U nas zapłacisz kartą
Rak skóry typu C44 - Nowe wyzwania i perspektywy leczenia
Leczenie czerniaka i nowotworów skóry
Raka podstawnokomórkowego leczy się poprzez chirurgiczne wycięcie zmiany wraz z odpowiednim marginesem zdrowej tkanki. Jest najmniej niebezpiecznym z nowotworów skóry, jednak wymaga usunięcia, aby nie zaczął naciekać na głębsze partie skóry.
Rak kolczystokomórkowy wcześnie wykryty jest uleczalny. W jego leczeniu zastosowanie ma zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu zmiany. Jeśli operacja nowotworu skóry jest niemożliwa, stosuje się radioterapię. Nieleczony rak kolczystokomórkowy może przerzutować do węzłów chłonnych oraz na inne organy.
Najbardziej niebezpieczny jest czerniak, którego podstawę leczenia stanowi doszczętne wycięcie zmiany (blizny po biopsji) wraz z marginesem. W tym przypadku przeprowadza się także biopsję węzłów chłonnych, w celu wykluczenia ewentualnych przerzutów lub limfadenektomię regionalną.
W przypadku braku przerzutów w węzłach chłonnych wartowniczych, dalsze leczenie czerniaka ma charakter obserwacji chorego.
W sytuacji wysokiego ryzyka nawrotu choroby (czerniak IIB, IIC, III) należy rozważyć leczenie uzupełniające w postaci terapii systemowej - immunoterapię czerniaka (niwolumab, pembrolizumab, ipilimumab), a w przypadku wykrycia u chorego mutacji aktywującej BRAV V 600 - leczenie celowane.
Nowotwory skóry rokowania
W przypadku raka kolczystokomórkowego, przy braku przerzutów, przeżywalność sięga 90%. Przy przerzutach do węzłów chłonnych wynosi ona 40 – 50%.
Rokowania zaawansowanego czerniaka są niezadowalające. Szanse na wyleczenie związane są z istnieniem przerzutów oraz głębokością nacieku.
Najnowsze terapie stosowane w leczeniu czerniaka (terapia celowana molekularnie oraz immunoterapia nowotworów) dają nadzieję na istotną poprawę wyników przeżywalności w tej grupie chorych.
Dowiedz się czym są nowotwory złośliwe skóry - poniżej nasza baza wiedzy na ten temat.
Rak skóry (czerniaki skóry) – C43, C44
Według statystyk zachorowalność na raka skóry, zwłaszcza czerniaka, w ciągu ostatnich 30 lat wzrosła aż czterokrotnie. Rak skóry stanowi jedną czwartą wszystkich przypadków raka. W Stanach Zjednoczonych większość przypadków raka skóry została odnotowana u młodych kobiet. Fakt ten może być skutkiem stale rosnącej popularności relaksu w słońcu, ewentualnie nadmiernego opalania się w solariach.
O chorobie raka skóry
Rak skóry obejmuje wiele rodzajów nowotworów skóry. Niektóre są łagodne (benigne) i stanowią raczej problem kosmetyczny. Do najczęstszych złośliwych typów raka skóry należą przede wszystkim nowotwory górnej warstwy skóry, to znaczy rak naskórka – rak podstawnokomórkowy (łac. carcinoma basocellulare, basalioma), rak płaskonabłonkowy (łac. carcinoma spinocellulare) i najbardziej niebezpieczny oraz najbardziej znany czerniak (melanom).
Rak podstawnokomórkowy uszkadza przede wszystkim miejsce, z którego pochodzi oraz jego okolicę, rak płaskonabłonkowy jednak już wytwarza przerzuty nawet w odległych narządach, dlatego wczesne wykrycie objawów jest bardzo ważne. Innym typowym objawem czerniaka jest początkowo niepozorna plamka, która może pojawić się zarówno na czystej skórze, jak i na podstawie znamiona bądź plamki pigmentowej, w dużej mierze pojawiają się przerzuty nie tylko do innych miejsc na skórze, ale także do węzłów chłonnych, mózgu, płuc lub wątroby.
Przyczyny choroby
Specjaliści przypisują wzrost liczby chorób nowotworowych skóry nie tylko rozwojowi ruchu turystycznego i lepszej sytuacji ekonomicznej, która pozwala na podróżowanie za słońcem, ale także utrzymującym się trendom opalonej skóry, „zmuszając” wiele osób do nadmiernej i niechronionej ekspozycji na promienie słoneczne lub odwiedzania solaria. Można z całą pewnością stwierdzić, że przyczyną raka skóry są przede wszystkim promienie słoneczne, zwłaszcza tzw. promieniowanie UVB, które uszkadzają komórki skóry i powodują ich niekontrolowane mnożenie i dzielenie. Bardzo ryzykowne jest opalanie się osób o jasnej i wrażliwej skórze lub osób z dużą liczbą znaków pigmentowych, jak również osób, które często wcześniej poparzyły się na słońcu, zwłaszcza w okresie do 18 lat, kiedy skóra jest najbardziej wrażliwa. Kolejnym czynnikiem są predyspozycje rodzinne, u osób, które już miały raka skóry, prawdopodobieństwo wystąpienia choroby jest aż 10 razy większe. Specjaliści nie wykluczają wpływu osłabionego układu immunologicznego na powstanie choroby.