U nas zapłacisz kartą
Alergiczny wyprysk pieluszkowy - Przyczyny, Objawy i Skuteczne Metody Leczenia
Jak się leczy pieluszkowe zapalenie skóry?
Leczenie pieluszkowego zapalenia skóry jest wielokierunkowe i w dużej mierze zależy od przyczyny warunkującej rozwój objawów. Obok opisanych poniżej zasad pielęgnacji, stosuje się przeciwzapalne leczenie miejscowe oraz (w ciężkich przypadkach) preparaty ogólne.
Preparaty sterydowe o działaniu przeciwzapalnym aplikuje się miejscowo w średnio nasilonych i ciężkich przypadkach, zwłaszcza przy wyraźnych zapalnych zmianach skórnych. Stosowane są one, jeśli przyczyną wyprysku jest alergia oraz występuje ostra reakcja zapalna wynikajaca z podrażnienia. Jak wiadomo miejscowe preparaty sterydowe obarczone są wieloma działaniami niepożądanymi, a zatem zalecana jest ostrożność przy ich stosowaniu.
Należy unikać stosowania glikokortykosteroidów o dużej sile działania, w szczególności fluorowanych, ponieważ mogą powodować wystąpienie wspomnianych powyżej działań niepożądanych, zarówno miejscowych, jak i ogólnych (zaniki skóry, rozstępy, odbarwienia, przebarwienia skóry itd.).
Obecnie, zamiast leków sterydowych, stosuje się także miejscowe inhibitory kalcyneuryny, które nie powodują reakcji niepożądanych. W przypadku tej grupy leków należy zwrócić uwagę na pewne ograniczenia wiekowe. Oba sposoby leczenia powinny być zawsze zlecane i szczegółowo monitorowane przez lekarza prowadzącego.
W przypadku pieluszkowego zapalenia skóry, w którym stwierdza się zakażenie skóry drożdżakami, dużą skuteczność wykazują stosowane miejscowo preparaty przeciwdrożdżakowe. Z kolei w sytuacji, gdy doszło do zakażenia bakteryjnego, poprawę stanu skóry przynoszą miejscowe preparaty przeciwbakteryjne.
Jeśli zapalenie skóry ma ciężki przebieg, podejmuje się leczenie ogólne w celu opanowania stanu zapalnego, ograniczenia ewentualnego zakażenia bakteryjnego i/lub drożdżakowego oraz zmniejszenia u dziecka takich dolegliwości jak ból, świąd i pieczenie skóry.
- antybiotyki
- leki przeciwhistaminowe
- leki uszczelniające naczynia
- niesteroidowe leki przeciwzapalne.
Co robić w razie wystąpienia objawów?
Natychmiast przerwij kontakt z substancją, którą podejrzewasz o wywołanie zmian – np. przemyj ręce po kontakcie z substancjami, które powodują objawy. W razie nasilonego świądu skóry możesz zażyć tabletkę leku przeciwhistaminowego (niektóre dostępne są bez recepty).
Wyprysk kontaktowy rozpoznaje się na podstawie charakterystycznego obrazu zmian skórnych oraz ustalenia związku pomiędzy ich pojawianiem się a np. pracą zawodową.
Wyprysk kontaktowy może przypominać wyprysk atopowy (atopowe zapalenie skóry) i inne mylone z nim choroby skóry. Najważniejszym badaniem w rozpoznaniu wyprysku kontaktowego są tzw. testy płatkowe. Polegają one na nałożeniu na skórę pleców małych krążków bibułek nasączonych różnymi substancjami wywołujących wyprysk kontaktowy (zawartymi w np. kosmetykach, gumie, metalach, lekach, tworzywach sztucznych). Pojawienie się pod ich wpływem zaczerwienienia, grudek czy pęcherzyków może oznaczać uczulenia na którą z tych substancji.
Kontaktowe zapalenie skóry (wyprysk kontaktowy) - objawy
Charakterystycznym objawem wyprysku kontaktowego jest silny świąd skóry, na powierzchni której tworzy się zaczerwienienie, łuszczące się grudki oraz pęcherzyki. Ważne jest to, że zmiany tworzą się w miejscu kontaktu z np. tkaniną czy tworzywem zawierającym uczulające chorego czynniki (np. pod paskiem czy biżuterią u chorego uczulonego na nikiel, na rękach u sprzątaczki używającej środków czyszczących, na policzkach w miejscu, na który nałożono kosmetyk, który uczulił chorego pod wpływem opalania). Czasem zmiany występują jednak na całej powierzchni ciała. Chorzy na KZS z podrażnienia mogą odczuwać parzący ból lub pieczenie, zwłaszcza w razie kontaktu z substancją silnie drażniącą.
Skóra staje się pogrubiała, bardzo sucha, łuszczy się, wyraźnie zaznaczają się jej naturalne bruzdy (np. na nadgarstkach skóra może przypominać korę drzewa), skóra na dłoniach podeszwach niekiedy pęka powodując ból.