U nas zapłacisz kartą
Jakie są najlepsze sposoby leczenia trądziku różowatego?
Leczenie miejscowe trądziku różowatego - jak wygląda?
W miejscowym leczeniu trądziku można stosować rozmaite maści i kremy. Najczęściej używane substancje to kwas azelainowy (zwłaszcza jeśli występują krosty i grudki, np. Skinoren), sulfacetamid sodowy z siarką czy nadtlenek benzoilu (zwłaszcza u pacjentów z postacią przerostową, np. Benzacne, Epiduo - preparat łączony z klindamycyną.
Możliwe jest także miejscowe stosowanie antybiotyków, takich jak erytromycyna, klindamycyna czy tetracyklina. Krotamiton może być wskazany w przypadku obecności Demodex folliculorum.
W obrębie zmian przerostowych można także zastosować zabiegowe metody leczenia trądziku z użyciem lasera lub noża elektrycznego.
Jak rozpoznać trądzik różowaty?
W przypadku zaobserwowania u siebie podobnych objawów warto zgłosić się do dermatologa. Lekarz stawia diagnozę na podstawie wywiadu oraz badania fizykalnego. Najważniejszym objawem jest utrzymywanie się zaczerwienienia w środkowej części twarzy.
Trądzik różowaty a trądzik pospolity
Trądzik różowaty oraz trądzik pospolity mogą wyglądać wystarczająco podobnie, aby można je było pomylić. Zwykle jednak zaczerwienienie w trądziku pospolitym jest bardziej ograniczone do bezpośredniego podłoża grudek i krost, a w trądziku różowatym jest bardziej rozlane.
Dodatkowo pomocny w odróżnieniu tych schorzeń jest wywiad medyczny - trądzik różowaty rozwija się z czasem, początkowo obserwuje się przede wszystkim skłonność do zarumieniania się twarzy, np. w sytuacjach stresowych.
Trądzik różowaty a trądzik hormonalny
Tak jak trądzik pospolity, trądzik hormonalny może być podobny do różowatego, ale wyżej podane cechy odróżniające (również i w tym przypadku) ułatwiają postawienie prawidłowej diagnozy.
Warto pamiętać, że schorzenia endokrynologiczne mogą predysponować do trądziku różowatego, a skłonność do trądziku hormonalnego nie wyklucza możliwości rozwoju trądziku różowatego.
Trądzik różowaty – leczenie i profilaktyka
Trądzik różowaty jest chorobą przewlekłą i nie do końca wyjaśnioną. Dlatego nie ma jeszcze postępowania terapeutycznego, które mogłoby zagwarantować pełne wyleczenie. Jednak odpowiednio dobrane terapie mogą poprawić komfort i jakość życia osób chorujących na Rosacea .
Trądzik różowaty – leczenie przyczynowe
W każdym stadium trądziku różowatego pacjent powinien unikać czynników powodujących powstawanie i zaostrzanie objawów choroby. Osoby ze zdiagnozowanym trądzikiem różowatym powinny zrezygnować z:
- alkoholu,
- palenia papierosów,
- mocnej kawy,
- gorących i ostrych potraw,
- nagłych zmiany temperatury,
- ekspozycji na promieniowanie ultrafioletowe,
- kosmetyków zawierających np. mentol, alkohol czy kamforę.
Drażnienie mechaniczne, stres, korzystanie z solarium i sauny oraz duży wysiłek fizyczny również nasilają objawy trądziku.
Leczenie miejscowe
Terapia farmakologiczna powinna kierować się przede wszystkim stadium klinicznym choroby. W leczeniu miejscowym stosowane są:
- metronidazol w stężeniu 0,75-1% wykazuje działanie bakteriobójcze oraz pierwotniakobójcze. Działa na stany zapalne (krosty, guzki i grudki).
- iwermektyna – w stężeniu 1% działa przeciwzapalnie oraz przeciwpasożytniczo na nużeńca ludzkiego Demodex – jedną z wymienionych wyżej przyczyn trądziku różowatego. Jest alternatywą dla metronidazolu.
- klindamycyna – działa bakteriostatycznie i bakteriobójczo, stosowana w stężeniu 1-2,5%.
- erytomycyna – działa bakteriostatycznie, przeciwgrzybiczo i przeciwpierwotniakowo, w stężeniu 0,5-2,5%.
- retinoidy – tretinoina w stężeniu 0,025-0,05%, adapalen 0,1% (niestety mogą działać drażniąco), dlatego też jedynie retinaldehyd o słabszym działaniu przeciwzapalnym wykazuje mniejsze działanie drażniące i może być bezpiecznie stosowany.
- kwas azelinowy – w stężeniu 15-20% w różnych postaciach działa przeciwzapalnie i przeciwbakteryjnie.
Jakie są przyczyny trądziku różowatego?
Trądzik jest chorobą, której dokładne przyczyny nie zostały poznane. Uznaje się, że występuje ona u osób ze skłonnością osobniczą w odpowiednich warunkach środowiskowych. Mówi się o istotnej roli układu odpornościowego w tej kwestii.
Czynniki genetyczne
Trądzik różowaty dotyczy przede wszystkim osób o jasnej karnacji, głównie kobiet. Jeżeli pojawia się u mężczyzn, to z reguły ma cięższy przebieg.
Występuje u osób z predyspozycją genetyczną i zwykle dotyczy osób w wieku dojrzałym (z reguły w wieku powyżej 30. roku życia).
Czynniki środowiskowe
Na występowanie oraz zaostrzanie trądziku wpływa ekspozycja na skrajne temperatury (nawet gorąca kąpiel może zadziałać negatywnie na cerę), słońce czy wiatr.
Znaczenie ma także dieta, w której stosowane są ostre przyprawy. Kolejnym czynnikiem jest spożywanie alkoholu. Na objawy niekorzystnie wpływają również nadmierne emocje, wysiłek fizyczny, a nawet leki, np. te rozszerzające naczynia stosowane w leczeniu nadciśnienia.
Co ciekawe, zgodnie z nowymi badaniami, palenie tytoniu nie zwiększa ryzyka wystąpienia choroby, ale częściej występuje ona u byłych palaczy niż w reszcie populacji. Między palaczami a pozostałymi pacjentami pojawia się też różnica, co do postaci trądziku - u palaczy częściej występuje postać grudkowo-krostkowa i przerostowa trądziku.
Reakcje immunologiczne
Rozwój choroby ma przypuszczalnie związek z reakcjami układu odpornościowego. Choć oczywiście pełni on istotną funkcję w organizmie, jego działanie bywa zaburzone, np. w chorobach autoimmunologicznych.
Trwają badania nad innymi czynnikami, które mogą mieć wpływ na zachowanie skóry w obrębie zmian, m.in. nad interferonem czy niektórymi neuropeptydami. Dokładne poznanie mechanizmu choroby ułatwi jej kontrolę i leczenie.