Różnorodność nowotworów skóry - Wszystko, co musisz wiedzieć

Rak kolczystokomórkowy (carcinoma spinocellulare)

Rak kolczystokomórkowy (carcinoma spinocellulare) jest nowotworem znacznie rzadziej występującym niż rak podstawnokomórkowy. Rak kolczystokomórkowy najczęściej pojawia się u osób w wieku średnim i starszym. Cechuje się szybkim wzrostem i dużą złośliwością, wykazując skłonność do naciekania podłoża (czyli wrastania komórek raka do tkanek położonych pod guzem) i szerzenia się drogą przerzutów. Punktem wyjścia mogą być stany przedrakowe, zwłaszcza rogowacenie słoneczne i róg skórny. Zmiany zlokalizowane są najczęściej na granicy błon śluzowych i skóry (czerwień wargowa – szczególnie wargi dolnej), w okolicach nosa, oczodołów, narządów płciowych. Rak może też lokalizować się na powiekach. Przeczytaj więcej: Rak kolczystokomórkowy powiek

Do objawów niepokojących należy zaliczyć: gwałtowny wzrost masy guza, stwardnienie, tworzenie się owrzodzeń oraz krwawienia. Przebieg raka kolczystokomórkowego jest zależny od umiejscowienia, rozległości i stopnia naciekania podłoża. Skłonność do przerzutów jest znacznie mniejsza w przypadku zmian wywodzących się z rogowacenia słonecznego, a zwiększa się w przypadku rozwoju nowotworu na podłożu owrzodzeń, blizn i przewlekłych stanów zapalnych.

Rak brodawkujący (carcinoma verrucosum)

Rodzajem raka kolczystokomórkowego jest rak brodawkujący (carcinoma verrucosum). To nowotwór występujący na narządach płciowych, w jamie ustnej i w obrębie stóp. W raku brodawkującym stwierdzono wirusy brodawczaka ludzkiego HPV 6 i HPV 11. W przypadku raka brodawkującego umiejscowionego w jamie ustnej istotnym czynnikiem ryzyka jest używanie tytoniu (żucie, wciąganie tabaki do nosa), natomiast w przypadku raka zlokalizowanego na powierzchni podeszwy stopy czynnikiem takim są urazy. Wzrost raka brodawkującego jest bardzo powolny, jego powierzchnia jest pokryta masami rogowymi. Na ogół nie daje przerzutów.

Mięsak Kaposiego: rak skóry pojawiający się najpierw na nogach

Mięsak Kaposiego powstaje z naczyń krwionośnych i limfatycznych. Zmiany nowotworowe na skórze pojawiają się przeważnie po 50. roku życia (postać klasyczna). Do grupy ryzyka należą m.in. osoby po przeszczepach tkanek i narządów oraz zarażone wirusem HIV i chorzy na AIDS.

Rak skóry ma początkowo postać guza lub guzków, zwykle niebolesnych. Przeważnie znajdują się ona na stopach lub podudziach. Z czasem guzki te, rosnąc i łącząc się, tworzą ciemnoczerwone lub fioletowe plamy. Nieleczone stają się twarde i pogrubione. Skóra w obszarze zmian jest często owrzodzona, z ran może sączyć się krew, mogą też występować krwotoki. Tego rodzaju rak skóry objawy daje też ogólne – gorączkę czy spadek wagi ciała. Mięsak Kaposiego może dawać przerzuty.

Rak skóry – rodzaje

Występują cztery główne rodzaje nowotworów skóry. Każdy z nich charakteryzuje się innymi objawami i tempem rozwoju.

Rak podstawnokomórkowy skóry

Uznawany jest za najmniej niebezpieczny rodzaj nowotworu skóry. Charakteryzuje się błyszczącym kolorem skóry z połyskiem i niegojącym się owrzodzeniem. Ten rodzaj raka cechuje powolny rozwój i wzrost.

Rak płaskonabłonkowy skóry

To nowotwór złośliwy, który rośnie powoli i ma tendencję do dawania przerzutów w odległych narządach. Rak ten ma skłonność do rogowacenia. Ten rodzaj nowotworu występuje wyłącznie u ludzi o białym kolorze skóry.

