U nas zapłacisz kartą
Czy wyciskać pryszcze ropne? Wszystko, co powinieneś wiedzieć o usuwaniu pryszczy
Uwaga na tzw. trójkąt śmierci na twarzy
Wyciskanie pryszczy może być niebezpieczne, gdy robimy to w obszarze tzw. trójkąta śmierci. Obejmuje on miejsce w linii prostej od jednego do drugiego kącika ust oraz od kąciów do szczytowej części nosa między oczami. Obszar ten charakteryzuje się bardzo mocnym unaczynieniem żylnym i poprzez naczynia krwionośne jest połączony z obszarami czaszki. W jego obrębie znajdują się odpływy żylne docierające do zatoki jamistej. Co to oznacza? Że jeśli dojdzie do stanu zapalnego w tym obszarze (np. wskutek rozdrapania krosty i jej nadkażenia bakteriami), infekcja może rozprzestrzenić się błyskawicznie dalej, prowadząc do zapalenia zatoki jamistej czy zapalenia opon mózgowo-rdzeniowych. Szczególnym zagrożeniem są czyraki (zwłaszcza te powstałe nad górną wargą i pod nosem) – czyli ostre stany zapalne wywołane zakażeniem bakteryjnym mieszka włosowego i otaczających tkanek, najczęściej przez gronkowca złocistego. W takiej sytuacji nie należy samodzielnie wyciskać zmian, tylko udać się do dermatologa.
Jeśli pryszcz jeszcze nie prosi się o wyciśnięcie, możesz go „uspokoić” stosując specjalne preparaty na krosty na bazie siarki, kwasu glikolowego, niacynamidu, z dodatkiem kwasu salicylowego. Preparaty tego typu nie tylko łagodzą stan zapalny, ale też lekko złuszczają naskórek (odtykając zatkane ujścia gruczołów), zmniejszają zaczerwienienie, redukują wielkość zmian, mają też działanie kojące. Efekty są szybko widoczne – pierwsze już po kilku godzinach! Można je stosować, jeszcze zanim pryszcz wyjdzie na powierzchnię skóry, a jest już wyczuwalny pod jej powierzchnią. Pastę z gamy Najlepiej stosować na noc nakładając ją punktowo na niedoskonałości, w razie potrzeby można ponawiać aplikację 2-3 razy na dobę.
Niewyciskanie pryszczy – efekty
Chociaż niewyciskanie krost może wydawać się frustrujące, szczególnie gdy trądzik jest widoczny, ta praktyka ma wiele korzyści. Oto kilka efektów, które może przynieść niewyciskanie pryszczy:
- Zmniejszone ryzyko blizn – wyciskanie pryszczy, szczególnie bez odpowiedniej i bezpiecznej techniki, może prowadzić do blizn i przebarwień skóry. Unikanie tego zwyczaju pomoże zachować gładkość skóry.
- Mniej dodatkowych wyprysków – przy wyciskaniu pryszcza można nieumyślnie roznosić bakterie na inne obszary twarzy, co prowadzi do powstania nowych krost.
- Mniej zakażeń – pryszcze są naturalną barierą, która chroni skórę przed bakteriami. Wyciskanie pryszcza niszczy tę barierę i umożliwia bakteriom dostęp do głębszych warstw skóry, co zwiększa ryzyko rozprzestrzeniania się infekcji.
- Zmniejszone ryzyko pęknięcia naczyń krwionośnych – niekontrolowane wyciskanie pryszczy może prowadzić do pęknięcia naczyń krwionośnych w skórze, co sprzyja powstawaniu trwałych czerwonych plam.
- Pryszcze szybciej znikają – badania pokazują, że pryszcze, których się nie wyciska, znikają szybciej i nie powodują trwałych blizn.
- Zmniejszone ryzyko hiperpigmentacji – ciemnienie skóry (hiperpigmentacja) jest często efektem wyciskania syfów. Unikanie wyciskania pryszczy pomaga w utrzymaniu jednolitego kolorytu skóry.
Współpraca z dermatologiem lub kosmetyczką może pomóc znaleźć najlepsze metody leczenia trądziku, które nie obejmują wyciskania pryszczy. Mogą to być specjalistyczne kremy, leki na receptę lub zabiegi oczyszczające skórę.
Wyciskanie pryszczy – krok po kroku
Pamiętaj, że wyciskanie pryszczy powinno zawsze być wyjściem awaryjnym, a nie codziennym „nawykiem” pielęgnacyjnym skóry z problemami. Na dłuższą metę metoda ta przynosi więcej szkód niż korzyści, bowiem gwałtownie opróżnione gruczoły łojowe zaczynają w pewnym momencie nadrabiać straty i dochodzi do wzmożonej produkcji łoju.
