U nas zapłacisz kartą
Biała chemia a wypadanie włosów - Przyczyny, Skutki i Rozwiązania
Zioła na włosy – łopian
Łopian dzięki działaniu łagodzącemu i antyseptycznemu pozytywnie wpływa na kondycję skóry głowy – zmniejsza przetłuszczanie się włosów, koi podrażniony skalp, eliminuje problemy z łupieżem. Ziele odżywia i wzmacnia cebulki włosowe, zapobiega wypadaniu włosów i determinuje ich wzrost.
Przepis na napar: 1 łyżkę stołową korzenia włożyć do garnka i zalać 1 szklanką wody. Całość gotować przez około 10 minut pod przykryciem, a następnie odstawić na 30 minut i przecedzić. Napar stosować wewnętrznie 2-3 razy dziennie. W użytku zewnętrznym służy do przemywania włosów – stosować według potrzeby.
Przepis na płukankę: 2 łyżki stołowe korzenia łopianu należy umieścić w garnku i zalać 500 ml ciepłej wody. Następnie doprowadzić do wrzenia i gotować przez 5 minut na małym ogniu. Po upływie tego czasu odcedzić oraz wystudzić. Płukankę stosujemy na umyte włosy, a skórę głowy lekko masujemy. Kolejnym krokiem jest zawinięcie głowy ręcznikiem lub folią spożywczą – na około 5-10 minut. Na końcu rozczesać włosy i pozostawić do wyschnięcia, pamiętając o tym, aby nie używać suszarki.
Przepis na olej do włosów: 2-3 łyżki stołowe korzenia łopianu zalać połową szklanki oliwy. Odstawić w zaciemnione miejsce na około 3 tygodnie, a później przecedzić. Olej warto aplikować na włosy raz w tygodniu. Po jego nałożeniu należy na 30 minut owinąć włosy folią spożywczą i ręcznikiem. Na końcu szamponem umyć skalp oraz włosy – na całej długości. Olej nawilży łamliwe i wysuszone włosy oraz zregeneruje rozdwojone końcówki.
Uwaga: Łopian stosowany wewnętrznie nie jest zalecany dla kobiet w ciąży i karmiących piersią.
Uwaga: Ze względu na hamowanie krzepliwości krwi łopianu powinny unikać osoby z zaburzeniami krzepliwości krwi.
Uwaga: Łopian może obniżyć stężenie glukozy we krwi.
K. Błecha, Nadmierne wypadanie włosów – racjonalna fitoterapia i suplementacja diety, Postępy Fitoterapii 22(1), 2021 (dostęp online) http://www.postepyfitoterapii.pl/wp-content/uploads/2021/05/pf_2021_070-073.pdf
Jak powstaje nowotwór?
Komórki nowotworowe mogą powstać w organizmie na każdym etapie życia. Początek chorobie nowotworowej dają patologicznie zmienione komórki, które nie zostały zwalczone przez układ immunologiczny. Większość nowotworów to choroby nabyte, które rozwijają się na skutek działania zewnętrznych czynników mutagennych. Do grupy czynników mutagennych zaliczamy m.in. substancje toksyczne, promieniowanie jonizujące, a także stosowanie używek. Jedynie niewielki odsetek nowotworów to choroby wrodzone, jednak ryzyko rozwoju raka mogą znacząco zwiększać niektóre mutacje genetyczne. Tak jest w przypadku m.in. raka piersi.
Komórki nowotworowe bardzo szybko się dzielą, co sprawia, że w krótkim czasie dochodzi do ich nagromadzenia się w organizmie. Ze względu na patologiczne zmiany w komórkach nowotworowych zostaje zahamowany proces ich naturalnego obumierania, a niekontrolowane podziały komórkowe uniemożliwiają efektywne zwalczanie komórek raka przez układ odpornościowy. Nowotwory złośliwe powodują powstawanie przerzutów w okolicznych narządach, a także przerzutów odległych. Niektóre z chorób nowotworowych rozwijają się bardzo szybko, jednak istnieją również nowotwory złośliwe, które przez długi czas nie dają charakterystycznych objawów. Tak jest m.in. w raku piersi – guz może wzrastać latami, będąc początkowo zmianą, która nie zagraża zdrowiu i życiu.
Leczenie nowotworów wymaga działania, które jest ukierunkowane na zniszczenie konkretnego typu komórek nowotworowych. Leczenie systemowe nowotworów złośliwych, czyli zastosowanie chemioterapii, nie działa wybiórczo, co wiąże się z ryzykiem wystąpienia skutków ubocznych terapii. Chemia niszczy nie tylko chore komórki, ale także wpływa na funkcjonowanie komórek zdrowych, jednak nie należy rezygnować z tej metody leczenia, bo walka z rakiem to walka na śmierć i życie, którą można wygrać.
