Co pomaga na łysienie - Skuteczne sposoby na zahamowanie utraty włosów

7 Powodów, dla których twój kot łysieje na brzuchu i tylnych łapach

W tym artykule opiszę szczegółowo główne przyczyny łysienia kota na brzuchu i tylnych łapach oraz szczegółowo opiszę te przyczyny. Opowiem Ci, jak diagnozuje się problem i jak sobie z nim radzić pod kątem farmakoterapii, co robić i jak leczyć w domu. Szczegółowo omówię środki zapobiegawcze, które zapobiegną pojawianiu się łysych plam.

• Przyczyny wypadania włosów u kotów
  • Linienie
  • Złe odżywianie
  • Awitaminoza
  • Choroby skórne
  • Problemy hormonalne
  • Naprężenie
  • Reakcja alergiczna
  • Działania zapobiegawcze

  Przyczyny wypadania włosów u kotów

  Istnieje wiele przyczyn częściowego wypadania włosów na brzuchu i tylnych łapach kotów i psów. Co więcej, takie objawy nie mogą pojawić się same, dlatego musi istnieć wyjaśnienie, dlaczego plecy, ogon, szyja stają się łyse i może powstać łysienie. Przyczyną może być choroba związana z łysieniem..

  Linienie

  Najczęściej fizjologiczne wypadanie włosów jest charakterystyczne dla całego ciała zwierzęcia. Kot zrzuca wszędzie, w tym na brzuch i łapy. Kot zaczyna swędzieć. To częściowe łysienie jest sezonowe. A potem na wcześniej problematycznych obszarach pojawi się nowa i zdrowa sierść..

  Złe odżywianie

  Słaba jakość gotowego lub niezrównoważonego jedzenia może prowadzić do wypadania włosów u kota.

  A to będzie tylko wierzchołek góry lodowej. Jeśli dieta Twojego zwierzaka nie zostanie dostosowana, problemy mogą się pogorszyć i doprowadzić do nieodwracalnych szkód. Wełna może silnie wspinać się w kępach.

  Co może być przyczyną łysienia androgenowego?

  Skłonność do nadmiernego wypadania włosów to problem genetyczny, często występujący rodzinnie. Odpowiedzialne za łysienie androgenowe uznaje się geny 5α-reduktazy, chromosomu Y, czynników wzrostowych oraz receptorów androgenowych i estrogenowych.

  Wyjaśniając, czynnikiem uszkadzającym mieszek włosowy są androgeny, czyli hormony płciowe o budowie sterydowej. Występują u obu płci, ale u kobiet w mniejszej ilości. Za łysienie androgenowe odpowiada testosteron, a dokładniej związek, jaki z niego powstaje, czyli dihydrotestosteron (DHT). Do nadmiaru dihydrotestosteronu dochodzi m.in. przy udziale 5α-reduktazy.

  Nieco bardziej złożone są przyczyny łysienia androgenowego u kobiet. W tym przypadku istotne znaczenie ma także aromataza cytochromu P-450, która przekształca testosteron w estradiol. Oznacza to, że łysienie androgenowe u kobiet może występować nawet pomimo prawidłowego poziomu testosteronu, gdy zostaną zaburzone proporcje pomiędzy testosteronem a estradiolem.

  U kobiet testosteron wytwarzany jest głównie w jajnikach, natomiast u mężczyzn w jądrach. Łysienie androgenowe u kobiet jest więc konsekwencją zaburzeń hormonalnych. Może mieć związek z chorobami ogólnoustrojowymi, takimi jak np. zespół policystycznych jajników, schorzenia przysadki mózgowej, guzy jajników i nadnerczy, hiperandrogenizm idiopatyczny czy nawet otyłość.

  Z kolei łysienie androgenowe u mężczyzn może mieć związek z chorobami zaburzającymi produkcję testosteronu, takimi jak np. przerost prostaty. Określono również związek z tym typem łysienia a chorobą niedokrwienną serca.

  Podstawowe metody leczenia łysienia

  Metoda leczenia łysienia dobierana jest na podstawie wywiadu i wyników badań. Czasem wystarczy zmiana diety i jej wsparcie w postaci suplementacji. W preparatach wspomagających wzrost włosów znajdują się witaminy z grupy B, żelazo, cynk i aminokwasy budujące włosy, w tym cystyna.

  Jeśli wypadanie włosów wiąże się z przyjmowaniem leków, wspólnie z lekarzem prowadzącym warto rozważyć zmianę leków na takie, które nie powodują leczenia. Miejscowo w skórę głowy można wcierać ampułki i preparaty wzmacniające mieszki włosowe. Najczęściej stosowanym lekiem jest minoksydyl, który stymuluje wzrost włosów. Lek w wyższym stężeniu przepisuje lekarz, w niższym można go kupić bez recepty.

