U nas zapłacisz kartą
Biała chemia a wypadanie włosów - Przyczyny, Skutki i Rozwiązania
Terapia nowotworowa a stan skóry głowy
Okres leczenia onkologicznego, ale również czas świeżo po zakończonej terapii może się również okazać czasem zmian dla stanu skóry głowy. Co się może z nią dziać?
Wiele osób w tym czasie uskarża się na nadmierne przesuszenie skóry. Pojawienie się nadmiernego łuszczenia może wystąpić na skutek uszkodzenia gruczołów łojowych, czego konsekwencją jest mniejsza produkcja sebum (naturalnej substancji nawilżającej), co przekłada się na niedostateczną ochronę skóry i włosów.
Często mówimy o nadmiarze sebum jako o niesprzyjającym warunku dla naszych włosów, ale musimy wiedzieć, że zarówno nadmiar jak i niedobór łoju są niewskazane dla odpowiedniego poziomu nawilżenia skóry.
Co więcej, przechodzenie chemioterapii, a następnie czas odrostu włosów po chemioterapii może się dodatkowo wiązać z:
- uczuciem ściągnięcia skóry głowy,
- świądem,
- powolniejszym odrostem włosowym.
Problemy świądu i uczucia ściągnięcia skóry mogą być następstwem wysuszenia skóry.
W celu niwelowania nieprzyjemnego uczucia możemy zdecydować się w pierwszej kolejności na proste techniki pielęgnacyjne, na przykład na używanie preparatów z humekantami, czyli substancjami odpowiadającymi za nawilżenie włosów i skóry (szampony, maski, odżywki, wcierki). Humekanty mają zdolność do wiązania wody i absorbowania jej z otoczenia. Mogą nimi być np. aloes, gliceryna, miód, kwas hialuronowy, mocznik.
Bardzo ważna jest też edukacja w zakresie pielęgnacji, zwrócenie uwagi na aspekty codziennej pielęgnacji: unikanie wycierania i szorowania mokrej skóry głowy i włosów w ręcznik (mokre włosy są najbardziej podatne na uszkodzenia, skóra głowy na podrażnienia), zalecanie masażu skóry pobudzającego przepływ krwi w skórze, stosowanie odpowiednich technik suszenia i czesania włosów.
Co jest jeszcze ważne w procesie codziennej pielęgnacji? Woda. Woda do mycia i pielęgnacji włosów powinna być przede wszystkim miękka, toteż jeśli naszym utrapieniem jest twarda, płynąca z kranu ciecz, możemy zadziałać na dwa sposoby: korzystać z dedykowanych kosmetyków lub działać bardziej kompleksowo – myć włosy w wodzie filtrowanej, która oddzieli nadmiar wapnia i magnezu.
Dlaczego utrata włosów podczas choroby onkologicznej jest tak trudna dla kobiet?
Związane jest to z faktem, iż kobiety przechodząc chemię muszą się zmagać nie tylko z ciężką walką o swoje zdrowie, ale również z trudnym przetrwaniem okresu utraty niezwykle istotnego aspektu utożsamianego z urodą.
Aby zrozumieć wagę posiadanych włosów podczas leczenia, przeprowadzono wiele badań, z których udało się dowiedzieć, że wśród różnych skutków ubocznych chemioterapii (np. nudności, zmęczenia) łysienie jest nadal oceniane jako jedno z najbardziej niepokojących doświadczeń kobiet, które muszą je znieść.
Dla wielu kobiet łysienie po chemioterapii okazywało się trudniejszym emocjonalnie przeżyciem niż utrata piersi! Opisywane doświadczenia powinny nasunąć wnioski dotyczące umożliwienia pacjentom onkologicznym korzystania z pomocy w zakresie wsparcia ich problemu włosowego, który tak samo nieoczekiwanie wkradł się w ich życie, jak rak odbierający zdrowie fizyczne i siły witalne.
Ważnym aspektem w zakresie wsparcia przechodzenia przez utratę tego atrybutu urody jest przede wszystkim przygotowanie osoby chorującej na możliwą utratę, ale również pokazanie możliwości, opcji, jakie posiada w swojej sytuacji włosowej.
Bardzo często osoby tracące swoje włosy nie mają pojęcia w jakiej sytuacji się znajdują- czy włosy odrosną, czy stracą wszystkie, jak szybko będą odrastać - ta niewiedza powoduje dodatkowy stres. Wparcie emocjonalne, z czym mogą się spotkać, ale też pokazanie możliwości, jak sobie radzić nawet w trudnej sytuacji całkowitej utraty włosów po chemioterapii, może dać pacjentowi poczucie pewnego planu działania oraz „teoretycznego” przygotowania, z czym mogą się zmierzyć.
Choć może to brzmieć abstrakcyjnie, wiele badań pokazało, iż to właśnie przygotowanie nas do tego, co może się stać w naszym życiu (również tego złego) pozwala nam w większym stopniu podejmować różnego rodzaju aktywności, nawet jeśli mogą być one obarczone obawą zmierzenia się z tym co trudne.
Jak powstaje nowotwór?
Komórki nowotworowe mogą powstać w organizmie na każdym etapie życia. Początek chorobie nowotworowej dają patologicznie zmienione komórki, które nie zostały zwalczone przez układ immunologiczny. Większość nowotworów to choroby nabyte, które rozwijają się na skutek działania zewnętrznych czynników mutagennych. Do grupy czynników mutagennych zaliczamy m.in. substancje toksyczne, promieniowanie jonizujące, a także stosowanie używek. Jedynie niewielki odsetek nowotworów to choroby wrodzone, jednak ryzyko rozwoju raka mogą znacząco zwiększać niektóre mutacje genetyczne. Tak jest w przypadku m.in. raka piersi.
