U nas zapłacisz kartą
Beta blokery a wypadanie włosów - Przyczyny, Skutki i Sposoby Zapobiegania
Jakie działania niepożądane mają beta-blokery?
Beta-blokery, jak wszystkie inne leki, mogą powodować określone działania niepożądane. Decyzja o farmakoterapii zawsze zakłada ocenę bilansu korzyści i ryzyka związanych z przyjmowaniem leku.
Wśród działań niepożądanych związanych z przyjmowaniem beta-blokerów można z pewnością wymienić zwolnienie częstości rytmu serca. Jest to jeden z najczęściej występujących objawów, który prowadzić może do bradykardii. Poza tym zaburzeniem, może dojść także do bloku przedsionkowo-komorowego, jednak ta patologia może jedynie być potwierdzona w badaniu EKG.
Ponadto pacjenci przyjmujący beta-blokery często uskarżają się na zmęczenie, bóle głowy czy zaburzenia snu.
Wiele badań dowodzi, że podaż beta-blokerów może negatywnie wpływać na gospodarkę lipidową. Uważa się, że leki te zwiększają frakcję LDL i trójglicerydów, jednocześnie obniżając stężenie HDL.
U wielu pacjentów beta-blokery są niezbędne, jednak działania niepożądane mogą się pojawić. Ważne jest, by pacjent obserwował swój stan zdrowia oraz samopoczucie, a potencjalne, alarmujące objawy przekazywał na bieżąco swojemu lekarzowi.
Czy można nagle odstawić beta-blokery?
W szczególnym przypadku może być również konieczne przerwanie leczenia beta-blokerami. Jednak taką decyzję może podjąć wyłącznie lekarz. Jeśli pacjent przyjmujący beta-bloker czuje pogorszenie samopoczucia lub z innych względów uważa, że farmakoterapia powinna być zmodyfikowana, pod żadnym pozorem nie może samodzielnie “odstawić” takiego leku.
Nagłe przerwanie stosowania beta-blokerów może doprowadzić do stanu zagrożenia życia. Po „wyczerpaniu się” ostatniej dawki może dojść do tachykardii, pogorszenia stanu zdrowia wskutek wzrostu ciśnienia tętniczego czy zaburzeń rytmu serca. Objawami niepokojącymi, które mogą poprzedzać nawet zatrzymanie krążenia będą między innymi uczucie kołatania serca, dyskomfort i ból w klatce piersiowej, drżenie rąk oraz zaburzenia lub utrata przytomności. W przypadku nagłego “odstawienia” beta-blokerów u niektórych osób może również wzrosnąć ryzyko niedokrwiennego udaru mózgu.
Najczęstsze przyczyny wypadania włosów u kobiet – co robić?
Łysienie częściej dotyczy mężczyzn, ale nie oznacza to, że u kobiet w ogóle się nie pojawia. Zdarza się, że panie również nadmiernie tracą włosy, które nie zawsze ponownie się zagęszczają, dlatego jeśli włosy od dłuższego czasu się przerzedzają, warto wybrać się na konsultację do specjalisty. Przyczyn łysienia może być bardzo wiele: jakie są najczęstsze z nich?
Nie bez powodu, nadmierne wypadanie włosów, często uznaje się za oznakę problemów hormonalnych. W przypadku łysienia, pomóc może nie tylko trycholog, ale też ginekolog w Warszawie. Łysienie typu męskiego jest jednym z objawów za wysokiego poziomu androgenów. Oprócz tego, pojawiają się takie problemy, jak hirsutyzm, zaburzenia miesiączkowania i płodności oraz trądzik. Jeśli obecne są takie problemy, ginekolog może zdiagnozować PCOS, czyli zespół policystycznych jajników.
Do wypadania włosów mogą prowadzić również inne zaburzenia hormonalne np. niedoczynność lub nadczynność tarczycy czy choroba Hashimoto. Wypadanie włosów często pojawia się też w przypadku zaburzeń związanych z estrogenami: łysienie występuje po ciąży, odstawieniu pigułek antykoncepcyjnych czy w czasie menopauzy.