U nas zapłacisz kartą
Czy można wyleczyć trądzik różowaty?
Dieta na trądzik — Czego nie jeść przy trądziku różowatym?
Uważa się, że przestrzeganie odpowiedniej diety może pomóc w leczeniu trądziku różowatego. Przede wszystkim należy unikać produktów wysokoenergetycznych zawierających węglowodany proste i tych bogatych w błonnik.
Czynniki pokarmowe, które są uważane za potęgujące objawy trądzikowe to:
- Warzywa i owoce będące źródłem histaminy: pomidory, bakłażany, banany, owoce cytrusowe, szpinak. Ich nadmierne spożycie może powodować zaczerwienienie oraz świąd twarzy.
- Alkohol, szczególnie piwo, wódka, gin, burbon oraz czerwone wino. Takie produkty przyczyniają się do rozszerzania naczyń krwionośnych, a następnie do
zaczerwienienia twarzy. - Gorące potrawy i napoje takie jak kawa, herbata i czekolada, które mogą poszerzać naczynia krwionośne i przyczyniać się do zaczerwienienia twarzy.
- U niektórych zmiany trądzikowe nasilają ostre przyprawy. Przykładami są papryczka chili, pieprz, tabasco, pieprz cayenne.
- Przetworzone produkty o wysokim indeksie glikemicznym. Wpływają one na wahania poziomu insuliny we krwi, co prowadzi do nadmiernej produkcji sebum. Warto ograniczyć spożycie słodyczy, słodzonych płatków śniadaniowych, gotowych dań typu instant, pieczywa cukierniczego, słodkich napojów.
Trądzik różowaty - diagnoza
Lekarz ustala rozpoznanie na podstawie wywiadu oraz badania pacjenta. Charakterystyczne dla trądziku różowatego jest występowanie wykwitów rumieniowych i grudkowo-krostkowych umiejscowionych głównie w środkowej części twarzy, tzw. wzmożonej reakcji naczynioruchowej (zaczerwienienie pod wpływem bodźców fizycznych i psychicznych), współistnienia objawów łojotoku. Decydujący w rozpoznaniu choroby jest rumień utrzymujący się w centralnej części twarzy. Biopsja skóry rzadko jest konieczna.
Istnieje wiele metod leczenia trądziku różowatego. Leczenie jest dobierane przez lekarza dermatologa dla konkretnego pacjenta, w zależności od objawów trądziku różowatego, jego przebiegu, stanu skóry, czynników zaostrzających, chorób towarzyszących, przyjmowanych leków i odpowiedzi na leczenie.
Trądzik różowaty – leczenie niefarmakologiczne
Trądzik różowaty - leczenie miejscowe
W leczeniu miejscowym stosuje się metronidazol w postaci żelu lub kremu.
Ponadto stosuje się kwas azelainowy, iwermektynę oraz nadtlenek benzoilu.
Lekami redukującymi zaczerwienie twarzy są brymonidyna i oksymetazolina.
Do stosowanych miejscowo antybiotyków należą: iwermektyna, erytromycyna, klindamycyna.
Trądzik różowaty – leczenie laserem
Leczenie jest zawsze zlecane przez lekarza, istnieje szereg przeciwwskazań, m.in. ciąża i laktacja, bielactwo, niewyrównana cukrzyca, poważne przewlekłe choroby układu sercowo-naczyniowego (w tym rozrusznik serca), choroby autoimmunologiczne, padaczka, tendencja do powstawania bliznowców. Zabiegi naświetlania są bezbolesne, ale mogą powodować działania niepożądane, takie jak rumień lub uczucie ściągnięcia skóry.
Trądzik różowaty – leczenie ogólne
W nasilonych postaciach trądziku różowatego lekarz może zlecić – oprócz leczenia miejscowego – także leczenie ogólne, czyli doustne.
Do leków stosowanych ogólnie (doustnie) należą antybiotyki, głównie doksycyklina, a także limecyklina, chlorowodorek tetracykliny, oksytetracyklina, azytromycyna.
Dieta przy trądziku różowatym — Jakie mikroelementy uwzględnić w swoim odżywianiu?
