Czy można być uczulonym na człowieka?
Objawy alergii u kota mogą obejmować:
- wysypkę skórną,
- świąd skóry,
- łzawienie,
- kaszel,
- kichanie,
- wymioty,
- biegunkę.
Aby zdiagnozować i potwierdzić alergię u kota, lekarz weterynarii musi wykluczyć wszelkie inne możliwe przyczyny wymienionych objawów, gdyż popularne u ludzi testy skórne niestety nie są na tyle miarodajne u zwierząt.
Różne rodzaje alergii u kotów
Istnieją cztery najbardziej popularne typy alergii u kotów obejmujące: alergiczne pchle zapalenie skóry, alergie pokarmowe, atopowe zapalenie skóry oraz alergie kontaktowe.
Alergia u kota — na co kot może mieć alergię? Źródło: 123rf.com
Diagnostyka oraz leczenie alergii pokarmowej u kota
Alergia pokarmowa i nietolerancja pokarmowa u kota to problem złożony, który rozwiązuje się głównie poprzez zastosowanie diety eliminacyjnej. Polega ona na wyeliminowaniu z diety kota alergenów, na które jest uczulony. Dieta ta trwa co najmniej 8 tygodni. Jeśli objawy alergii ustąpią, oznacza to, że przyczyną alergii był jeden z wyeliminowanych składników diety.
Objawy alergii pokarmowej zwykle sprowadzają się do zmian skórnych okolicy głowy oraz szyi.
Na czym polega dieta eliminacyjna?
Dieta eliminacyjna to rodzaj diety, która polega na wyeliminowaniu z diety zwierzęcia wszystkich składników, które mogą wywoływać u niego objawy alergii pokarmowej. Jest to metoda diagnostyczna, która może być stosowana w celu zidentyfikowania alergenu pokarmowego, na który zwierzę jest uczulone.
Dieta eliminacyjna u kota alergika powinna trwać co najmniej 8 tygodni, ponieważ okres eliminacji z organizmu określonego alergenu wynosi minimum 14 do 21 dni. W tym czasie zwierzę powinno otrzymywać pokarm, który zawiera tylko jeden nowy składnik. Jeśli objawy ustąpią, oznacza to, że przyczyną alergii był jeden z wyeliminowanych elementów diety.
Dobór składnika, który zostanie wyeliminowany z diety, powinien być przeprowadzony przez lekarza weterynarii. Należy wziąć pod uwagę dietę, jaką kot otrzymywał wcześniej, oraz prawdopodobieństwo wystąpienia alergii na dany składnik.
Przykładowe składniki, które można wyeliminować z diety kota, by zidentyfikować, co powoduje alergię pokarmową u twojego pupila:
- Mięso — kurczak, wołowina, indyk, ryby.
- Zboża — pszenica, ryż, kukurydza.
- Warzywa — ziemniaki, marchew, buraki.
- Owoce — jabłka, banany, truskawki.
- Dodatki — tłuszcze, oleje, witaminy, minerały.

Alergia na rośliny domowe
Wśród kwiatów doniczkowych, stosunkowo częstym powodem uczulenia mogą być fikusy. W 2004 roku przeprowadzono badania, w których sprawdzono jak częsta jest nadwrażliwość na tę roślinę. Okazało się, że 2,5% badanych z pozytywnym wynikiem testu skórnego wobec jakiegokolwiek alergenu, reaguje również na fikusy [4]. Ich liście, szczególnie te uszkodzone, wydzielają płyn, którego składniki reagują krzyżowo z lateksem. Zaschnięty sok z czasem osadza się w pomieszczeniu wraz z kurzem, co może powodować również wystąpienie wziewnej postaci alergii. W literaturze opisano nawet przypadek kobiety, która doznała wstrząsu anafilaktycznego podczas odkurzania dwumetrowego fikusa [5].
Szeflery zawierają związek o nazwie falkarinol, który jest ich orężem w walce z grzybami i innymi patogenami. Ze względu na swoje właściwości bywa dodawany także do kosmetyków. Dobroczynny związek może również powodować alergie. Znany jest przypadek dziesięciolatki, która po zabawie liściem szeflery o charakterystycznym kształcie parasolki, zaczęła uskarżać się na bóle stawów, pokrzywkę oraz obrzęk twarzy. Na szczęście takie sytuacje są rzadkie, jednak specjaliści apelują, by mieć na uwadze, że rośliny doniczkowe mogą alergizować [6, 7, 8].
