U nas zapłacisz kartą
Dlaczego przed okresem pojawiają się pryszcze?
Tak powstaje pryszcz
Bakterie uwalniają enzymy (lipazy) rozkładające obojętne tłuszcze łoju na mniejsze cząstki (wolne kwasy tłuszczowe). Właśnie te kwasy tłuszczowe powodują powstawanie stanów zapalnych. Wzrasta liczba zakażonych komórek i wydzieliny wypełnającej woreczek. Jest tam coraz mniej miejsca, przez co nasila się nacisk na ścianki mieszka włosowego zablokowanego czopem rogowym. W pewnym momencie ścianki nie wytrzymują nacisku, pękają, a zawartość rozlewa się na otaczającą tkankę. Powstaje ostry stan zapalny, tworzą się krosty.
Trądzik pospolity może mieć różne etapy. Pierwsza odmiana trądziku charakteryzuje się zaskórnikami utrzymującymi się przez miesiące, a nawet lata, w okresie dojrzewania. Rozróżnia się zaskórniki otwarte i zamknięte. W zaskórnikach zamkniętych ujście mieszka jest zatkane, spod skóry prześwituje biaława grudka, czop łojowo-rogowy. Często dochodzi do zakażeń i nagromadzenia się ropy, ponieważ zawartość mieszka nie może się wydostać na zewnątrz. W zaskórnikach otwartych ujście się nie domyka, widoczny jest czarny punkt. Nie ma on nic wspólnego z brudem, jak się powszechnie uważa. Czarny kolor spowodowany jest utlenianiem się czopu rogowo-tłuszczowego. Kolejnym etapem trądziku jest jest acne papulopustolosa. W zaskórniku powstały już zmiany zapalne, grudki i krosty. Ten etap może ciągnąć się latami. Prawie każda krosta pozostawia wklęsłą (rzadziej także wypukłą) bliznę. Jeśli trądzik się pogarsza, rozwija się raczej rzaska forma acne conglobata. W wyniku stanu zapalnego wokół mieszka tworzą się guzkowate nacieki i ropne, a po ich ustąpieniu pozostają blizny wklęsłe i wypukłe.
Dlaczego trądzik przed okresem to częsty problem?
To, jak wygląda nasza skóra w dużym stopniu zależy od gospodarki hormonalnej, a ta, jak łatwo się domyślić, zmienia się.
Na parę dni przed miesiączką, a właściwie po owulacji, która następuje w połowie cyklu wzrasta ilość progesteronu oraz testosteronu. Spada natomiast ilość estrogenu. Największy wzrost progesteronu obserwuje się na 8 dni po jajeczkowaniu. Skutkiem tego często jest pogorszenie nastroju, zmęczenie i większe łaknienie.
Poza tym podwyższony poziom progesteronu i testosteronu może stymulować gruczoły łojowe, które zwiększają wydzielanie sebum, a to z kolei sprzyja powstawaniu niedoskonałości. Niektóre kobiety zauważają u siebie pogorszenie stanu cery.
Wraz z wystąpieniem miesiączki poziom hormonów spada, co zazwyczaj pozytywnie wpływa na wygląd i samopoczucie. Niestety nie u wszystkich kobiet od razu stan skóry się poprawia. Ma to związek z wysokim poziom testosteronu, hormonu, który również może pogarszać stan skóry.
Co ciekawe, statystyki wskazują, że problem pogorszenia wyglądu cery przed miesiączką może dotyczyć aż 65% miesiączkujących kobiet.
PMS, czyli zespół napięcia przedmiesiączkowego
Uciążliwe objawy przed okresem zostały nazwane zespołem napięcia przedmiesiączkowego (PMS). Mogą one mieć naturę fizyczną lub emocjonalną. Pojawiają się po owulacji, w fazie lutealnej cyklu menstruacyjnego, i ustępują wraz z początkiem krwawienia.
PMS rozwija się w okresie dojrzewania i może trwać aż do menopauzy, jednak zazwyczaj jest najsilniej odczuwany między 25. a 35. rokiem życia. Nie znamy dokładnych przyczyn występowania objawów przed okresem, natomiast z pewnością są one wynikiem zmian stężeń hormonów płciowych w trakcie cyklu miesiączkowego. Oprócz tego podejrzewa się, że na obecność i nasilenie tych dolegliwości wpływają też uwarunkowania genetyczne lub inne, jeszcze niepoznane czynniki.
PMS a PMDD – czym się różnią?
Ok. 4-8% kobiet cierpi na ciężką postać PMS, czyli przedmiesiączkowe zaburzenia dysforyczne – PMDD. Ich rozpoznanie zależy od ilości występujących objawów przed okresem i stopnia ich nasilenia. Podczas PMS co najmniej jeden symptom o średnim lub ciężkim nasileniu pojawia się do 5. dni przed krwawieniem.
