U nas zapłacisz kartą
Antybiotyk na trądzik różowaty - Skuteczne leczenie i najlepsze opcje
Jakie antybiotyki stosuje się w leczeniu trądziku?
Antybiotyki działają przeciwbakteryjnie i przeciwzapalnie. W doustnym leczeniu trądziku najczęściej stosowanymi lekami z tej grupy są:
- doksycyklina,
- tetracyklina,
- limecyklina,
- azytromycyna,
- erytromycyna.
Doksycyklina to antybiotyk z grupy tetracyklin mający zastosowanie w terapii trądziku. Zwykle początkowo podaje się ją 2 razy na dobę w dawce 100 mg. Dawkowanie tetracykliny to 750 -1500 mg/d w podzielonych dawkach co 6 godzin. Lymecyklinę na trądzik początkowo stosuje się w dawce 600 mg/d, a następnie 300 mg/d. Dawkowanie azytromycyny wynosi 500 mg/d, a później 250 mg/d. Erytomycynę podaje się w dawkach 0,25-0,5 g co 6 godzin. W terapii przeciwtrądzikowej zastosowanie mają też inne antybiotyki. O ich doborze zawsze decyduje lekarz.
Jaki jest najsilniejszy antybiotyk na trądzik?
Najczęściej przepisywane antybiotyki na trądzik to m.in. doksycyklina, erytromycyna i tetracyklina. Pacjenci mogą różnie odpowiadać na leczenie antybiotykiem, dlatego nie u każdego efekty kuracji konkretnym antybiotykiem będą takie same. O doborze skutecznego lekarstwa powinien zadecydować lekarz.
Najsilniejszym lekiem na trądzik jest izotretynoina. Nie jest to antybiotyk, tylko pochodna witaminy A. Działa na różne przyczyny trądziku: niszczy bakterie, odblokowuje pory, hamuje wydzielanie sebum i stany zapalne. Według American Academy of Dermatology (AAD) ok 85% pacjentów stosujących ten lek zauważa trwałe usunięcie zmian trądzikowych po jednym kursie leczenia izotretynoiną.
Trądzik różowaty - objawy
W przypadku trądziku różowatego występują różne objawy i mają różne nasilenie u poszczególnych pacjentów. Zwykle choroba przebiega z okresami zaostrzeń i remisji. Wyróżnia się dwie główne postaci trądziku różowatego. Charakterystyczny dla pierwszej postaci jest rumień występujący w środkowej części twarzy (głównie na nosie i przylegających do nosa częściach policzków). Natomiast w drugiej postaci, zwanej także postacią przerostową (guzkową), główny objaw to przerost tkanki widoczny jako nieregularne pogrubienie skóry. Najczęstszym objawem jest przerost dotyczący nosa – na nosie pojawiają się zgrubienia. Rzadziej zajęte miejsca obejmują podbródek, czoło i policzki. Typowe cechy towarzyszące obejmują znaczny przerost gruczołów łojowych i tłustą skórę.
- pieczenie skóry w dotkniętych obszarach, które jest powszechne w trądziku różowatym. Produkty do pielęgnacji skóry mogą dodatkowo podrażniać skórę i nasilać objawy.
- obrzęk – obrzęk twarzy może wystąpić podczas epizodu zaczerwienienia lub po nim i może się utrzymywać nawet przez kilka dni
- suchość skóry, często z szorstkością i łuszczeniem
Co powoduje zaostrzenie objawów trądziku różowatego?
- narażenie na ekstremalne temperatury
- ekspozycja na słońce
- gorące napoje
- ostre potrawy
- alkohol
- ćwiczenia fizyczne
- podrażnienie związane ze stosowaniem kosmetyków lub leków na skórę
- stany emocjonalne, zwłaszcza gniew, wściekłość i zakłopotanie
- niektóre leki, takie jak kwas nikotynowy i leki rozszerzające naczynia krwionośne.
Co robić w razie wystąpienia objawów?