  Niekiedy konieczne jest leczenie hormonalne. Takie postępowanie zalecane jest u kobiet w przypadku łysienia androgenowego i łysienia związanego z menopauzą. W przypadku leczenia łysienia androgenowego leki zawierające estrogen można stosować doustnie lub bezpośrednio wcierać je w skórę głowy. W przypadku łysienia związanego z menopauzą pomocna jest hormonalna terapia zastępcza, stosowana w postaci plastra lub pigułki.

  W leczeniu łysienia u mężczyzn często stosowany jest finasteryd w tabletkach (u kobiet nie jest on stosowany ze względu na możliwość niekorzystnych zmian hormonalnych). Lek ten hamuje enzym 5alfa-reduktazy, odpowiedzialny za przemianę testosteronu w dihydrotestosteron, co zapobiega wypadaniu włosów.

  ŁYSIENIE. Wszystko, co należy wiedzieć o rodzajach i leczeniu łysienia

  Włosy są niczym czuły barometr, reagujący na każde zachwianie równowagi w organizmie. Dlatego gdy wypadają, trzeba potraktować to poważnie - to sygnał ostrzegawczy, który świadczy o tym, że w naszym ciele dzieje się coś niekoniecznie dobrego. Na szczęście nie każda nadmierna utrata włosów jest nieodwracalna i trwała.

  Spis treści

  1. Przyczyny łysienia
  2. Rodzaje łysienia
  3. Łysienie androgenowe typu męskiego
  4. Łysienie androgenowe typu żeńskiego
  5. Łysienie plackowate
  6. Łysienie menopauzalne
  7. Łysienie poporodowe
  8. Łysienie psychogenne
  9. Łysienie po chemioterapii
  10. Podstawowe metody leczenia łysienia
  11. Zabiegi wspomagające leczenie łysienia

  Na głowie mamy od 100 do 150 tysięcy włosów, na każdym centymetrze kwadratowym skóry rośnie ich od 200 do 300. A każdy z nich ma swój odrębny cykl życiowy. Najpierw przed dwa do nawet siedmiu lat rośnie z szybkością mniej więcej centymetra na miesiąc, a następnie wypada. Potem, przez jakiś czas, zwykle trzy miesiące, mieszek włosa odpoczywa. A gdy już odpocznie, cykl życiowy kolejnego włosa zaczyna się na nowo.

  Dzięki temu, że każdy mieszek żyje w nieco innym tempie, włosy nie wypadają jednocześnie. Zdarza się jednak, że na skutek różnych przyczyn życie kończy znacznie więcej włosów, niż normalnie. Na początku widać to tylko na szczotce i w rachunkach za wizyty hydraulika, odtykającego zatkany włosami odpływ wanny. Ale wraz z upływem tygodni lub miesięcy problem staje się widoczny także w miejscu, którego dotyczy, a więc na głowie. Czasem proces utraty włosów jest trwały, często jednak po ustaniu przyczyny lub wdrożeniu odpowiedniego leczenia ustępuje.

  

  Czy łysienie plackowate jest wyleczalne? Możliwości leczenia i prognoza

  Łysienie plackowate jest trudne do wyleczenia, ponieważ jest to choroba przewlekła. Jednak istnieją różne metody leczenia, które mogą pomóc zahamować proces utraty włosów i przywrócić ich wzrost. W leczeniu łysienia plackowatego stosuje się:

  1. Leki przeciwzapalne: Niektóre leki przeciwzapalne, takie jak kortykosteroidy, mogą być stosowane miejscowo w postaci maści lub w formie zastrzyków bezpośrednio do skóry głowy.
  2. Terapia światłem: Terapia światłem, tak jak laserowe leczenie włosów lub fototerapia, jest jedną z metod, które mogą być skuteczne w łagodzeniu objawów łysienia plackowatego.
  3. Przeszczepy włosów: W niektórych przypadkach, gdy inne metody leczenia nie przynoszą efektów, przeszczepy włosów mogą być rozważane jako ostateczna metoda przywracania włosów.

  Prognoza dla każdego pacjenta może być inna, ponieważ łysienie plackowate jest indywidualne i niewłaściwie przewidywalne. Nie można także przewidzieć, jak organizm pacjenta zareaguje na leczenie. Dlatego ważne jest, aby skonsultować się z dermatologiem, który będzie w stanie dostosować leczenie do indywidualnych potrzeb pacjenta.

  

  ---