U nas zapłacisz kartą
Wyprysk alergiczny w klasyfikacji ICD-10 - Przegląd, Objawy i Leczenie
Alergia skórna - przyczyny
Istnieje wiele potencjalnych przyczyn alergii, z których część została wcześniej omówiona w tekście artykułu. Podsumowując - do przyczyn alergii kontaktowej zalicza się między innymi:
- wiele różnych leków, takich jak na przykład penicylina
- alergeny pokarmowe - mleko, jaja, gluten, owoce morza, orzechy
- detergenty - na przykład popularne w mydłach i szamponach SLS i SLES
- dodatki do żywności - barwniki i sztuczne konserwanty
- żywice, kleje i gumy epoksydowe
- jad owadów
- alergeny wziewne - sierść, kurz, pyłki
- niektóre metale, jak na przykład kobalt czy chrom
W oparciu o objawy i przypuszczalne przyczyny alergii można rozpocząć diagnostykę problemu.
Diagnozowanie alergii skórnej
Podstawą diagnozowania alergii skórnej jest oczywiście wywiad z internistą, który najczęściej w wyniku procesu diagnostycznego kieruje pacjenta na dalsze badania.
Alergię pomagają rozpoznać różnorodne testy, takie jak na przykład popularne testy płatkowe naskórne, oznaczanie przeciwciał IgE i próby prowokacyjne.
Testy skórne to najprostsza metoda wykrywająca przyczyny alergii, która doskonale radzi sobie z oceną reakcji organizmu pacjenta na alergeny wziewne, kontaktowe i pokarmowe. Testy odbywają się poprzez naniesienie na przedramię niewielkich kropelek substancji zawierającej alergeny, przez kroplę płynu delikatnie nakłuwa się skórę, co umożliwia dotarcie alergenu do organizmu. W przypadku uczulenia, po kilkunastu minutach można zaobserwować reakcję skórną w miejscu nakłucia. Na podstawie wielkości bąbla powstałego w wyniku badania alergolog ocenia stopień uczulenia.
Innym rodzajem testu skórnego są testy płatkowe. Działają w podobny sposób co próby prowokacyjne - zamiast nakłuć stosuje się jednak specjalne plastry z alergenem, które nakleja się na skórę pacjenta i pozostawia na miejscu przez około 48 godzin. Po tym czasie sprawdzana jest reakcja na czynniki uczuleniowe.
Kontaktowe zapalenie skóry (wyprysk kontaktowy) - leczenie
Zasadnicze znaczenie ma wyeliminowanie kontaktu z alergenem lub czynnikiem drażniącym.
Podstawę leczenia przeciwzapalnego kontaktowego zapalenia skóry alergicznego i z podrażnienia stanowią glikokortykosteroidy stosowane miejscowo (np. w maści, kremie) zazwyczaj od kilku do kilkunastu dni. Bardzo suche zmiany na dłoniach lub stopach w ostrym okresie zapalenia mogą wymagać stosowania glikokortykosteroidów pod opatrunkiem. Czasem lekarz może zalecić także stosowanie glikokortykosteroidów doustnie w ciężkich przypadkach ostrego zapalenia lub w przypadku zajęcia dużej powierzchni skóry.
W ostrym zapaleniu z pęcherzykami i wysiękiem (zbieraniem się płynu) oprócz glikokortykosteroidów stosuje się okłady ściągające – z samej wody, z 0,9-procentowym roztworem NaCl lub z octanowinianem glinu. Okłady wysuszają skórę i łagodzą świąd. Stosuje się je kilka razy dziennie – wilgotną bawełnianą tkaninę nakłada się na skórę i zmienia 1–4 razy co 15–30 min.
W przypadku przewlekłego zapalenia i pogrubienia i szorstkości skóry w następstwie zapalenia, szczególnie w kontaktowym zapaleniu skory z podrażnienia, skuteczne są środki nawilżające z dużą zawartością tłuszczów, środki keratolityczne, czyli rozpuszczające zrogowaciałą warstwę naskórka (kremy zawierające polidokanol i mocznik) oraz wazelina.
Świąd można opanować, stosując doustnie leki przeciwhistaminowe lub leki przeciwświądowe (mentol 0,1–2%, kamfora 0,1–3%) miejscowo.
Fototerapię UVA lub UVB, czyli naświetlanie zmian, lekarz może zalecić u chorych, u których inne sposoby leczenia okazały się nieskuteczne albo są przeciwwskazane. Chorzy narażeni na alergeny zawodowe, którzy nie mogą stosować rękawic lub kremów ochronnych, mogą odnieść korzyść z przewlekłego stosowania fototerapii.
W fotoalergicznym i fototoksycznym kontaktowym zapaleniu skóry stosuje się preparaty zawierające filtry promieniowania UVB i UVA.Alergia nieokreślona T78.4
Jeśli lekarz zdiagnozuje u ciebie uczulenie, posługuje się kodem z międzynarodowej klasyfikacji i oznacza, jaka to alergia. ICD-10 obejmuje również tzw. alergię nieokreśloną, która oznaczona jest symbolem T78.4. Taka diagnoza jest najczęściej stawiana, jeśli pacjent ma objawy alergii, ale lekarz nie jest w stanie określić konkretnej przyczyny występowania charakterystycznych symptomów. Chory może zmagać się z objawami jak kichanie, katar, świąd nosa, zaczerwienienie oczu, czy łzawienie. Zastosowanie kodu T78.4 oznacza najczęściej konieczność dalszego poszukiwania przyczyny dolegliwości (przyda się L4 online). Lekarz może zaordynować przyjmowanie leków przeciwhistaminowych, które pomogą złagodzić nieprzyjemne objawy. Do często stosowanych preparatów zaliczane są:
Jeśli podejrzewasz, że męczy cię alergia, skontaktuj się z lekarzem. Skorzystaj z możliwości konsultacji przez internet. Lekarz zleci badania, wypisze lek przeciwalergiczny (e-recepta). Pamiętaj, że może także wystawić zwolnienie lekarskie online.