U nas zapłacisz kartą
"Choroby rąk - Zdjęcia, Objawy i Leczenie"
Przebarwienia na paznokciach - co oznaczają?
- Białe przebarwienia na paznokciach – biała barwa może obejmować całą płytkę lub występować w postaci drobnych punkcików (tzw. kwitnienie paznokcia). Pierwszy przypadek to bielactwo prawdziwe paznokcia, czyli jaśnienie płytki. Może być ono związane m.in. z łuszczycą, niewydolnością serca, chorobami nowotworowymi, niedoborami wapnia czy białka. Natomiast białawe punkciki (bielactwo punktowe) zwykle są skutkiem urazu płytki paznokciowej.
- Żółte przebarwienia na paznokciach – takie zabarwienie paznokci często jest skutkiem malowania ich czerwonym lakierem (bez użycia lakieru podkładowego), gdyż barwniki zawarte w lakierze przechodzą do płytki. Może się ono też pojawić w wyniku przyjmowania niektórych leków (np. beta-karotenu, tetracykliny), w przebiegu żółtaczki typu A lub B, łuszczycy, grzybicy, wskutek palenia papierosów (zwykle dotyczy to palca wskazującego i środkowego).
- Brązowe przebarwienia na paznokciach – takie zabarwienie powodują niektóre leki stosowane zewnętrznie (m.in. cygnolina, nadmanganian potasu), a także henna. Występuje też przy chorobach tarczycy, niedożywieniu, nadużywaniu nikotyny.
- Zielone przebarwienia na paznokciach – mogą się pojawić na skutek zakażenia bakteryjnego Pseudomonas aeruginosa, do którego zwykle dochodzi w wyniku częstego moczenia rąk w wodzie z detergentami, skaleczenia podczas manikiuru albo przy grzybicy.
- Szaroniebieskie przebarwienia na paznokciach – to zwykle skutek zatrucia (np. srebrem – srebrzyca), a także stosowania niektórych leków (np. przeciwmalarycznych). Występuje też w chorobach związanych z zaburzeniami krążenia obwodowego (np. choroba Raynauda) i przy zaburzeniach metabolizmu miedzi (choroba Wilsona).
- Czarne przebarwienia na paznokciach – częściowe zaciemnienie płytki zwykle jest skutkiem urazu (powstaje krwiak podpaznokciowy). Ciemna barwa paznokci bywa wynikiem stosowania niektórych leków czy środków chemicznych. Zaś czarne zmiany pod paznokciem na jednym palcu, które w odróżnieniu od krwiaka nie przesuwają się wraz ze wzrostem płytki, mogą być odmianą czerniaka złośliwego.
Zanokcica - sposoby leczenia
W leczeniu zwykle wystarczy zastosować środki miejscowo odkażające lub maści z antybiotykami miejscowo. Dodatkowo zaleca się moczenie palca w czystej, ciepłej wodzie (niektórzy specjaliści zalecają z dodatkiem szarego mydła) co kilka godzin (6–8 h). Powoduje to oczyszczenie miejsca zakażenia i umożliwia odpływ nagromadzonej ropy, zmniejszając obrzęk. Jeśli istnieje ryzyko rozwoju poważnej infekcji, np. stan zapalny jest nasilony, pacjent choruje na cukrzycę, zaburzenia krążenia lub upośledzenie odporności lekarz może zalecić przyjmowanie antybiotyków doustnie. Jeśli zmiany nie ustąpią lub ulegną nasileniu mimo takiego leczenia, wskazana jest konsultacja chirurgiczna, podczas której lekarz wykona chirurgiczne nacięcie i drenaż, czyli odprowadzenie ropy. Jeśli infekcja toczy się pod płytką paznokciową, niezbędne może się okazać usunięcie całej płytki.
Rzadziej lekarz może zalecić także inne leczenie – leki przeciwgrzybicze (jeśli infekcja jest spowodowana grzybem) lub steroidy.
Zanokcica – co to jest i jaka jest jej przyczyna
Fot. 1. Zanokcica Fot. Wikimedia Commons
Zanokcica to zakażenie aparatu paznokcia wywołane przez bakterie.
Bakteriami wywołującymi ostrą zanokcicę są najczęściej gronkowce, paciorkowce lub pałeczka ropy błękitnej. W wyniku urazu paznokcia wnikają pod płytkę paznokciową, gdzie namnażają się i wywołują ostrą reakcję zapalną. W przewlekłej zanokcicy może występować zakażenie grzybicze – Candida albicans.
Zanokcica ostra najczęściej jest następstwem urazu wału paznokciowego, np. podczas zabiegu manicure i pedicure lub niekontrolowanego skubania skórek, obgryzania paznokci. Osoby, których praca wiążę się z moczeniem dłoni (np. trzymanie dłoni w wodzie), mają większe ryzyko zachorowania.