U nas zapłacisz kartą
Biała chemia a wypadanie włosów - Przyczyny, Skutki i Rozwiązania
Włosy po chemioterapii. Jak radzić sobie z łysieniem?
Co takiego dzieje się z włosami po chemioterapii, co doprowadza do ich nagłej utraty, do okresu 4 tygodni, a czasami nawet kilku dni?
Następuje zahamowanie podziałów komórkowych macierzy, co prowadzi do ścieńczenia i wypadania włosów. Warto pamiętać, że nie tylko chemioterapia i cytostatyki doprowadzają do tego typu łysienia. Również radioterapia, przechodzenie bardzo ciężkich infekcji, oraz zatrucie pierwiastkami i związkami chemicznymi (arsen, ołów, pestycydy). Jednakże najczęściej mówi się o utracie anagenowej włosów właśnie podczas chemioterapii.
Zadbaj o swoje włosy od wewnątrz – sprawdź poziom witamin i hormonów we krwi
Jak podawana jest chemioterapia? Skuteczność chemioterapii
Leki cytostatyczne podawane są na kilka sposobów. Najczęściej wprowadzane są do organizmu drogą dożylną, jednak mogą być również podawane m.in. doustnie w formie tabletek, dokanałowo (do płynu mózgowo-rdzeniowego) i bezpośrednio do guza nowotworowego. Chemioterapia podawana dożylnie wymaga założenia welonu, cewnika lub specjalnego portu. Chemioterapia może być podawana w warunkach szpitalnych oraz w warunkach ambulatoryjnych. Szczególnym rodzajem chemioterapii jest chemioterapia paliatywna, której celem nie jest wyleczenie pacjenta, co ma związek z brakiem szans na skuteczne leczenie w bardzo zaawansowanym stadium raka, ale przyniesienie ulgi w cierpieniu.
Chemioterapię dzielimy nie tylko pod względem drogi podania. Istotnym dla każdego pacjenta podziałem chemioterapii jest dobór leków, które mają na celu zniszczenie komórek nowotworowych.
Wyróżniamy następujące rodzaje chemioterapii podawanej dożylnie:
- biała chemia – leczenie z wykorzystaniem bleomycyny, które pozwala ochronić przed uszkodzeniem komórki szpiku kostnego i jest stosunkowo dobrze tolerowane przez pacjentów, wywołując niewiele skutków ubocznych,
- chemia żółta – leczenie z wykorzystaniem m.in. 5-fluorouracylu, metotreksatu lub cyklofosfamidu, które stosowane jest w uzupełniającej terapii raka piersi,
- chemia czerwona – leczenie z wykorzystaniem preparatów z grupy antracyklin, które charakteryzuje się największą siłą działania oraz wiąże się z wysokim ryzykiem wystąpienia skutków ubocznych.
Jak już zostało wspomniane, leki przeciwnowotworowe z grupy cytostatyków oraz inne terapia antynowotworowe dobierane są do rodzaju komórek nowotworu, a także stopnia zaawansowania choroby i ogólnego stanu pacjenta. Przed zastosowaniem konkretnej metody leczenia brane są pod uwagę korzyści dla pacjenta i zagrożenia, które może spowodować terapia antyrakowa.
Biała chemioterapia (biała chemia) - jak działa?
Biała chemioterapia (biała chemia) to potoczne określenie na terapię onkologiczną z wykorzystaniem wlewów zawierających bleomycynę. W powszechnej opinii jest uważana za najmniej obciążającą dla organizmu. Warto jednak zaznaczyć, że indywidualne reakcje pacjentów na lek mogą się od siebie różnić. Jak działa biała chemioterapia? Jakie działania niepożądane są związane z tą formą terapii onkologicznej?
Spis treści
Biała chemioterapia jest zazwyczaj dobrze tolerowana przez pacjentów. W przeciwieństwie do czerwonej chemii, nie uszkadza szpiku kostnego. Określanie rodzajów chemioterapii kolorami jest częste wśród pacjentów onkologicznych. Czasami tych nazw używają również lekarze. Wymienia się białą, żółtą i czerwoną chemię. Określenia odnoszą się do barw jakie mają podawane wlewy dożylne. Posługiwanie się kolorami jest bardzo dużym uproszczeniem, ale ułatwia pacjentom dzielenie się doświadczeniami i praktycznymi poradami. W tej nomenklaturze chemia biała uchodzi za bezpieczną i mało inwazyjną, natomiast czerwona budzi lęk ze względu na związane z nią działania niepożądane.
Rozwijamy nasz serwis dzięki wyświetlaniu reklam.
Blokując reklamy, nie pozwalasz nam tworzyć wartościowych treści.
Wyłącz AdBlock i odśwież stronę.
Terapia nowotworowa a stan skóry głowy
Okres leczenia onkologicznego, ale również czas świeżo po zakończonej terapii może się również okazać czasem zmian dla stanu skóry głowy. Co się może z nią dziać?
Wiele osób w tym czasie uskarża się na nadmierne przesuszenie skóry. Pojawienie się nadmiernego łuszczenia może wystąpić na skutek uszkodzenia gruczołów łojowych, czego konsekwencją jest mniejsza produkcja sebum (naturalnej substancji nawilżającej), co przekłada się na niedostateczną ochronę skóry i włosów.
Często mówimy o nadmiarze sebum jako o niesprzyjającym warunku dla naszych włosów, ale musimy wiedzieć, że zarówno nadmiar jak i niedobór łoju są niewskazane dla odpowiedniego poziomu nawilżenia skóry.
Co więcej, przechodzenie chemioterapii, a następnie czas odrostu włosów po chemioterapii może się dodatkowo wiązać z:
- uczuciem ściągnięcia skóry głowy,
- świądem,
- powolniejszym odrostem włosowym.
Problemy świądu i uczucia ściągnięcia skóry mogą być następstwem wysuszenia skóry.
W celu niwelowania nieprzyjemnego uczucia możemy zdecydować się w pierwszej kolejności na proste techniki pielęgnacyjne, na przykład na używanie preparatów z humekantami, czyli substancjami odpowiadającymi za nawilżenie włosów i skóry (szampony, maski, odżywki, wcierki). Humekanty mają zdolność do wiązania wody i absorbowania jej z otoczenia. Mogą nimi być np. aloes, gliceryna, miód, kwas hialuronowy, mocznik.
Bardzo ważna jest też edukacja w zakresie pielęgnacji, zwrócenie uwagi na aspekty codziennej pielęgnacji: unikanie wycierania i szorowania mokrej skóry głowy i włosów w ręcznik (mokre włosy są najbardziej podatne na uszkodzenia, skóra głowy na podrażnienia), zalecanie masażu skóry pobudzającego przepływ krwi w skórze, stosowanie odpowiednich technik suszenia i czesania włosów.
Co jest jeszcze ważne w procesie codziennej pielęgnacji? Woda. Woda do mycia i pielęgnacji włosów powinna być przede wszystkim miękka, toteż jeśli naszym utrapieniem jest twarda, płynąca z kranu ciecz, możemy zadziałać na dwa sposoby: korzystać z dedykowanych kosmetyków lub działać bardziej kompleksowo – myć włosy w wodzie filtrowanej, która oddzieli nadmiar wapnia i magnezu.
