Biała chemia a wypadanie włosów - Przyczyny, Skutki i Rozwiązania
Czy odrastające włosy po chemioterapii są słabsze?
Nie jest to prawdą, że włosy po leczeniu onkologicznym będą odrastały słabe i o delikatniejszej strukturze. Najczęściej włosy odrastają w tak samo dobrej kondycji. Ważne są indywidualne predyspozycje genetyczne, dotyczące wrażliwości mieszków włosowych, oraz od podatności na stres.
Tutaj w największym stopniu utrudnień w odroście włosów po chemioterapii mogą spodziewać się osoby z tendencją do łysienia, już z rozwiniętą łysiną (powolny czas odrostu włosów).
Jeżeli martwi nas stan naszych włosów po zakończonej chemioterapii, wydaje się nam, że włosy odrastają bardzo wolno, warto udać się do specjalisty (trychologa, dermatologa), który będzie miał możliwość obserwowania przy pomocy mikrokamery postępów „włosowych”- tempa odrostu, pojawiania się nowych włosów rosnących, ich struktury.
Pacjent onkologiczny walczy o własne zdrowie, życie. Ta walka często jest niesprawiedliwa, bo musi być stoczona często bez przygotowania, z poświęceniem swojego czasu, energii, zdrowia bliskich osób, realizacji swoich planów i marzeń. Może tez zabrać nam nasze włosy. I śmiało możemy przyznać na głos, że nas to boli i jest to dla nas ważny aspekt urody i jest nam z tym ciężko, nawet w obliczu walki o zdrowie, a czasami i życie. Takim wyznaniem możemy rozpocząć ścieżkę szukania odpowiedniej pomocy u specjalistów, którzy zatroszczą się o pomoc w kwestiach włosowych.
Biała chemia – skutki uboczne w trakcie chemioterapii
W trakcie chemioterapii mogą pojawić się różne dolegliwości (skutki uboczne), które są związane z uszkodzeniem zdrowych komórek i tkanek. Biała chemia jest zwykle dobrze tolerowana przez organizm, jednak nie pozostaje obojętna dla ogólnego zdrowia i samopoczucia. Związane z nią skutki uboczne nie występują u wszystkich pacjentów, a nasilenie objawów zależy od indywidualnej reakcji organizmu na podawane leki cytostatyczne.
Biała chemia powoduje najmniej skutków ubocznych. Najczęściej występujące skutki uboczne białej chemii to m.in.:
- utrata włosów,
- objawy grypopodobne,
- gorączka lub stan podgorączkowy,
- nudności i wymioty,
- ogólne osłabienie,
- uczucie zimna i dreszcze,
- objawy skórne (przebarwienia skóry, nadmierne rogowacenie, wysypka),
- objawy ze strony układu oddechowego (świsty oddechowe, zwłóknienie płuc),
- objawy ze strony układu nerwowego.
W przeciwieństwie do innych rodzajów chemioterapii biała chemia w niewielkim stopniu wpływa na organizm, oszczędzając m.in. komórki szpiku kostnego, co pozwala uniknąć poważnych powikłań leczenia.
Aby ograniczyć działania niepożądane chemioterapii i umożliwić regenerację organizmu, chemioterapia podawana jest w cyklach. Przerwy pomiędzy podawaniem leków przeciwnowotworowych to jeden ze sposobów na ograniczenie negatywnego wpływu farmaceutyków na zdrowe komórki i tkanki. W okresie leczenia bardzo ważny jest odpoczynek oraz odpowiednie odżywianie, które wspomaga regenerację organizmu. Pacjenci, u których pojawiają się objawy ze strony układu pokarmowego, a także brak apetytu, powinni stosować środki spożywcze specjalnego przeznaczenia żywieniowego, które pozwalają dostarczyć niezbędne składniki odżywcze w niewielkiej porcji łatwego do przyjęcia napoju.
Biała chemioterapia (biała chemia) - skutki uboczne
Powszechne działania niepożądane związane z przyjmowaniem białej chemii:
- objawy grypopodobne,
- gorączka,
- wysypka,
- pokrzywka dermatograficzna,
- przebarwienia,
- wypadanie włosów,
- dreszcze,
- nudności,
- wymioty,
- zaburzenia psychiczne,
- dezorientacje,
- świszczący oddech,
- reakcje alergiczne,
- ciemnienie lub rogowacenie skóry,
- przebarwienia palców rąk i nóg.
Najpoważniejszym powikłaniem, pojawiającym się przy podaniu wysokiej dawki bleomycyny w białej chemii, jest zwłóknienie płuc oraz upośledzenie ich czynności.
Czytaj też:
- Chemioterapia: rodzaje. Jak działa chemioterapia?
- Chemioterapia doustna - tabletka zamiast kroplówki
- Jak się przygotować do chemioterapii - praktyczne rady
Zioła na włosy – łopian
Łopian dzięki działaniu łagodzącemu i antyseptycznemu pozytywnie wpływa na kondycję skóry głowy – zmniejsza przetłuszczanie się włosów, koi podrażniony skalp, eliminuje problemy z łupieżem. Ziele odżywia i wzmacnia cebulki włosowe, zapobiega wypadaniu włosów i determinuje ich wzrost.
Przepis na napar: 1 łyżkę stołową korzenia włożyć do garnka i zalać 1 szklanką wody. Całość gotować przez około 10 minut pod przykryciem, a następnie odstawić na 30 minut i przecedzić. Napar stosować wewnętrznie 2-3 razy dziennie. W użytku zewnętrznym służy do przemywania włosów – stosować według potrzeby.
Przepis na płukankę: 2 łyżki stołowe korzenia łopianu należy umieścić w garnku i zalać 500 ml ciepłej wody. Następnie doprowadzić do wrzenia i gotować przez 5 minut na małym ogniu. Po upływie tego czasu odcedzić oraz wystudzić. Płukankę stosujemy na umyte włosy, a skórę głowy lekko masujemy. Kolejnym krokiem jest zawinięcie głowy ręcznikiem lub folią spożywczą – na około 5-10 minut. Na końcu rozczesać włosy i pozostawić do wyschnięcia, pamiętając o tym, aby nie używać suszarki.
Przepis na olej do włosów: 2-3 łyżki stołowe korzenia łopianu zalać połową szklanki oliwy. Odstawić w zaciemnione miejsce na około 3 tygodnie, a później przecedzić. Olej warto aplikować na włosy raz w tygodniu. Po jego nałożeniu należy na 30 minut owinąć włosy folią spożywczą i ręcznikiem. Na końcu szamponem umyć skalp oraz włosy – na całej długości. Olej nawilży łamliwe i wysuszone włosy oraz zregeneruje rozdwojone końcówki.
Uwaga: Łopian stosowany wewnętrznie nie jest zalecany dla kobiet w ciąży i karmiących piersią.
Uwaga: Ze względu na hamowanie krzepliwości krwi łopianu powinny unikać osoby z zaburzeniami krzepliwości krwi.
Uwaga: Łopian może obniżyć stężenie glukozy we krwi.
K. Błecha, Nadmierne wypadanie włosów – racjonalna fitoterapia i suplementacja diety, Postępy Fitoterapii 22(1), 2021 (dostęp online) http://www.postepyfitoterapii.pl/wp-content/uploads/2021/05/pf_2021_070-073.pdf
U nas zapłacisz kartą