U nas zapłacisz kartą
Jakie są najlepsze sposoby leczenia trądziku różowatego?
Trądzik różowaty — objawy i przebieg
Objawy trądziku różowatego pojawiają się po raz pierwszy u osób w wieku 20-30 lat. Pojawiający się na środku twarzy rumień utrzymuje się dłużej niż dziesięć minut. Wystąpienie rumienia wiąże się z uczuciem ściągnięcia skóry oraz gorąca na twarzy.
Ocena trądziku różowatego jest dokonywana w oparciu o trzy podstawowe kryteria. Po pierwsze pod uwagę bierze się występowanie wykwitów rumieniowych i grudkowo-krostkowych w środkowej części twarzy. Drugim kryterium jest zaś nadmierna pobudliwość naczynioruchowa, czyli nasilone zaczerwienienie się pod wpływem bodźców fizycznych i psychicznych.
Ostatnim elementem diagnozy jest ocena wieku pacjenta oraz występowanie łojotoku. Decydujący w rozpoznaniu choroby jest rumień na centralnej części twarzy.
W trakcie diagnostyki trądziku różowatego specjalista musi też brać pod uwagę inne schorzenia, które dają podobne objawy. Należą do nich:
- toczeń rumieniowaty,
- trądzik pospolity,
- lupoid prosówkowy rozsiany na twarzy.
Jak rozpoznać trądzik różowaty?
W przypadku zaobserwowania u siebie podobnych objawów warto zgłosić się do dermatologa. Lekarz stawia diagnozę na podstawie wywiadu oraz badania fizykalnego. Najważniejszym objawem jest utrzymywanie się zaczerwienienia w środkowej części twarzy.
Trądzik różowaty a trądzik pospolity
Trądzik różowaty oraz trądzik pospolity mogą wyglądać wystarczająco podobnie, aby można je było pomylić. Zwykle jednak zaczerwienienie w trądziku pospolitym jest bardziej ograniczone do bezpośredniego podłoża grudek i krost, a w trądziku różowatym jest bardziej rozlane.
Dodatkowo pomocny w odróżnieniu tych schorzeń jest wywiad medyczny - trądzik różowaty rozwija się z czasem, początkowo obserwuje się przede wszystkim skłonność do zarumieniania się twarzy, np. w sytuacjach stresowych.
Trądzik różowaty a trądzik hormonalny
Tak jak trądzik pospolity, trądzik hormonalny może być podobny do różowatego, ale wyżej podane cechy odróżniające (również i w tym przypadku) ułatwiają postawienie prawidłowej diagnozy.
Warto pamiętać, że schorzenia endokrynologiczne mogą predysponować do trądziku różowatego, a skłonność do trądziku hormonalnego nie wyklucza możliwości rozwoju trądziku różowatego.
Trądzik różowaty - objawy
W przypadku trądziku różowatego występują różne objawy i mają różne nasilenie u poszczególnych pacjentów. Zwykle choroba przebiega z okresami zaostrzeń i remisji. Wyróżnia się dwie główne postaci trądziku różowatego. Charakterystyczny dla pierwszej postaci jest rumień występujący w środkowej części twarzy (głównie na nosie i przylegających do nosa częściach policzków). Natomiast w drugiej postaci, zwanej także postacią przerostową (guzkową), główny objaw to przerost tkanki widoczny jako nieregularne pogrubienie skóry. Najczęstszym objawem jest przerost dotyczący nosa – na nosie pojawiają się zgrubienia. Rzadziej zajęte miejsca obejmują podbródek, czoło i policzki. Typowe cechy towarzyszące obejmują znaczny przerost gruczołów łojowych i tłustą skórę.
- pieczenie skóry w dotkniętych obszarach, które jest powszechne w trądziku różowatym. Produkty do pielęgnacji skóry mogą dodatkowo podrażniać skórę i nasilać objawy.
- obrzęk – obrzęk twarzy może wystąpić podczas epizodu zaczerwienienia lub po nim i może się utrzymywać nawet przez kilka dni
- suchość skóry, często z szorstkością i łuszczeniem
Co powoduje zaostrzenie objawów trądziku różowatego?