Rak brodawkujący skóry

To jeden z najrzadszych nowotworów, który jest powiązany z wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV6 i HPV11). Uznaje się, że w przypadku tego rodzaju raka skóry istotnym czynnikiem pojawienia się zmian w rejonie jamy ustnej jest palenie papierosów i żucie tabaki. Wzrost raka brodawkującego skóry jest powolny i zdaniem większości badaczy ten rodzaj raka nie daje przerzutów.

Rak kolczystokomórkowy skóry

Występuje w miejscach wystawionych na ekspozycję słoneczną, m.in. na dolnej wardze, skórze głowy, grzbietach rąk. Objawem mogą być wrzodziejące guzki, które powiększają się bardzo szybko.

Rak płaskonabłonkowy – przyczyny, objawy, leczenie. Jaka jest średnia długość życia przy tym nowotworze?

Rak podstawnokomórkowy (carcinoma basocellulare)

Rak podstawnokomórkowy (carcinoma basocellulare) jest jednym z najczęstszych nowotworów skóry. To rak o miejscowej złośliwości, tzn. cechuje go powolny przebieg – rozrasta się miejscowo, naciekając podłoże i może wywołać zniszczenie tkanek otoczenia. Rak podstawnokomórkowy niezwykle rzadko powoduje przerzuty (jeden przerzut na 4000 raków). Częściej występuje u osób w starszym wieku. Objawem raka podstawnokomórkowego jest perełkowaty guzek o błyszczącej i gładkiej powierzchni. Guzek taki może się rozrastać odśrodkowo, tworząc większą zmianę. Raki podstawnokomórkowe zwykle są umiejscowione na twarzy – głównie na czole, w okolicach oczodołów i nosa, na plecach, rzadziej na kończynach górnych i dolnych. Wyróżnia się kilka odmian raków podstawnokomórkowych.

Fot. Rak podstawnokomórkowy (owrzodzenie w okolicy ciemieniowej skóry owłosionej głowy)

Przyczyny nowotworów skóry

Do najważniejszych przyczyn należą także:

  • narażanie skóry na działanie czynników chemicznych,
  • poddawanie skóry podrażnieniom mechanicznym,
  • narażanie na działania o charakterze termicznym,
  • blizny poparzeniowe,
  • nadmierne zrogowacenia,
  • róg skórny,
  • pergaminowa skóra,
  • uwarunkowania genetyczne,
  • owrzodzenia w obrębie miejsc zranienia na skórze,
  • promieniowanie emitowane przez solarium.

Pewne czynniki zdecydowanie zwiększają ryzyko zachorowania na nowotwór skóry. Do takich należy jasna karnacja. Bardzo często osoby z I fototypem skóry doświadczają takich negatywnych zmian na skórze. Ale nie oznacza to, iż osoby z ciemną karnacją nie chorują na raka skóry. Ten nowotwór może rozwinąć się u każdego, nawet u osób o ciemnej karnacji. Czynnikiem sprzyjającym jest także ukończenie 40 roku życia.

Jak podkreślają eksperci - nowotwory złośliwe skóry obejmują dwie główne podgrupy czerniaka oraz niebarwnikowe nowotwory skóry rak podstawnokomórkowy, rak kolczystokomórkowy oraz rak skóry z komórek Merkla.

Czytaj dalej...

Fibromatoza prącia tak zwana choroba Peyroniego objawia się wyczuwalnym guzem w grzbietowej i bocznej części prącia; w miarę rozwoju choroby może dojść do nieprawidłowego zakrzywienia prącia i postępującego uciśnięcia cewki moczowej.

Czytaj dalej...

Jednak na tym etapie zmiana jest ograniczona do samego nabłonka, nie ma dostępu do podścieliska, jest od niego oddzielona błoną podstawną, nie nacieka otoczenia, można ją usunąć z niewielkim marginesem zdrowych tkanek i w ten sposób zapobiec wystąpieniu raka naciekającego a więc w pełni złośliwego nowotworu, który ma zdolność tworzenia przerzutów.

Czytaj dalej...

Tak naprawdę wszystkie zmiany znamion, jak choćby pojawiające się zgrubienia, zaczerwienienia wokół, swędzenie, krwawienie czy ewolucja barwy lub kształtu, powinny być przyczynkiem do uważniejszej obserwacji przekonuje specjalista.

Czytaj dalej...