Biała chemia – wskazania w leczeniu nowotworów
Wskazaniem do stosowania białej chemioterapii jest lity guz nowotworowy. Bardzo często ta metoda leczenia onkologicznego jest częścią terapii skojarzonej, która ma na celu uzupełnienie działania chemioterapii innymi terapiami przeciwnowotworowymi. Ze względu na stosunkowo niewielki wpływ na zdrowe komórki, biała chemioterapia pozwala uniknąć skutków ubocznych o znacznym nasileniu.
Biała chemioterapia może być podawana kilkoma drogami – zawsze dobór terapii oraz droga podania leków są dostosowane do rodzaju choroby nowotworowej. Białą chemioterapię najczęściej podaje się dożylnie, domięśniowo oraz podskórnie. W niektórych przypadkach jest ona stosowana bezpośrednio w ognisku choroby.
Pomocniczo biała chemia jest stosowana w leczeniu raka piersi. Lek przeciwnowotworowy, który zawiera biała chemioterapia, został dopuszczony do stosowania także w leczeniu innych typów nowotworów m.in. raka jądra, raka szyjki macicy, raka sromu oraz raka płaskonabłonkowego w obrębie głowy i szyi.
Biała chemioterapia (biała chemia) - skutki uboczne
Powszechne działania niepożądane związane z przyjmowaniem białej chemii:
- objawy grypopodobne,
- gorączka,
- wysypka,
- pokrzywka dermatograficzna,
- przebarwienia,
- wypadanie włosów,
- dreszcze,
- nudności,
- wymioty,
- zaburzenia psychiczne,
- dezorientacje,
- świszczący oddech,
- reakcje alergiczne,
- ciemnienie lub rogowacenie skóry,
- przebarwienia palców rąk i nóg.
Najpoważniejszym powikłaniem, pojawiającym się przy podaniu wysokiej dawki bleomycyny w białej chemii, jest zwłóknienie płuc oraz upośledzenie ich czynności.
Czytaj też:
- Chemioterapia: rodzaje. Jak działa chemioterapia?
- Chemioterapia doustna - tabletka zamiast kroplówki
- Jak się przygotować do chemioterapii - praktyczne rady
Terapia nowotworowa a stan skóry głowy
Okres leczenia onkologicznego, ale również czas świeżo po zakończonej terapii może się również okazać czasem zmian dla stanu skóry głowy. Co się może z nią dziać?
Wiele osób w tym czasie uskarża się na nadmierne przesuszenie skóry. Pojawienie się nadmiernego łuszczenia może wystąpić na skutek uszkodzenia gruczołów łojowych, czego konsekwencją jest mniejsza produkcja sebum (naturalnej substancji nawilżającej), co przekłada się na niedostateczną ochronę skóry i włosów.
Często mówimy o nadmiarze sebum jako o niesprzyjającym warunku dla naszych włosów, ale musimy wiedzieć, że zarówno nadmiar jak i niedobór łoju są niewskazane dla odpowiedniego poziomu nawilżenia skóry.
Co więcej, przechodzenie chemioterapii, a następnie czas odrostu włosów po chemioterapii może się dodatkowo wiązać z:
- uczuciem ściągnięcia skóry głowy,
- świądem,
- powolniejszym odrostem włosowym.
Problemy świądu i uczucia ściągnięcia skóry mogą być następstwem wysuszenia skóry.
W celu niwelowania nieprzyjemnego uczucia możemy zdecydować się w pierwszej kolejności na proste techniki pielęgnacyjne, na przykład na używanie preparatów z humekantami, czyli substancjami odpowiadającymi za nawilżenie włosów i skóry (szampony, maski, odżywki, wcierki). Humekanty mają zdolność do wiązania wody i absorbowania jej z otoczenia. Mogą nimi być np. aloes, gliceryna, miód, kwas hialuronowy, mocznik.
Bardzo ważna jest też edukacja w zakresie pielęgnacji, zwrócenie uwagi na aspekty codziennej pielęgnacji: unikanie wycierania i szorowania mokrej skóry głowy i włosów w ręcznik (mokre włosy są najbardziej podatne na uszkodzenia, skóra głowy na podrażnienia), zalecanie masażu skóry pobudzającego przepływ krwi w skórze, stosowanie odpowiednich technik suszenia i czesania włosów.
Co jest jeszcze ważne w procesie codziennej pielęgnacji? Woda. Woda do mycia i pielęgnacji włosów powinna być przede wszystkim miękka, toteż jeśli naszym utrapieniem jest twarda, płynąca z kranu ciecz, możemy zadziałać na dwa sposoby: korzystać z dedykowanych kosmetyków lub działać bardziej kompleksowo – myć włosy w wodzie filtrowanej, która oddzieli nadmiar wapnia i magnezu.