- narażenie na ekstremalne temperatury
- ekspozycja na słońce
- gorące napoje
- ostre potrawy
- alkohol
- ćwiczenia fizyczne
- podrażnienie związane ze stosowaniem kosmetyków lub leków na skórę
- stany emocjonalne, zwłaszcza gniew, wściekłość i zakłopotanie
- niektóre leki, takie jak kwas nikotynowy i leki rozszerzające naczynia krwionośne.
Co robić w razie wystąpienia objawów?
Jeżeli pacjent zaobserwuje powyższe zmiany chorobowe, powinien się udać do dermatologa w celu dokładnej oceny zmian i wdrożenia odpowiedniego leczenia.
Trądzik różowaty – jak go leczyć?
Mimo, iż etiopatogeneza nie jest do końca poznana, do przyczyn pojawienia się trądziku różowatego zalicza się:
- predyspozycje genetyczne,
- zaburzenia naczynioruchowe w powierzchownych naczyniach skóry twarzy,
- podłoże łojotokowe, gdyż nadmierny łojotok ma swój udział w postaci piorunującej i przerostowej,
- zaburzenia hormonalne związane z fazami cyklu miesięcznego oraz menopauzą,
- nagłe zmiany temperatury,
- oddziaływanie promieniowania UV,
- ostre i gorące potrawy,
- alkohol,
- stosowane leki,
- nieodpowiednią pielęgnację skóry,
- działanie drobnoustrojów, np. zakażenie Helicobacterpylori , infestacja Demodexfollicularum (nużeniec ludzki) – pasożyt ten jest często izolowany ze skóry osób chorych na Rosacea , prawdopodobnie przyczynia się on do nasilenia stanu zapalnego.
Trądzik różowaty – leczenie i profilaktyka
Trądzik różowaty jest chorobą przewlekłą i nie do końca wyjaśnioną. Dlatego nie ma jeszcze postępowania terapeutycznego, które mogłoby zagwarantować pełne wyleczenie. Jednak odpowiednio dobrane terapie mogą poprawić komfort i jakość życia osób chorujących na Rosacea .
Trądzik różowaty – leczenie przyczynowe
W każdym stadium trądziku różowatego pacjent powinien unikać czynników powodujących powstawanie i zaostrzanie objawów choroby. Osoby ze zdiagnozowanym trądzikiem różowatym powinny zrezygnować z:
- alkoholu,
- palenia papierosów,
- mocnej kawy,
- gorących i ostrych potraw,
- nagłych zmiany temperatury,
- ekspozycji na promieniowanie ultrafioletowe,
- kosmetyków zawierających np. mentol, alkohol czy kamforę.
Drażnienie mechaniczne, stres, korzystanie z solarium i sauny oraz duży wysiłek fizyczny również nasilają objawy trądziku.
Leczenie miejscowe
Terapia farmakologiczna powinna kierować się przede wszystkim stadium klinicznym choroby. W leczeniu miejscowym stosowane są:
- metronidazol w stężeniu 0,75-1% wykazuje działanie bakteriobójcze oraz pierwotniakobójcze. Działa na stany zapalne (krosty, guzki i grudki).
- iwermektyna – w stężeniu 1% działa przeciwzapalnie oraz przeciwpasożytniczo na nużeńca ludzkiego Demodex – jedną z wymienionych wyżej przyczyn trądziku różowatego. Jest alternatywą dla metronidazolu.
- klindamycyna – działa bakteriostatycznie i bakteriobójczo, stosowana w stężeniu 1-2,5%.
- erytomycyna – działa bakteriostatycznie, przeciwgrzybiczo i przeciwpierwotniakowo, w stężeniu 0,5-2,5%.
- retinoidy – tretinoina w stężeniu 0,025-0,05%, adapalen 0,1% (niestety mogą działać drażniąco), dlatego też jedynie retinaldehyd o słabszym działaniu przeciwzapalnym wykazuje mniejsze działanie drażniące i może być bezpiecznie stosowany.
- kwas azelinowy – w stężeniu 15-20% w różnych postaciach działa przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie.