U nas zapłacisz kartą
Choroby Twarzy na Zdjęciach - Poznaj Objawy, Przyczyny i Sposoby Leczenia
Choroby łojotokowe: postępowanie i pielęgnacja skóry
Łojotoku i będących jego konsekwencją chorób łojotokowych nie można całkowicie wyeliminować, ale można poprzez zastosowanie odpowiedniego leczenia zmniejszyć ich nasilenie.
Aby leczenie było skuteczniejsze powinniśmy odpowiednio zareagować już wtedy, gdy wystąpią pierwsze objawy choroby. Zaleca się wtedy:
- modyfikację diety – na taką z dużą ilością witamin, białka, soli mineralnych, z ograniczoną ilością tłuszczów, cukrów, ostrych przypraw i używek,
- zmianę stylu życia – unikanie sytuacji stresowych. (21)
Jeśli powyższe starania nie przyniosą efektu powinniśmy skonsultować się z lekarzem dermatologiem. Odpowiedni sposób żywienia jest także elementem leczenia chorób łojotokowych, więc najpewniej lekarz zaleci, aby kontynuować zmienioną dietę. Może także wprowadzić do terapii witaminy, leki doustne, a także preparaty przeciwgrzybicze. (22) Preparaty te to różnego rodzaju kremy i szampony lecznicze dedykowane specjalnie pielęgnacji łojotokowej przy trądziku, lub leczeniu łupieżu na różnych stopniach jego zaawansowania.
Łupież: czym jest i jak go się leczy?
Łupież (inaczej: wyprysk łojotokowy) to najłagodniejsza forma choroby o nazwie: łojotokowe zapalenie skóry (ŁZS), dlatego często tych trzech nazw używa się wymiennie.
ŁZS to powszechnie występujące schorzenie zapalne, o cyklicznym przebiegu, pojawiające się w okolicach łojotokowych, a polegające na powierzchownym drobnopłatkowym złuszczeniu lub tworzeniu pokładów żółtych tłustych łusek. (17) Gdy choroba przybiera postać łusek białych, drobnych niczym puch lub śnieg nazywa się go wtedy łupieżem suchym, a gdy objawia się łuskami tłustymi – nazywany jest łupieżem tłustym.
Typowe umiejscowienie łupieżu dotyczy skóry owłosionej głowy, brwi, rzęs, twarzy, okolic małżowin usznych, okolicy mostka i okolic między łopatkami. (18)
U podłoża choroby leży nadmierna aktywność gruczołów łojowych i współistniejące zakażenie grzybem drożdżopodobnym Malassezia furfur (Pityrosporum ovale). (19)
Jest też wiele czynników wyzwalających tę chorobę, a są nimi:
- stres, zmęczenie,
- skrajności pogodowe,
- rzadkie mycie głowy,
- używanie kosmetyków zawierających alkohol,
- łojotok i trądzik pospolity,
- otyłość, nieprawidłowe odżywianie,
- nadużywanie alkoholu,
- choroby neurologiczne, np. choroba Parkinsona,
- zakażenie HIV. (20)
Skąd się biorą choroby łojotokowe?
Łój skórny, zwany inaczej: sebum, to naturalna bariera ochronna naskórka produkowana przez gruczoły łojowe na całej powierzchni skóry za wyjątkiem dłoni i stóp. (6) Zdarza się jednak, że gruczoły łojowe wydzielają łoju za dużo i zamiast chronić, staje się on przyczyną poważnych chorób skórnych – tzw. chorób łojotokowych.
