U nas zapłacisz kartą
Alergia na sierść - Objawy Skórne i Ich Przyczyny
Alergia na sierść – objawy
Uczulenie na sierść psa może objawiać się nieżytem nosa , nasilającym się po bezpośrednim kontakcie ze zwierzakiem. Nieżytowi towarzyszy najczęściej odruch kichania. Niekiedy reakcja jest silniejsza i prowadzi do rozwoju bądź nasilenia kaszlu albo nawet do astmy oskrzelowej i związanych z nią trudności w oddychaniu . Objawom ze strony dróg oddechowych nierzadko towarzyszy łzawienie, które może doprowadzić do zapalenia spojówek . Wśród objawów skórnych uczulenia na sierść psa u dzieci i dorosłych wymienić należy wysypkę alergiczną i towarzyszący jej świąd skóry .
Co ciekawe, badania wskazują, że alergia na psa u dzieci daje łagodniejsze objawy, jeśli te miały styczność ze zwierzęciem od pierwszych dni swojego życia. Jest to reakcja organizmu całkowicie odmienna od tej na roztocza kurzu domowego, gdzie wczesna ekspozycja na alergen może zwiększyć siłę reakcji immunologicznej organizmu w późniejszych latach.
Alergia na psa – jak można sobie z nią radzić?
Objawy towarzyszące uczuleniu na psa można nieco zmniejszyć poprzez regularne i częste kąpanie zwierzaka. Zabieg należy przeprowadzać 2 razy w tygodniu . Konieczne jest też częste odkurzanie (odkurzaczem z filtrem HEPA) i dokładne mycie podłóg oraz powierzchni mebli. Jeśli zmagasz się z objawami uczulenia na sierść psa, zrezygnuj z dywanów i tapicerowanych mebli . Takie powierzchnie bardzo trudno jest wyczyścić, by pozbyć się alergenów. Natomiast legowiska zwierzęcia, w których występuje bardzo wysokie stężenie alergenów, należy prać nie rzadziej niż raz w tygodniu. Pamiętaj też o regularnym wietrzeniu pomieszczeń.
Alergia na sierść objawia się intensywniej u posiadaczy samców (szczególnie starszych, które bardziej gubią naskórek). Dlatego też pomocna w złagodzeniu symptomów uczulenia może być kastracja zwierzęcia.
Wielu wielbicieli psów, którzy zmagają się z uczuleniem, decyduje się na psy ras tzw. hipoalergicznych. Tymczasem, jak wynika z badań, stężenie najbardziej alergizującego białka Can f 1 często jest u nich wyższe niż u pozostałych ras. To, że reagujesz mniej intensywnie w obecności psa hipoalergicznego, może być zatem efektem placebo.
Alergia (uczulenie) na sierść - leczenie
Najskuteczniejszym sposobem na pozbycie się alergii jest unikanie kontaktu z alergenem. O ile w przypadku alergenów pokarmowych można czasem kompletnie wykluczyć je z diety, o tyle alergeny wziewne, jakimi są białka z sierści zwierzęcia, trudno wyeliminować ze swojego życia (znajdują się wszędzie wokół nas, nie tylko w domu, ale i na ulicy).
Dlatego konieczne jest leczenia alergii poprzez podawanie leków przeciwhistaminowych, rozszerzających oskrzela w przypadku osób cierpiących na duszności lub stosowania miejscowych leków – np. maści na pokrzywkę.
Leki przeciwhistaminowe to preparaty blokujące receptor histaminowy wywołujący reakcje alergiczne. Wśród nich znajdują się leki na bazie cetyryzyny, loratadyny i desloratadyny. Dzięki nim uciążliwe objawy, jak katar, kaszel czy łzawienie oczu mijają.
Trzeba jednak mieć świadomość, że leki te łagodzą objawy alergii, nie likwidując jednak jej przyczyny.
Leki przeciwhistaminowe II i III generacji nie powodują skutków ubocznych, takich jak kardiodepresyjność czy objawy ze strony układu nerwowego. Może jednak powodować senność lub nadmierne pobudzenie (np. u małych dzieci).
Osoby, które miały kiedyś wstrząs anafilaktyczny spowodowany alergią, powinny nosić przy sobie peny z dawką adrenaliny.
Sposobem walki z alergią jest też odczulanie – to tzw. immunoterapia swoista, polegająca na regularnym podawaniu podskórnie (w formie zastrzyków) coraz to większych dawek alergenu, które organizm uczy się tolerować.
Dzięki temu przestaje negatywnie reagować na kontakt z groźnymi dla niego substancjami. Odczulanie najlepsze efekty przynosi u małych dzieci (nie powinno się go jednak stosować u maluchów poniżej 5. roku życia).
CZYTAJ TEŻ: Odczulanie - najskuteczniejszy sposób leczenia ALERGIILeczenie rozpoczyna się, gdy osoba uczulona nie ma żadnych objawów alergicznych i przeprowadza w dwóch etapach: najpierw zastrzyk podawany jest co tydzień (ten etap trwa kilka miesięcy), a potem co 4-5 tygodni przez kilka kolejnych miesięcy.