U nas zapłacisz kartą
Troska o Bolący Pryszcz na Szyi - Przyczyny, Leczenie i Porady
Pryszcze podskórne: leczenie
Po pierwsze, pryszczy podskórnych nie można wyciskać! Zmiany te są osadzone na tyle głęboko, że pryszcz może rozlać się pod skórą. Wyjątkowo łatwo też o rozdrapanie pryszcza do krwi podczas naciskania go z każdej strony. Najprostszym sposobem na pryszcze podskórne jest maść ichtiolowa, czyli niedroga maść apteczna dostępna bez recepty, która wyciąga ropę z głęboko osadzonego pryszcza na zewnątrz. Należy ją stosować ostrożnie, ponieważ bardzo brudzi. Maść nakłada się na cystę i wokół niej i zmywa po około trzydziestu minutach. Dermatolodzy przepisują ją w połączeniu z antybiotykiem, jeśli pojawi się taka potrzeba.
Innym sprawdzonym sposobem na trądzik grudkowo-cystowy jest domowa kuracja retinoidami lub seria zabiegów kwasami w salonie kosmetycznym. Niektórym osobom pomaga również zmiana diety, ograniczenie słodkich napojów, słodyczy oraz tłustych potraw i mięsa. Niestety, na pryszcze powstałe ze stresu ciężko zaradzić inaczej jak zwiększoną dawką relaksu.
Niektóre pryszcze w newralgicznych miejscach łatwo pomylić z innymi zmianami skórnymi. Mogą to być:
- tłuszczaki, czyli łagodne nowotwory w postaci twardych guzków, które w przeciwieństwie do pryszczy nie mają zabarwienia i występują przede wszystkim na plecach oraz na barkach,
- włókniaki, czyli niegroźne twarde guzki lub zwisające zmiany skórne przypominające brodawki,
- kaszaki, czyli torbiele zastoinowe to zaczopowane ujścia gruczołów łojowych, które zwykle są mniejsze niż pryszcze podskórne, mają żółte zabarwienie i niewielką ciemną kropkę we wnętrzu.
Co oznaczają krosty na szyi z tyłu?
Trądzik pospolity atakuje głównie twarz, plecy i ramiona, rzadziej natomiast szyję i dekolt. Jednakże u niektórych pacjentów zmiany skórne występują tylko na plecach, karku czy za uszami.
Pryszcze na karku i plecach przybierające postać guzów i ropnych torbieli są typową oznaką tzw. trądziku ropowiczego, więc rzadkiej odmiany trądziku pospolitego.
Co więcej, krosty na szyi z tyłu z czasem mogą zacząć się zlewać w większe wykwity, a nawet tworzyć owrzodzenia z głębokimi naciekami zapalnymi. Wówczas diagnozuje się u chorego tzw. trądzik skupiony - jest to rzadka odmiana dermatozy, która atakuje głównie młodych mężczyzn.
W bardzo skrajnych przypadkach rozwija się tzw. trądzik piorunujący, który charakteryzuje się występowaniem na skórze rozpadających się guzów i krwotocznych owrzodzeń, które z czasem przekształcają się martwicze strupy.
Charakterystyczne dla tej najcięższej postaci trądziku jest to, że poza wykwitami skórnymi pojawiają się też objawy ogólnoustrojowe, takie jak:
- gorączka,
- osłabienie,
- utrata masy ciała,
- bóle mięśni i stawów,
- powiększenie wątroby i śledziony.
Ból i powiększenie węzłów chłonnych szyi - przyczyny, leczenie
Powiększone węzły chłonne na szyi (limfadenopatia szyjna) to objaw wielu chorób. Przyczyną powiększonych węzłów chłonnych na szyi są najczęściej infekcje, choroby autoimmunologiczne oraz nowotwory złośliwe. Do kryteriów dodatkowych pozwalających ustalić, dlaczego węzły chłonne są powiększone, zalicza się bezbolesność lub ból węzłów chłonnych, ich twardość i ruchomość. Leczenie ukierunkowane jest na schorzenie podstawowe.
Limfadenopatia to medyczne określenie stosowane w odniesieniu do powiększonych węzłów chłonnych. W warunkach prawidłowych średnica tych struktur nie przekracza 2 cm, jednak rozmiar większości jest znacznie mniejszy. Rozmieszczenie węzłów chłonnych obejmuje całe ciało, jednak ręcznie badać można jedynie węzły chłonne szyjne, węzły chłonne pod pachami, węzły chłonne pachwinowe oraz nadobojczykowe.
Można wyróżnić trzy typy limfadenopatii szyjnej:
- limfadenopatia miejscowa (zlokalizowana) – np. węzły szyjne są powiększone w wyniku zakażenia miejscowego,
- limfadenopatia uogólniona – np. powiększenie węzłów chłonnych to konsekwencja zakażenia ogólnoustrojowego,
- limfadenopatia dermatopatyczna – jako skutek współistniejących chorób skóry.
