U nas zapłacisz kartą
Beta blokery a wypadanie włosów - Przyczyny, Skutki i Sposoby Zapobiegania
Kiedy przydatna będzie diagnostyka trychologiczna?
Czasami samodzielnie bardzo trudno jest ustalić właściwą przyczynę wypadania włosów. Jeśli w danym momencie nie znajdujemy się w toku silnej terapii (np. onkologicznej), a mimo to obserwujemy wyraźne ubytki owłosienia warto skonsultować problem w gabinecie trychologicznym.
W odróżnieniu od dermatologa (badającego szereg schorzeń skórnych) trycholog zajmuje się wyłącznie problemami związanymi ze skórą głowy i włosami. W trakcie diagnostyki trychologicznej wykonywane są specjalne zdjęcia mikroskopowe powiększenia skóry głowy i mieszków włosowych.
Oceniana jest m.in. właściwa faza wzrostu włosów i ich proporcje, a nawet analiza pierwiastkowa struktury włosa. Dzięki uzyskaniu tak wnikliwych danych, możliwe jest ustalenie prawdziwej przyczyny problemu wypadających włosów i zaprojektowanie spersonalizowanego planu pielęgnacyjnego.
Niestety, jeśli chodzi o działanie pewnych grup leków – dopiero ich odstawienie pozwoli na zahamowanie łysienia. Oczywiście, nie należy zaprzestawać przyjmowania przepisanych leków bez konsultacji z lekarzem specjalistą, jeśli jednak problem jest poważny- warto przedyskutować włączenie innych, alternatywnych preparatów.
Jeżeli dostrzegasz u siebie problem wypadających włosów, nie lekceważ go. Bezpośrednia przyczyna łysienia może być również źródłem wielu innych, pozornie niezwiązanych ze sobą chorób. Im szybciej ją zdiagnozujesz, tym szybciej będziesz mógł wdrożyć efektywne leczenie.
Jakie działania niepożądane mają beta-blokery?
Beta-blokery, jak wszystkie inne leki, mogą powodować określone działania niepożądane. Decyzja o farmakoterapii zawsze zakłada ocenę bilansu korzyści i ryzyka związanych z przyjmowaniem leku.
Wśród działań niepożądanych związanych z przyjmowaniem beta-blokerów można z pewnością wymienić zwolnienie częstości rytmu serca. Jest to jeden z najczęściej występujących objawów, który prowadzić może do bradykardii. Poza tym zaburzeniem, może dojść także do bloku przedsionkowo-komorowego, jednak ta patologia może jedynie być potwierdzona w badaniu EKG.
Ponadto pacjenci przyjmujący beta-blokery często uskarżają się na zmęczenie, bóle głowy czy zaburzenia snu.
Wiele badań dowodzi, że podaż beta-blokerów może negatywnie wpływać na gospodarkę lipidową. Uważa się, że leki te zwiększają frakcję LDL i trójglicerydów, jednocześnie obniżając stężenie HDL.
U wielu pacjentów beta-blokery są niezbędne, jednak działania niepożądane mogą się pojawić. Ważne jest, by pacjent obserwował swój stan zdrowia oraz samopoczucie, a potencjalne, alarmujące objawy przekazywał na bieżąco swojemu lekarzowi.
Wypadanie włosów po chemioterapii
Chemioterapia jest jednym z najpowszechniej stosowanych sposobów walki z chorobami nowotworowymi. Stosowane w niej substancje o działaniu cytostatycznym blokują proces podziałów komórkowych powodując tym samym śmierć szybko dzielących się komórek nowotworowych.
Niestety, leki te wykazują działanie niespecyficzne, czyli oddziałują także na wszystkie tkanki organizmu, których komórki podlegają szybkim podziałom – w tym komórki szpiku kostnego, przewodu pokarmowego i nabłonków.
W wielu wypadkach skutkuje to szerokim spektrum efektów ubocznych chemioterapii – do których należy także łysienie lub w najlepszym wypadku znaczne przerzedzenie owłosienia. Globalne działanie cytostatyków - poprzez zahamowanie podziałów komórek w mieszkach włosowych - powoduje wypadanie nie tylko włosów na głowie, ale również brwi, rzęs oraz włosów na ciele.
Obecnie nie ma skutecznych metod zapewniających ochronę przed utratą włosów w trakcie chemioterapii. Pacjentom onkologicznym pozostaje najczęściej zakup peruki lub stosowanie nakryć głowy aż do zakończenia terapii.
Wraz z ustaniem stosowania silnych leków zdrowe komórki wznawiają podziały, a tym samym już nawet po około 2 miesiącach włosy zaczną odrastać. Właściwe tempo wzrostu włosów, zwłaszcza po wyniszczającej kuracji, jest cechą indywidualną.
Czasami także odcień, kształt i faktura odrastających pukli może różnić się od tych pierwotnych, co uwarunkowane jest ogólną kondycją organizmu, czynnikami genetycznymi oraz rodzajem stosowanego leczenia.
Wypadanie włosów – hormony
Jedną z najczęstszych przyczyn problemów z włosami, a w tym wypadania włosów są coraz powszechniej występujące zaburzenia hormonalne. Kobiety znacznie częściej niż mężczyźni cierpią na schorzenia autoimmunologiczne.
Hormony tarczycy odgrywają istotną rolę w produkcji nowych włosów oraz utrzymywaniu mieszków włosowych w odpowiedniej kondycji. Zaburzenia pracy narządu mogą skutkować łysieniem, osłabieniem i przerzedzeniem fryzury.
Wypadanie włosów obserwuje się w przebiegu niedoczynności tarczycy (m.in. przy chorobie Hashimoto, a także przy nadprodukcji hormonów T3 i T4 (np. przy nadczynności tarczycy spowodowanej chorobą Gravesa).
Utrata włosów najczęściej rozpoczyna się kilka miesięcy po pojawieniu się choroby i ma charakterystyczny przebieg: wypadanie włosów jest rozproszone, dotyczy całej skóry głowy. Włosy stają się równomiernie rzadkie, bez cofnięcia linii włosów czy wystąpienia łysych obszarów.
Co ważne, choroby tarczycy często współistnieją z innymi chorobami autoimmunologicznymi, np. z łysieniem plackowatym. Wypadanie włosów może być nasilone również na skutek przyjmowania leków stosowanych w zaburzeniach tarczycy, przede wszystkim metimazolu i propylotiouracylu.
Innym częstym zaburzeniem hormonalnym u kobiet jest hiperprolaktynemia, która towarzyszy chociażby laktacji. Natomiast nadczynności tarczycy towarzyszyć może łysienie plackowate.
Wzrost poziomu androgenów
Zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn występuje łysienie androgenowe, spowodowane zbyt wysokim poziomem męskich hormonów płciowych we krwi. Dlaczego włosy wypadają u mężczyzn?
U mężczyzn u podłoża łysienia androgenowego leżą predyspozycje genetyczne – zachodzi nasilona przemiana męskiego hormonu płciowego do aktywnej biologicznie pochodnej DHT. Jednocześnie zwiększa się wrażliwość mieszków włosowych na jego działanie. Ponadto skraca się cykl życia włosa, a macierz włosa ulega ścieńczeniu. Mieszki włosowe ulegają stopniowemu zanikowi, co przyczynia się do nadmiernego wypadania włosów, a ich utrata następuje w bardzo charakterystyczny sposób – najpierw powstają zakola, a potem przerzedzają się włosy na czubku głowy. Ostatecznie następuje całkowita utrata włosów z niemal całej głowy, za wyjątkiem jej obrzeży.
