Alergie i zmiany skórne - jak je rozpoznać i leczyć?

Alergia skórna – leki

Gdy po kontakcie z alergenem pojawi się uczulenie na twarzy czy na innej partii ciała, można pomóc sobie, stosując tabletki oraz maści. Leki antyhistaminowe bez recepty – na przykład Allertec, Claritine czy Allegrę. Złagodzić świąd i obrzęk, smarując wyprysk alergiczny kremem Maxicortan czy żelem Fenistil. Należy pamiętać jednak, że alergia to choroba wymagająca konsultacji ze specjalistą. Niezależnie czy jest to alergia skórna na twarzy czy różnego rodzaju reakcje alergiczne powodujące swędzenie skóry czy świąd. Jest to ważne, ponieważ nieleczona może dać poważne skutki zdrowotne.

Alergia skórna – jaki lekarz?

W przypadku podejrzenia alergii skórnej chory powinien udać się do lekarza rodzinnego. Ten z kolei skierować pacjenta do specjalisty alergologa, który na podstawie przeprowadzonych badań wdroży odpowiednie leczenie.

Alergia skórna – leczenie domowe

Plan terapii ustalony na wizycie lekarskiej warto wesprzeć leczeniem domowym alergii skórnej. I pomimo stosowania różnych medykamentów jak np. leki przeciwhistaminowe osoba uczulona powinna wdrożyć kilka zmian. Mogą one przynieść ulgę w codziennym życiu. Alergik powinien między innymi zadbać o unikanie czynnika powodującego uczulenie. Stosować kosmetyki stworzone z myślą o alergikach, które nawilżają, redukują stan zapalny oraz tworzą barierę ochronną. Ulgę uczulonemu przynieść może także noszenie ubrań z naturalnych, przewiewnych włókien oraz pranie ich w hipoalergicznych płynach i proszkach.

Lek na alergię skórną. Co powinny zawierać?

Jak leczyć alergię skórną? W zależności od danej jednostki chorobowej oraz nasilenia objawów, zaleca się eliminację lub ograniczenie ekspozycji na czynniki alergizujące, a jeśli to nie pomoże wdrożyć trzeba terapię z użyciem leków przeciwhistaminowych lub glikokortykosteroidów.

Początek treści sponsorowanej

Uciążliwe objawy alergii takie jak katar, łzawienie oczu czy wysypka towarzyszą nam przez cały rok. Dobrym sposobem na zwalczanie tych dolegliwości będzie lek w postaci tabletki z bilastyną, która działa przeciwhistaminowo, hamuje powstawanie bąbli oraz zmniejsza zaczerwienienia skóry. Lek przeznaczony jest dla dorosłych oraz młodzieży od 12. roku życia. KLIKNIJ TUTAJ i sprawdź jak zmniejszyć objawy alergii.

Koniec treści sponsorowanej

Niezwykle ważną rolę w mechanizmie reakcji alergicznych odgrywa histamina. Jest to amina będąca mediatorem stanów zapalnych.

Działa ona poprzez pobudzenie tzw. receptorów H, efektem czego są skurcze mięśni gładkich, zwiększenie przepuszczalności naczyń, obrzęki, zaczerwienienia, bąble i inne zmiany skórne wraz z towarzyszącym im bólem i świądem.

Leki przeciwhistaminowe blokują receptory H1, a tym samym hamują działanie histaminy. Są one dostępne między innymi w tabletkach, kroplach doustnych, syropach, roztworach do picia, kapsułkach. Na alergie skórne zaleca się stosować leki II generacji, takie jak cetyryzyna i kilka innych podobnych.

Drugą grupę leków stanowią glikokortykosteroidy, potocznie nazywane sterydami. Są to środki hormonalne wykazujące silne działanie przeciwzapalne, a dzięki temu skutecznie łagodzące objawy między innymi alergii.

Wielu pacjentów pyta o antybiotyki na alergię skórną. Należy wyjaśnić, że substancje antybiotyczne mają działanie przeciwbakteryjne i niekiedy przeciwgrzybicze. Stosowanie ich na alergię jest zatem całkowicie bezcelowe, co więcej, może być szkodliwe. Nadużywanie tego typu leków często prowadzi do zmniejszenia ich skuteczności przy różnych infekcjach.

Wykwity pierwotne

Plama

Fot. 1. Plamy (bielactwo nabyte), w centrum widoczna nadżerka pokryta strupem

Fot. 2. Plamy rumieniowe

Plama to zmiana zabarwienia skóry na ograniczonej powierzchni, leżąca w poziomie skóry, tj. niewyczuwalna przy dotyku. Plamy mogą mieć różną wielkość, kolor i lokalizację. Mogą też towarzyszyć im różne objawy – świąd, pieczenie, łuszczenie się skóry, nadmierne ucieplenie skóry w okolicy plamy. Jeśli plamy występują na całym ciele, mówimy o wysypce (lub osutce) i opisujemy jej cechy charakterystyczne, np. wysypka drobnoplamista (kiedy plamy są niewielkie). Plamy mogą się zlewać się w większe ogniska, a także ulegać ewolucji – zmiana skórna, która początkowo była np. grudką lub pęcherzem może się zmienić w plamę.

