U nas zapłacisz kartą
Antybiotyk w leczeniu zapalenia mieszków włosowych - Skuteczne strategie terapeutyczne
Zapalenie mieszka włosowego - kogo dotyka?
Choroba może rozwinąć się w każdym wieku, z równą częstością dotyka mężczyzn, jak i kobiety. Istotny jest fakt, iż objawy choroby rozwijają się oraz ustępują niezwykle szybko, bez pozostawienia blizn, nie są bolesne przy ucisku. Objawy choroby rozwijają się oraz ustępują niezwykle szybko, bez pozostawienia blizn, nie wywołują dolegliwości bólowych.
Przyczyną rozwoju zmian zapalnych jest bakteria gronkowiec złocisty (Staphylococcus aureus). Część z nas jest bezobjawowym nosicielem tego drobnoustroju, bytuje on czasowo na skórze i błonach śluzowych, np. jamy nosowej. Jednak tylko u nielicznych wywołuje objawy choroby.
Do najważniejszych czynników ryzyka zapalenia mieszka włosowego zalicza się:
- utrzymującą się kolonizację Staphylococcus aureus,
- zaburzenia odporności – białaczki, chłoniaki, wrodzone i nabyte niedobory immunologiczne,
- choroby metaboliczne – cukrzyca, niewydolność nerek,
- wyniszczenie organizmu – choroba nowotworowa, alkoholizm, narkomania,
- błędy dietetyczne – hipowitaminozy, niedobory pokarmowe,
- nieprawidłową higienę,
- przewlekłe uszkodzenia skóry.
Co należy robić po zakończeniu leczenia zapalenia mieszków włosowych?
W przypadku zapalenia mieszków włosowych pojawiającego się po goleniu włosów wskazane jest odkażanie przyrządów do golenia i niestosowanie maszynki elektrycznej. Zaleca się używanie maszynek jednorazowych czy rozważenie laserowego usunięcia zbędnego owłosienia.
Należy zachować odpowiednią higienę, unikać noszenia zbyt ciasnych ubrań, stosować jednorazowe maszynki do golenia. Warto pamiętać o utrzymaniu prawidłowej masy ciała i kontroli stężenia glukozy we krwi.
Zobacz także
Diagnostyka zakażeń grzybiczych Zakres chorób grzybiczych jest bardzo szeroki: od zakażeń powierzchownych skóry i błon śluzowych, do zakażeń inwazyjnych związanych z zajęciem narządów wewnętrznych. Szybkie rozpoznanie grzybicy inwazyjnej wymaga ostrożności i oceny czynników ryzyka, które mogą predysponować do tego rodzaju zakażeń.
Choroby włosów Wypadanie włosów może być objawem różnych chorób. Oprócz utraty nadmiernej liczby włosów, włosy mogą stać się suche, cienkie, pozbawione blasku i matowe. Utrata włosów może być efektem przebytej choroby, stresu, niedokrwistości z niedoboru żelaza, nieodpowiedniej diety, przyjmowania niektórych leków (np. cytostatyków, leków immunosupresyjnych, witaminy A, β-blokerów). Do nadmiernego wypadania włosów przyczynia się także nieprawidłowa pielęgnacja – m.in. niewłaściwe czesanie i szczotkowanie włosów, prostowanie włosów, trwała ondulacja. Prawidłowo dziennie dochodzi do utraty 60–100 włosów.
Wybrane treści dla Ciebie
Łupież liszajowaty Nazwa łupież liszajowaty dotyczy dwóch spokrewnionych ze sobą jednostek chorobowych – łupieżu liszajowatego ospopodobnego ostrego i łupieżu liszajowatego przewlekłego. Pierwsza z nich nazywana jest w skrócie PLEVA. W stosunku do drugiej stosuje się skrót PLC.
Upośledzenie funkcjonowania układu odpornościowego - schorzenia
U ogromnej ilości osób prawidłowo funkcjonujący układ immunologiczny zapobiega rozwojowi infekcji gronkowcowej. Po różnie długim czasie bytowania w obrębie skóry lub błon śluzowych patogen ten zostaje wyeliminowany. Jednak u pacjentów z obniżoną odpornością może dojść do rozwoju zakażenia.
Wśród stanów związanych z upośledzeniem funkcjonowania układu immunologicznego wymienia się:
- schorzenia hematologiczne – białaczki, chłoniaki nieziarnicze, choroba Hodgkina,
- wrodzone niedobory immunologiczne – np. zespół Di Georga (związany z niedorozwojem lub całkowitym brakiem grasicy) lub ostry złożony niedobór odporności (obok niedorozwoju grasicy upośledzona jest również funkcja szpiku kostnego),
- nabyte niedobory immunologiczne – np. AIDS jako najcięższa postać,
- schorzenia ogólnoustrojowe o podłożu metabolicznym – cukrzyca, niewydolność nerek,
- stany przebiegające z ogólnym wyniszczeniem organizmu – choroba nowotworowa, błędy żywieniowe, alkoholizm, narkomania.
Kolejnym istotnym elementem patogenezy zapalenia mieszka włosowego są mechaniczne uszkodzenia skóry. Stąd wykwity w obrębie twarzy częstsze są u mężczyzny pozbywających się regularnie zarostu. Zaniedbywanie higieny również sprzyja infekcji (charakterystyczna lokalizacja zmian na karku i w obrębie pleców).
Zaistnienie wyżej wymienionych czynników doprowadza do powstania głównego, miejscowego objawu zapalenia mieszka włosowego - krosty.
Figówka gronkowcowa
Szczególną odmianą przewlekłego ropnego zapalenia mieszków włosowych jest figówka, która występuje u mężczyzn w obrębie owłosionej skóry twarzy i charakteryzuje się długotrwałym przebiegiem. Najczęściej dotyczy okolicy zarostu i wąsów u mężczyzn z obecnością nasilonych zapalnych zmian skórnych, którym towarzyszą rozmiękające guzy i możliwość tworzenia blizn.
Lokalizacja zmian jest różna. Zapalenie mieszków włosowych może występować w każdej lokalizacji na skórze, z wyjątkiem dłoni i stóp, gdzie nie ma mieszków włosowych. Często to twarz, tułów, kończyny, miejsca intymne.
Obraz kliniczny niezależnie od lokalizacji jest podobny i charakteryzuje się występowaniem zapalnych przymieszkowych grudek i krost, które otoczone są rumieniowym rąbkiem. Urazy związane z goleniem mogą być przyczyną nieinfekcyjnego zapalenia mieszków włosowych, choć mogą również sprzyjać nadkażeniom bakteryjnym.
