U nas zapłacisz kartą
Skąd się biorą bąble na rękach? Tajemnice i sposoby ich leczenia
Plamy starcze i wątrobowe. Czym są przebarwienia na skórze dłoni?
Naturalny koloryt skóry jest uwarunkowany genetycznie, jednak w ciągu życia może wielokrotnie ulegać zmianom pod wpływem wielu czynników, takich jak:
- aktywność komórek barwnikowych skóry (melanocytów),
- poziom dotlenienia tkanek,
- stężenie związków pigmentacyjnych,
- grubość naskórka.
O plamach mówimy, gdy występują obszary ciemniejsze lub jaśniejsze od kolorytu naszej skóry. Część osób ma genetycznie uwarunkowane zaburzenia funkcji melanocytów, w związku z tym proces syntezy melaniny, odpowiadającej za ciemne zabarwienie skóry, przebiega nieprawidłowo, przez co skóra traci równomierne zabarwienie. Wiele zmian skóry zachodzi również wraz z wiekiem i jest elementem procesu starzenia się skóry. Miejscowe skupiska melaniny są widoczne jako ciemniejsze plamy, które ze względu na głębokość występowania dzieli się na plamy:
- naskórkowe – tworzą się w zewnętrznej warstwie skóry w wyniku nagromadzenia komórek barwnikowych lub nadprodukcji melaniny,
- skórne – powstają w warstwie brodawkowej skóry właściwej w wyniku punktowego nagromadzenia melaniny,
- mieszane – powstają przez nagromadzenie się melaniny w wierzchniej, jak i głębszej warstwie skóry.
Jako najczęściej spotykane plamy na dłoniach wymienia się te wynikające z zaburzeń funkcji melanocytów. Na skutek nierównomiernie rozłożonej melaniny mogą powstawać żółte, pomarańczowe, brązowe, beżowe lub nawet brunatne plamy na dłoniach.
Częstym problemem estetycznym są plamy soczewicowate. Określa się je również jako starcze lub wątrobowe. Kluczowy wpływ na ich powstawanie ma częstotliwość ekspozycji na słońce, dlatego występują także u osób w młodym wieku. Ten rodzaj plam nie ma też nic wspólnego z chorobami wątroby – nazwa nawiązuje tylko do ciemnej barwy tego narządu.
Brązowe plamy na dłoniach najczęściej mają postać drobnych zmian, niekiedy rozsianych po całym ciele. Występują w różnych odcieniach brązu. Zmiany powstałe po ekspozycji na słońce mogą stopniowo zaniknąć, jednak te powstałe w starszym wieku zwykle mają charakter stały.
Jak często występuje pokrzywka?
Ostrej pokrzywki doświadcza w ciągu życia 10–20% osób. Zdecydowaną większość stanowi ostra pokrzywka trwająca od kilku godzin do 6 tygodni. Pokrzywka może wystąpić w każdym wieku. Ostra pokrzywka częściej występuje u dzieci i młodych dorosłych, a przewlekła – u kobiet w wieku 20–40 lat.
Fot. 1. Pokrzywka - bąbel pokrzywkowy
Fot. 2. Pokrzywka cholinergiczna
Objawem pokrzywki jest pojawienie się na skórze bąbli pokrzywkowych, które są swędzące (niekiedy bolesne lub piekące), porcelanowobiałe lub różowe, dobrze ograniczone, otoczone przez zaczerwienioną skórę (rumień). Bąble są wyniosłe ponad powierzchnię skóry, szybko powstają i zwykle szybko ustępują (
Pokrzywce najczęściej towarzyszy świąd, a czasem nawet zmiany mogą być bolesne lub powodować tzw. parestezje – nieprzyjemne wrażenia, takie jak mrowienie, drętwienie, pieczenie.
W pokrzywce przewlekłej objawy mogą występować codziennie lub okresowo (np. raz w tygodniu lub miesiącu). Często opisuje się dobowy cykl zmian, ale przebieg choroby bywa bardzo różny. Samoistne remisje (wycofanie się objawów) często zdarzają się w ciągu 12 miesięcy od początku choroby, ale u znacznego odsetka chorych objawy występują, przynajmniej okresowo, przez wiele lat.
