U nas zapłacisz kartą
Atopowe zapalenie skóry - Kody ICD-10, Diagnoza i Terapia
Objawy i obraz kliniczny AZS
Atopowe zapalenie skóry jest chorobą różnorodną/heterogenną. Oznacza to, że wygląd oraz lokalizacja zmian skórnych mogą różnić się między pacjentami w zależności od wieku, pochodzenia etnicznego, stopnia nasilenia oraz fazy choroby (ostrej lub przewlekłej). Obok zmian skórnych o charakterze wypryskowym, objawem najbardziej uporczywym i obecnym we wszystkich grupach wiekowych jest świąd skóry.
Wykwity skórne w ostrej fazie choroby to grudki, nadżerki oraz przeczosy widoczne na tle czerwonej, zapalnej skóry. Może im towarzyszyć sączenie, wtórne nadkażenie bakteryjne-zliszajcowacenie. Z kolei w fazie przewlekłej skóra jest sucha oraz wykazuje cechy pogrubienia i wzmożonego poletkowania (skóra wygląda jak oglądana przez szkło powiększające). Taki obraz nazywamy lichenifikacją.
We wczesnym dzieciństwie, a więc do ukończenia 2 r.ż. wykwity skórne w przebiegu AZS zlokalizowane są w okolicy twarzy, głównie na policzkach oraz na wyprostnych powierzchniach kończyn, czyli bocznej powierzchni ramion, grzbietach rąk oraz przedniej powierzchni ud i grzbietach stóp. Mają one charakter ognisk rumieniowo-wysiękowych, czasami przyjmują postać wyprysku pieniążkowatego, czyli okrągłych ognisk wyraźnie ograniczonych od skóry zdrowej.
W dziecięcej postaci AZS (od 2 do 12 roku życia) zmiany skórne występują głównie w zgięciach łokciowych i podkolanowych oraz na szyi i karku. Są one nieostro odgraniczone od skóry niezmienionej. W obrazie dominują grudki, nadżerki, strupy, przeczosy, lichenifikacja, która jest zazwyczaj mniej nasilona niż w wieku późniejszym.
U nastolatków oraz osób dorosłych zmiany lokalizują się podobnie jak w poprzedniej grupie wiekowej, jednak dodatkowo obejmują grzbiety rąk, przedramiona, a w obrębie twarzy: czoło, okolicę ust oraz oczodołów. Dominuje szorstkość skóry, jej pogrubienie oraz grudki, nadżerki i przeczosy. U osób dorosłych AZS częściej niż u dzieci ulega zaostrzeniu pod wpływem emocji oraz czynników środowiskowych.
Diagnostyka i rozpoznanie
- Jak lekarz ustala rozpoznanie?
Rozpoznanie AZS ustala lekarz na podstawie dokładnie zebranego wywiadu lekarskiego oraz wyniku badania pacjenta z oceną charakteru wykwitów skórnych. Najczęściej choroba diagnozowana jest na podstawie objawów klinicznych. Jednostki chorobowe wymagające zróżnicowania z AZS wymieniono w tabeli 2. Lekarz może zdecydować o potrzebie wykonania badań dodatkowych celem pogłębienia diagnostyki i/lub przeprowadzenia diagnostyki różnicowej.
W Polsce do rozpoznania AZS najczęściej stosuje się kryteria diagnostyczne Hanifin’a i Rajki
W zależności od wywiadu lekarskiego, wyniku badania, objawów dodatkowych, wieku chorego diagnozowanie pacjenta z AZS może być uzupełnione o testy alergologiczne. Stosuje się je w celu wykrycia czynników, które mogą wywoływać lub zaostrzać objawy AZS. Nie są one niezbędne do postawienia rozpoznania. U 30% pacjentów testy diagnozujące alergię IgE-zależną mogą być ujemne, co jak wspominano wyżej, nie wyklucza rozpoznania choroby.
Najczęściej wykonywane badania w AZS to punktowe testy skórne (skin prick test), naskórkowe testy płatkowe oraz badanie stężenia swoistych przeciwciał IgE we krwi (NTP).
