żelaza, jednak występuje ono nad wyraz rzadko.
Aby zatem zwiększyć poziom wytwarzanych erytrocytów, powinnaś zadbać o to, by w Twojej diecie zagościły wyroby mięsne, głównie podroby (to właśnie one zawierają najwięcej żelaza).
Jeśli jednak nie jesteś w stanie przemóc się do jedzenia wątroby wieprzowej bądź płucek możesz również spożywać więcej jaj.
W żółtkach również znajduje się spora dawka żelaza. Dla osób, które nie jedzą mięsa i produktów odzwierzęcych polecana jest soja i otręby ryżowe. Jeśli nie przepadasz za szpinakiem, nie musisz się zmuszać do jedzenia go, wbrew powszechnemu przekonaniu nie zawiera on wcale tak dużych dawek żelaza.
Na szczęście w walce z anemią pomocna okazuje się również natura. Najczęściej lekarze polecają spożywanie soku z buraka. Zapewnia on nie tylko wysokie dawki żelaza, ale również inne cenne składniki.
Możesz go przygotować samodzielnie w domu, taki będzie zdecydowanie najlepszy, albo kupić gotowy sok z buraka w sklepie, jego cena nie przekroczy 10 złotych.
Przyczyny cukrzycy — czy da się tego uniknąć?
Cukrzyca może być spowodowana różnymi czynnikami, a niektóre z nich są trudne do uniknięcia, jak np. genetyka. Niemniej jednak, istnieje wiele działań profilaktycznych, które możemy podjąć, aby zmniejszyć ryzyko zachorowania. Oto nieco więcej informacji na temat poszczególnych czynników ryzyka:
- Genetyka – jeśli w Twojej rodzinie występowała cukrzyca, istnieje większe ryzyko, że i Ty możesz na nią zachorować. Jednakże, zdrowy styl życia może pomóc zminimalizować to ryzyko.
- Otyłość– nadmiar tkanki tłuszczowej może prowadzić do insulinooporności, co zwiększa ryzyko cukrzycy typu 2. Utrzymanie prawidłowej masy ciała poprzez zdrową dietę i aktywność fizyczną to ważny element profilaktyki.
- Siedzący tryb życia – brak regularnej aktywności fizycznej może prowadzić do wzrostu masy ciała oraz zwiększać insulinooporność. Staraj się być aktywny co najmniej 30 minut dziennie, pięć dni w tygodniu.
- Niezdrowa dieta – bogata w tłuszcze nasycone, sól oraz proste węglowodany dieta sprzyja rozwojowi insulinooporności oraz otyłości. Stawiaj na zdrową, zrównoważoną dietę, bogatą w błonnik, białko, witaminy i składniki mineralne.
- Palenie tytoniu – palacze są narażeni na wyższe ryzyko cukrzycy, gdyż substancje zawarte w dymie tytoniowym mają negatywny wpływ na funkcjonowanie trzustki oraz wrażliwość komórek na insulinę. Rzucenie palenia to ważny krok w profilaktyce cukrzycy.
- Niektóre leki – pewne leki, jak np. niektóre leki przeciwpsychotyczne, kortykosteroidy czy diuretyki, mogą wpłynąć na równowagę hormonalną i zwiększyć ryzyko cukrzycy. Jeśli masz wątpliwości co do leków, które zażywasz, skonsultuj się z lekarzem.
Kluczem do uniknięcia cukrzycy jest właśnie profilaktyka – dbając o zdrową dietę, regularną aktywność fizyczną, utrzymanie odpowiedniej masy ciała oraz eliminowanie niezdrowych nawyków, możemy znacząco zmniejszyć ryzyko zachorowania na tę chorobę. Pamiętaj, że odpowiednie postępowanie profilaktyczne to inwestycja w długotrwałe zdrowie i wysoką jakość życia.
Objawy cukrzycy — coś tu nie gra
Cukrzyca potrafi być zdradliwa i początkowo może nie dawać wyraźnych objawów. Aby uniknąć poważnych konsekwencji zdrowotnych, warto zwracać uwagę na następujące sygnały, które mogą wskazywać na obecność cukrzycy:
- Nadmierne pragnienie – odczuwanie silnego pragnienia nawet po wypiciu sporej ilości płynów może być wynikiem wysokiego poziomu cukru we krwi, który „przymusza” nasz organizm do prób pozbycia się nadmiaru cukru poprzez oddawanie moczu.
- Częste oddawanie moczu – gdy poziom cukru we krwi jest podwyższony, nerki pracują nad jego eliminacją, co prowadzi do zwiększonej produkcji moczu. Jeśli zauważasz, że musisz częściej korzystać z toalety, może to być sygnał ostrzegawczy.
- Zmęczenie– uczucie ciągłego zmęczenia i braku energii może wynikać z trudności w pozyskiwaniu energii przez nasze komórki z powodu braku lub niewłaściwego wykorzystania insuliny.
- Spadek masy ciała bez wyraźnej przyczyny – nieplanowana utrata wagi może wynikać z faktu, że organizm nie jest w stanie prawidłowo przetwarzać glukozy i zaczyna korzystać z zapasów tłuszczu jako źródła energii.
- Zaburzenia widzenia – wysoki poziom cukru we krwi może wpłynąć na zdolność soczewek do zmiany kształtu, co prowadzi do przejściowych zaburzeń widzenia, takich jak rozmycie czy podwójne widzenie.
- Częste infekcje – cukrzyca może osłabiać układ odpornościowy, przez co organizm jest mniej odporny na infekcje, zarówno bakteryjne, jak i wirusowe.
- Słabo gojące się rany – wysoki poziom cukru we krwi może wpływać na proces gojenia się ran, zwłaszcza na kończynach dolnych. W przypadku cukrzyków rany mogą goić się wolniej, a nawet prowadzić do powikłań, takich jak zakażenia czy owrzodzenia.
Jeśli zaobserwujesz u siebie powyższe objawy, nie ignoruj ich. Skonsultuj się z lekarzem, który przeprowadzi odpowiednie badania diagnostyczne i oceni, czy objawy te mogą wskazywać na cukrzycę. Wczesne wykrycie choroby daje szansę na lepszą kontrolę i uniknięcie poważnych powikłań zdrowotnych.
