U nas zapłacisz kartą
Czy trądzik różowaty swędzi?
Mikrobiom skóry w trądziku różowatym
Na naszej skórze bytują różnorodne mikroorganizmy – bakterie, wirusy, roztocza, grzyby – których równowaga jest kluczowa dla utrzymania zdrowia skóry. Skład mikrobiomu ma wpływ na funkcje immunologiczne skóry i jej barierę ochronną. W przypadku chorób skóry, takich jak Atopowe Zapalenie Skóry , trądzik pospolity czy trądzik różowaty, równowaga mikrobiomu skóry jest zachwiana. Namnażają się chorobotwórcze organizmy, prowadząc do powstania stanu zapalnego.
W przypadku trądziku różowatego zauważono, że w szczególności w dużej ilości pojawiają się nużeńce. Roztocza te bytują na skórze, pożywiając się sebum i białkiem w okolicy mieszków włosowych. Nużeńce mają wpływ na powstawanie grudek i krost, a także rumienia i „pajączków”. Alergeny produkowane przez te roztocza mogą dodatkowo aktywować stany zapalne.
Stan zapalny powoduje wzrost temperatury skóry twarzy, co z kolei wpływa na dalszy wzrost flory bakteryjnej i ponownie zaburza równowagę mikrobiomu, powodując nawroty choroby.
Co na trądzik różowaty? Metody leczenia
Leczenie trądziku różowatego stanowi złożony proces, który jest uzależniony od stopnia nasilenia objawów oraz stadium choroby. Wśród metod, które stosuje się najczęściej, wymienić należy:
- leczenie miejscowe, w ramach którego stosuje się maści i kremy zawierające takie substancje jak metronidazol, kwas azelainowy, sulfacetamid sodowy oraz nadtlenek benzoilu,
- antybiotykoterapię – pacjentom podaje się m.in. erytromycynę, tetracyklinę oraz klindamycynę,
- unikanie czynników odpowiedzialnych za zaostrzenie choroby, jak np. ekspozycji na słońce, silnych peelingów i złuszczania kwasami.
W leczeniu trądziku różowatego ważna jest także odpowiednia pielęgnacja skóry twarzy, w ramach której zaleca się unikać stosowania kosmetyków na bazie alkoholu oraz tych o działaniu wysuszającym. Warto zadbać o poprawę bariery hydrolipidowej skóry poprzez nawilżanie i natłuszczanie skóry, a także regularne stosowanie kosmetyków z filtrem UV.
Trądzik różowaty – czym jest?
Zazwyczaj choroba ta pojawia się po raz pierwszy w wieku dorosłym, pomiędzy 30. a 50. rokiem życia, jednak bywa, że cierpią na nią dzieci i nastolatki lub osoby starsze. Dotyka ona zarówno kobiety, jak i mężczyzn.
Wbrew nazwie trądzik różowaty ma niewiele wspólnego z trądzikiem pospolitym. Klasyczny trądzik jest najczęściej powodowany przez namnażające się bakterie C. acnes i objawia się nadmierną produkcją sebum i stanem zapalnym oraz związanymi z tym krostami, zaskórnikami i przebarwieniami potrądzikowymi . W przypadku trądziku różowatego bakterie C. acnes nie mają większej roli w rozwoju choroby. Nie towarzyszy jej również nadmierne wydzielanie sebum. To ważne, ponieważ do pielęgnacji skóry z trądzikiem różowatym nie zaleca się produktów przeznaczonych dla skóry trądzikowej.
Podobny jest natomiast wpływ na komfort życia osób zmagających się zarówno z trądzikiem pospolitym, jak i trądzikiem różowatym. Zmiany skórne związane z trądzikiem różowatym są wyraźnie widoczne, mogą więc wpływać na niską samoocenę i złe samopoczucie.
Trądzik różowaty - diagnoza
Lekarz ustala rozpoznanie na podstawie wywiadu oraz badania pacjenta. Charakterystyczne dla trądziku różowatego jest występowanie wykwitów rumieniowych i grudkowo-krostkowych umiejscowionych głównie w środkowej części twarzy, tzw. wzmożonej reakcji naczynioruchowej (zaczerwienienie pod wpływem bodźców fizycznych i psychicznych), współistnienia objawów łojotoku. Decydujący w rozpoznaniu choroby jest rumień utrzymujący się w centralnej części twarzy. Biopsja skóry rzadko jest konieczna.
Istnieje wiele metod leczenia trądziku różowatego. Leczenie jest dobierane przez lekarza dermatologa dla konkretnego pacjenta, w zależności od objawów trądziku różowatego, jego przebiegu, stanu skóry, czynników zaostrzających, chorób towarzyszących, przyjmowanych leków i odpowiedzi na leczenie.
Trądzik różowaty – leczenie niefarmakologiczne
Trądzik różowaty - leczenie miejscowe
W leczeniu miejscowym stosuje się metronidazol w postaci żelu lub kremu.
Ponadto stosuje się kwas azelainowy, iwermektynę oraz nadtlenek benzoilu.
Lekami redukującymi zaczerwienie twarzy są brymonidyna i oksymetazolina.
Do stosowanych miejscowo antybiotyków należą: iwermektyna, erytromycyna, klindamycyna.
Trądzik różowaty – leczenie laserem
Leczenie jest zawsze zlecane przez lekarza, istnieje szereg przeciwwskazań, m.in. ciąża i laktacja, bielactwo, niewyrównana cukrzyca, poważne przewlekłe choroby układu sercowo-naczyniowego (w tym rozrusznik serca), choroby autoimmunologiczne, padaczka, tendencja do powstawania bliznowców. Zabiegi naświetlania są bezbolesne, ale mogą powodować działania niepożądane, takie jak rumień lub uczucie ściągnięcia skóry.
Trądzik różowaty – leczenie ogólne
W nasilonych postaciach trądziku różowatego lekarz może zlecić – oprócz leczenia miejscowego – także leczenie ogólne, czyli doustne.
Do leków stosowanych ogólnie (doustnie) należą antybiotyki, głównie doksycyklina, a także limecyklina, chlorowodorek tetracykliny, oksytetracyklina, azytromycyna.