Nadmierne wydzielanie łoju to łojotok. Najbardziej wyraźne jest ono w tych partiach skóry, gdzie gruczołów jest najwięcej (7), czyli na twarzy, owłosionej skórze głowy i górnych partiach tułowia. Aż 99% zmian chorobowych zlokalizowanych jest w eksponowanych okolicach skóry twarzy, dekoltu i ramion. (8) Skóra przy łojotoku jest tłusta, lśniąca, z rozszerzonymi ujściami gruczołów łojowych, wypełnionymi masami łojowo-rogowymi. (9)
Skłonność do łojotoku jest cechą genetyczną, ale też zależy od wpływu hormonów płciowych, a dokładnie niekorzystnego oddziaływania androgenów i progesteronu oraz korzystnego - estrogenów. Łojotok jest szczególnie nasilony w okresie pokwitania i przekwitania, przy zaburzeniach hormonalnych i zaburzeniach przemiany materii. (10)
Na regulację wydzielania łoju mają wpływ takie czynniki jak (11):
- stres,
- nadmiar androgenów
- oraz niedobór witamin: A, E, B2, PP, C.
Do najpowszechniejszych chorób łojotokowych zalicza się: trądzik oraz łojotokowe zapalenie skóry, którego łagodną formą jest łupież.
Wysypka grudkowa
Wysypka grudkowa to zmiany skórne w postaci małych, uniesionych grudek, sprawiające, że skóra staje się nierówna w dotyku. Takie wykwity spotkać można w łuszczycy, liszaju płaskim, ale także w zamianach alergicznych czy też wirusowych (brodawkach).
W przypadku łuszczycy grudki zazwyczaj pokryte są charakterystyczną srebrzystą łuską i mają tendencję do skupiania się w większe ogniska, tzw. blaszki. Natomiast w liszaju płaskim oraz w przypadku zmian alergicznych często towarzyszy im świąd. Brodawki wirusowe zwane potocznie kurzajkami zwykle lokalizują się w obrębie dłoni lub stóp (domowe sposoby na kurzajki).
Wysypka grudkowa, fot. Adobe Stock
Objawy półpaśca twarzy. Jak wygląda?
Zanim u pacjenta pojawią się objawy półpaśca twarzy, mogą wystąpić symptomy zapowiadające w postaci bólu, mrowienia, tkliwości konkretnej okolicy.
Jak twierdzi Anna Górkiewicz-Petkow na łamach „Przewodnika Lekarza”, takie dolegliwości bólowe mogą wyprzedzać zmiany skórne nawet o około 5 dni.
Jak wygląda półpasiec na twarzy? Analizując zdjęcia półpaśca na twarzy można stwierdzić, że przypomina on pęcherzyki typowe dla ospy wietrznej. Z tego powodu chorobę łatwo pomylić właśnie z ospą, ale też z opryszczkowym zapaleniem skóry, mięczakiem zakaźnym, a nawet pokrzywką.
Umiejscowione są jednostronnie, wzdłuż przebiegu nerwów twarzy – miejsca, gdzie znajdziemy zmiany chorobowe to m.in. półpasiec:
- na policzku,
- na nosie,
- na brodzie.
Poza tym półpasiec twarzy to nie tylko wysypka na skórze, ale zmiany mogą zająć również błonę śluzową jamy ustnej oraz gałkę oczną. Co ciekawe, półpasiec twarzy może przenieść się dalej, np. na głowę czy poszczególne części ciała.
W przypadku półpaśca usznego wysypka pęcherzykowa zajmuje nie tylko małżowinę uszną, ale również w niektórych przypadkach także jamę ustną. W przebiegu tej odmiany choroby może dojść do porażenia nerwu twarzowego z wysypką, która jest zlokalizowana po tej stronie twarzy, którą dotknęła choroba.
Kilka dni po ich wystąpieniu, zaczynają tworzyć się nadżerki ze strupami. Charakterystycznym objawem półpaśca na twarzy w zaawansowanej fazie jest pojawienie się nadkażeń bakteryjnych.
Co więcej, chorobie towarzyszą również:
- gorączka,
- silny ból i tkliwość,
- powiększenie węzłów chłonnych,
- opuchlizna.
Jak długo utrzymuje się półpasiec na twarzy? Takie zmiany mogą być obecne od 10 dni do nawet 1,5 miesiąca. Wszystko zależy od indywidualnych cech konkretnego układu odpornościowego oraz wdrożonego leczenia.
