U nas zapłacisz kartą
Antybiotyk na zapalenie mieszka włosowego - Skuteczne leczenie i porady
Zapalenia mieszków włosowych - rozpoznanie
Rozpoznanie zapalenia mieszków włosowych ustala się na podstawie stwierdzenia typowych wykwitów związanych z mieszkami włosowymi. Nie są wymagane dodatkowe badania laboratoryjne. W przypadku zmian skórnych zlokalizowanych na skórze twarzy konieczne może być badanie mykologiczne w celu zróżnicowania bakteryjnego zapalenia mieszków włosowych z zakażeniem grzybiczym. W przypadku zmian przewlekłych i nawracających wskazane jest wykonanie badania na nosicielstwo gronkowca złocistego (wymaz z nosa).
Leczenie zapalenia mieszków włosowych o etiologii bakteryjnej polega na stosowaniu antybiotyków miejscowo, takich jak mupirocyna, kwas fusydowy czy retapamulina. W zmianach skórnych o bardziej nasilonym przebiegu wskazana może być antybiotykoterapia ogólna (często z uwzględnieniem antybiogramu). W przypadku figówki leczenie jest trudne i wymaga dłuższego podawania antybiotyków ogólnie.
Klasyczne formy gronkowcowego zapalenia mieszków włosowych reagują dobrze na miejscowe antybiotyki. W postaciach przewlekłych konieczne może być wykonanie dodatkowych badań bakteriologicznych. Figówka natomiast może po sobie pozostawić bliznowacenie, a jej leczenie jest niekiedy kilkumiesięczne.
Jak się objawia czyrak?
Czyrak zaczyna się jako zmiana rumieniowo-naciekowa w otoczeniu mieszka włosowego, z następowym powstaniem drobnego czerwono-fioletowego guzka. Guzek ten (średnio po około 4–6 dniach) przekształca się w krostę, która ulega martwicy i rozpadowi z wydzieleniem tzw. czopa martwiczego. Czyraki mają tendencję do samoczynnego opróżniania się z wytworzeniem kraterowatego ubytku skóry, po którego zagojeniu powstaje niewielka blizna. Może się zdarzyć, że nie dojdzie do pęknięcia czyraka i wytworzy się zagłębiona blizna. Obecność czyraków wiąże się z dużymi dolegliwościami bólowymi, które ustępują w momencie pęknięcia zmiany.
Czyraki mogą być zlokalizowane praktycznie wszędzie, gdzie występują mieszki włosowe. Najczęściej są to twarz, pacha, kark, pośladki oraz przedsionek nosa i przewód zewnętrzny ucha. Groźną lokalizacją dla czyraków, która może się wiązać z powikłaniami ze strony układu nerwowego, są czyraki w okolicy twarzy (wargi górnej, nosa czy oczodołu) – z uwagi na bezpośrednie połączenia z żyłami z rejonu mózgowia, może nastąpić przejście zakażenia na zatokę jamistą lub opony mózgu.
Mnogie, nawracające czyraki oraz czyraki gromadne mogą przebiegać z powiększeniem węzłów chłonnych czy gorączką.
Zapalenie mieszków włosowych – przyczyny
Na skórze i błonach śluzowych człowieka naturalnie bytują różne bakterie, które tworzą mikrobiom skóry. Utrzymanie odpowiedniej równowagi pomiędzy „dobrymi” i „złymi” bakteriami pozwala zyskać skuteczną barierę ochronną, jednak na skutek działania różnych czynników może dojść do nadmiernego namnażania się szkodliwych drobnoustrojów. Jedną z bardzo szkodliwych bakterii jest gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus), który zaliczany jest do grupy bakterii najbardziej odpornych na działanie antybiotyków. To sprawia, że zakażenia gronkowcowe często są bardzo trudne w leczeniu. Stany zapalne o podłożu bakteryjnym, które obejmują mieszek włosowy, mogą początkowo być mylone z objawami np. trądziku, który jest częstą dermatozą wieku nastoletniego oraz osób dorosłych.
Do rozwoju zapalenia mieszka włosowego dochodzi na skutek wniknięcia bakterii do uszkodzonego mieszka włosowego. Bakterie wnikają także do mieszka włosowego przez ujścia gruczołów łojowych. Uszkodzenia mieszka włosowego są najczęściej spowodowane goleniem zarostu za pomocą maszynek i golarek elektrycznych. W większości przypadków do rozwoju stanu zapalnego o podłożu bakteryjnym dochodzi na skutek nieprzestrzegania zasad higieny akcesoriów do golenia i depilacji, a także dotykania twarzy brudnymi rękami i wyciskania pojawiających się na skórze krost.
Inne przyczyny zapalenia mieszków włosowych to m.in. niekorzystny wpływ na skórę substancji zapachowych i substancji zatykających ujścia gruczołów łojowych, które są obecne w kosmetykach do mycia i pielęgnacji. Chemiczne związki z kosmetyków utrudniają samoistne opróżnianie gruczołów łojowych, prowadząc do zastoju sebum, które stanowi dla bakterii pożywienie. Po wniknięciu drobnoustrojów do mieszka włosowego organizm zaczyna się bronić, czego skutkiem jest nasilający się stan zapalny. Ryzyko zakażenia bakteryjnego oraz rozwoju zapalenia w obrębie mieszków włosowych zwiększa również pocieranie odzieży o skórę, nadmierna potliwość oraz łojotok i brak prawidłowej higieny skóry. Zapalenie mieszków włosowych może rozwinąć się u osób w każdym wieku.