Pryszcze podskórne miał kiedyś każdy. Niektóre z nich znikają, inne rosną i bolą każdego dnia coraz bardziej. Dopiero ocena stopnia nasilenia tego problemu daje odpowiedź, czy zmiany skórne w postaci cyst, torbieli i guzków świadczą o czymś poważniejszym. Sprawdź, jak rozpoznać pryszcze podskórne i o jakich chorobach może świadczyć ich powstawanie.
Spis treści
Pryszcze podskórne - jak je rozpoznać? W końcu pryszcz pryszczowi nierówny, dlatego pierwszą rzeczą, jaką należy uczynić, to lepiej poznać swoje pryszcze. Ocenić ich wielkość, stopień zaawansowania, a przede wszystkim miejsce położenia. Najprościej podzielić pryszcze na te znajdujące się pod skórą i te "na powierzchni". Pryszcze podskórne wyglądają jak wybrzuszenia, wypustki o różnym kształcie i kolorze. Z kolei pryszcze na powierzchni to zwykle te, które już wyszły spod skóry i mają ropną końcówkę.
Rozwijamy nasz serwis dzięki wyświetlaniu reklam.
Blokując reklamy, nie pozwalasz nam tworzyć wartościowych treści.
Wyłącz AdBlock i odśwież stronę.
Maść ichtiolowa składa się w 10% z ichtiolu oraz wazeliny żółtej i lanoliny w równych częściach. Znana w Farmakopei pod nazwą Ammonii bituminosulfonatis unguentum FP 10%. To ciemna, smolista i tłusta substancja o zapachu przypominającym asfalt. Czy istnieje maść ichtiolowa biała? Składnikiem niektórych kremów stosowanych w trądziku różowatym, łojotoku, AZS czy łupieżu białym jest tzw. ichtiol jasny. Ma on silniejsze działanie przeciwzapalne i przeciwgrzybicze niż ichtiol ciemny.
Maść ichtiolowa działa przeciwbakteryjnie, a konkretnie bakteriostatycznie i ściągająco. Stosuje się ją wyłącznie zewnętrznie. Znalazła zastosowanie w leczeniu wielu schorzeń skóry, np. trądziku, czyrakach czy wypryskach skórnych. W kwestii wykorzystania maści ichtiolowej na trądzik opinie są różne.
Niepodważalna jest jej skuteczność, jednak kwestia nieprzyjemnego zapachu, konsystencji oraz ryzyka pojawienia się trudnych do usunięcia plam, niekiedy zniechęca do zastosowania tego leku. Niektórzy pacjenci mogą ponadto odczuwać podrażnienie w miejscu smarowania spowodowane rozgrzewającym i ściągającym działaniem ichtiolu.
Warto wiedzieć, że maść ichtiolowa zastosowanie znalazła także jako środek wspomagający odchodzenie ropy z uszkodzonych miejsc skóry.
To różnej wielkości podskórne ropne zmiany znajdujące się w głębokiej warstwie skóry, niemożliwe do wyciśnięcia, ponieważ ich ujście zasłonięte jest przez skórę. Czasem są rozsiane po twarzy i drobne. Częściej jednak mają formę cyst lub nawet twardych guzków. Guzki znajdują się głębiej niż cysty i są twarde. Cysty są nieco bardziej miękkie i czasem widocznie nabrzmiałe ropą, ponieważ znajdują płycej niż ropne guzki. Zmiany mogą mieć lekko siny lub czerwonawy odcień, czasem jedynie czerwoną obwódkę. Zarówno cysty, jak i guzki charakteryzują się tym, że przy dotknięciu bolą, chociaż przy mniejszych pryszczach ból może nie być wyczuwalny, szczególnie u odpornych osób. Nie należy ich wyciskać, ponieważ zostawiają trwałe, ciemne blizny. Przyjmuje się, że najczęściej podskórne pryszcze tworzą się w strefie T (czoło, nos, broda), podobnie jak inne zaskórniki. Nie jest to prawda. W rzeczywistości mogą wystąpić w bardzo wielu miejscach na ciele, przede wszystkim na policzkach i na czole tuż przy włosach, na skroniach, na szyi, w okolicach uszu, na plecach oraz na dekolcie. Kiedy pryszcz podskórny się pojawi, warto dać mu czas. Niektóre same wchłaniają się już po kilku dniach, a te mniejsze okazują się być zwykłymi pryszczami, które wychodzą na wierzch, przez co stają się o niebo prostsze do usunięcia. Jeśli jednak podskórne cysty i guzki nie znikają lub pojawiają się regularnie, należy się temu przyjrzeć. Czytaj też: Trądzik: objawy i skuteczne leczenie Trądzik zaskórnikowy: jak go wyleczyć? Pryszcze na pośladkach: jak powstają i jak się ich pozbyć?