Trądzik neuropatyczny
Są osoby wręcz obsesyjnie uzależnione do wyciskania pryszczy – mówimy wtedy o tzw. trądziku neuropatycznym, który jest rodzajem zaburzenia psychicznego. Problem ten dotyka zwykle młodych kobiet z niską samooceną, lękami, nierzeczywistą oceną własnego wyglądu, które za wszelką cenę chcą wyglądać perfekcyjnie! Dlatego każdą, nawet najmniejszą i wręcz niewidoczną gołym okiem zmianę na skórze próbują usunąć, a po wyciśnięciu krosty czują chwilowe zadowolenie, które następnie przeradza się w żal i złość.
Jak samemu wyciskać pryszcze?
Najbardziej rozpowszechnionym sposobem na pozbycie się pryszczy jest ich wyciskanie. Lekarze alarmują, że metoda ta nie jest skuteczna, ponieważ może nasilać problem i powodować zmiany ropne, ale wiele osób nie bierze tego do siebie. Czasami trudno się opanować, zwłaszcza gdy pryszcz znajduje się w mocno widocznym miejscu, pojawia się przed imprezą, randką czy ważnym spotkaniem.
Osoby, które preferują ten sposób, powinny dowiedzieć się, jak poprawnie wyciskać pryszcze. Odpowiednio wykonywany zabieg pozwoli zmniejszyć ryzyko zakażenia i powstania blizn. Nie wszystkie zmiany nadają się do wyciśnięcia. Usunąć można pryszcze, które są dojrzałe, mają jasny czubek, przebija przez nie ropa.
Bardzo ważne, aby przed przystąpieniem do zabiegu, dokładnie umyć i zdezynfekować ręce i twarz. Przyda się np. Octenisept lub inny płyn do dezynfekcji. Przygotowaną twarz należy osuszyć i przystąpić do działania. Aby szybko pozbyć się szpecącej zmiany, niezbędna jest sterylna igła. Należy wprowadzić ją w jasną końcówkę pryszcza, przechylić w bok, a następnie gwałtownym ruchem pociągnąć do góry. Czubek pryszcza powinien zostać przerwany. Kolejnym krokiem jest wyciskanie ropy. Palce należy owinąć chusteczką i ścisnąć zmianę z obu stron. Zawartość, która wypłynie, trzeba usunąć, aby nie rozniosła się na inne miejsca. Ranę należy odkazić, można zastosować maść antybakteryjną. Należy wiedzieć, jak wyciskać pryszcze ropne, ponieważ nieumiejętnie wykonywany zabieg może spowodować infekcje i pogorszenie stanu skóry.
Wyciskanie pryszczy – tak czy nie?
Pryszcze są rezultatem zablokowania ujść gruczołów łojowych przez nadmiernie produkowane sebum, które staje się pożywką dla bakterii, zwłaszcza gdy dochodzi do nieprawidłowego rogowacenia ujść mieszków włosowych, które odprowadzają łój na powierzchnię skóry. Czop łojowo-rogowy prowadzi do powstania zaskórnika, stanu zapalnego i w końcu wypełnionej ropą krosty (pod wpływem aktywności bakterii, które rozkładają obojętne tłuszcze łoju na wolne kwasy tłuszczowe, mające działanie podrażniające i zapalne). Wskutek zwiększania się ilości sebum dochodzi do pęknięcia ścianek mieszka włosowego (łój nie może wydostać się na powierzchnię normalną drogą, czyli poprzez ujście mieszka), treść łojowa rozlewa się – w ten sposób powstaje bolesny stan zapalny i szpecącą krosta.
Pryszcze są charakterystycznym objawem trądziku pospolitego, ale często pojawiają się też u osób z mniej problematyczną skórą pod wpływem np. zanieczyszczeń, nieodpowiedniej diety (nasilającej stany zapalne) bądź zmian hormonalnych (np. u kobiet – cyklicznie przed miesiączką). Głębokie, ropne, bolesne krosty – zlokalizowane głównie na linii żuchwy i brodzie – są też typowym objawem tzw. trądziku wieku dorosłego. Mimo że jest ich mniej niż w przebiegu trądziku młodzieńczego, są one trudniejsze do usunięcia i trudno jest je wycisnąć.
Trądzik ? Wypróbuj skuteczną pielęgnację DLA SKÓRYSKŁONNEJ DO TRĄDZKU Normaderm
1 Badania kliniczne na grupie 50 kobiet ze skórą skłonną do powstawnia trądziku. Skóra wrażliwa. Stosowanie: 2x dziennie przez 8 tygodni.
