U nas zapłacisz kartą
Czy słodycze powodują pojawienie się pryszczy? Badanie mitów i faktów
Czym są zajady?
Zajady to stany zapalne występujące w kącikach ust. Mogą mieć podłoże bakteryjne lub grzybicze, nie zaś – jak w przypadku opryszczki, wirusowe. W okolicy kącika warg pojawia się zaczerwienienie, skóra się przesusza. Powstają pęcherzyki wypełnione płynem, które pękając powodują bolesne ranki. Jest to miejsce trudne do wygojenia, nie należy jednak zaniedbać zmian. Niepodjęcie leczenia może przyczynić się do powstania blizn. Pocieszające jest to, że zajady nie przenoszą się na inne części ciała.
Tak samo jak w przypadku opryszczki, istnieją czynniki aktywizujące występowanie zajadów. Należą do nich:
- brak prawidłowej higieny jamy ustnej,
- niedobory witamin i składników odżywczych – szczególnie z grupy B oraz żelaza,
- cukrzyca,
- infekcja bakteryjna,
- kuracja antybiotykami – sprzyja namnażaniu się drożdżaków,
- noszenie aparatu ortodontycznego lub protezy zębowej – trudniej o prawidłową higienę i dokładne wyczyszczenie wszystkich zakamarków.
Jak wyciskać pryszcze? Czy można robić to bezpiecznie?
Każdy z nas chciałby mieć gładką skórę pozbawioną niedoskonałości i przebarwień. Kiedy na naszej twarzy pojawi się pryszcz, próbujemy się go pozbyć. Najszybszym rozwiązaniem jest jego wyciśnięcie. Jednak aby nie zrobić sobie krzywdy na twarzy, należy wiedzieć, jak zrobić to bezpiecznie. Jeśli zdecydujesz się na wyciśnięcie pryszcza, przestrzeganie poniższych zasad higieny jest kluczowe.
Po pierwsze umyj dokładnie twarz oraz dłonie. Zminimalizuje to ryzyko przedostania się bakterii do rany po wyciśnięciu pryszcza. Następnie przetrzyj zmianę i jej okolicę płynem lub tonikiem antybakteryjnym.
Kolejny krok do sedna procedury, czyli wyciskanie. W żadnym wypadku nie rób tego paznokciami. Łatwiej w ten sposób uszkodzić skórę. Zamiast tego użyj dwóch patyczków higienicznych lub palców owiniętych czystą chusteczką.
Uwaga! Nie należy wyciskać pryszczy na siłę. Jeżeli widzisz, że treść nie chce wyjść na powierzchnię skóry, to należy od razu odpuścić. Można robić to tylko w przypadku zmian, których treść jest tuż pod powierzchnią skóry.
Po wyciśnięciu pryszcza należy ponownie użyć środka antybakteryjnego. Potem zaleca się stosowanie kremów lub maści o właściwościach zarówno antybakteryjnych, jak i łagodząco-regenerujących. Niewskazane jest używanie produktów, które wysuszają skórę. Najlepiej skupić się na ukojeniu stanu zapalnego.
Trzeba pamiętać również, aby nie wyciskać pryszczy zbyt często. Powinno być to rozwiązanie stosowane w wyjątkowych sytuacjach. Opróżnione gruczoły łojowe wzmagają bowiem produkcję sebum, co może pogorszyć stan na skóry.
Dlaczego ludzie wyciskają pryszcze?
Wyciskanie pryszczy na twarzy to niewątpliwie najszybszy sposób, aby pozbyć się wystającej zmiany. Jednak dla niektórych jest to czynność, która przede wszystkim zapewnia poczucie ulgi lub przyjemność. Kiedy przyczyny wyciskania pryszczy są psychologiczne, a sam problem staje się poważny, mówimy o zjawisku trądziku neuropatycznego.
Trądzik neuropatyczny to kompulsywne wyciskanie pryszczy na twarzy lub innych okolicach ciała. Jest to choroba z pogranicza dermatologii oraz psychologii, która może wywoływać pojawianie się nowych wyprysków. Ciągłe rozdrapywanie krost, wyciskanie zaskórników dla wielu osób daje chwilowe zadowolenie. Jednak niestety może namnażać zmiany skórne.
Chcąc uporać się z problemem, powinniśmy udać się do dermatologa, który pomoże nam dobrać odpowiednią metodę leczenia. Równie ważna może okazać się pomoc psychologa lub psychoterapeuty, gdyż przy trądziku neuropatycznym samo leczenie dermatologiczne nie wystarczy. W dużej mierze chodzi o powstrzymanie się od wyciskania i zmianę nawyków. Pomocne jest zwykle unikanie analizowania stanu skóry przy lustrze oraz szukanie innych sposobów na łagodzenie napięcia nerwowego.
Pryszcze - leczenie
Stosuje się różne metody w zależności od nasilenia i rodzaju trądziku. Terapia jest zwykle długotrwała. Przy łagodnym przebiegu wystarcza stosowanie miejscowych preparatów zawierających retinoidy, nadtlenek benzoilu, antybiotyki (erytromycyna i klindamycyna), kwas azelainowy. W średnio- lub bardzo nasilonym trądziku grudkowo-krostkowym stosuje się doustnie antybiotyki najczęściej z grupy tetracyklin. W cięższych postaciach trądziku, przy przewlekłym przebiegu choroby oraz oporności na inne formy leczenia stosuje się pochodne witaminy A, która działa na łojotok, nadmierne rogowacenie ujść przewodów łojowych oraz odczyn zapalny. Uwaga! W związku z działaniem uszkadzającym płód konieczne jest bezwzględne unikanie ciąży przez cały czas trwania leczenia witaminą A oraz po jego zakończeniu.
Odradza się celowe opalanie cery z wypryskami, w związku z tym, że pod wpływem promieni ultrafioletowych dochodzi do nasilenia istniejących zaburzeń złuszczania naskórka, w efekcie czego następuje pogorszenie stanu skóry skłonnej do trądziku w okresie jesiennym.
