U nas zapłacisz kartą
Kiedy zaczyna się łysienie? Poznaj pierwsze objawy
Przyczyny łysienia
Do nadmiernego wypadania włosów może przyczynić się wiele czynników. Utrata włosów może być efektem przebytej lub aktywnej choroby, przewlekłego stresu, niedokrwistości z niedoboru żelaza, nieodpowiedniej diety, przyjmowania niektórych leków oraz nieodpowiedniej pielęgnacji włosów. Do chorób ogólnoustrojowych, które często wiążą się z wypadaniem włosów, należą:
- choroby tarczycy – niedoczynność, nadczynność, hashimoto,
- choroby zakaźne,
- cukrzyca,
- schorzenia tkanki łącznej i owłosionej skóry głowy – łuszczyca, grzybica, łojotokowe zapalenie skóry głowy,
- zaburzenia hormonalne – hormony androgenowe oddziałują na mieszki włosowe powodując łysienie androgenowe, występujące w kątach czołowych (u mężczyzn) lub na szczycie głowy (u kobiet),
- zatrucie metalami ciężkimi (najgroźniejsza piątka dla włosów w skrócie: „TOBAR”, czyli tal, ołów, bizmut, arsen, rtęć).
Wśród stosowanych leków na wypadanie włosów wpływ mogą mieć:
- leki przeciwzakrzepowe,
- leki reumatologiczne (metotreksat, takrolimus),
- środki kardiologiczne (statyny, fibraty, inhibitory angiotensyny, leki blokujące kanały wapniowe),
- leki przeciwtarczycowe (pochodne tiouracylu),
- środki antykoncepcyjne (w zależności od przewagi estrogenowej w stosunku do gestagenów).
Łysienie androgenowe u mężczyzn
Pierwsze objawy łysienia androgenowego pojawiają się u mężczyzn zwykle po okresie dojrzewania i prowadzą do utraty włosów o charakterystycznym obrazie. W obrazie histopatologicznym dochodzi do zmian w cyklu włosowym a także miniaturyzacji mieszka włosowego. Zaczyna się produkcja włosów delikatniejszych oraz krótszych. Na poziomie komórkowym miniaturyzacja mieszka włosowego postępuje w skutek redukcji objętości brodawki włosa w wyniku czego zmniejsza się liczba jej komórek.
Ryzyko wystąpienie tego typu łysienia u mężczyzny zwiększa się przy pozytywnym wywiadzie rodzinnym konkretnie kiedy stwierdzono podobne objawy u ojca lub u dziadka ze strony matki.
Do dokumentowania łysienia typu męskiego służy skala Norwood
Diagnostyka łysienia
Istotnym elementem diagnostyki łysienia jest szczegółowo przeprowadzony wywiad oraz dokładna ocena owłosionej skóry głowy. Ważne staje się znalezienie przyczyny problemu oraz wdrożenie odpowiedniego leczenia. Diagnostyka łysienia w pierwszej kolejności musi być oparta wykonaniem badań laboratoryjnych, między innymi:
- morfologii,
- stężeń hormonów tarczycowych – TSH, FT3, FT4,
- stężenia żelaza,
Aby mieć pełen obraz schorzenia, ważnym elementem jest wykonanie szczegółowego badania trychologicznego, na które składa się,
- trichoskopia – mikroskopowa ocena włosów za pomocą wideodermatoskopu,
- trichogram – badanie włosów na skórze głowy na podstawie oceny ich korzeni w mikroskopie świetlnym. Czasem wiąże się to z wyrwaniem niewielkiej liczby włosów do badania,
- badanie histopatologiczne wycinka ze skóry głowy.
Problemem wypadających włosów zajmuje się lekarz dermatolog oraz trycholog.
Farmakologiczne leczenie łysienia
Podczas leczenia łysienia, oprócz przeprowadzenia szczegółowego wywiadu i badania, istotna jest klasyfikacja rodzaju łysienia, odnalezienie przyczyny i określenie stopnia zaawansowania. Jedną z metod stosowaną w walce z łysieniem jest leczenie farmakologiczne opierające się na stosowaniu specjalistycznych leków o działaniu miejscowym i ogólnym w postaci wcierek. Cieszącym się dużą skutecznością działania jest minoksydyl w stężeniu 2% i 5%. Stosowany miejscowo na owłosioną skórę głowy pobudza porost włosów, zwiększając przepływ krwi przez łożysko naczyniowe. Pierwsze efekty stosowania są widoczne po około 2 miesiącach. Do innych skutecznych leków wykorzystywanych w terapii łysienia androgenowego należy finasteryd w dawce 1 mg. W wyższych dawkach substancja ta jest stosowana w terapii rozrostu prostaty. Mechanizm działania tego leku polega na blokowaniu enzymu 5-α-reduktazy, a tym samym zmniejszeniu produkcji DHT – aktywnej postaci testosteronu, który jest głównym winowajcą łysienia androgenowego. Zapobiega to miniaturyzacji istniejących mieszków włosowych i powoduje zwiększenie liczby włosów, wstrzymuje wypadanie i korzystnie wpływa na ich wygląd. Ze względu na jego szkodliwy wpływ na rozwój męskich narządów płciowych u płodów (a także cewki moczowej i gruczołu krokowego) stosowanie finasterydu jest przeciwwskazane u kobiet w wieku rozrodczym. W terapii łysienia plackowatego zastosowanie mają leki o działaniu przeciwzapalnym zawierające kortykosteroidy np. prednizolon.
Wiele osób borykających się z nadmierną utratą włosów zadaje sobie pytanie: „w jaki sposób powstrzymać łysienie”. Odpowiedź na to pytanie nie jest prosta. Główną drogą w leczeniu i zapobieganiu przerzedzaniu włosów jest znalezienie przyczyny problemu, co daje spory procent szans na wyleczenie. Zapobieganie łysieniu wymaga dużego samozaparcia i systematyczności podczas stosowania różnego rodzaju wcierek, szamponów i odżywek, których głównym zadaniem jest oczyszczenie skóry głowy, wzmocnienie łodygi włosa oraz wydłużenie ich żywotności. Samodzielny masaż skóry głowy wykonywany konsekwentnie przynosi duże korzyści. Wpływamy tym na poprawę ukrwienia skalpu, a dzięki szybszemu krążeniu krwi do mieszków włosowych trafia więcej składników odżywczych i tlenu. Aby pojawiły się efekty, potrzebna jest jednak regularność.