- zawroty głowy
- uczucie silnego osłabienia
- kołatanie serca
- chrypka
- uczucie braku powietrza
- nudności i wymioty
- obniżenie ciśnienia tętniczego.
Mogą one zwiastować pojawienie się wstrząsu anafilaktycznego.
Groźnym objawem jest także obrzęk naczynioruchowy, ponieważ w jego przebiegu może dojść do pojawienia się utrudnienia w oddychaniu, a nawet zgonu (najczęściej spowodowanym tak silnym obrzękiem, „opuchnięciem” tkanek gardła, że dochodzi do zamknięcia krtani i duszenia się chorego).
Diagnostyka pokrzywki
Diagnostyka pokrzywki jest skomplikowana i czasochłonna, a i tak w przypadku pokrzywki przewlekłej jej przyczynę udaje się ustalić jedynie u około 20% chorych. Niektórzy badacze uważają, że rozpoznanie ostrej pokrzywki nie wymaga przeprowadzenia badań.
Wstępna diagnostyka pokrzywki przewlekłej obejmuje oznaczenie skierowanie pacjenta na badania krwi – oznaczenie OB lub CRP (badania te oceniają ogólnie obecność stanu zapalnego w organizmie), morfologii z rozmazem, prób wątrobowych, badania moczu, niekiedy oceny czynności tarczycy. Testy skórne lub kontaktowe z alergenami czy też badanie poziomu IgE we krwi wykonuje się u chorych z pokrzywką ostrą czy przewlekłą, którzy mieli w przeszłości pokrzywkę po kontakcie z jakimś alergenem.
Niekiedy lekarz na podstawie wywiadu i obecności innych objawów decyduje się na rzadsze badania: eozynofilię krwi oraz testy w kierunku tzw. chorób autoimmunologicznych, tarczycy, wirusowych zakażeń wątroby i innych schorzeń. U niektórych chorych wykonuje się tzw. test skórny z własną surowicą chorego. Wcześniej pobiera się od chorego jego własną krew, oddziela krwinki od reszty krwi, dzięki czemu pozostaje tzw. surowica – płyn, który nakłada się na nakłutą skórę przedramienia, podobnie jak przy testach skórnych z alergenami. Pojawienie się bąbla oznacza, że we krwi chorego obecne są przeciwciała – mają one znaczenie w powstawaniu pokrzywki. W ośrodkach specjalistycznych niekiedy wykonuje się próby prowokacyjne z pokarmem lub lekiem (a także z czynnikami powodującymi pokrzywki fizykalne).
Niekiedy konieczne jest wykonanie biopsji skóry – czyli wycięcie kilkumilimetrowego jej wycinka i zbadanie pod mikroskopem.
Jak zapobiegać występowaniu plam na dłoniach? Pielęgnacja skóry dłoni
Pielęgnacja skóry dłoni nie jest skomplikowana ani czasochłonna. Istnieje wiele skutecznych sposobów. Ważne jednak, aby być w tych czynnościach systematycznym. By uniknąć zaczerwienień, podrażnień i pęknięć, nakładaj codziennie silnie nawilżający krem lub maść do rąk, np. SWEDERM® HUDSALVA VIT E. Kosmetyk niweluje uczucie ściągania, odżywia, nawilża i chroni skórę, bez pozostawiania nieprzyjemnego uczucia lepkości. Maść zawiera dużą zawartość gliceryny, masło Shea, witaminę E, bisabolol i alantoinę. Nadaje się do skóry suchej i odwodnionej.
Nie myj dłoni gorącą ani zbyt zimną wodą, z punktu widzenia zdrowia i kondycji skóry, najlepszy jest letni strumień. Podczas porządków w domu, takich jak ręczne mycie naczyń, podłóg czy toalety, zawsze staraj się zakładać gumowe rękawiczki. Pamiętaj o regularnym złuszczaniu - raz w tygodniu peelinguj dłonie, aby pozbyć się martwego naskórka.