Z kolei PMDD rozpoznaje się, jeśli występuje przynajmniej 5 objawów przed okresem, co najmniej tydzień przed krwawieniem i w większości cykli. PMDD to najcięższa postać PMS – zaburza codzienne życie zarówno pod kątem nauki czy pracy, jak i stosunków międzyludzkich.
PMDD, czyli przedmiesiączkowe zaburzenia dysforyczne
Najczęściej występujące objawy przed okresem
Jedną z charakterystycznych zmian w trakcie cyklu miesiączkowego jest wygląd wydzieliny z pochwy. Zazwyczaj przed okresem śluz gęstnieje, traci przezroczystość i przyjmuje białawy kolor. To naturalne zjawisko, wywołane wzrostem stężenia progesteronu, zatem nie musisz się martwić.
Zwróć jednak uwagę na to, czy wydzielina nie ma niepokojącego zapachu lub koloru, ani czy nie towarzyszą jej inne objawy, np. świąd albo pieczenie pochwy. Takie symptomy mogą świadczyć o infekcji bakteryjnej lub grzybiczej. Z kolei brunatne upławy przed okresem warto skonsultować z ginekologiem, ponieważ towarzyszą czasem zaburzeniom hormonalnym.
Fizyczne objawy przed okresem
Częstym objawem przed okresem jest ból brzucha wywołany przez skurcze mięśni gładkich macicy. Wynikają one ze zwiększonego wydzielania prostaglandyn, czyli związków odpowiadających za rozwój stanu zapalnego oraz dolegliwości bólowych. Podobny mechanizm powoduje też biegunkę przed okresem – prostaglandyny wywołują skurcze mięśni gładkich jelit, a przez to pobudzają ich perystaltykę. Efektem tego jest nie tylko biegunka, ale też wzdęcia i zaburzenia trawienia.
Istotną rolę w pojawianiu się objawów przed okresem odgrywa spadek stężenia estrogenów, który powoduje zmianę w balansie pomiędzy różnymi hormonami. W jej wyniku często dochodzi do puchnięcia przed okresem, ponieważ w organizmie zatrzymuje się nadmiar wody. W efekcie mogą dokuczać ci obrzęki, uczucie ciężkości i tymczasowy wzrost wagi.
Estrogeny pełnią wiele funkcji w organizmie, m.in. mają wpływ na pobudliwość neuronów. Spadek ich stężenia może powodować bóle głowy przed okresem, a także zwiększać częstość ataków migreny. Ponadto mniej estrogenów oznacza, że większą rolę odgrywają m.in. męskie hormony płciowe – androgeny, które w niewielkich ilościach występują także w organizmie kobiety. W wyniku ich działania może dojść do nasilenia trądziku przed okresem, ponieważ zwiększają produkcję sebum w skórze.
Co możesz zrobić, by poczuć się lepiej?
- na bolesne cysty i spore zmiany podskórne nakładaj ciepły kompres 3-4 razy dziennie na 10-15 minut, następnie zastosuj 5-10 minutowy masaż kostką lodu, co pozwoli Ci z jednej strony pozbyć się ropy, z drugiej złagodzić obrzęk.
- bardzo skuteczne są maści stosowane miejscowo, zwłaszcza z tlenkiem benzoilu w składzie,
- kluczowa jest dieta – a szczególnie ograniczenie ilości cukru w diecie (przeczytaj, jak ograniczyć cukier w diecie). Nagłe wahania cukru we krwi mogą niestety negatywnie wpływać na cerę. Warto wyeliminować lub maksymalnie ograniczyć słodycze, białe pieczywo, pszenny makaron, itd. Niekorzystne będą też dania typu fast food. Dobrze też zadbać o odpowiednią ilość warzyw i owoców w menu, które pozwalają opanować głód i chronią przed podjadaniem.
- bardzo ważne jest, by nauczyć się radzić sobie ze stresem – jeśli to możliwe, warto nieco zwolnić i odpuścić w drugiej fazie cyklu.
- poza tym podczas pielęgnacji należy unikać kosmetyków o działaniu drażniącym i zapychającym, kłopotliwe mogą być niektóre olejki, kremy z filtrami przeciwsłonecznymi, korektory i inne klasyczne zapychacze,
- nie przesadzaj z częstotliwością mycia twarzy – wystarczy 2 razy w ciągu dnia umyć cerę przy użyciu dobrze dobranych środków (w gorące dni częściej, zwłaszcza po spoceniu),
- stosuj w trakcie całego cyklu preparaty z kwasami (mlekowym, glikolowym, salicylowym), żeby usunąć problem z nadmiernym rogowaceniem naskórka, usunąć martwe komórki skóry i zadbać o promienny, młodszy wygląd.
Jeśli domowe metody leczenia trądziku hormonalnego nie działają, warto udać się do lekarza. Specjalista może zalecić retonoidy, leki antyandrogenowe, niektórzy nadal polecają tabletki antykoncepcyjne.