W grupie najczęściej powodowanych przez te rośliny objawów, są przede wszystkim odczyny skórne. Jednakże, w pojedynczych przypadkach kwiaty mogą wywoływać objawy alergii wziewnej, ze względu na wysoką zawartość lotnych związków zapachowych [7].
Jest to roślina znana ze swojej zdolności oczyszczania powietrza, co jest jednym z powodów jej popularności. Opisano pojedyncze epizody reakcji alergicznej na skrzydłokwiaty, wśród nich przypadek mężczyzny dostarczającego te kwiaty do biur. Objawami, na które się uskarżał były nieżyt nosa i pokrzywka [7].
Ten gatunek nie jest oczywistym źródłem alergenowym. Natomiast badania sugerują, że dracena może powodować 4,6% pozytywnych wyników testów skórnych wobec roślin ozdobnych [7].
Alergia na rośliny domowe. Piękne i niebezpieczne
W ostatnich latach rośliny pretendują do rangi najmodniejszych elementów wystroju wnętrz. Przybywa też osób uprawiających przydomowe ogródki. Rosną także ceny sadzonek kolekcjonerskich. Zdarza się jednak, że rośliny doniczkowe powodują u nas uciążliwe objawy? Wtedy może pojawić się pytanie: czy to alergia?
Wyobraź sobie, że wchodząc do jakiegoś pomieszczenia zawsze po jakimś czasie zaczynasz odczuwać uciążliwe dolegliwości. Może to być, na przykład łzawienie oczu lub pokrzywka. Wykluczając kolejne potencjalne przyczyny twojego stanu można uznać, że jedynym logicznym wytłumaczeniem jest alergia na konkretne pomieszczenie. Zanim w akcie desperacji wyburzysz lub sprzedasz dom, zastanów się czy objawy nie są skutkiem uczulenia na rośliny. Symptomy takiej nadwrażliwości bywają różne. Wśród nich można wymienić zapalenie spojówek i błony śluzowej nosa, problemy oddechowe, skórne oraz pokrzywkę [1].

Jak często występuje alergia na miód?
Uczulenie na miód nie należy do powszechnie spotykanych alergii. Najczęściej dotyka osób borykających się z innymi rodzajami uczuleń – wśród ludzi zdrowych nie występuje niemal wcale, natomiast wśród chorych cierpiących na różne przewlekłe dolegliwości ze strony układu oddechowego (np. astma, sezonowe zapalenie błon śluzowych – tzw. katar sienny) – miód uczula mniej niż 2 na 1000 osób.
Nieco częściej reakcję alergiczną na miód wykazują chorzy z nietolerancjami pokarmowymi – ok. 2% w przypadku dorosłych oraz niecałe 6% w przypadku dzieci poniżej 1. roku życia. W skali społeczeństwa alergia na miód jest problemem marginalnym, choć uciążliwym dla tych, którzy zmuszeni są do unikania produktów pszczelich.
Jeśli odczuwasz typowe objawy alergii pokarmowych i podejrzewasz kilka produktów, sprawdź najpierw te pozostałe – uczulenie na miód to jedna najrzadziej spotykanych nadwrażliwości, a zatem jest bardzo mało prawdopodobne, iż znajdziesz się w gronie pechowców niemogących się cieszyć jego smakiem.
Sam miód nie ma właściwości uczulających – alergię mogą wywołać drobinki, które w naturalny sposób przedostają się do niego, przeważnie w niewielkich ilościach. Poszukiwanie tych składników miodu, które powodują występowanie reakcji alergicznych, rozpocząć należy od pyłku kwiatowego – to on odpowiada za większość uczuleń, podobnie jak pyłki drzew i traw. Alergię wziewną na pyłki wykazuje ok. 12% społeczeństwa i należy ona do najczęściej występujących w Polsce uczuleń. Nie u każdego przybiera ona taką samą postać – większość chorych odczuwa objawy w postaci sezonowego kataru czy obrzęku spojówek. Tylko u niewielu osób uczulenie przybiera poważniejszą formę. Do roślin miododajnych, których pyłki mogą mieć właściwości uczulające, należą przede wszystkim słonecznik, nawłoć, mniszek lekarski, złocień oraz bylica.
