Sure, here it is -htmlCopy codeJak złagodzić ból z powodu pryszcza?
Krostki i plamy na języku – rodzaje i przyczyny
Czerwona krosta czy białe grudki?
W ludowych wierzeniach pypeć na języku jest karą za obmawianie innych. Jednak medycyna patrzy na to zjawisko zupełnie inaczej. Istnieje kilka rodzajów krost na języku. W zależności od tego czy są to czerwone krostki czy białe wypryski, przyczyna może być inna i inaczej wygląda leczenie. Zwykle podstawowy podział polega na sprawdzeniu koloru krostek. Jeżeli są one czerwone, to mogą mieć pochodzenie alergiczne, wynikać z niedoboru witamin czy powstawać na skutek rozwoju bakterii.
Białe krostki najczęściej oznaczają grzybicę, szczególnie często spotykane zakażenie grzybami Candida. Jeżeli jednak zamiast wielu krostek pojawia się pojedynczy pryszcz na języku, to może oznaczać niedobór witamin lub wynik zetknięcia powierzchni języka z bakteriami.
W rzadkich przypadkach bąble na języku oznaczają zakażenie wirusowe. Mogą towarzyszyć katarowi, co sprawia, że przeziębienie staje się jeszcze bardziej irytujące niż zwykle. A oto lista możliwych zmian na języku:
- Plamy na języku – mogą przybierać różny kolor. Białe zwykle świadczą o obecności liszaja płaskiego, żółte mogą być wynikiem nieprawidłowej higieny jamy ustnej. Czarne plamy, przypominające włoski to niegroźne, ale nieprzyjemne zakażenie bakteryjne. Najbardziej niepokojące są czerwone plamy na języku, które mogą oznaczać niedobór witaminy B12 i wywołaną nim tzw. chorobę Addisona Biermera.
- Biały nalot – nalot, któremu towarzyszy pieczenie i ból to objaw infekcji grzybiczej. Wymaga specjalistycznego leczenia, dlatego warto zgłosić się z nim do lekarza. Może to być też objaw aftozy. Afty zwykle atakują również dziąsła. Charakteryzują się białą nadżerką z czerwoną obwódką i umiarkowaną bolesnością. Zwykle pojawiają się u małych dzieci.
- Krosty – mogą to być niewielkie bąble, białe grudki lub czerwona bolesna krosta. Najbardziej niepokojąca może być boląca krosta, która z czasem pokrywa się owrzodzeniem. Może to świadczyć o kile – zakaźnej chorobie wenerycznej. Jeśli szukasz więcej informacji, sprawdź także ten artykuł o plamach na języku.
Pryszcze podskórne – leczenie
Dermatolodzy w leczeniu tej przypadłości najczęściej rekomendują stosowanie maści ichtiolowej , która pomaga wyregulować wydzielanie łoju. Ponadto zmniejsza ona stan zapalny, ułatwiając przy tym ropie gromadzącej się pod naskórkiem odchodzić na zewnątrz. Osobom posiadającym nadwrażliwą skórę specjaliści zalecają maść cynkową , która również zwęża pory i przyspiesza proces gojenia.
W przypadku wystąpienia licznych grup pryszczy podskórnych lekarze mogą dołączyć do procesu leczenia retinoidy i antybiotyki . Retinoidy zmniejszają ilość stanów zapalnych powstałych na powierzchni skóry, a także pomagają w procesie złuszczania się naskórka. Antybiotyki skutecznie eliminują bakterie odpowiedzialne za powstawanie zmian na skórze [1, 2].
Pryszcze podskórne: czym są?
To różnej wielkości podskórne ropne zmiany znajdujące się w głębokiej warstwie skóry, niemożliwe do wyciśnięcia, ponieważ ich ujście zasłonięte jest przez skórę. Czasem są rozsiane po twarzy i drobne. Częściej jednak mają formę cyst lub nawet twardych guzków. Guzki znajdują się głębiej niż cysty i są twarde. Cysty są nieco bardziej miękkie i czasem widocznie nabrzmiałe ropą, ponieważ znajdują płycej niż ropne guzki. Zmiany mogą mieć lekko siny lub czerwonawy odcień, czasem jedynie czerwoną obwódkę. Zarówno cysty, jak i guzki charakteryzują się tym, że przy dotknięciu bolą, chociaż przy mniejszych pryszczach ból może nie być wyczuwalny, szczególnie u odpornych osób. Nie należy ich wyciskać, ponieważ zostawiają trwałe, ciemne blizny. Przyjmuje się, że najczęściej podskórne pryszcze tworzą się w strefie T (czoło, nos, broda), podobnie jak inne zaskórniki. Nie jest to prawda. W rzeczywistości mogą wystąpić w bardzo wielu miejscach na ciele, przede wszystkim na policzkach i na czole tuż przy włosach, na skroniach, na szyi, w okolicach uszu, na plecach oraz na dekolcie. Kiedy pryszcz podskórny się pojawi, warto dać mu czas. Niektóre same wchłaniają się już po kilku dniach, a te mniejsze okazują się być zwykłymi pryszczami, które wychodzą na wierzch, przez co stają się o niebo prostsze do usunięcia. Jeśli jednak podskórne cysty i guzki nie znikają lub pojawiają się regularnie, należy się temu przyjrzeć. Czytaj też: Trądzik: objawy i skuteczne leczenie Trądzik zaskórnikowy: jak go wyleczyć? Pryszcze na pośladkach: jak powstają i jak się ich pozbyć?
- używanie kosmetyków zapychających pory, zbyt tłustych kremów
- skłonności genetyczne
- choroby, np. cukrzyca oraz inne choroby metaboliczne
- długotrwały stres (szczególnie, kiedy pryszcze występują w okolicy szyi i uszu)
Rodzajem pryszczy podskórnych można też nazwać łagodne czyraki, czyli ropne zmiany skórne wynikające z zapalenia mieszków włosowych. Są bardziej bolesne i większe od zwyczajnych pryszczy. Bolą bez dotykania, kiedy już urosną. Częste występowanie czyraków może świadczyć o chorobach nerek i wątroby, cukrzycy, osłabionej odporności organizmu, zarażeniu wirusem HIV. Jeśli zdiagnozujesz u siebie czyraka, koniecznie udaj się do lekarza dermatologa.