Odpowiednia dieta dla osób z trądzikiem pospolitym powinna dostarczyć odpowiednią podaż cynku. Cynk posiada właściwości regeneracyjne i łagodzące stany zapalny skóry.
Jego źródłem w diecie są:
- migdały,
- dynia,
- orzechy,
- kasza gryczana,
- pieczywo razowe.
Należy również zadbać o odpowiednia podaż selenu i żelaza. Dieta bogata w produkty dostarczające te pierwiastki sprzyja leczeniu trądziku.
Można je pozyskać poprzez spożywanie takich produktów jak:
- chude mięso wieprzowe i wołowe,
- podroby,
- nasiona,
- orzechy,
- kasze,
- nasiona roślin strączkowych,
- ryby.
Co to jest trądzik różowaty?
Trądzik różowaty, błędnie określany też jako „trądzik różyczkowaty”, to przewlekła dermatoza, która pojawia się głównie na policzkach, czole, podbródku oraz nosie. Warto zaznaczyć, że trądzik różowaty dotyczy tylko dorosłych osób, chociaż pierwsze jego symptomy mogą pojawić się już w okresie dojrzewania. Nasilenie choroby i pierwsze prawdziwe objawy pojawiają się po ukończeniu 35. roku życia. Leczenie trądziku różowatego to długotrwały proces, na który składają się farmakoterapia i domowe sposoby.
Można wyróżnić cztery okresy (postaci) trądziku różowatego. Każdy z nich cechuje się innymi objawami.
- okres rumieniowo-naczyniowy – na twarzy pojawia się rumień, do tego dochodzi pieczenie, palenie, uczucie ściągnięcia skóry, widoczne stają się rozszerzone naczynka,
- okres grudkowo-krostkowy – pojawiają się w nim wykwity grudkowo-krostkowe, które lekko się złuszczają, w środkowej części twarzy zauważalny jest również rumień,
- okres z dominacją zmian przerostowych – można je zauważyć niemal wyłącznie u mężczyzn między 40. a 60. rokiem życia, skóra staje się wówczas zgrubiała i ma nieregularną powierzchnię ze zmianami guzowatymi i blaszkami, z tendencją do zlewania się, czasem następuje też przerost i włóknienie gruczołów łojowych, zmiany występują na czole, policzkach, brodzie, uszach, a w ich obrębie często stwierdza się zapalenie mieszków włosowych,
- okres związany z powikłaniami ocznymi – jest to odmiana choroby, którą relatywnie ciężko jest rozpoznać, dochodzi w niej do zapalenia spojówek, brzegów powiek, a czasem też rogówki oraz tęczówki, doprowadza to do łzawienia, pieczenia, kłucia, swędzenia i przekrwienia oczu, światłowstrętu i uczucia istnienia ciała obcego w oku.
Czy możliwe jest całkowite wyleczenie trądziku różowatego?
Trudno jest osiągnąć całkowite wyleczenie zmian skórnych w przebiegu trądziku różowatego, choć za pomocą odpowiedniego leczenia można uzyskać długotrwałą remisję. Stosując odpowiednie leczenie preparatami miejscowymi, lekami doustnymi, zabiegi chirurgiczne (rhinophyma) lub laserowe można zminimalizować postęp choroby. Trądzik różowaty należy leczyć, ale nie ma preparatów, które raz na zawsze zwalczą chorobę. Celem terapii jest zmniejszenie i/lub usunięcie istniejących objawów, a następnie zapobieganie pojawieniu się nowych zmian.
U pacjentów z trądzikiem różowatym przeciwwskazane są takie zabiegi, jak: złuszczanie z użyciem kwasów owocowych, kwasu trójchlorooctowego, kwasu salicylowego. Powodują one przekrwienie skóry, co nasila i utrwala rumień, a także intensywne płatowe złuszczanie, któremu towarzyszy niemiłe uczucie pieczenia i palenia skóry. Niewskazane są także zabiegi rozgrzewające. Przy pielęgnacji skóry należy unikać tarcia, ucisku, a także stosowania kosmetyków bogatych w substancje aktywne, które zamiast wpływać dobroczynnie na skórę, wywołują podrażnienie lub uczulają.
