U nas zapłacisz kartą
Jak skutecznie walczyć z alergią
Objawy cukrzycy — coś tu nie gra
Cukrzyca potrafi być zdradliwa i początkowo może nie dawać wyraźnych objawów. Aby uniknąć poważnych konsekwencji zdrowotnych, warto zwracać uwagę na następujące sygnały, które mogą wskazywać na obecność cukrzycy:
- Nadmierne pragnienie – odczuwanie silnego pragnienia nawet po wypiciu sporej ilości płynów może być wynikiem wysokiego poziomu cukru we krwi, który „przymusza” nasz organizm do prób pozbycia się nadmiaru cukru poprzez oddawanie moczu.
- Częste oddawanie moczu – gdy poziom cukru we krwi jest podwyższony, nerki pracują nad jego eliminacją, co prowadzi do zwiększonej produkcji moczu. Jeśli zauważasz, że musisz częściej korzystać z toalety, może to być sygnał ostrzegawczy.
- Zmęczenie– uczucie ciągłego zmęczenia i braku energii może wynikać z trudności w pozyskiwaniu energii przez nasze komórki z powodu braku lub niewłaściwego wykorzystania insuliny.
- Spadek masy ciała bez wyraźnej przyczyny – nieplanowana utrata wagi może wynikać z faktu, że organizm nie jest w stanie prawidłowo przetwarzać glukozy i zaczyna korzystać z zapasów tłuszczu jako źródła energii.
- Zaburzenia widzenia – wysoki poziom cukru we krwi może wpłynąć na zdolność soczewek do zmiany kształtu, co prowadzi do przejściowych zaburzeń widzenia, takich jak rozmycie czy podwójne widzenie.
- Częste infekcje – cukrzyca może osłabiać układ odpornościowy, przez co organizm jest mniej odporny na infekcje, zarówno bakteryjne, jak i wirusowe.
- Słabo gojące się rany – wysoki poziom cukru we krwi może wpływać na proces gojenia się ran, zwłaszcza na kończynach dolnych. W przypadku cukrzyków rany mogą goić się wolniej, a nawet prowadzić do powikłań, takich jak zakażenia czy owrzodzenia.
Jeśli zaobserwujesz u siebie powyższe objawy, nie ignoruj ich. Skonsultuj się z lekarzem, który przeprowadzi odpowiednie badania diagnostyczne i oceni, czy objawy te mogą wskazywać na cukrzycę. Wczesne wykrycie choroby daje szansę na lepszą kontrolę i uniknięcie poważnych powikłań zdrowotnych.
Pościel dla alergika – jak ją prać, by pozbyć się roztoczy?
Roztocza bytują wszędzie tam, gdzie gromadzi się kurz i ludzki naskórek. Miejscem, które szczególnie sprzyja ich namnażaniu, jest jednak łóżko – dlatego to właśnie kwestia prania pościeli powinna być priorytetem dla osób cierpiących na alergię na roztocza . Do niedawna za skuteczny sposób uważano pranie w wysokiej temperaturze – 60 i więcej stopni Celsjusza. Jednak od kiedy na rynku są dostępne środki piorące z formułą dezynfekcji, temperaturę prania można obniżyć do 40 stopni.
Biorąc pod uwagę wyjątkową wytrzymałość tych niewielkich pajęczaków, warto zwrócić uwagę na to, aby:
- Prać pościel, tkaniny i ubrania przy użyciu hipoalergicznych środków do prania o właściwościach dezynfekujących, stosując się do instrukcji producenta widocznej na opakowaniu. Tego typu środki (proszki, płyny do prania) usuwają uczulające odchody roztoczy, ale też skutecznie zwalczają całe ich kolonie.
- Zmieniać pościel i koce co 1 lub maksymalnie 2 tygodnie.
- Wymrażać to, czego nie możesz wyprać. Wystarczy 48 godzin w zamrażalniku w temperaturze w okolicach -20°C , a roztocza nie będą miały szans na przeżycie.
Jeśli objawy alergii na roztocza są wyjątkowo dokuczliwe, możesz zdecydować się na immunoterapię alergenową , czyli tzw. odczulanie u lekarza. W przypadku tego konkretnego alergenu skuteczność tej metody wynosi nawet do 80% , a chorzy zazwyczaj uwalniają się od nieprzyjemnych dolegliwości na ok. 5-10 lat .
Pomocna może się okazać również zmiana pościeli na taką, która nie będzie sprzyjać rozwojowi roztoczy. Wystarczy wymienić puchowe kołdry i poduszki na wykonane z syntetycznych materiałów, które w mniejszym stopniu zatrzymują kurz. Przez osoby szczególnie wrażliwe doceniana jest również tzw. barierowa pościel dla alergika , wyposażona w dodatkową, syntetyczną warstwę zapobiegającą przedostawaniu się kurzu do jej wnętrza.
Przyczyny anemii
Jeśli się zastanawiasz, jakie są przyczyny anemii, to postaram się to rozjaśnić. Na dzień dzisiejszy opisane zostały dwie przyczyny anemii. Pierwsza wiąże się z nadmiernym krwawieniem, druga zaś z upośledzoną produkcją krwinek czerwonych.
W przypadku tej pierwszej przyczyny anemii krwawienie może być ściśle powiązane z obfitymi miesiączkami (wbrew powszechnej teorii, że podczas menstruacji nie tracimy krwi).
Wówczas najlepszym rozwiązaniem będzie jak najszybsza wizyta u ginekologa, który przepisze Ci środki normujące miesiączki (niestety zazwyczaj są to pigułki antykoncepcyjne).
Dodatkowo przyczyną nadmiernego krwawienia mogą być drobne krwawienia wewnętrzne, takie jak wrzody, żylaki przełyku czy hemoroidy. W przypadku żylaków odbytu szczególne zaniepokojenie powinny w nas wzbudzić duże ślady ciemnej krwi zauważalne w ubikacji.
Wówczas może to świadczyć o tym, że krwawienie występuje w układzie pokarmowym (nie tak jak uważałyśmy z hemoroidów), a to jest niezwykle groźna dolegliwość. Podczas krwawienia wewnętrznego poziom żelaza bardzo szybko spada, przez co czujemy się osłabieni i mogą nam dokuczać zawroty głowy.
U niektórych osób anemia ma swoje podłoże w niewłaściwej diecie. U osób, których główny składnik diety stanowią fast foody i żywność wysoko przetworzona również mogą wystąpić upośledzenia produkcji krwinek czerwonych.
Jest to spowodowane niedoborami żelaza i kwasu foliowego. Takie niedobory mogą również wystąpić u weganów i wegetarianów, przez co osoby te powinny zadbać o właściwą suplementację.
Jak rozpoznać objawy anemii
Niestety objawy anemii nie są łatwe do rozpoznania, przez co mało kto rozpoczyna leczenie. Chorobę tą wykryć można jedynie, przeprowadzając podstawową morfologię krwi. Jednak przyznaj, kiedy ostatni raz sama z siebie poprosiłaś o skierowanie na te badania?
Możesz podejrzewać, że i Ty cierpisz na tę dolegliwość jeśli zauważysz u siebie częste zawroty głowy i problemy żołądkowe, zwłaszcza jeśli są one związane z trudnościami we wchłanianiu żelaza.
Dodatkowo niski poziom hemoglobiny może skutkować wypadaniem włosów oraz stale towarzyszącym uczuciem zimna. Co więcej, w anemii nie trudno o siniaki. Jeśli zauważysz, że nawet po mocniejszym dotknięciu na twojej skórze pojawi się siniak, możesz być prawie pewna, że cierpisz na anemię.