Rodzajem pryszczy podskórnych można też nazwać łagodne czyraki, czyli ropne zmiany skórne wynikające z zapalenia mieszków włosowych. Są bardziej bolesne i większe od zwyczajnych pryszczy. Bolą bez dotykania, kiedy już urosną. Częste występowanie czyraków może świadczyć o chorobach nerek i wątroby, cukrzycy, osłabionej odporności organizmu, zarażeniu wirusem HIV. Jeśli zdiagnozujesz u siebie czyraka, koniecznie udaj się do lekarza dermatologa.
Po pierwsze, pryszczy podskórnych nie można wyciskać! Zmiany te są osadzone na tyle głęboko, że pryszcz może rozlać się pod skórą. Wyjątkowo łatwo też o rozdrapanie pryszcza do krwi podczas naciskania go z każdej strony. Najprostszym sposobem na pryszcze podskórne jest maść ichtiolowa, czyli niedroga maść apteczna dostępna bez recepty, która wyciąga ropę z głęboko osadzonego pryszcza na zewnątrz. Należy ją stosować ostrożnie, ponieważ bardzo brudzi. Maść nakłada się na cystę i wokół niej i zmywa po około trzydziestu minutach. Dermatolodzy przepisują ją w połączeniu z antybiotykiem, jeśli pojawi się taka potrzeba.
Innym sprawdzonym sposobem na trądzik grudkowo-cystowy jest domowa kuracja retinoidami lub seria zabiegów kwasami w salonie kosmetycznym. Niektórym osobom pomaga również zmiana diety, ograniczenie słodkich napojów, słodyczy oraz tłustych potraw i mięsa. Niestety, na pryszcze powstałe ze stresu ciężko zaradzić inaczej jak zwiększoną dawką relaksu.
Niektóre pryszcze w newralgicznych miejscach łatwo pomylić z innymi zmianami skórnymi. Mogą to być:
Warto jednak zaznaczyć, że dyskomfort pojawiający się zaraz po aplikacji kosmetyku, świadczy o nadwrażliwości skóry, natomiast gdy po kilku godzinach w miejscu aplikacji pojawiają się widoczne zmiany, mówimy o alergii.
Uczucie swędzenia skóry w nocy może się nasilać w ciągu dnia jesteś zabiegany i skupiasz się na innych rzeczach, podczas gdy w nocy Twoje myśli zaczynają krążyć wokół swędzenia, a im bardziej o tym będziesz myśleć, tym intensywniejsze będzie wrażenie świądu.
W zależności od danej jednostki chorobowej oraz nasilenia objawów, zaleca się eliminację lub ograniczenie ekspozycji na czynniki alergizujące, a jeśli to nie pomoże wdrożyć trzeba terapię z użyciem leków przeciwhistaminowych lub glikokortykosteroidów.
Efektem tego połączenia jest zahamowanie wytwarzania substancji odpowiedzialnych za powstawanie stanu zapalnego prostaglandyny, bradykinina, histamina, cytokiny oraz enzymów niszczących tkanki kolagenazy i elastazy.