U nas zapłacisz kartą
Przyczyny i leczenie czarnych pryszczy u psa - Wszystko, co powinieneś wiedzieć
Rodzaje chorób skórnych u psa
Ropne krosty u psa
Ropne krosty u psa to jeden z objawów zmian skórnych. Krosty u psa na skórze pojawiają się w przypadku atopowego zapalenia skóry, a także nużycy. Najczęściej są oznaką infekcji na tle pasożytniczym.
Grudki na skórze psa
Grudki na skórze psa są jednym z często pojawiających się symptomów zmian skórnych u psa. Mogą one świadczyć m.in. o pasożytach zewnętrznych. Należą do nich pchły, kleszcze wszy, a także roztocza. Głównym objawem jest uporczywy świąd, któremu towarzysza grudki na skórze psa, a także strupki, pęcherzyki oraz rumień. Zaatakowany przez pasożyty pupil, drapie się, ociera o różne przedmioty oraz liże, w celu wyeliminowania swędzenia.
Aby zminimalizować ryzyko pasożytów, należy regularnie kontrolować sierść pupila. Warto stosować również profilaktykę w postaci specjalnych środków. Grudki na skórze u psa pojawiają się również jako jeden z symptomów nużycy. Towarzyszą im zaskórniki oraz zaczerwienione wyłysienie. Nużyca jest chorobą, która powstaje w wyniku roztoczy. Może być miejscowa lub uogólniona.
Czerwona skóra u psa
Czerwona skóra u psa to jeden z niepokojących objawów. Zmian skórnych. Może wskazywać na hot spot, w wolnym tłumaczeniu „gorąca plama”. To zapalenie skóry u psa, które może być wywołane bakterią, reakcją alergiczną na pokarm, pasożytami zewnętrznymi, a także stanem zapalnym zewnętrznego przewodu słuchowego.
Strupki na skórze psa
Strupki na skórze u psa pojawiają się m.in. u psów, u których zdiagnozowano świerzb. To choroba pasożytnicza. Zmiany skórne u psa obserwuje się w okolicach uszu, pyska, stawów skokowych oraz na łokciach. Objawem jest również charakterystyczny świąd, który jest bardzo uciążliwy dla pupila.
Co więcej, strupki na skórze psa mogą nie tylko być objawem choroby skórne, ale również stanowić pozostałości po ukąszeniach owadów.
Czernienie skóry u psa
Zmiany skórne u psa mogą mieć różne objawy, które uzależnione są od rodzaju choroby, jej stopnia zaawansowania, a także wieku pupila. Jednym z symptomów może być czernienie skóry u psa.
Objawy chorób skóry u psów
Choroby skóry u psów mogą manifestować się różnymi objawami, które zależą przyczyny schorzenia. Najczęstsze symptomy występujące u psów to m.in. świąd, zaczerwienienie, pokrzywka, wysypka, nadmierne łuszczenie, wyłysienia oraz zmiany rozrostowe (guzy nowotworowe). Często okrywa włosowa ulega zmianie – utrata sierści, nadmierne linienie, zmatowienie lub zmiana zabarwienia włosa łysienie plackowate lub uogólnione. Objawem chorób skóry mogą być także nieprawidłowości w wielkości, kształcie, grubości lub konsystencji skóry mogą być związane z guzami, brodawkami lub wręcz przeciwnie – ścieńczeniem skóry.
Najczęstsze symptomy to m.in.:
- świąd,
- zaczerwienienie,
- pokrzywka,
- wysypka,
- nadmierne łuszczenie,
- wyłysienia.
Podczas występowania chorób skóry zmianie ulega często także okrywa włosowa psa. Pojawia się:
- utrata sierści,
- nadmierne linienie,
- zmatowienie lub zmiana zabarwienia włosa.
Objawem chorób skóry mogą być także nieprawidłowości w wielkości, kształcie, grubości lub konsystencji skóry.
Jak rozpoznać zapalenie dziąseł u psa?
Zapalenie dziąseł u psa zwykle rozwija się w następstwie nagromadzenia płytki bakteryjnej na powierzchni zębów. Brak odpowiedniej higieny jakmy ustnej może sprawić, że płytka nazębna stwardnieje tworząc kamień nazębny. Kłopoty z uzębieniem zwykle zaczynają się po 2-3 roku życia, ale o zęby psa trzeba zacząć dbać jak najwcześniej. Szacuje się, że zapalenie dziąseł u psa występuje nawet u 80% zwierząt, które ukończyły 3 rok życia.
Wśród czynników determinujących rozwój tej choroby wymienia się:
- Wiek psa – w miarę upływu czasu na zębach czworonoga odkłada się coraz większa ilość płytki nazębnej, prowadzącej do powstania zapalenia.
- Budowa czaszki i rodzaj zgryzu psa – w przypadku niektórych ras psów, takich jak rasy miniaturowe oraz rasy brachycefaliczne (np. mopsy), tendencja do zachorowania na zapalenie dziąseł jest większa. Wszystko za sprawą silnie stłoczonych zębów, które osłabiają naturalne mechanizmy samooczyszczenia uzębienia.
- Predyspozycje osobnicze – do których zalicza się np. skład śliny.
- Rodzaj spożywanej karmy – wpływający na tempo narastania płytki. Sprzyja temu szczególnie karma miękka i wilgotna, która odkłada się na zębach bardziej niż sucha.
- Nawyki związane z gryzieniem – gryzienie przypadkowych i brudnych przedmiotów przyczynia się do uszkodzenia dziąseł, które w szybkim tempie atakowane są przez chorobotwórcze bakterie.
- Choroby metaboliczne – predysponujące choroby dziąseł np. cukrzyca, choroby autoimmunologiczne lub mocznica.
Stan zapalny dziąseł u psa w początkowej fazie zajmuje jedynie niewielki obszar brzegu dziąsła i objawia się delikatnym zaczerwienieniem. Z czasem, gdy zapalenie postępuje w miarę narastania kamienia w głąb kieszonki przyzębia, powierzchnia dziąseł stopniowo zaczyna odstawać od zębów. Dziąsła mogą krwawić i boleć psa przy ich dotykaniu.