Komórki nowotworowe bardzo szybko się dzielą, co sprawia, że w krótkim czasie dochodzi do ich nagromadzenia się w organizmie. Ze względu na patologiczne zmiany w komórkach nowotworowych zostaje zahamowany proces ich naturalnego obumierania, a niekontrolowane podziały komórkowe uniemożliwiają efektywne zwalczanie komórek raka przez układ odpornościowy. Nowotwory złośliwe powodują powstawanie przerzutów w okolicznych narządach, a także przerzutów odległych. Niektóre z chorób nowotworowych rozwijają się bardzo szybko, jednak istnieją również nowotwory złośliwe, które przez długi czas nie dają charakterystycznych objawów. Tak jest m.in. w raku piersi – guz może wzrastać latami, będąc początkowo zmianą, która nie zagraża zdrowiu i życiu.
Leczenie nowotworów wymaga działania, które jest ukierunkowane na zniszczenie konkretnego typu komórek nowotworowych. Leczenie systemowe nowotworów złośliwych, czyli zastosowanie chemioterapii, nie działa wybiórczo, co wiąże się z ryzykiem wystąpienia skutków ubocznych terapii. Chemia niszczy nie tylko chore komórki, ale także wpływa na funkcjonowanie komórek zdrowych, jednak nie należy rezygnować z tej metody leczenia, bo walka z rakiem to walka na śmierć i życie, którą można wygrać.
Zioła na włosy – pokrzywa zwyczajna
Pokrzywa zwyczajna pomaga w pielęgnacji włosów – wzmacnia ich strukturę i poprawia ogólną kondycję, zapobiega wypadaniu i pobudza do wzrostu. Reguluje pracę gruczołów łojowych, poprawia ukrwienie skóry głowy.
Napary z pokrzywy stosowane są zarówno wewnętrznie, jak i zewnętrznie. Można nimi przemywać skórę głowy oraz włosy, a także dodać kilka łyżeczek do ulubionego szamponu.
Przepis na napar z korzenia pokrzywy: 3 łyżki stołowe wsypać do garnka i zalać 3 szklankami wody. Następnie gotować pod przykryciem przez około 5 minut. Wypijać 1 szklankę naparu, najlepiej 3 razy dziennie.
Przepis na napar z liści: 1-2 łyżki stołowe pokrzywy zalać wrzącą wodą i parzyć pod przykryciem przez 15 minut. Wypijać po szklance naparu 2-4 razy dziennie.
Przepis na napar z mielonych liści pokrzywy: 0,5 łyżeczki liści w postaci mielonej zalać niewielką ilością ciepłej wody. Następnie wystudzić i wypić napar razem z osadem. Spożywać 3-4 razy dziennie.
Uwaga: Pokrzywa nie jest bezpieczna dla kobiet w ciąży – może wywołać poronienie.
Uwaga: Osoby chorujące na schorzenia nerek powinny skonsultować się z lekarzem.
Jakie są kolory Chemioterapii – działanie i skutki uboczne różnych kolorów chemii:
– Czerwona Chemia
Chemia czerwona uznawana jest za najsilniej działający typ chemioterapii, co wiąże się też z najmniej komfortowymi skutkami ubocznymi odczuwalnymi przez pacjentów.
Skład: Kolor czerwony chemii w kroplówce nadają cytostatyki z grupy antracyklin – doksorubicyna lub epirubicyna. Bardzo często drugim składnikiem jest cyklofosfamid.
Skutki uboczne czerwonej chemii: wymioty, ból głowy, osłabienie, zmęczenie, wypadanie włosów. Pierwsze skutki uboczne pojawiają się po ok. 3 godzinach od podania chemii i trwają ok. 3 dni. Sporo pacjentek pyta o to kiedy wypadają włosy po chemii? Włosy na głowie najczęściej wypadają po tygodniu od pierwszego wlewu, dlatego warto rozważyć kupno specjalnej chusty/turbanu na czas i po chemioterapii . Lekarz powinien przypisać leki przeciwwymiotne.
Dawkowanie: Najczęstszym systemem podawania chemioterapii czerwonej są 4 wlewy, podawane co 3 tygodnie. Efekty uboczne podawania leków mogą się nasilić po każdym kolejnym wlewie.
– Biała Chemia
Chemia Biała to grupa leków, która zwykle jest dobrze tolerowana przez pacjentów. Leki w kroplówce są przezroczyste.
Skład: Najczęściej stosowane leki z tej grupy to bleomycyna czy paklitaksel.
Skutki uboczne białej chemii: w trakcie 3 dni od wlewu odczuwalne mogą być lekkie pobolewania w kościach, mięśniach – takie jak przy przeziębieniu oraz osłabienie. Po kilku wlewach pojawia się także nadwrażliwość zębów, paznokci, podrażnienie nerwów na końcówkach palców rąk i nóg co objawia się mrowieniem czy drętwieniem końcówek palców. Gdy to wystąpi nieco później widoczne mogą być przebarwienia na paznokciach. Gdy pojawi się mrowienie palców lekarz powinien przypisać pacjentowi np. Neurovit (witaminy B1, B6 i B12 w bardzo dużych dawkach – sprzedawane tylko na receptę). W trakcie podawania chemioterapii białej zaobserwować można także przerzedzenie czy wypadanie włosów. Najczęściej chemia biała stosowana jest po zakończeniu cyklu chemii czerwonej. Wypadanie włosów dotyczy wtedy głównie brwi, rzęs, rąk i nóg.