Wziąwszy pod uwagę czas trwania limfadenopatii szyjnej wyróżniamy:
- limfadenopatię ostrą – węzły chłonne są powiększone do 2 tygodni,
- limfadenopatię podostrą – jeżeli czas ten wynosi od 2 do 6 tygodni,
- limfadenopatie przewlekłą – jeśli powiększone węzły chłonne nie powróciły do prawidłowych rozmiarów po upływie 6 tygodni.
Krosty na szyi na linii żuchwy
Trądzik pospolity lokalizuje się głównie w tzw. strefie T twarzy, obejmującej czoło, nos i brodę. Ponadto przybiera postać zaskórnikową, grudkową lub krostkową.
Te trzy wymienione postaci trądziku atakują przede wszystkim młodzież, dlatego zalicza się je do tzw. trądziku młodzieńczego.
Natomiast pryszcze na żuchwie są typową oznaką trądziku dorosłych, nazywanego także późnym. Ten rodzaj dermatozy atakuje głównie kobiety po 25. roku życia, które wcześniej chorowały na trądzik młodzieńczy, aczkolwiek zdarza się u pań, które wcześniej nie miały problemów skórnych (Szczurek, Kamińska-Winciorek, Śpiewak)
Trądzik późny ma podobny przebieg do młodzieńczego, to znaczy charakteryzuje się występowaniem zaskórników, krost lub grudek, jednakże w innym miejscu twarzy - na linii żuchwy. Trądzik na żuchwie ma jednak tendencję do zostawiania po sobie blizn.
Dlaczego boli szyja i kark? Przyczyny bólu związane z układem mięśniowo-szkieletowym
Ból w szyi najczęściej dotyczy tkanek miękkich. W większości takich przypadków, ból w karku to najczęściej objawy przewiania lub przeciążenia, np. wynikającego z długotrwałego przebywania w niewygodnej pozycji. Zapalenie mięśni (efekt przewiania) jest wyjątkowo nieprzyjemne, ale nie stwarza znacznego zagrożenia. Nie znaczy to jednak, że ból szyi i głowy może być ignorowany. Czasami może bowiem wskazywać na poważne schorzenia. Skąd bierze się ból karku? Przyczyny są różne, ale wśród najczęstszych należy wymienić następujące czynniki:
- nadwyrężenie – do wystąpienia bólu może przyczynić się długotrwałe przebywanie w nieergonomicznej pozycji, zwłaszcza z głową jednostronnie podpartą z boku. Odczuwany jest wówczas ból przy skręcaniu głowy. Do nadwyrężenia mięśni i kręgosłupa może też doprowadzić przetrenowanie, ćwiczenie z pominięciem rozgrzewki (pojawia się m.in. ból szyi przy dotyku), niewłaściwa pozycja podczas pracy przy biurku, spanie na źle dobranej poduszce. Odczuwany jest wówczas ból karku po nocy i po spaniu,
- urazy i kontuzje – do urazu w obszarze szyi może doprowadzić silne szarpnięcie, np. podczas gwałtownego hamowania, upadek i uderzenie. Ból pojawia się wówczas gwałtownie, niczym postrzał i wzmaga się podczas próby wykonania ruchu. Szczególnie niepokojący, bo wskazujący na poważny uraz, jest jednocześnie występujący ból głowy i karku,
- zapalenie nerwu szyjnego – do jego wystąpienia doprowadza przewianie szyi i karku, często towarzyszy temu przykurcz mięśni i skurcz szyi,
- ucisk nerwów w szyi – jest to tzw. zespół korzeniowy, którego objawem jest rwący nerwoból, promieniujący do barku,
- brak aktywności fizycznej – siedzący tryb życia doprowadza do osłabienia siły mięśniowej i zmniejszenia podatności mięśni na rozciąganie. Objawia się to jako ból karku i głowy z tyłu. W takiej sytuacji, łatwo o naciągnięcie mięśni, nawet przy niewielkim wysiłku,
- kręcz szyi – objawem jest ból i przymusowe odchylanie szyi w jednym kierunku. Schorzenie to często powoduje ból karku u dziecka, bowiem dotyczy przede wszystkim najmłodszych, ale nie tylko,
- dyskopatia szyjna – przepuklina krążka kręgowego może być przyczyną silnego bólu, nasilającego się podczas wykonywania ruchów, często pojawia się ból karku promieniujący do głowy,
- nadmierny stres – silny stres może powodować nieprzyjemny ucisk w karku. Jest to jeden z objawów globus histericus, czyli kuli histerycznej, dającej wrażenie narastania ciała obcego w gardle. w takiej sytuacji, często odczuwany jest ból szyi z przodu.