1. Plamy z zaburzeń ukrwienia
  • plamy rumieniowe: małe, najczęściej liczne wykwity, mogące się zlewać i tworzyć zmiany o charakterze wielokolistym, obrączkowatym. Obserwuje się je często w przebiegu chorób zakaźnych (orda, różyczka, płonica) i w wysypkach (osutkach) polekowych
  • rumienie są wykwitami większymi od plam rumieniowych. Mogą mieć charakter przelotny, czyli chwilowy, ustępujący bez leczenia – związane są ze zwiększonym przepływem krwi przez naczynia skórne (np. rumień emocjonalny, rumień wywołany przez związki naczyniorozszerzające) lub trwały – najczęściej w wyniku przekrwienia związanego ze stanem zapalnym, np.: odczyn fototoksyczny i fotoalergiczny, róża
  • erytrodermia jest uogólnionym stanem zapalnym skóry. Skóra jest zaczerwieniona jednolicie na większej powierzchni, obrzęknięta z nadmiernym złuszczaniem naskórka. Częstymi objawami towarzyszącymi są świąd, niekiedy powiększenie węzłów chłonnych, podwyższona temperatura, dreszcze, złe samopoczucie.

Przyczyny alergii skórnej

Przyczyny alergii skórnej są bardzo zróżnicowane. Najczęściej nieprawidłową reakcję wywołuje bezpośredni kontakt ciała z metalami, chemikaliami, składnikami pożywienia oraz roślinami.

Dobrze obrazuje to zestawienie ICD10, gdzie w kolejnych podkategoriach wyróżnione są różne typy alergicznego kontaktowego zapalenia skóry, występującego w odpowiedzi na:

  • metale,
  • substancje klejące,
  • kosmetyki,
  • leki
  • barwniki
  • inne środki chemiczne,
  • pokarmy,
  • rośliny.

W praktyce do czynników silnie alergizujących należą między innymi nikiel, chrom, cynk, kobalt, guma, lateks, terpentyna, formaldehyd oraz różne substancje znajdujące się w składzie kosmetyków.

Nie można zapominać, że na skórze objawiają się też czasem alergie wziewne (na przykład na pyłki roślin czy roztocza kurzu domowego) oraz pokarmowe (na białka określonych produktów spożywczych, takich jak truskawki, mleko, orzechy, kakao, jaja, zboża zawierające gluten).

U osób do tego predestynowanych, a więc alergików, układ odpornościowy wytwarza przeciwciała skierowane przeciw antygenom określonych alergenów. W następstwie tego uwalniane są różne substancje, takie jak histamina, które powodują reakcje zapalne - w tym przypadku reakcje skórne.

Skłonność do tego może być uwarunkowana genetycznie, istnieją też okoliczności zwiększające prawdopodobieństwo reakcji alergicznych oraz ich nasilenie, takie jak choćby silna i długotrwała ekspozycja na stres czy zmiany hormonalne w czasie ciąży i menopauzy.

Alergia skórna a tarczyca

Alergie skórne mogą współwystępować, a także być konsekwencją lub przyczyną innych schorzeń.

Zauważono na przykład, że alergie pokarmowe często nasilają objawy AZS. Innym przykładem złożonych zależności w tej materii jest związek alergii skórnej z tarczycą, a konkretnie chorobami autoimmunologicznymi (wywoływanymi autoagresją układu odpornościowego) tego gruczołu.

Do chorób o podłożu alergicznym zalicza się alergiczny nieżyt nosa, atopowe zapalenie skóry, pokrzywkę, astmę, obrzęk naczynioruchowy, wyprysk kontaktowy, alergię pokarmową oraz reakcje anafilaktyczne.

Czytaj dalej...

Ryzyko wystąpienia objawów nadwrażliwości na miód jest również nieco wyższe w przypadku osób uczulonych na jad pszczeli sporadycznie może się zdarzyć, że w słoiku miodu znajdą się mikroskopijne fragmenty ciał pszczół oraz cząsteczki samego jadu.

Czytaj dalej...

W ciężkich przypadkach pokrzywki szczególnie gdy dojdzie do obrzęku naczynioruchowego lekarz może zdecydować o podaniu doustnych glikokortykosteroidów te w maści przepisuje się bardzo rzadko - stosuje się je możliwie krótko, bo ich stosowanie wiąże się z licznymi skutkami ubocznymi.

Czytaj dalej...

Kluczowe jest przede wszystkim zapobieganie unikanie kontaktu z alergenem, noszenie specjalnych okularów w trakcie pylenia, częste przemywanie oczu i twarzy, czasem nawet przepłukiwanie oka solą fizjologiczną.

Czytaj dalej...