U nas zapłacisz kartą
Przyczyny i leczenie czarnych pryszczy u psa - Wszystko, co powinieneś wiedzieć
Leczenie i profilaktyka chorób skóry u psa
Postępowanie terapeutyczne w przypadku chorób skóry u psów uzależnione jest ściśle od ich przyczyn. Dermatozy wymagają więc dokładnej diagnostyki przeprowadzonej przez weterynarza. Z tego względu stosowanie domowych sposobów na zapalenie skóry u psa nie jest wskazane. To lekarz musi zadecydować, czy zwierzęciu należy podać preparat przeciwgrzybiczy w maści czy doustny antybiotyk. W przypadku niektórych schorzeń niezbędna okazuje się terapia choroby podstawowej. Zadaniem opiekuna jest przede wszystkim stosowanie odpowiedniej profilaktyki.
Zapobieganie chorobom skóry u psów to zwykle najlepsza metoda na uniknięcie konieczności przewlekłego, uciążliwego leczenia, które w wielu wypadkach nie jest obojętne dla ogólnego stanu zdrowia czworonoga.
Psa należy regularnie obserwować, zwracając przy tym uwagę na stan skóry, jej uszkodzenia czy obecność pasożytów. Skutecznym sposobem na usunięcie z sierści złuszczonego naskórka, brudu przyniesionego ze spaceru albo pasożytów, które zagnieździły się po kontakcie z innymi zwierzętami, jest częste czesanie pupila. Zaleca się też regularne wyczesywanie nadmiaru podszerstka, szczególnie w okresie wiosennym i jesiennym. Co jakiś czas niezbędna jest kąpiel, do której powinno się stosować kosmetyki przeznaczone dla psów, a niekiedy nawet przygotowane dla konkretnych, długowłosych ras.
Wielu dermatoz u psów można uniknąć dzięki stosowaniu preparatów ochronnych – w postaci kropli typu spot-on, spreju albo specjalnych obroży. Ograniczają one ryzyko pojawienia się na skórze czworonoga pasożytów skórnych i kleszczy oraz niebezpieczeństwo wtórnych zakażeń różnymi chorobami. Profilaktycznie warto też wspomagać funkcje skóry pupila za pomocą takich preparatów poprawiających skórę i sierść psa.
Najczęstsze choroby skóry u psów i ich rozpoznawanie
Choroby skóry to u psa jedne z najczęstszych dolegliwości. Wiele z nich daje podobne objawy, ale mogą one mieć rozmaite podłoże. Niektóre wiążą się z przyczynami wewnętrznymi, np. zaburzeniami hormonalnymi. Inne spowodowane są przez infekcje, działanie alergenów lub substancji drażniących.
Zmiany skórne u psa często rozpoznawane są z opóźnieniem. Ich wczesne dostrzeżenie oraz podjęcie właściwego leczenia możliwe jest dzięki codziennej pielęgnacji pupila i uważnej obserwacji jego zachowania.
Czy konieczna będzie antybiotykoterapia?
W przypadku, gdy zapalenie dziąseł u psa doprowadziło do rozległego stanu zapalnego i rozwoju pokrewnych chorób, leczenie zachowawcze nie jest możliwe i konieczne jest wprowadzenie bardziej inwazyjnego leczenia. W pierwszej kolejności lekarz weterynarii może zlecić usunięcie kamienia nazębnego specjalnym skalerem ultradźwiękowym.
Weterynarz oczyszcza kieszonki zębodołowe oraz – jeśli jest taka konieczność – usuwa zepsute i ruszające się zęby. Zabieg przeprowadza się pod narkozą. W niektórych przypadkach konieczne jest wprowadzenie antybiotykoterapii i leków przeciwbólowych.
Warto mieć na uwadze, że brak dalszej, regularnej higieny i odpowiedniego żywienia naszego czworonoga, może prowadzić do nawrotów choroby i powikłań w postaci ropnia zęba. Bakterie znajdujące się w jamie ustnej naszego czworonoga przyczyniają się także do rozwoju u psa chorób:
- płuc (np. zwłóknienia czy przewlekłej obturacyjnej choroby płuc),
- serca (np. zapalenia wsierdzia czy degeneracji mięśnia sercowego),
- wątroby (np. zapalenia lub innych homeopatii)
- oraz nerek (np. kłębuszkowego czy śródmiąższowego zapalenia nerek).
- Choroba lokomocyjna u psa - jak pomóc pupilowi przetrwać podróż?
- Zatrucie pokarmowe u psa: jak rozpoznać objawy? Czy domowa pierwsza pomoc jest możliwa?
- Choroby psów
Co sądzisz o tym artykule?
Choroby skóry psa a predyspozycje rasowe
Niektóre z ras psów są predysponowane do problemów dermatologicznych co oznacza, że niektóre rasy są bardziej narażone na konkretne nieprawidłowościami skórne skórne niż inne.
- Owczarek niemiecki, labrador retriever, buldog francuski i west highland white terier – u tych ras zwiększone jest ryzyko wystąpienia atopowego zapalenie skóry, które jest związane z alergiami
- Rasy, takie jak shar pei i bullmastiff, są bardziej narażone na ropne zapalenie skóry – często powierzchowne, która objawia się zaczerwienieniem, swędzeniem i owrzodzeniami. Dodatkowo z racji dużej ilości fałdowanej skóry u tych ras psów może rozwijać się malassezioza, czyli jedna z rodzajów grzybicy skórnej.
- U ras takich jak sznaucery i jamniki, labradory, bassety, spaniele często obserwujemy zapalenie kanałów słuchowych.
- Labradory, golden retrievery, buldogi francuskie są bardziej podatne na wystąpienie alergii pokarmowych.
- Basset hound i cocker spaniel, są bardziej narażone na nadmierną produkcję łoju, co może prowadzić do łojotokowego zapalenia skóry.
Warto podkreślić, że predyspozycje rasowe nie oznaczają, że wszystkie psy danej rasy będą obarczone chorobą, ale warto wziąć pod uwagę, występowania większego ryzyka wystąpienia problemów u danych jednostek. Ważne jest, aby opiekunowie psów tych ras, byli świadomi potencjalnych zagrożeń i regularnie monitorowali stan skóry swoich pupili oraz dbali o odpowiednią pielęgnację i opiekę.