Atopowe zapalenie skóry u dorosłych – jak się objawia?
Atopowe zapalenie skóry to przewlekła dolegliwość, która może towarzyszyć pacjentom przez całe ich życie. U osób dotkniętych tym schorzeniem obserwuje się okresy zaostrzenia symptomów atopowego zapalenia skóry, przeplatane z fazami ich złagodzenia lub nawet całkowitego ustąpienia.
Skóra pacjentów przy atopowym zapaleniu skóry często charakteryzuje się suchością, szorstkością, a także może być pogrubiona i przybierać lekko brązowawy odcień. W wyniku uszkodzeń mechanicznych, takich jak drapanie, zmiany pojawiają się w postaci nacieków zapalnych czy otarć, znanych jako przeczosy, a także krwistych strupów. Charakterystyczne dla tej choroby są również błyszczące paznokcie. U osób dorosłych często diagnozuje się także objawy atopowego zapalenia skóry na owłosionej skórze głowy.Z powodu przewlekłego przebiegu choroby u pacjentów może dochodzić do formowania się rozległych, zlichenizowanych zmian skórnych, które przeważnie pojawiają się symetrycznie i lokalizują się w określonych obszarach ciała, takich jak twarz, górne partie ramion i pleców, kończyny, a także na grzbietach dłoni i stóp oraz palców. Atopowe zapalenie skóry u dorosłych może być źródłem intensywnego świądu, który nasila się nocą i może prowadzić do problemów ze snem, uczucia zmęczenia i drażliwości, a w niektórych przypadkach tak obniżać jakość życia chorego, że skutkuje rozwojem depresji. Warto również zwrócić uwagę, że czynniki takie jak nadmierny stres czy długotrwałe wystawienie na działanie promieni słonecznych mogą pogarszać stan skóry u osób dorosłych cierpiących na to schorzenie.
- Nowicki R i wsp., Atopowe zapalenie skóry – aktualne wytyczne terapeutyczne. Stanowisko ekspertów Sekcji Dermatologicznej Polskiego Towarzystwa Alergologicznego i Sekcji Alergologicznej Polskiego Towarzystwa Dermatologicznego. Alergologia Polska - Polish Journal of Allergology 2016, 3: 18-28.
- Milan M, Mijas J. Atopowe zapalenie skóry – patomechanizm, diagnostyka, postępowanie lecznicze, profilaktyka. Nowa Pediatr 2017, 21: 114-122.
- Radack KP i wsp. A Review of the Use of Tanning Beds as a Dermatological Treatment. Dermatol Ther (Heidelb). 2015 Mar, 5(1): 37–51.
- Arndt J. Stres a atopowe zapalenie skóry. Dermatologia po Dyplomie 2010, 1: 9-16.
- Skiba A i wsp., Praktyczne aspekty opieki nad dzieckiem chorym na atopowe zapalenie skóry: rola współpracy personelu medycznego z pacjentem i jego rodzicami. Edukacja i dieta Pielęgniarstwo XXI wieku 2016, 15: 29-32.
- Baran E i wsp. Postępowanie diagnostyczno-profilaktyczno-lecznicze w atopowym zapaleniu skóry. Konsensus grupy roboczej specjalistów krajowych ds. dermatologii i wenerologii oraz alergologii. Przew Lek 2005, 1: 28-49.
- prof. dr hab. med. Jahnz-Różyk K., prof. dr hab. med. Narbutt J., prof. dr hab. n. med. Owczarek W., Atopowe zapalenie skóry w Polsce, Raport Marzec 2021.
- Atopowe zapalenie skóry. Interdyscyplinarne rekomendacje diagnostyczno-terapeutyczne PTD, PTA, PTP oraz PTMR. Część I. Profilaktyka, leczenie miejscowe i fototerapia, Przedruk z: Dermatol Rev/Przegl Dermatol 2019, 106: 354–371, DOI: https://doi.org/10.5114/dr.2019.88253.