U nas zapłacisz kartą
Biała chemia a wypadanie włosów - Przyczyny, Skutki i Rozwiązania
Biała chemia – skutki uboczne w trakcie chemioterapii
W trakcie chemioterapii mogą pojawić się różne dolegliwości (skutki uboczne), które są związane z uszkodzeniem zdrowych komórek i tkanek. Biała chemia jest zwykle dobrze tolerowana przez organizm, jednak nie pozostaje obojętna dla ogólnego zdrowia i samopoczucia. Związane z nią skutki uboczne nie występują u wszystkich pacjentów, a nasilenie objawów zależy od indywidualnej reakcji organizmu na podawane leki cytostatyczne.
Biała chemia powoduje najmniej skutków ubocznych. Najczęściej występujące skutki uboczne białej chemii to m.in.:
- utrata włosów,
- objawy grypopodobne,
- gorączka lub stan podgorączkowy,
- nudności i wymioty,
- ogólne osłabienie,
- uczucie zimna i dreszcze,
- objawy skórne (przebarwienia skóry, nadmierne rogowacenie, wysypka),
- objawy ze strony układu oddechowego (świsty oddechowe, zwłóknienie płuc),
- objawy ze strony układu nerwowego.
W przeciwieństwie do innych rodzajów chemioterapii biała chemia w niewielkim stopniu wpływa na organizm, oszczędzając m.in. komórki szpiku kostnego, co pozwala uniknąć poważnych powikłań leczenia.
Aby ograniczyć działania niepożądane chemioterapii i umożliwić regenerację organizmu, chemioterapia podawana jest w cyklach. Przerwy pomiędzy podawaniem leków przeciwnowotworowych to jeden ze sposobów na ograniczenie negatywnego wpływu farmaceutyków na zdrowe komórki i tkanki. W okresie leczenia bardzo ważny jest odpoczynek oraz odpowiednie odżywianie, które wspomaga regenerację organizmu. Pacjenci, u których pojawiają się objawy ze strony układu pokarmowego, a także brak apetytu, powinni stosować środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, które pozwalają dostarczyć niezbędne składniki odżywcze w niewielkiej porcji łatwego do przyjęcia napoju.
Terapia nowotworowa a stan skóry głowy
Okres leczenia onkologicznego, ale również czas świeżo po zakończonej terapii może się również okazać czasem zmian dla stanu skóry głowy. Co się może z nią dziać?
Wiele osób w tym czasie uskarża się na nadmierne przesuszenie skóry. Pojawienie się nadmiernego łuszczenia może wystąpić na skutek uszkodzenia gruczołów łojowych, czego konsekwencją jest mniejsza produkcja sebum (naturalnej substancji nawilżającej), co przekłada się na niedostateczną ochronę skóry i włosów.
Często mówimy o nadmiarze sebum jako o niesprzyjającym warunku dla naszych włosów, ale musimy wiedzieć, że zarówno nadmiar jak i niedobór łoju są niewskazane dla odpowiedniego poziomu nawilżenia skóry.
Co więcej, przechodzenie chemioterapii, a następnie czas odrostu włosów po chemioterapii może się dodatkowo wiązać z:
- uczuciem ściągnięcia skóry głowy,
- świądem,
- powolniejszym odrostem włosowym.
Problemy świądu i uczucia ściągnięcia skóry mogą być następstwem wysuszenia skóry.
W celu niwelowania nieprzyjemnego uczucia możemy zdecydować się w pierwszej kolejności na proste techniki pielęgnacyjne, na przykład na używanie preparatów z humekantami, czyli substancjami odpowiadającymi za nawilżenie włosów i skóry (szampony, maski, odżywki, wcierki). Humekanty mają zdolność do wiązania wody i absorbowania jej z otoczenia. Mogą nimi być np. aloes, gliceryna, miód, kwas hialuronowy, mocznik.
Bardzo ważna jest też edukacja w zakresie pielęgnacji, zwrócenie uwagi na aspekty codziennej pielęgnacji: unikanie wycierania i szorowania mokrej skóry głowy i włosów w ręcznik (mokre włosy są najbardziej podatne na uszkodzenia, skóra głowy na podrażnienia), zalecanie masażu skóry pobudzającego przepływ krwi w skórze, stosowanie odpowiednich technik suszenia i czesania włosów.
Co jest jeszcze ważne w procesie codziennej pielęgnacji? Woda. Woda do mycia i pielęgnacji włosów powinna być przede wszystkim miękka, toteż jeśli naszym utrapieniem jest twarda, płynąca z kranu ciecz, możemy zadziałać na dwa sposoby: korzystać z dedykowanych kosmetyków lub działać bardziej kompleksowo – myć włosy w wodzie filtrowanej, która oddzieli nadmiar wapnia i magnezu.
Na czym polega chemioterapia?
Metoda leczenia raka dobierana jest do rodzaju nowotworu, stopnia złośliwości patologicznie zmienionych komórek oraz stopnia zaawansowania choroby. Na początkowym etapie choroby wystarczające dla pełnego wyleczenia może być przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego wycięcia guza wraz z marginesem zdrowych tkanek, jednak zaawansowany nowotwór wymaga zastosowania leczenia antynowotworowego, które pozwala zablokować cykl komórkowy oraz prowadzi do śmierci komórek nowotworu.
Chemioterapia to metoda leczenia, w której wykorzystywane są leki przeciwnowotworowe. Warto wiedzieć, że działają one w większym stopniu na komórki nowotworowe niż na komórki zdrowe, ponieważ zmienione komórki nowotworu cechują się nieco innym sposobem wzrostu, a także posiadają więcej wrażliwych na działanie chemioterapii receptorów. Do grupy najbardziej podatnych na działanie chemioterapii zdrowych komórek organizmu zaliczamy przede wszystkim komórki, które ulegają intensywnym podziałom np. komórki mieszków włosowych, komórki szpiku kostnego, a także komórki układu pokarmowego. Do skutków ubocznych większości rodzajów chemioterapii (podawania leków) zaliczamy m.in. wypadanie włosów, utratę naturalnej odporności organizmu, zaburzenia funkcji krwiotwórczych, a także brak apetytu, mdłości i wymioty.
Chemioterapia w trakcie leczenia nowotworu niszczy wszystkie obecne w organizmie komórki rakowe, działając na zmiany pierwotne, czyli ognisko choroby w narządzie lub układzie, w którym doszło do powstania pierwszej komórki nowotworowej oraz przerzuty. Celem chemioterapii jest całkowite wyleczenie pacjenta, czyli zniszczenie wszystkich obecnych w organizmie komórek nowotworu.
Chemioterapia może być stosowana jako jedyna metoda leczenia np. w sytuacji, gdy nie jest możliwe wykonanie operacji oraz jako leczenie wspomagające m.in. po wykonaniu zabiegu chirurgicznego usunięcia guza nowotworowego. Kluczowe podczas stosowania chemioterapii i innych metod leczenia nowotworowego jest ograniczenie ewentualnych skutków ubocznych terapii oraz zapewnienie jak największej skuteczności leczenia.