Jeżeli pacjent zaobserwuje powyższe zmiany chorobowe, powinien się udać do dermatologa w celu dokładnej oceny zmian i wdrożenia odpowiedniego leczenia.
Trądzik różowaty – leki, które są stosowane
Ze względu na sposób stosowania, leki na trądzik różowaty możemy podzielić na zewnętrzne oraz doustne.
Leki na trądzik różowaty do stosowania miejscowego mają postać kremów, żeli, maści lub płynów. Są nakładane na chorobowo zmienioną skórę.
Najczęściej przepisywane zostają preparaty zawierające:
- metronidazol – jest to lek o działaniu przeciwzapalnym. Posiada też właściwości przeciwutleniające. Zmniejsza zaczerwienienia oraz zmiany zapalne,
- kwas azelainowy – charakteryzuje się działaniem przeciwzapalnym, przeciwutleniającym i keratolitycznym. Ogranicza zmiany rumieniowe oraz krostki i grudki. Jest skuteczny w redukowaniu przebarwień pozapalnych,
- 10% sulfacetamid sodu z 5% siarką – działają bakteriostatycznie i pomagają zmniejszyć rumień oraz zmiany zapalne.
Rzadziej stosowane są:
- nadtlenek benzoilu – jego głównym przeznaczeniem jest leczenie trądziku pospolitego. 5% nadtlenek benzoilu w połączeniu z 1% klindamycyną daje dobre efekty w leczeniu postaci przerostowo-naciekowej trądziku różowatego. W pozostałych postaciach może działać drażniąco,
- klindamycyna – to antybiotyk na trądzik różowaty, który zwalcza zmiany ropne,
- erytromycyna – tak jak klindamycyna, jest antybiotykiem stosowanym na objawy ropne,
- inhibitory kalcyneuryny (takrolimus, pimekrolimus) – zapobiegają naciekom zapalnym. Według niektórych badań takrolimus jest skuteczny w leczeniu trądziku różowatego posterydowego,
- retinoidy – stosowane w mniejszych dawkach niż przy trądziku zwykłym mogą przynosić pozytywne rezultaty.
Doustne leki na trądzik różowaty to najczęściej antybiotyki z grupy tetracyklin. Mają one zdolność do blokowania działania proteaz serynowych. Proteazy serynowe są enzymami niszczącymi włókna kolagenowe, co skutkuje tym, że naczynia krwionośne zostają umiejscowione płytko pod powierzchnią skóry i stają się bardzo widoczne. Tetracykliny hamują ten proces, a do tego łagodzą stany zapalne. Dają stosunkowo mało działań niepożądanych, dzięki czemu leczenie nimi może trwać wiele miesięcy.
Czy możliwe jest całkowite wyleczenie trądziku różowatego?
Trudno jest osiągnąć całkowite wyleczenie zmian skórnych w przebiegu trądziku różowatego, choć za pomocą odpowiedniego leczenia można uzyskać długotrwałą remisję. Stosując odpowiednie leczenie preparatami miejscowymi, lekami doustnymi, zabiegi chirurgiczne (rhinophyma) lub laserowe można zminimalizować postęp choroby. Trądzik różowaty należy leczyć, ale nie ma preparatów, które raz na zawsze zwalczą chorobę. Celem terapii jest zmniejszenie i/lub usunięcie istniejących objawów, a następnie zapobieganie pojawieniu się nowych zmian.
U pacjentów z trądzikiem różowatym przeciwwskazane są takie zabiegi, jak: złuszczanie z użyciem kwasów owocowych, kwasu trójchlorooctowego, kwasu salicylowego. Powodują one przekrwienie skóry, co nasila i utrwala rumień, a także intensywne płatowe złuszczanie, któremu towarzyszy niemiłe uczucie pieczenia i palenia skóry. Niewskazane są także zabiegi rozgrzewające. Przy pielęgnacji skóry należy unikać tarcia, ucisku, a także stosowania kosmetyków bogatych w substancje aktywne, które zamiast wpływać dobroczynnie na skórę, wywołują podrażnienie lub uczulają.
